Nadigar Thilagam Sivaji Ganesan Part 12

[ScottAlise]

Dear Gopal sir
Hearty congratulations for reaching 2000 posts

[Gopal.s]

வாசுவை குருவாக பாவிக்கும் ஒருவரை போய் ,எதிர்கால முரளி,கோபால் என்று சொல்வதை விட,எதிர்கால வாசு என்றே சொல்லி விடலாமே?

[Gopal.s]

thank you ravi,vasudevan and rahul.

[ScottAlise]

Dear fellow hubbers
we all have one connecting point Sivaji sir
We can set guidelines for ourselves but leaving the thread is not a good sign
No one is superior or inferior
As a fan all r equal

[eehaiupehazij]

Heartfelt Congratulations Mr. Gopal Sir on your achievement of 2000 Mark with refreshing contributions and in-depth analyses on our icon's immortal movies.

[ScottAlise]

வாசுவை குருவாக பாவிக்கும் ஒருவரை போய் ,எதிர்கால முரளி,கோபால் என்று சொல்வதை விட,எதிர்கால வாசு என்றே சொல்லி விடலாமே?
Defnitely I cannot match Vasu sir's calibre but will defnitely try to live up to such expectations and will be a torch bearer like other hubbers in upholding his glory

[sivaa]

எந்த நடிகரிடமும் காணாத மனிதநேயமிக்க பண்பாளர் சிவாஜி

http://i157.photobucket.com/albums/t55/sivaa14/GEDC3733_zpsd8bfd2e1.jpg (http://s157.photobucket.com/user/sivaa14/media/GEDC3733_zpsd8bfd2e1.jpg.html)

.....
http://i157.photobucket.com/albums/t55/sivaa14/UdhayamPg4_zps49fcf9e3.jpg (http://s157.photobucket.com/user/sivaa14/media/UdhayamPg4_zps49fcf9e3.jpg.html)
http://i157.photobucket.com/albums/t55/sivaa14/UdhayamPg4_zps3faab596.jpg (http://s157.photobucket.com/user/sivaa14/media/UdhayamPg4_zps3faab596.jpg.html)

[RAGHAVENDRA]

Congratulations Gopal on reaching landmark post of 2000. Wish you more and more such landmarks.
Raghavendran

[sivaa]

"சிவாஜி வாழ்க என் உங்களோடு நானும் உரக்க கூவி மகிழ்வதில் பெருமிதம் கொள்கிறேன்.சிவாஜி ரசிகன் எனும் அடிப்படை தகுதி தான் என்னை இந்த விழா மேடையில் வீற்றிருக்கும் அளவு உயர்த்தியுள்ளது.உலகத்தின் எந்தவொரு மூலையிலும் இப்படி ஒரு விழா நடக்குமா என்பது சந்தேகமே.

ஒரு நடிகனின் திரைப்படம் தோல்வியடைந்து விட்டாலே அவனை விட்டு விலகி வேறு நடிகர்களுக்கு மன்றம் அமைக்கும் இந்நாளில்இ அவர் மறைவிற்கு பிறகும் அவர் வாழ்ந்த போது எத்துனை வேகத்தோடும் உற்சாகத்தோடும் கூடுவார்களோ அதற்கு சற்றும் குறையாமல் ஏன் அதைக் காட்டிலும் அதிக அளவில் இங்கு கூடியிருக்கும் ரசிகர்களை வைத்தே சிவாஜி எப்பேர்ப்பட்ட மாபெரும் கலைஞன் என்று விளங்கும்.

இனி வரும் ஆண்டுகளில் நானும் ரசிகர்களோடு ரசிகராக ஒரு பார்வையாளனாகவோ அல்லது ராம்குமார்இபிரபுஇகிரி ஷண்முகம் போன்று விழாவை சிறப்பாக நடத்திக் கொடுக்கும் பொறுப்பாளராகவோ இருக்க ஆசைப்படுகிறேன். ஏனெனில் விழா மேடைகளில் வீற்றிருப்பது எனக்கு சலித்து விட்டது.


சிவாஜி விருது பெற்ற சாதனையாளர்களை திரு யுnசு அவர்கள் மிகச் சிறப்பாக பாராட்டி பேசினார்.அவரை விட புதிதாகவோ சுவையாகவோ நான் எதுவும் கூறுவதற்கில்லை.ஒன்றை மட்டும் கூறி உங்களிடமிருந்து விடை பெற எண்ணுகிறேன்.


உயர்ந்த ஜாதி இந்துக்கள் கோத்திரம் என்ற பிரிவின் மீது நம்பிக்கை உடையவர்கள்.எனக்கு அது போன்ற பிரிவுகளில் உடன்பாடில்லை. ஆயினும் என்னைப் போன்ற நடிகர்கள் மட்டுமல்லாது திரைப்படத் துறையின் அனைத்துப் பிரிவுகளைச் சார்ந்தவர்களும் ஒரே ஒரு கோத்திரத்தில் பிறந்தவர்கள்.அது தான் சிவாஜி கோத்திரம். அந்த சிவாஜி கோத்திரத்தை சார்ந்தவர்கள் நாங்கள் என்பதே எங்களுக்கு பெருமையாகும். வாய்ப்பளித்த ராம்குமார்இபிரபு அவர்களுக்கு நன்றி."


நடிகர் திலகத்தின் 75ஆவது பிறந்த தின விழாவில் கமல்காசன்

[sivaa]

அன்புமிக்க உறவுகளே

பங்களிப்போர் பங்களித்தால்தான் பார்வையாளர்களை கொண்டுவரமுடியும்


பதிவிருந்தால்தானே பார்வையாளர்கள் பார்ப்பதற்கு


எல்லோரும் பார்வையாளர்களானால் பதிவு எங்கிருந்து வரும்


நான் என்ன சொல்லவருகிறேன் என்பது உங்கள் அனைவருக்கும் புரிந்திருக்கும்


எல்லாவற்ரையும் மறந்து
எல்லோரும் ஒன்று சேருங்கள்


நன்றி நன்றி நன்றி

[parthasarathy]

Dear Gopal Sir:

Hearty congratulations for 2000 posts!

Regards,

R. Parthasarathy

[parthasarathy]

Dear friends:

All of us here on a single mission.. that is to glorify NT's performance and to take him to the present and next generation.

It is really painful to see one more round of misunderstandings and announcements of withdrawal from the thread.

Let us all remember writing is more powerful and cannot be erased as it is a record and cannot be withdrawn.

May I request you all to be UNITED in glorifying NT and appeal to all to continue glorify NT!

Regards,

R. Parthasarathy

[gkrishna]

திரு கோபால் சார் அவர்களுக்கு (உங்களுக்கு சார் என்று போட்டால் பிடிக்காது என்று ஒரு பதிவில் படித்த நினவு) எல்லோரையும் சார் என்று போட்டே பழகியதால் உங்களையும் சார் என்று அழைகிறேன்.மன்னிக்கவும்
2000 பதிவுகளுக்கு என்னுடைய வாழ்த்துகள்
நன்றி
அன்புடன் கிருஷ்ணா

[KCSHEKAR]

டியர் கோபால் சார்,
உங்களுடைய 2000 பதிவுகள் என்ற சாதனைக்கு வாழ்த்துக்கள். தங்களின் முத்திரைப் பதிவுகளைத் தொடருங்கள், பல்லாயிரம் பதிவுகளை எட்டி சாதனை புரிந்திட வாழ்த்துக்கள்.

[KCSHEKAR]

டியர் ரவி சார்,
தங்களின் பதிவுகள், மற்றும் ராகுல்ராமின் பதிவுகள். சீனியர்கள் பலர் வர இயலாத நிலையில், தற்போது இத்திரியை சிறப்பாக நகர்த்திச் செல்ல உதவிக்கொண்டிருக்கின்றன. தாங்களே குறிப்பிட்ட மாதிரி, என் கடன் பணிசெய்து கிடப்பதே என்று, நடிகர்திலகம் பாணியில் உங்கள் எழுத்துக்களைத் தொடருங்கள்.................. என்னைப் போன்ற திரியின் பார்வையாளர்களுக்காக.......

[KCSHEKAR]

"மற்றவர்கள் பதிவுகளை பாராட்டாதவர்" என்று என்மீது சுமத்தப்பட்டிருக்கும் குற்றச்சாட்டு. இது எவ்வளவு அபத்தமானது என்பது இத்திரியைத் தொடர்ந்து படித்து வருபவர்களுக்கு தெரியும்.
டியர் கார்த்திக் சார்,
இந்தத் திரியின் பதிவாளர்களை மட்டுமின்றி என்னைப் போன்ற, திரிக்கு வெளியே, நடிகர்திலகத்தின் புகழ் பாடும் சேவைகளுக்காக, மேம்போக்காக இல்லாமல், வஞ்சனையின்றி, சிறப்பாக பாராட்டுக்களை அள்ளி வழங்குவதில் முதலிடம் தங்களுக்கே உரித்தானது.

அதுமட்டுமின்றி, முரளி சார் அந்தக்கால முதல்நாள் கொண்டாட்டம் பதிவிடும்போதெல்லாம், தங்களின் முதல்நாள் அனுபவம் என்னைப் போன்றவர்களுக்கு நேரடியாக அதனை அனுபவித்ததைப் போன்றதொரு உணர்வை அளித்தது என்றால் அது மிகையாகாது.

அவ்வப்போது தொடர்ந்து தங்களின் அனுபவப் பதிவை அன்புடன் எதிர்நோக்கும்.........

[KCSHEKAR]

டியர் கோபால் சார்,
தங்களின் கெளரவம் பதிவு - எப்போதும்போல் சிறப்பானதொரு பதிவு. பாரிஸ்டர் ரஜினிகாந்த் போல் முறுக்கிக் கொள்ளாமல், கண்ணனாக வந்து பதிவைத் தொடருங்கள்.

