தஞ்சாவூரு மேளம் அடிச்சு
நடுவே சிங்கார மேடையமைச்சு
கல்யாணம் கட்டிக் கொடுப்பேன்
எண்ணிரண்டு கண்ணாட்டம் உன்னை நினைப்பேன்
பணத்தை தண்ணீரா அள்ளி
தஞ்சாவூரு மேளம் அடிச்சு
நடுவே சிங்கார மேடையமைச்சு
கல்யாணம் கட்டிக் கொடுப்பேன்
எண்ணிரண்டு கண்ணாட்டம் உன்னை நினைப்பேன்
பணத்தை தண்ணீரா அள்ளி
என்னைத் தொட்டு அள்ளிக்கொண்ட மன்னன் பேரும் என்னடி
எனக்குச் சொல்லடி விஷயம்
தெரியும் தெரியும் விஷயம் தெரியும்
காலம் வந்தா கனிந்து
அன்பு மனம் கனிந்த பின்னே அச்சம் தேவையா
அன்னமே நீ இன்னும் அறியாத பாவையா
தேடும் பெண்பாவை வருவாள் தொடுவாள்
கொஞ்ச நேரம் நீயும் காத்திரு
வரும் பாதை
எங்கே செல்லும் இந்த பாதை
யாரோ யாரோ அறிவார்
உன்னை, நான் அறிவேன்
என்னையன்றி யார் அறிவார்..?
கண்ணில், நீர்
கண்ணிலே நீர் எதற்கு ஹோ
காலமெல்லாம் அழுவதற்கு
பிரிந்தவர் மீண்டும் சேர்ந்திடும்போது
அழுதால் கொஞ்சம் நிம்மதி..
பேசமறந்து சிலையாய் இருந்தால்
பேசமறந்து சிலையாய் இருந்தால்
அதுதான் தெய்வத்தின் சன்னதி
கண்ணனின் சன்னதியில் எந்தன் கண்மணி புன்னகையில் இனிமேல்
Posting Permissions
Reply With Quote
Bookmarks