[eehaiupehazij]

நடிகர் திலகம் சிவாஜிகணேசனின் ரசிகர்களின் பாசறையில் கருத்து வேறுபாடுகளுக்கு இடம் கொடுத்து தனிப்பட்ட ஈகோவை நிலை நிறுத்த செய்யப்படும் முயற்சிகளை நாம் வரவேற்க்கக்கூடாது. நடிகர் திலகம் இதற்க்கெல்லாம் அப்பாற்ப்பட்டவர் . உலகத்தமிழ் ரசிகர்களின் நெஞ்சங்களில் நிலைத்து வாழும் நடிப்பு மஹானின் சேவையில் நாம் ஒன்றுபட்டவர்கள் . இந்தத்த்திரியில் பதிவிடும் அன்பு நெஞ்சங்கள் எல்லாமே நடிகர் திலகத்தின் புகழ் பரப்புவது மட்டுமே குறிக்கோளாக வைத்து மாற்று முகாமின் விமர்சனங்களுக்கு வழி வகுத்து விடாது ஒருமித்துப் பணியாற்றுவதே சாலச்சிறந்தது

[eehaiupehazij]

Now we really feel the absence of all seniors of these threads! We must take into account the turmoil they have undergone in starting and nurturing this thread. Even our thread seniors had shown their magnanimity in starting the other actor's thread wherein no such intellectual ego clashes occur! Dear Ravi and Ragul. Do not give importance for such passing clouds and continue to keep us on Cloud O'9 with your enterprising contributions!

[chinnakkannan]

நேற்றிலிருந்து சற்றேபித்துப் பிடித்தது போல் ஆகி விட்டது எனக்கு..எத்தனை முறை இந்த இழைகளைப் படித்திருப்பேன் என்பது கணக்கில.. யார் கண் பட்டதோ என யோசித்து யோசித்துப் பார்த்ததில்..ம்ம் குருப் பெயர்ச்சி வருதோன்னோ அதனால் இருக்கலாம் :)

சிவாஜி செந்தில்.. கவலைப் படாதீர்கள்..இவர்களை வரவழைக்க ஒரே ஒரு வழி தான் இருக்கிறது.. நான் மறுபடி எழுத ஆரம்பிக்க வேண்டும் (கொஞ்சம் வேலைப் பளு, நிறைய சோம்பல் இருக்கிறது).. அப்படி ஆரம்பித்தால் அச்சோ...என்று வந்து விடுவார்கள் என்று நம்பிக்கை..

நமக்கெல்லாம் நடிப்பைப் பொறுத்தவரை குருவானவர் ந.தி.. ம்ம் சீக்கிரம் விரைவில் வருவார்கள் அனைவரும்..அல்லது..(ஆட்டோ போன்ற சமாச்சாரங்கள் பற்றி நாம் தனியாகப் பேசிக்கொள்ளலாம் :) )

[chinnakkannan]

ரவி.. சரி சரி ஒரு நாள் சுட்டி கொடுத்தாச்சு..ரிலாக்ஸ் ஆயாச்சோன்னோ..சீக்கிரம் வாங்க..

ராகுல்..ஆரம்பியுங்கள் உங்கள் லிஸ்ட்டை..

கோ..பா..ல்.. போதுங்க்ணா..வாங்க..

கார்த்திக்.. சும்மா சும்மா ஆலங்கட்டி மழை பெய்யாம எஸ்கேப் ஆகலாம் நு பார்க்கறீங்களா என்ன வாங்க..

சிவாஜி செந்தில்;ரவி - நீங்கள் சொன்ன கமெண்ட்ஸிற்கு நான் தகுதியானவனா என்பது தெரியவில்லை..பட் எழுதும் போது இன்னும் தெளிவாக பயத்துடன் இன்னும் சுவாரஸ்யமாக எழுதிப் பார்க்க வேண்டும் என நினைக்கிறேன்.. நன்றி..

[KCSHEKAR]

கெளரவம்-1973
நடிகர்திலகம் படங்களில் நான் எப்போதுமே முதல் பத்துகளில் நடிப்பு,படம் இரண்டுக்குமாக நான் தேர்ந்தெடுக்கும் அதிசயம்.
கெளரவம் திரைப்படத்தை சமீபத்தில் பார்த்துவிட்டு, பஹ்ரைனைச் சேர்ந்த திரு.சிங்காரவேலு பாலசுப்பிரமணியம் அவர்களுடைய முகநூல் பதிவு.
நீண்ட இடைவெளிக்கு பிறகு..பிரியமான இனிப்பை மீண்டும் ஆவலுடன் சுவைத்த ஒரு திருப்தி.." கெளரவம் " எனும் நடிகர் திலகத்தின் படைப்பை மீண்டும் பார்த்தபோது...கண்டு ரசித்தபோது... மனம் நிறைந்தது...அவரது நடிப்பு திறனுக்கு உரைகல்லாக அமைந்த பல படங்களில் தலையாய ஒரு படம் என்றே இதனை ..கூறலாம்..
அல்லது அவரது மணிமுடியை அலங்கரிக்கும் வைரங்களில் ஒன்று என்றும் கூறலாம்.. 41 வருடங்களுக்கு முன்பு வெளியான
என்ன... ஒரு அருமையான கலை பொக்கிஷம்...

பொதுவாக நல்ல ஒரு கதை அமையும்...அதில் இயக்குனர்கள்...நடிப்பதற்கு...இவரை போடலாமே...
ஏன்..இந்த கதைக்கு புதுமுகம் முயற்சிக்கலாமே..என்றெல்லாம் சிந்திப்பது...ஒருவகை....
படம் வெளியான அந்த கால கட்டத்தில்...இயக்குனர்களும், கதாசிரியர்களும்...நடிகர் திலகத்தின் நடிப்புக்கு தீனி போடவேண்டுமே...என்று...போட்டி போட்டு கொண்டு...கதைகளையும், வசனங்களையும் அமைத்து.. பெயர் பெற்றார்கள்...அதனால்தானோ என்னவோ..ரசிகர்களின் மனதில் இன்றும் சிம்மாசனமிட்டு அமரும் பேறு பெற்றார்கள்.

மிகவும் எளிய கதைதான்... பிரபல வக்கீலாக நகரத்தில் வலம் வரும் பாரிஸ்டர் ரஜினிகாந்த் செல்லம்மா தம்பதியருக்கு குழந்தை இல்லாததால் பாரிஸ்டரின் அண்ணன் மகன் கண்ணன் வாரிசாக அவரிடம் வளர்ந்து வருகிறார்...சிறுவயது முதலே..பக்திமானாக...கீதையையும் மகா பாரதத்தையும் கேட்டு லயித்து நேர்மையான மனிதனாக வளர்ந்து வரும் கண்ணன் வக்கீலாக தன் பெரியப்பாவிடம் உதவியாக...பணி புரிந்து வர,
தகுதி இருந்தும், தனக்கு தரப்பட வேண்டிய ஜஸ்டிஸ் போஸ்ட் தரப்படாததால்...கோபமுற்ற பாரிஸ்டர் ரஜினிகாந்த் வாலண்டியர் ஆக பெரிய கொலை கேஸ்களில் ஆஜராகி...வாதிட்டு தன் வாத திறமையினால் அவர்களை வெளிக்கொணர... வேறு வழியின்றி...அவருக்கு எதிரான கூட்டம்..இவரை மடக்க சரியான நபர் மகன் கண்ணன்தான் என கண்டு கொண்டு ..அவருக்கு சில பல விஷயங்களை எடுத்து கூறி ...அவரை பாரிஸ்டருக்கு எதிராக களம் காண வைக்கிறது ... தோல்வியே காணாத..தோல்வியினை தாளமுடியாத பாரிஸ்டருக்கு நேர்ந்தது என்ன..அவருக்கு ஜஸ்டிஸ் பதவி கிடைத்ததா...என்பதுதான் கதை.

என்ன ஒரு அருமையான கதை வசனம் ... இந்த கதைக்கு இதைவிட சிறப்பாக யாரால் எழுத முடியும் என்று கூறும் வண்ணம்...வியட்நாம் வீடு சுந்தரம் அவர்களின் வசனங்கள்...
காட்சிக்கு காட்சி...கூர் தீட்ட பட்ட ஈட்டிகளாக பாய்கிறது...
பெரியப்பா சிவாஜி, புகைக்கும் பைப்புக்கு லைட்டரை தேட, கண்ணன் ஆக வரும் சிவாஜி, இருங்கோ...நான் நெருப்பு வைக்கிறேன்...என கூற...
என் பைப்புக்கா...இல்லே எனக்கா...?
ரெண்டுக்குமே...நான்தானே...பெரியப்பா...என்று பதிலளிக்கும் இடம்...

பெரியப்பாவா ...நீதி தர்மமா...என தடுமாறும் கண்ணனை வசப்படுத்த மற்றோர் எடுத்து கூறும் வாதங்கள்...
பெரியம்மாவாக வரும் பண்டரிபாய்...ஆகா..என்ன ஒரு பண்பட்ட நடிப்பு...தாய்மை பாசத்தை அழகாக வெளிப்படுத்தி உள்ளார்...வீடு வந்த கண்ணனை.உரிமையுடன்...கோபமும், செல்லமுமாக கன்னத்தில் அறைந்து...அவர், டேய் கண்ணா...திரும்பி வந்துடுடா...என கேட்க மகன் சிவாஜி.. அவர் சொல்லி தந்த
மகா பாரத கதையினையே...மேற்கோள் காட்டி..நீதானே நீதிக்கு போராடணும்னு சொல்லி தந்தே...என்று வாதிடும் இடம்...என்று..நம்மை நெக்குருக வைக்கும் இடங்கள் பலப்பல..

ஒரு இடத்தில் கதாநாயகி, கண்ணன் ஆக வரும் சிவாஜியிடம்
அவர் பெரியப்பா குறித்து அவரின் செயல் நியாயமில்லை என்று வாதிடும்போது, Look here young girl,
நாம ரென்று பெரும் சந்திச்சு பேசும்போது நம்மை பற்றி பேசு, இல்லாட்டி, நம்ம எதிர்காலத்தை பத்தி பேசு, Life is Milk and Love is sugar. வாழ்க்கைன்ற பால்ல கலக்கற சர்க்கரைதான் காதல். சர்க்கரை இல்லாம பாலை குடிச்சுடலாம்...ஆனா...பால் இல்லாம சர்க்கரைய அள்ளி திங்க முடியாது...எங்க பெரியப்பா பால், நீ சர்க்கரை...எனக்கூறுவது....

வேறொரு காட்சியில், வீட்டை விட்டு வெளியே போன மகன் சிவாஜி, மறுநாள் கோர்ட்டில் வாதாட போகுமுன்...ஆசி...வாங்க வீட்டுக்கு வரும்போது...பாரிஸ்டர் ரஜினிகாந்த், வாங்கோ...நன்னா இருக்கேளா...சாப்டேளா....?
அதான்...கோர்ட்டுக்கு வரப்போறேளே.... என்று எள்ளலாக பேசும் அந்த காட்சி..

பாடல்களோ...தேனில் நனைத்தெடுத்த பலாச் சுளைகள்தான் ...
இசையமைத்து நம் மனதை கொள்ளை கொண்டவர் மெல்லிசை மன்னர் உயர்திரு. M.S. விஸ்வநாதன் அவர்கள்..பாடல் வரிகளோ...கவியரசு கண்ணதாசன்...பாடியது...டி.எம். சௌந்தரராஜன் எனும் மகா கலைஞன்..துணைக்கு எஸ்.பி பாலு அவர்களும்...பெண் குரலுக்கு P.சுசீலா, L.R.ஈஸ்வரி போன்றோர் பாடி உள்ளனர்.

நீயும் நானுமா....கண்ணா ..நீயும் நானுமா... பாலூட்டி வளர்த்த கிளி பாடலை எல்லாம்....கேட்கும்போது...மெய்சிலிர்க்கிறது.. . பாடுவது...நடிகர் திலகமா...? என சந்தேகிக்க வைக்கிறது...TMS ...அங்கே மறைந்து கரைந்து...போய் விடுகிறார்... அதிலும்...மெழுகுவர்த்தி எரிகின்றது பாடலில் அப்படியே..கண்ணன் கேரக்டருக்குள்.. தன்னை ஐக்கிய படுத்தி கொள்கின்றார்...கவியரசு கண்ணதாசனின் பாடல்கள் அற்புத வரிகள் நம்மை கட்டி போடுகின்றன...இத்தனை வருடங்கள் கழிந்தபோதும் அந்த வரிகள் மனப்பாடமாகி மனதுக்குள் கிடக்கிறது.

நாகேஷ் கிட்டத்தட்ட காமெடியன் / வில்லன் ரோல் (தில்லானா மோகனாம்பாள் படம் போல) அசத்தி இருக்கிறார், சுந்தர் ராஜன், வீ.கே ராமசாமி போன்றோரும்..தன் பங்கினை குறைவற நிறைவாக செய்து உள்ளார்கள்.

நடிப்பு என்று கூறினால் நடிகர் திலகம் அவர்கள், சம காலத்திய நடிகர்களுக்கும் எதிர்காலத்தில் வரவிருக்கும் நடிகர்களுக்கும் இரட்டை வேடத்தை எப்படி செய்ய வேண்டும் என பாடம் நடத்தி இருக்கிறார்.. இரண்டு கேரக்டர்களையும் அவர் கையாண்டுள்ள விதம் நம்மை மெய்சிலிர்க்க வைக்கிறது. என்ன ஒரு உடல் திறன், உடல்மொழி, குரல் வளத்தில் வித்தியாசம்...இவரும் அவரும் ஒன்றா...என்றென்னும் வண்ணம் முற்றிலுமாக வித்தியாசபடுத்தி நடித்துள்ளார். திரையில் வருகின்ற ஒவ்வொரு காட்சியிலும் நம் கவனத்தை முற்றிலுமாக ஈர்த்து தன் வயப்படுத்தி இருக்கிறார். ஒரு காட்சியில் 'அதிசய உலகம்' ...பாடல் காட்சியில் இவருக்கு பெரிய வேலையே கிடையாது...இவர் ஒரு பார்வையாளர் அல்லது முக்கிய விருந்தாளி...அந்த இடத்தில் கூட அவரின் முக பாவம்.. ரசிப்பு தன்மையுடன், கிட்டத்தட்ட போதைக்கு ஆட்படும்..மற்றும்..ரொமாண்டிக் மூடுக்கு போகின்றது போன்ற
பாவனைகளை நாம் நுட்பமாக கவனித்தால் காணலாம். நாம் மீண்டும் கண்டு ரசிக்க வேண்டிய, குறிப்பாக இன்றைய தலைமுறையினர் மற்றும் இன்றைய நடிகர்களும் கூட காண வேண்டிய ஒரு படம் என்றால் மிகை அல்ல.

[sivaa]

முகநூல் ஒன்றில் இருந்து

கவிரசர் கண்ணதாசன் வசனம் எழுதிய இந்தநாடகம் இடம்பெற்றது ராமன் எத்தனை ராமனடி திரைப்படத்தில். கண்ணதாசனை கருணாநிதி கிண்டல் பண்ணினதற்கு பதிலடியாக சில வார்த்தைகள் வரும்..இந்தியாவில் முதன்முதல் தொலைக்காட்சி சேவை ஆரம்பித்த பொழுது முதன் முதல் ப்லமொழிகளில் இந்த நாடகமே ஒளிபரப்பப்பட்டது.ஆக இந்திய தொலைக்காட்சி சேவை ஆரம்பித்தபொழுது முதன் முதலாக தெரிந்த முகம் தஞ்சாவூர் தமிழ்ச்சிங்கம்.வி சின்னையாபிள்ளை மகன் கணேசன் முகம்தான் யாருக்குக்கிடைக்கும் இப்படிப்பாக்கியம்.

https://fbexternal-a.akamaihd.net/safe_image.php?d=AQBQevF1JeTJ1vQa&w=154&h=154&url=https%3A%2F%2Fi1.ytimg.com%2Fvi%2Fij1XPqCSVOA% 2Fhqdefault.jpg&cfs=1&upscale (http://www.youtube.com/attribution_link?a=0gDvpMztKYY&u=%2Fwatch%3Fv%3Dij1XPqCSVOA%26feature%3Dshare)


Sivaji Ganesan acting. (http://www.youtube.com/attribution_link?a=0gDvpMztKYY&u=%2Fwatch%3Fv%3Dij1XPqCSVOA%26feature%3Dshare)
sivaji ganesan act as the great king chatrapathi sivaji.
www.youtube.com (http://www.youtube.com)

[Russellbpw]

கூடும் உறவு கூட்டுரவென்று ஒன்றாய் வாழுங்கள்...கூடியபிறகு குற்றம் காணும் கொள்கையை தள்ளுங்கள் !

என்றும் ஒன்றே செய்யுங்கள் ஒன்றும் நன்றே செய்யுங்கள் நன்றும் இன்றே செய்யுங்கள் நீங்கள் எதிலும் வெல்லுங்கள்..

வீரனின் வாழ்விலே வெற்றி மேல் வெற்றியே....

தங்கங்களே ....!

http://www.youtube.com/watch?v=Xr4gvXXgCnU

[Gopal.s]

Go,

2000-kku vaazhthukkal.

http://www.itdunya.com/attachments/377513d1357192751-terrynw.jpg

http://i1.ytimg.com/vi/uvyCoG62S4U/hqdefault.jpg
Thanks Vasu.

[sivaa]

ஒண்ணா இருக்க கத்துக்கணும்
இந்த உண்மையை சொன்னா ஒத்துக்கணும்

காக்கா கூட்டத்தை பாருங்க
அதுக்கு கத்துக் கொடுத்தது யாருங்க

வீட்ட விட்டு வெளிய வந்தா நாலும் நடக்கலாம்
அந்த நாலும் தெரிஞ்சு நடந்துகிட்டா நல்லா இருக்கலாம்

[Gopal.s]

thank you ravi,vasudevan, rahul,sivaji senthil,ragavendhar,RKS,Sarathy,Chandrasekar,G.Kri shna,chinna kannan.

[eehaiupehazij]

Gauravam : the movie teaches one as to how a double role should be approached, creating an illusion of two different persons performing the characters distinctly with a fantastic voice modulation and an unimaginable body language! Of course, double role characterisation even with a look alike character as in Uththamapuththiran or Ennaippol Oruvan or a triple role differentiation as in Deiva Magan or Bale Paandiya or trisoolam, or creating the illusion of 9 different personalities as in Navarathiri....nothing new to NT. But, this movie stands alone and above the rest by way of making us to feel that we get into the screen and move with the contradicting characters right from beginning to end, sometimes supporting Kannan and many a time with the barister Rajinikanth. NT is the hub of this wheel, he is the centre of gravity of the entire film shouldering the entire burden. The dress sense of the barister is absorbing and impressive, particularly in the song sequence 'Kannaa neeyum naanuma...' in the British Emperor's attire! Kaanakkann kodi vendum!A Characterization that cannot even be thought about by his contemporaries! The signature pose of NT as barister Rajinikanth with cigar pipe lingers in the viewers mind forever, like the signature pose of mentally haunted husband in Pudhiya Paravai's enge nimmadhi beginning!

[Russellbpw]

thanks vasu.

vaniiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiii iiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiii iiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiii iiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiii

[ScottAlise]

பார்த்ததில் பிடித்தது 37


மதங்கள் மனிதனை பிரிக்க கூடாது அனைவரும் ஒன்று தான் , ஒன்றே குளம் , ஒருவனே தேவன் , பிரச்சனைகளுக்கு தீர்வு அன்பு தான் என்று எடுத்து சொல்லிய , படமாக வந்த திரை காவியம்

1961 ல் நடிகர் திலகத்தின் 67 வது படமாக வெளிவந்த பாவ மன்னிப்பு படத்தை பற்றி தான் இந்த பதிவு .
1961ம் ஆண்டின் அகில இந்திய அளவில் சிறந்த படங்களில் ஒன்றாகத் தேர்ந்தெடுக்கப் பட்டு நற்சான்றிதழ் பெற்றது.



படம் உருவான விதம் :

நடிகர் திரு சந்திரபாபு அவர்கள் காமெடி கதாபாத்திரங்களில் நடித்து கொண்டு இருந்த பொது அவர் மனதில் உருவான கதை தான் அப்துல்லா .ஒரு குழந்தை ஹிந்துவாக பிறந்து , முஸ்லிம் பெரியவராக வளர்க பட்டு , கிறிஸ்துவ பெண்ணை மணந்து கொள்ளும் கதை
வெகு நாட்களாக திரு சந்திரபாபுவின் மனதில் ஊறிப்போன கதை பீம்சிங் இயக்கி கொண்டு இருந்தார் , படம் மெதுவாக 2000 அடி வளர்ந்து படத்தை பார்த்த திரு ஏவிஎம் சரவணன் அந்த படத்தை தங்கள் தயாரிப்பில் எடுக்க வேண்டும் என்று விரும்பி திரு பீம்சிங்கை கேட்க அவரும் அதற்கு ஒப்பு கொண்டு படத்துக்கு ஸ்கிரிப்ட் வேலை செய்ய ஆரம்பித்தார் படத்தின் budget 4-5 லட்சம் என்று கணக்கு வைக்க பட்டது



அப்போது நடிகர் திலகத்தின் தம்பி சண்முகம் கல்யாணத்தில் சந்தித்து கொண்ட சரவணனும் , பீம்சிங்கும் படத்தை பற்றி பேச , பீம்சிங் படத்தின் திரை கதை பிரமாதமாக வந்து இருக்கு , படத்தின் மொத்த சுமையும் ஹீரோ பாத்திரத்தின் மேல் இருப்பதால் அதை சந்திரபாபு வைத்து எடுக்க இயலாது என்றும் நடிகர் திலகம் சிவாஜி தான் இதற்க்கு பொருத்தமானவர் என்றும் , மேலும் இதை பற்றி திரு சந்திரபாபுவிடம் தான் பேசி விட்டதையும் சொன்னார்
படத்தின் budget 10.5 lakhs என்று rework செய்ய பட்டது
சிவாஜி , பீம்சிங் படத்தில் நட்சத்திர பட்டாளத்துக்கு பஞ்சம் இருக்காது
திமிர் பிடித்த வில்லன் பாத்திரம் மேலும் அதில் நகைச்சுவையும் இருக்க வேண்டும் என்ற உடன் M R ராதா ஒப்பந்தம் செய்ய பட்டர்
ரத்த கண்ணீர் படத்துக்கு பிறகு M R ராதாவுக்கு அதிகம் பெயர் வாங்கி கொடுத்த படங்கள் பா வரிசை படங்கள் தான்
படத்தில் MR ராதாவின் மனைவியாக கண்ணன்பா நடித்து கொண்டு இருக்கும் பொது இறந்து போனதால் , MV ராஜம்மா நடித்தார் அதனால் படம் சிறுது தாமதம் ஆனது
பா series என்ற உடன் நினைவுக்கு வரும் ஜெமினி சார் , சாவித்ரி மேடம் இருவரும் படத்தில் முக்கிய பாத்திரம் ஏற்று படத்துக்கு வலு ஊட்டினார்கள்
பா series என்றால் ஆரூர் தாஸ் என்பதை மாற்றி இந்த படத்துக்கு வசனத்தை எழுதாமல் திரு எம்.எஸ்.சோலைமலை படத்துக்கு வசனம் எழுதினார்
இசைக்கு MS விஸ்வநாதன் , ராமமூர்த்தி , பாடல்கள் திரு கண்ணதாசன் என்று படத்துக்கு கம்பீரம் கூடியது
அது வரை எந்த படத்துக்கும் செய்யாத ஒரு விஷயத்தை ஏவிஎம் நிறுவனம் செய்தது , படம் வெளிவர பல நாட்களுக்கு முன்பாக பாடல்கள் ரேடியோவில் ஒளிபரப்ப பட்டது , பாடல்கள் stale ஆகி விடும் அபயம் இருபதாக கருதினார் பீம்சிங் ஆனால் AVM பாட்டு போட்டி வைத்து அதற்க்கு 1000 ரூபாய்கள் பரிசு அறிவித்து படத்துக்கு publicity செய்தார்கள்

படத்துக்கு விளம்பரம் செய்ய தீர்மானித்து பெரிய ராட்சச பலூன் ஒன்றை ஜப்பானில் இருந்து வரவைத்து ஆங்கிலத்திலும் , தமிழிலும் படத்தின் பெயர் எழுதி படத்துக்கு மேலும் expectation கூட்டினார்கள்


சென்னை நகரில் முதல் முதலில் குளிர்சாதன திரையரங்கில் வெள்ளி விழாக் கண்ட படம். சென்னை சாந்தி திரையரங்கு திறக்கப் பட்டு வெளியான முதல் நடிகர் திலகத்தின் திரைப்படம்.
படத்தை சித்ராவில் ரிலீஸ் செய்யவேண்டும் என்று எல்லோரும் கருத , AVM நிறுவனம் சாந்தியில் வெளி வர வேண்டும் என்று நினைத்தார் காரணம் சாந்தியில் தான் தமிழ்நாட்டில் பெரிய பால்கனி இருந்தது
படம் வெளி வந்தது 100 நாள் தாண்டி வெளி விழா கொண்டாடியது

[ScottAlise]

கதை :

தான் செய்யாத தவறுக்கு தன்னை சிறைக்கு அனுப்பிய தன் முதலாளி mr ராதாவை பழி வாங்க அவர் மகனை கடத்தி விடுகிறார் டிரைவர் பாலையா , அந்த குழந்தையை ரயில் தண்டவாளத்தில் போட்டு விடுகிறார் , அந்த குழந்தையை வளர்கிறார் இஸ்மாயில் (வி.நாகய்யா) . தன் கணவர் செய்த தவறை நினைத்து ராதாவின் மனைவி டிரைவரின் பெண் குழந்தையை தான் அண்ணனாக நினைக்கும் கிறிஸ்துவர் எஸ்.வி.சுப்பய்யா விடம் கொடுக்கிறார் . டிரைவரின் இன்னும் ஒரு குழந்தையை காப்பாற்ற முடியாமல் போய் விடுகிறது . அந்த குழந்தை சேரியில் வளர்கிறது

ஜமீன்தாரின் மகன் சின்ன மகன் ரவி

பல வருடங்களுக்கு பிறகு
இஸ்மாயிலின் மகன் ரஹீம் வளர்ந்து அந்த சேரியில் நல்ல பெயருடன் வளம் வருகிறார் , சேரியில் மத , ஜாதி சண்டை வராமல் பார்த்து கொள்ளுகிறார் , அந்த இடத்தை தன் வசமாக வேண்டும் என்று திட்டம் போடும் ஜமீந்தார் சதி செய்கிறார் , அது பலிக்காமல் போகிறது
ரவி (ஜெமினி ) போலீஸ் இன்ஸ்பெக்டராக அதே ஊருக்கு வருகிறார் , ரஹீம் , ரவி இருவருக்கும் மோதல் வருகிறது , அதை ஊதி பெருசாகி விடுகிறார் ரவியின் தந்தை , ரவி ரஹீம் தங்கை போல் பாவிக்கும் சாவித்ரியை காதலிக்கிறார் , ரவியின் தந்தை மத வெறி இருந்தாலும் தன் மகன் தன் கிறிஸ்துவர் எஸ்.வி.சுப்பய்யா வின் மகளை தான் கல்யாணம் செய்ய வேண்டும் என்று நினைக்கிறார் (பணத்துக்கு ஆசைப்பட்டு )

ரஹீமை காதலிக்கிறார் தேவிகா எஸ்.வி.சுப்பய்யாவின் மகள்
ரஹீமை அழிக்க திராவகம் ஊற்றி விடுகிறார் ராதா , ரஹீம் செய்யாத குற்றத்துக்கு ரவி அவரை கைது செய்து விடுகிறார் . அப்போ தான் ரஹீம் இஸ்மாயில் தன் தந்தை அல்ல என்றும் தன்னை எதிரியாக நினைக்கும் ராதாதான் தன் தந்தை என்றும் அறிந்து கொள்ளுகிறார் (இஸ்மாயில் சாக போகும் தருவாயில் உண்மையை சொல்லி விடுகிறார் )
ரஹீம் இல்லாததால் சேரியை சுலபமாக காலி செய்து விடுகிறார் ராதா , தன் காதலி மேல் தப்பாக ஒரு பொய்யை சொல்லி ரவியை நம்ப வைத்து விடுகிறார்
ஜெயில் இருந்து வெளியே வரும் ரஹீம் ராதா உடன் சமாதானமாக போக விரும்புகிறார் அதை ஏற்க மறுக்கிறார் ராதா .
பாலையா திரும்பி வந்து தன் முதலாளியின் மனைவியை சந்தித்து மன்னிப்பு கேட்க அவரோ பாலையாவின் மகள் தான் எஸ்.வி.சுப்பய்யா வின் வீட்டில் வளர்கிறது என்று சொல்ல , சேரியில் வளர்ந்து வந்த தங்கம்(சாவித்ரி ) தான் பாலைய்யாவின் 2 வது மகள் என்று அறிய பிறந்தவர்கள் ஒன்று சேர்ந்து விடுகிறார்கள்
ரஹீமை அழிக்க அவர் இருக்கும் இடத்துக்கு தீ வைக்கிறார் அவர் தந்தை ராதாவுக்கு உண்மை தெரிய வருகிறது

முடிவில் அவர் மனம் திருந்த , ரஹீம் , ரவி இருவருக்கும் தங்கள் விருப்ப படி திருமணம் நடக்கிறது

[ScottAlise]

படத்தில் யாரும் நடிக்க வில்லை அனைவரும் வாழ்ந்து இருக்கிறார்கள்

ஒரு முஸ்லிம் இளைஞர் எப்படி இருப்பாரோ அப்படியே காட்சி அளித்தார் நடிகர் திலகம் , நடிகர் திலகத்தின் நடிப்பில் இந்த படத்தில் இருக்கும் காட்சிகளை எதை சொல்ல , எதை விட

முஸ்லிம்கள் 5 வேலை தொழுவதை அறிந்து ஒப்பனையில் தன் நெற்றியில் கருப்பாக தழும்பு வரும் படி பார்த்து கொண்டதை பற்றி சொல்வதா
அசிட் வீச்சில் பாதிக்க பட்ட உடன் அலறி துடிப்பாரே அதை சொல்வதா
இந்த காட்சி ஒரே டேக் ல் ஓகே செய்ய பட்டது , நள்ளிரவு 2 மணிக்கு அந்த காட்சியை பற்றி பேசி காலை 6 மணிக்கு எடுக்க பட்டது

எந்த நடிகரால் முடியும் ?


காதல் காட்சியில் இருக்கும் இனிமை , இளமை , அதே சமயம் கண்ணியத்தை கடை பிடித்து இருப்பதை சொல்வதா
ஜெமினி சண்டைக்கு வரும் பொது வார்த்தைகளில் காட்டும் நிதானத்தை சொல்வதா
ஒரே பிரேமில் நான்கு பரிமாணங்களில் சிவாஜியைத் தோற்றுவித்த சிலர் சிரிப்பார் பாடல் காட்சி, அக்காலத்தில் புதுமையாக்க் கருதப் பட்டது.


இந்த படத்தில் என்னை கவர்ந்த பிற பாத்திரங்கள் எஸ்.வி.சுப்பய்யா மனிதர் பிச்சு உதறி இருப்பார் , ஆர்பாட்டம் இல்லாமல் , அமைதியே உருவை அவர் பேசும் வசனம் அனைத்தும் சூப்பர்

ராதா - இவரை பற்றி சொல்லி தெரிய வேண்டியது இல்லை , படத்தின் ஆரம்பம் முதல் இறுதி வரை அவர் ராஜ்ஜியம் தான் , மனிதர் வசனத்தை விட timing reaction ல் அபாரமாக ஸ்கோர் செய்கிறார் , ஜெமினி யிடம் சாவித்திரி பற்றி அவர் தப்பாக சொல்லும் ஒரு காட்சி போதும் body language என்றால் என்ன என்பதை சொல்ல

ஆரமபத்தில் அவர் செய்யும் தவறும் , அவர் மனைவி கேட்ட உடன் அதற்கு துடுக்கு தனமாக பதில் சொல்லுவது ராதாவை தவற யாரும் செய்ய முடியாத காட்சி , அதில் அவர் பேசும் வசனம் யார் பேசினாலும் எடுபடாது

சாவித்திரி , தேவிகா , வி.நாகய்யா, டி.எஸ்.பாலய்யா, அனைவரும் பாத்திரங்களுக்கு பொருந்தி உள்ளார்கள்
தேவிகா , சிவாஜி சந்தித்து கொள்ளும் சைக்கிள் காட்சி தான் தேவிகாவின் முதல் combination ஷாட் நடிகர் திலகத்துடன்
படத்தில் அவருக்கு பல காட்சிகளில் நடிப்பு சொல்லி கொடுத்தவர் , குறிப்பாக , அசிட் வீச பட்டு இருக்கும் சிவாஜியை பார்க்க வரும் காட்சியில் எப்படி அழ வேண்டும் என்று தேவிகாவுக்கு நடிப்பு சொல்லி கொடுத்தவர் நடிகர் திலகம் .

பாடல்களை பற்றி ஒரே வார்த்தை இன்றும் கேட்கலாம் , தேனில் ஊறிய பலா சோலை

சிவாஜி சாரின் கிரீடத்தில் ஒரு வைரம்

[eehaiupehazij]

that's it Ragul! You are able to break the shell and come out normalized. Keep up and keep going. Ravi also must be back. This thread should not lose any one, whatever may be the magnitude and direction of his contribution vector.

[ScottAlise]

Dear Senthil sir,

Thanks for your comments

I just wished to say a few things , I have said it already, its over. I will contribute sir, I hope others especially Ravi sir would come back

[Richardsof]

இனிய நண்பர் திரு கோபால்

உங்களுடைய 2000 பதிவுகளுக்கு அன்பு வாழ்த்துக்கள் . தனி திறமைகள் - சிறப்பான பதிவுகள் - அருமையான
அலசல்கள்பாராட்டுக்குரியது .அமைதி - அடக்கம் - பரந்த மனப்பான்மை - பாராட்டும் குணம் -விட்டு கொடுத்தல் -என்ற உயர்ந்த குணங்கள் உங்களிடமிருந்து தொடரட்டும் .

[ScottAlise]

டியர் கார்த்திக் சார்

நான் எழுதிய வைர நெஞ்சம் பதிவுக்கு நீங்கள் போட்ட பதிவை நான் ஒரு வித interaction ஆகவும் , என் பதிவுக்கு complementary ஆகவும் தான் எடுத்து கொண்டேன் , நீங்கள் வருத்த பட வேண்டியது இல்லை , தொடர்ந்து எழுதுங்கள் ,

[Gopal.s]

Posted in another thread for vasu.

வாசு,

நிச்சயம் இங்கு பங்கு பெற்று ,அபூர்வ பாடல்கள் பற்றி அலசுவேன்.நீ குறிப்பிட்டது போல 55 முதல் 80 வரை தமிழ் திரை கண்ட அனைத்து பாடல்களையும் prompt இல்லாமல் முழுக்க என்னால் பாட முடியும்.

ரவி திரியிலும் பங்களிப்பேன்.(ஜெமினி திரியிலும்).

ஆனால் ,இதெல்லாம் வார இறுதி பொழுது போக்கு போன்றது. நம் தாய் வீடு நம் திரிதானே?ஆயிரம் சச்சரவுகள் வந்தாலும் தாய் வீடு தாய் வீடுதான்.உன்னுடைய ஆடை அழகர்,கதாயகியர் வரிசை,சண்டை காட்சி எல்லாம் தொங்கலில் விட்டு,இங்கு வந்து முழு நேரம் இருப்பது.....என்னமோ போ. ரவி சொல்வது போல,துளி விஷம் நீ வெளியேற காரணமாக முடியாது.அதிக பாராட்டு பெற்ற பதிவு அது.கொண்டாட பட்டது.

பாராட்டுதல்களை எதிர்பார்த்திருந்தால் நான் இரண்டாயிரம் பதிவுகளை இட்டே இருக்க முடியாது.என் உழைப்புக்கேற்ற அளவு நான் ஒன்றும் பெரிதாக கொண்டாட பட்டதில்லை.ஆனால் ,நம்மிடையே வாழ்ந்த ,உலகத்திலேயே கண்டிராத,காண முடியாத அபார திறமையுள்ள தமிழ் தெய்வத்தை போற்றும் ,அவர் எனக்களித்த மாலை கொடைகளுக்கு காணிக்கையாக,அந்த தெய்வத்துக்கு நான் பண்ணும் சத்திய பூஜை.

உனக்காக நாங்கள் அங்கு காத்திருக்கிறோம் .வந்து விடு.

[Russellbpw]

Posted in another thread for vasu.

வாசு,

அந்த தெய்வத்துக்கு நான் பண்ணும் சத்திய பூஜை.

உனக்காக நாங்கள் அங்கு காத்திருக்கிறோம் .வந்து விடு.

https://www.youtube.com/watch?v=on5--tdVZZI

[Russellbpw]

நம் நடிகர் திலகத்தின் மீது மிகுந்த அன்பும் மரியாதையும் மதிப்பும் கொண்ட "மனிதரில் மாணிக்யம்" "மனிதநேய செம்மல்" "கொடைவள்ளல்" "தென்னகத்து JAMESBOND " " BUDGET தயாரிப்பாளர்களின் மற்றொரு விடிவெள்ளி மறைதிரு ஜெய்ஷங்கர் அவர்களின் இளைய புதல்வர் திரு சஞ்சய் அவர்கள் விரைவில் இசை என்ற திரைப்படம் மூலம் தமிழ் திரையுலகிற்கு அறிமுகம் ஆகிறார்.

தந்தையை போல இவரும் பல நல்ல பண்புகளுக்கு சொந்தக்காரர். உண்மையான மனிதநேயமும், மக்களுக்கு உதவும் பண்பும் கொண்டவர். அன்னாரை போலவே இவரும் திரை உலகில் நல்ல முறையில் வலம்வர வாழ்த்துக்கள் !

"விரைவில் இசை" திரைப்படம் சிறந்த வெற்றி அடைந்து "இளைய மக்கள் கலைஞர்" சஞ்சய் மென்மேலும் வளர வாழ்த்துக்கள் !

http://i501.photobucket.com/albums/e413/subbuchennai/Capture_zpscee3b0ed.jpg (http://s501.photobucket.com/user/subbuchennai/media/Capture_zpscee3b0ed.jpg.html)

[joe]

பாட்டுடைத் தலைவன் பற்றி பாடுவதை விட பாடுபவர்களின் பாடுகள் தான் இங்கே பாடாய் படுகிறது . பார்ப்போம் எப்போது தான் விடியுமென்று :(

[Russellbpw]

திருவிளையாடல் திரைப்படத்தில் தருமியின் வசனம் நினைவிற்கு வருகிறது....

பாட்டெழுதி பேர் வாங்கும் புலவர்களும் இருக்கிறார்கள். குற்றம் கண்டுபிடித்து பேர்வாங்கும் புலவர்களும் இருக்கிறார்கள் ..

அப்போது நக்கீரன் சிரிப்பார்...உடன் தருமி...

சிரிக்காதீர்..நீங்கள் எந்த வகுப்பை சேர்ந்தவர் என்று உங்களுக்கே தெரியும் என்பார் !

ஏனோ அந்த வசனம் இப்போது நினைவிற்கு வருகிறது !

[sivaa]

பார்ப்போம் எப்போது தான் விடியுமென்று http://www.mayyam.com/talk/images/smilies/icon_sad.gif

ஐயா வேண்டாமே தயவு செய்து வேண்டாம்
எல்லாவற்றையும் மறவுங்கள்
இனி நடப்பது நல்லதாக நடக்கட்டும்

[sivaa]

திருவிளையாடல்....

!

ஒருவர் மாறி ஒருவர் எழுதினால் என்ன மிஞ்சும்

வேண்டாமே தயவு செய்து வேண்டாம்

இனி நடப்பது நல்லதாக நடக்கட்டும

[eehaiupehazij]

நடிகர் திலகத்தின் புகழ் பரப்பும் அனைத்துத் திரிகளிலும் கல்வி அறிவில் மற்றும் அனுபவத்தில் தேர்ந்த வல்லுனர்கள் அவர்தம் படங்களைப் பற்றியும், பாடல்களைப் பற்றியும், நடிப்பின் பரிமாணங்கள் பற்றியும் , படங்கள் ஓட்டம் மற்றும் வசூல் பற்றியும் ..... தரமான பதிவுகளை கவனத்துடன் வெளியிட்டு இன்றைய இளம் தலை முறையினரும் அவர்தம் நடிப்புத்திறன் ,தமிழ் உச்சரிப்புத் திறன் , பாடல்களுக்கு வாயசைக்கும் திறன் ..அவர்தம் உலகளாவிய புகழ் ...ஆகியவற்றை மனதில் பதிந்து நம் நடிப்புலக ஆசானை பெருமைப்படுத்தும் இவ்வேளையில் நமக்குள் வேண்டாமே பேதங்கள் ! பல மரம் கண்ட தச்சர் ஒரு மரமும் வெட்டார் ! Jack of all trades end up as master of none! Let us encourage all prolific writers in all our threads! Let us live and let live! Given time, a tree would yield a seasoned wood.

[sivaa]

முன்னைய பதிவுகளில் இருந்து

கேள்வி பிறந்தது! நல்ல பதில் கிடைத்தது! - 200

கே: சென்னை நகரில் அதிக வசூல் பெற்ற படம் எது? (மதுரைவாலா, தாராபுரம்)

ப: சென்னை மட்டுமல்ல, எல்லா இடங்களிலுமே வசூலில் ஒரு ரிக்கார்ட் ஏற்படுத்திய படம் "திரிசூலம்".

(ஆதாரம் : பேசும் படம், டிசம்பர் 1979)

அன்புடன்,
பம்மலார்.

http://i157.photobucket.com/albums/t55/sivaa14/TS175_zps799aa37f.jpg (http://s157.photobucket.com/user/sivaa14/media/TS175_zps799aa37f.jpg.html)

[kalnayak]

கோபால், இரண்டாயிரமாவது பதிவிற்கு வாழ்த்துகள்.

இன்னும் பற்பல ஆயிரங்கள், இரண்டாயிரங்கள் காணவேண்டாமோ? யாரையும் கோபித்து, எழுதுவதை நிறுத்தாமல்... நடிகர் திலகத்திற்காகவும், நமது நண்பர்களுக்காகவும் எப்போதும் போல் தொடரவும்.

[kalnayak]

ரவி, உங்கள் மனது புண்பட்டிருக்கிறது. உண்மை!!! அதற்காக எழுதாமல் எல்லோரையும் தண்டிப்பது நன்றன்று. பலமுறை உங்கள் பதிவுகளினால் மட்டுமே இத்திரி நிரம்பியிருக்கிறது. நிறைய எழுதக்கூடிய உங்களைப் போன்றவர்கள் விடை பெற்றதினாலேயே இத்திரி அதன் எப்போதுமான வேகத்தையும் உற்சாகத்தையும் இழந்து கிடக்கிறது - உங்களுக்கே தெரியும். நீங்களும் அதையே செய்யலாமா? கருத்து வேற்றுமை இத்திரியின் இயல்பு. மன்னியுங்கள். நீங்கள் எப்போதும் போல் உங்கள் பதிவுகளை தொடருங்கள். உங்களைப்பார்த்தாவது மற்றவர்கள் மனம் மாறக்கூடும்.

[kalnayak]

கார்த்திக், கோபித்துச் சென்ற தாங்கள் மறந்து, மன்னித்து திரும்பிவந்து உங்கள் பதிவுகளை இடும்போது சிலநாட்களிலேயே மற்றொரு விவாதத்தில் உங்கள் பெயர் இழுக்கப்பட்டது வருத்தப்படக்கூடிய விஷயமே. இது நடிகர் திலகம் திரியின் வழக்கமான ஒன்றுதான் என்பது நீங்கள் அறிந்ததே. இப்படிப்பட்ட கருத்து மோதல்கள், விவாதங்கள் இல்லாமல் உயிரற்று கிடப்பதைக்காட்டிலும், வாதப்பிரதிவாதங்களுடன் ஆரோக்கியமான முறையில் நடிகர் திலகத்தின் திரைப்படங்களை ஆய்வு செய்வது நல்லதே!!! உங்களைப்போன்ற சீனியர்கள் அந்த ஆரோக்கியமான முறையையும் கற்பிக்க வேண்டும். மன்னிப்பதும் ஒரு ஆரோக்கியமான முறையே. உங்களுடைய அனுபவங்களை இத்திரியில் பங்கேற்பவர்களுக்கு நீங்கள் சொல்லியே ஆகவேண்டும்.
உரிமையுடன் கேட்கிறேன். தொடரவும்

[kalnayak]

அப்பாடி எம்மாம் பதிவு போட்டாச்சு(?!!) மத்தவங்களையும் நான் அப்படியே கேட்டுக்கிட்டதா எடுத்துகிட்டு சீக்கிரமா வந்து பதிவை போடுங்கன்னு கேட்டுக்கறேன்.
வேற யாரும் தங்களுக்கு நான் தனிப்பதிவு போட்டு கூப்பிட்டாதான் ஆச்சுன்னு நெனச்சால் எனக்கு pm போடவும். ஆனா இதுக்கு பின்னாடி தனிப்பதிவில யாரை நான் கூப்பிட்டாலும் அவங்க PM அனுப்பிச்சோ, PM அனுப்பி இல்லாமலோ இருந்தாலும், மத்தவங்க எதை நெனப்பாங்கன்னு நெனச்சு பாத்துக்கோங்க!!! வேணும்னா அதையும் PM ரிக்வெஸ்ட்ல போட்டுருங்க - நான் என் பதிவில சொல்லிடறேன் - இன்னாரு PM-ல கேட்கலைன்னு.

[Subramaniam Ramajayam]

ரவி, உங்கள் மனது புண்பட்டிருக்கிறது. உண்மை!!! அதற்காக எழுதாமல் எல்லோரையும் தண்டிப்பது நன்றன்று. பலமுறை உங்கள் பதிவுகளினால் மட்டுமே இத்திரி நிரம்பியிருக்கிறது. நிறைய எழுதக்கூடிய உங்களைப் போன்றவர்கள் விடை பெற்றதினாலேயே இத்திரி அதன் எப்போதுமான வேகத்தையும் உற்சாகத்தையும் இழந்து கிடக்கிறது - உங்களுக்கே தெரியும். நீங்களும் அதையே செய்யலாமா? கருத்து வேற்றுமை இத்திரியின் இயல்பு. மன்னியுங்கள். நீங்கள் எப்போதும் போல் உங்கள் பதிவுகளை தொடருங்கள். உங்களைப்பார்த்தாவது மற்றவர்கள் மனம் மாறக்கூடும்.

RAVI your absense is very costly loss for us please forget and forgive and continue your valuable postings being one of the senior members I make the request.
gopal your landmark of 2000PLUS certaily great. all the members are requested to STRENGHTEN THE THIRI.

[uvausan]

நீங்கள் மீண்டும் என்னை இங்கு கூப்பிடும் அளவிற்கு உங்கள் எல்லோருக்கும் தொந்திரவு கொடுத்ததிற்காக , மிகவும் வருந்துகிறேன் - உண்மையை சொல்ல வேண்டும் என்றால் இவ்வளவு அன்பையும் பரிவையும் நான் எங்குமே சந்தித்ததில்லை - இந்த திரியில் பங்கு கொள்ள நான்தான் கொடுத்து வைத்திருக்க வேண்டும் -

இது ஒரு பொதுவான திரி - நம் எல்லோர் கவனமும் நம் நடிப்பு கடவுளை எப்படியெல்லாம் வர்ணிக்கலாம் , பூஜிக்கலாம் என்பதில் மட்டுமே இருக்க வேண்டும் என்பது என் அவா .. இப்படிதான் பூஜிக்க வேண்டும் என்று நாம் ஒரு சட்டம் போட்டால் அதில் ஈடுபாட்டுடன் பங்கு கொள்வதில் தடை வரலாம் - மனம் ஒத்துப்போக மறுக்கலாம் - கோபால் , பதிவுகளில் ஒரு தரம் இருக்க வேண்டும் என்று சொன்னதில் எந்த வித மறுப்பும் இல்லை - பிடிக்க பிடிக்க தான் பிள்ளையார் வரும் என்பார்கள் - பதிவுகள் போட போடத்தான் அதன் தரம் உயரும் - அதுவரை இந்த குழந்தையின் கோடுகளை ஒரு ஓவியமாகவும் , இந்த குருடன் வரைவதை ஒரு காவியமாகவும் எடுத்துக்கொள்ளும் படி கோபாலையும் , மற்ற திரியின் நண்பர்களையும் வேண்டி கேட்டுகொள்கிறேன் -

என்னால் யாருடைய மனமாவது புண் பட்டிருந்தால் மீண்டும் என்னுடைய sincere apologies - nothing intentional ..

அன்புடன் ரவி

[eehaiupehazij]

happy come back Ravi. your orchestration with senior thespians like Gopal sir. Murali sir, Raghavendra Sir, Vasu Sir, Parthasarathy sir and contemporary doyens like RKS, Chinnakkannan, Kalnayak, Ramadoss ayya and Ragul and of course well wishers like me, sivaa, ss.,gkrishna... I think this thread is going to regain its dash and verve under a unified team work.

[Gopal.s]

New Thread manathai mayakkum madhura ganangal by Vasu in classic section is interesting. Keep it up vasu.our hearty wishes.

[Gopal.s]

நண்பர்களே. வருக.தொடர்ந்து பங்களிப்பு தருக. நான் வெளிப்படையானவனே தவிர ,பகைமை பாராட்டும் வன்மமோ அல்லது மற்றவர்களை அவமான படுத்தி மகிழும் அகந்தையோ அற்றவன். தோன்றியதை தோன்றிய படியே வெளியிடுவது, சில நேரம் எனக்கு பகையாகிறது. குறைக்கவும் ,தவிர்க்கவும் முயல்கிறேன் பொது இடங்களில் கடைபிடிக்க வேண்டிய நாசுக்கு கருதி..

[kalnayak]

வேண்டுகோள்களை ஏற்று களம் இறங்கியவர்களுக்கும், இறங்கப்போகிறவர்களுக்கும் நன்றி!!!

[eehaiupehazij]

கல்வியறிவும் பகுத்தறிவும் நிறைந்த கண்ணியமான ரசிகர்கள் பங்களிப்பில் ஜொலிக்கும் மேன்மையான நடிகர் திலகத்த்தின் திரியில் ஆரோக்கியமான கருத்துப் பரிமாற்றங்கள், அவர்தம் திரைப்பட அலசல்கள் , அவர்தம் நடிப்பின் பரிணாம பரிமாணங்கள், இன்றைய தலைமுறைக்கும் அவர் நடிப்பின் வீச்சு பற்றிய ஆக்கப்பூர்வமான விவாதங்கள் பல்வேறு கோணங்களில் கோர்த்து அவர்தம் புகழ் மாலையாக அணிவிக்க மேற்க்கொள்ளப்படும் எவர் முயற்சியும் வரவேற்புக்குரியதே. அந்த வகையில் உயர்திருவாளர்கள் கோபால், ராகவேந்திரா, முரளி, கார்த்திக், பம்மலார், வாசு, பார்த்தசாரதி .....நீங்கள் மலை உச்சியில்....நாங்கள் அடிவாரத்தில். உங்கள் உயரம்..அதை அடைய நீங்கள் பட்டிருக்கும் துயரம்.. எங்களுக்குப் புரிகிறது. வயது மற்றும் அனுபவ முதிர்ச்சி, எழுதும் திறமை, சொற்களை கையாளும் லாவகம் நிச்சயமாக மாறுபடும். காலப்போக்கில் காயங்கள் மாயங்களாகி குறைகள் நிறைகளாகி இப்பதிவுகள் பொக்கிஷங்களாக மாறும்.

[Russellawz]

நண்பரே கோபால்,

உங்கள் இஷ்டத்திற்கு அனைவரையும் பேசுவர்கள். வைவீர்கள். பாதிக்கப்பட்டவர் மனம் வருத்தம் கொண்டு திரியிலிருந்து விலகுவதாக அறிவிப்பார். பின் நான் அப்படிச் சொல்லவில்லை இப்படி சொல்லவில்லை என்று டிராமா போடுவீர்கள். தலைமுடியை சம்பந்தப்படுத்தி அனைவரையும் காயப்படுத்துவீர்கள். உங்களுக்கு எந்த எச்சரிக்கையும் அளிக்காமல் ஆட்சேபத்துக்குரிய வரியை மாடேரேட்டர் நாசூக்காக நீக்குவார். ராகவேந்தர், வாசு, இன்னொரு வாசுதேவன், ரவி, முரளி, ராகுல், என்று நீங்கள் வசை பாடாத நபர் ஏது? வருத்தப்படாத நபர் ஏது? எல்லோரும் தங்களால் மனம் காயப்பட்டு விலகி நிற்கிறார்கள். திரி நாசமாக முழுக் காரணமும் நீங்கள்தான். இதை ஆணித்தரமாக நான் அடித்துச் சொல்வேன்.

இப்போது என்னடாவென்றால் எல்லோரையும் திரும்ப அழைக்கும் நாடகம். ஏன்.. திட்டுவதற்கு ஆட்கள் வேண்டுமென்றா...திரும்ப அழைத்துவிட்டு மறுபடியும் இவன் பதிவு சொத்தை, அவன் பதிவு நொள்ளை என்று ஏக வசனத்தில் திட்டித் தீர்ப்பதற்கா?

அடிக்கடி இத்துடன் முடித்துக் கொள்கிறேன் என்ற பாசாங்கு நாடகம் வேறு நீங்கள் ஆடி ஆடி எல்லோரையும் அலுக்க வைக்கிறீர்கள். ஆனால் நீங்கள் திடமாக இருக்கிறீர்கள். மற்றவர்கள்தான் மறைந்து போய் விடுகிறார்கள்.

வரச் சொல்லி அழைக்கும் நடிப்பு. பின் ஊருக்கு ஒரு பிள்ளை என்று எழுதித் தொலையுங்கள் என்று சாபம் வேறு. உங்களுக்கே முரணாகத் தெரியவில்லை.

உங்களைத் தவிர இங்கு திறமைசாலிகளே இல்லையா! நீங்கள்தான் கொம்பு முளைத்தவரா? உங்களைக் கேடக ஆளில்லை என்ற நினைப்பா?

உங்களுக்குத் தாத்தாவெல்லாம் இந்த ஹப் மையத்தில் தன்னடக்கத்தோடு பதிவுகள் இட்டிருக்கிறார்கள். இடுகிறார்கள். நீங்கள் என்ன ஜூஜுபி...

சும்மா தையா தக்கா என்று குதிப்பதை விட்டுவிட்டு பதிவாளர்களை ஒழுங்காகப் பதிவிட விடுங்கள். நீங்கள் என்ன பெரிய விமர்சன வித்தகர் சுப்புடு தாத்தாவா?

உங்கள் நெஞ்சமெல்லாம் நிறைந்த நடிகர்களின் நடிகன் பற்றி நான் உங்களைப் போல விமர்சனம் செய்ய ஆரம்பித்தால் நீங்கள் தாங்குவீர்களா? சும்மா தலையும் புரியாமல் வாலும் புரியாமல் நீங்கள் சொல்வது போல் போடும் உங்கள் வாந்திப் பதிவை விட ராகுல்ராமின் புரியும் பதிவு கோடி பங்குகுக்கு மேல்.

நானும் பார்த்துக் கொண்டே வருகிறேன். ரொம்ப ஓவராக போகிறீர்கள். மாடேரட்டர்களும், மற்றவர்களும் உங்களைக் கண்டு ஏன் மிரளுகிறார்கள் என்று புரியவில்லை. நீங்கள் என்ன சிங்கமா அல்லது சிறுத்தையா? நீங்களும் எங்களைப் போன்ற ஒரு சாதாரண உறுப்பினர்தான். உங்களுக்கு ஒன்றும் கொம்பு முளைக்கவில்லை.

நீங்கள் இப்படியே போய்க் கொண்டிருந்தால் நாங்கள் அனைவரும் உங்களுக்கு எதிராக ஒன்று சேர்ந்து கொடி பிடிப்போம். நானே அதற்கு தலைமை தாங்குவேன்.

இந்த லட்சணத்திற்கு நீங்கள் போட்ட 2000 திட்டுப் பதிவுகளை வாழ்த்தி இந்த அப்பாவி உறுப்பினர்கள் உங்களை வாழ்த்த வேறு செய்கிறார்கள். இதிலிருந்தே தெரியவில்லை அவர்களின் பெருந்தன்மை. புத்தியெல்லாம் சொன்னால் நீங்கள் திருந்தவா போகிறீர்கள்?

அன்பு மாடரேட்டருக்கு,

எல்லோருக்கும் பொதுவாகும் இந்தப் பதிவை நீங்கள் நீக்கினால் நீங்கள் ஒருதலைப்பட்சமாக கோபாலுக்கு ஆதரவாக செயல்பட்டு அனைவர் மனங்களையும் புண்படுத்துவதில் அவருக்கு ஆதரவாக செயல்படுகிறீர்கள் என்று பொருள்பட்டுவிடும். எனக்குக் கவலையில்லை. நான் போனால் இன்னொரு ஆண்மகன் வந்து தட்டிக் கேட்பார்.

உங்கள் மனசாட்சிக்கு விரோதமில்லாமல் சொல்லுங்கள். இன்னும் எத்தனை நாள் இப்படியே கோபாலின் ஆட்சேபகரமான பதிவுகளை நீக்கிக் கொண்டிருப்பீர்கள்? அவரும் இப்படியே எழுதிக் கொண்டிருப்பார். என்னைப் போன்ற திரியின் மௌன வாசிப்பாளர்கள் எள்ளி நகையாட மாட்டார்கள்?


பாதிக்கப்பட்ட திரியின் உறுப்பினர்களே! மற்ற அங்கத்தினர்களே!

என்னுடைய இந்தப் பதிவில் தவறு இருந்தால்.உங்கள் யாருக்காவது ஆட்சேபகரம் இருந்தால் சொல்லுங்கள். ஆனால் பயந்து சொல்லாதீர்கள். நான் கண்டிப்பாக நீக்கி விடுகிறேன்.

இதை எனக்காக வாதாடவில்லை. நான் ஒன்றும் பதிவுகள் போட்டு கிழித்து விடவில்லை. உங்கள் எல்லோருக்காகவும், உங்கள் தன்மானத்திற்காகவும் உங்கள் உழைப்பைக் கேவலப்படுத்தும் இந்த நபரைக் கண்டித்தும் இடப்பட்ட பதிவிது. அப்புறம் உங்கள் தலையெழுத்து.

இதற்கும் மசமசவென நீங்கள் இருந்தால் உங்களை அந்த கடவுள் கூட காப்பாற்ற முடியாது. அப்புறம் உங்கள் இஷ்டம்.

நாமெல்லாம் இன்னும் சோற்றில் உப்புப் போட்டு தின்கிறோம் என்பதை மறக்காதீர்கள். ..... மட்டை என்று திட்ட இந்த நபர் யார்?

ராமதாஸ்.

[sivaa]

அண்ணா தம்பி ஐயா ராசா
இத்திரி ஒரு சுமுகமான நிலைக்கு வருகுதென நினைக்கும் பொழுது
மறுபடியும் ஏன்?
தயவு நெய்து குழுப்பாதீர்கள்
உங்கள் பதிவை தயவு செய்து நீக்கிவிடுங்கள்
உங்களை மன்றாடி கேட்டுக்கொள்கின்றேன்
நன்றி நன்றி நன்றி

[Russellawz]

அண்ணா தம்பி ஐயா ராசா
இத்திரி ஒரு சுமுகமான நிலைக்கு வருகுதென நினைக்கும் பொழுது
மறுபடியும் ஏன்?
தயவு நெய்து குழுப்பாதீர்கள்
உங்கள் பதிவை தயவு செய்து நீக்கிவிடுங்கள்
உங்களை மன்றாடி கேட்டுக்கொள்கின்றேன்
நன்றி நன்றி நன்றி

ஏனய்யா இப்படி இருக்கிறீர்கள்?

உங்களைப் போல ஆட்கள் தலை குனியக் குனியத்தான் அந்த நபர் குட்டிக் கொண்டே இருக்கிறார். நீங்கள் எல்லாம் நிமிரவே மாட்டீர்களா. இப்போதுதானே எழுதினேன்.

நாமெல்லாம் சோற்றில் உப்பு போட்டு சாப்பிடுகிறோம் என்று. சுயகௌரவமும், சுயமானமும் சிவாஜியும், அவரது படங்களும் உங்களுக்கெல்லாம் கற்றுத் தரவில்லையா? இப்படி கோழையாய் அஞ்சி அஞ்சிச் சாவதை விட வீரனாக மடிவதே மேல் சிவா அய்யா. புரிந்து கொள்ளுகள். இதற்கு விடிவுகாலம் முதலில் வரட்டும். எவர் குறுக்கீடும் இல்லாமல் நாம் முதலில் சுதந்திரமாக எழுத வேண்டும். பிறகு நம் சிவாஜியின் புகழை தடை இல்லாமல், தடங்கல் இல்லாமல் தொடரலாம் எவருக்கும் பயப்படாமல்.

செய் அல்லது செத்துமடி.

இப்போதும் சொல்கிறேன்.

இந்தத் திரியின் மானம் காக்கவே போராட்டம் தொடங்கியுள்ளேன்.

புரிந்து கொள்ளுங்கள்.

[sivaa]

அன்பு ராமதாஸ் சார் வணக்கம்
யாருக்காகவும் பயந்து நான் அதனை தெரிவிக்கவில்லை
இந்தத்திரி எந்தவித இடைஞ்சலும் இல்லாமல் தொடரவேண்டும் என்ற ஒரே காரணத்தால் மட்டுமே
அதனை எழுதினேன்
புரிந்துகொள்வீர்கள் என நம்புகிறேன்

[sivaa]

முன்னைய பதிவுகளில் இருந்து
கொடைச் சக்கரவர்த்தி

1959-ல், பள்ளி மாணவ-மாணவியருக்கு இலவச உணவளிக்கும் மதிய உணவு திட்டத்திற்கு, கலையுலகில் முதல் நபராக அதுவரை யாருமே கொடுத்திராத மிகப் பெருந்தொகையான ரூபாய் ஒரு லட்சத்தை [ரூ.1,00,000/-] நன்கொடையாக வழங்கினார் நமது நடிகர் திலகம். அந்நிகழ்வு குறித்த இரு ஆவணங்கள்:

வரலாற்று ஆவணம் : ஆனந்த விகடன் : 12.4.1959
http://i157.photobucket.com/albums/t55/sivaa14/GEDC4664a-1_zps13413fc9.jpg (http://s157.photobucket.com/user/sivaa14/media/GEDC4664a-1_zps13413fc9.jpg.html)

வரலாற்று ஆவணம் : வசந்த மாளிகை : ஆகஸ்ட் 2004
http://i157.photobucket.com/albums/t55/sivaa14/GEDC4665a-1_zpsdbc4d67a.jpg (http://s157.photobucket.com/user/sivaa14/media/GEDC4665a-1_zpsdbc4d67a.jpg.html)

1959-ல் ஒரு லட்சம் ரூபாய் என்பது தற்பொழுது பற்பல கோடி ரூபாய்களுக்குச் சமம்.

பக்தியுடன்,
பம்மலார்.

[sivaa]

கொடைச் சக்கரவர்த்தி

1974-75ல், இராமநாதபுரம் மாவட்டத்தில் வரலாறு காணாத வறட்சியும்-பஞ்சமும் தலைவிரித்தாடியபோது, ஒரு லட்சம் ரூபாய்களை [ரூ. 1,00,000/-] நிவாரண நிதியாக அள்ளி அளித்தார் நமது தேசிய திலகம். அதுகுறித்த ஒரு உன்னத ஆவணம்:

வரலாற்று ஆவணம் : மதி ஒளி : 7.2.1975
http://i1094.photobucket.com/albums/i442/pammalar/GEDC4666a-1.jpg

1975-ல் ஒரு லட்சம் ரூபாய் என்பது இன்றைய மதிப்பீட்டில் பற்பல கோடி ரூபாய்களுக்குச் சமம்.

பக்தியுடன்,
பம்மலார்.

[Gopal.s]

ராமதாஸ் சார்,

என்னை எதிர்த்து பேச கூடாதென்று நான் கூறியதும் இல்லை.கூற போவதும் இல்லை. மாடரட்டர் என் எந்த பதிவையும் நீக்கலாம்.உரிமை உண்டு.

நீங்கள் எதை ரசிப்பதும் ஆதரிப்பதும் உங்கள் உரிமை. அதே போல திரியின் தரத்தினை உயரத்தில் வைக்க எண்ணுவது என் உரிமை.

என் நோக்கமெல்லாம் ஒன்றே ஒன்று. என் எழுத்தை நம்பி படம் பார்ப்பவர்கள் ,அதை விட படம் உயரமே என்று பேச வைக்க வேண்டும்.புதிய கோணத்தில் 2014 வருட அறிவோடு அவர் அணுக பட வேண்டும்.

1958 இல் வந்த விமரிசனங்களை விட கூரிய பார்வையுடன் கூடியதை வாசகர்கள் எதிர்பார்க்கின்றனர். அதே மாதிரி நிராகரிக்க பட்ட மோசமான படங்களை நினைவு கூர்வதிலோ,தூக்கி பிடிப்பதிலோ யாரையும் யாரும் ஏமாற்ற முடியாது. நம்பக தன்மை,புதிய அணுகுமுறை,உண்மை தகவல்கள், இதை வேண்டும் என்று நான் வேண்டுவது தவறானால் ,நான் அப்படி இருந்து விட்டே போகிறேன்.

நீங்கள் எதிராக அணி திரட்ட அவசியமே இல்லை. ஆண்மை இருந்தால்
தனி மனிதனை தனியாக எதிர் கொள்ளவும்.எழுத்தை எழுத்தால் எதிர்கொள்ளவும். நான் உங்களை விட அதிகமான அரசியல் செய்பவர்களை எதிர்கொண்டவன்.(அதற்கென்று உங்களை ஜுஜுபி என்று உதற மாட்டேன்.) கிருபா ,ராமதாஸ் என்று வினோத அவதார புருஷன் ஆவதை நிறுத்தி ,பாண்டியை சேர்ந்த நீங்கள் என் எழுத்துடன் நேரடியாக மோதினால் எனக்கும் பெருமை ,உங்களுக்கும் பெருமை.

உங்களை நான் உதாசீனம் செய்ய போவதில்லை.

[eehaiupehazij]

மதிப்புக்குரிய ராமதாசு அய்யா. மன்றாடிக் கேட்டுக்கொள்கிறேன். நம் திரியின் மாண்பினை காத்திட நம் வேறுபாடுகளைக் களைந்து இந்நிகழ்வினை ஒரு கெட்ட கனவாக மறந்து நம் நடிகப்பேரரசர் புகழ் பரப்புவது மட்டுமே குறிக்கோளாக கொள்வோமே

[Russellawz]

கோபாலரே!

நீங்கள் சொல்வது போல நான் பல்வேறு முகங்களில் இருப்பதாகவே வைத்துக் கொள்வோம். நீங்கள்தானே ஒருவரே நான்கைந்து ஐடிக்களில் வந்தால் அதை ரசிப்போமே ரிஷிமூலம் நதிமூலம் பார்க்க வேண்டாம் என்று வாய்சவடால் அடித்தது?

இப்போது உங்களுக்கு எதிராகப் போராடப் போகிறேன் என்றதும் அதே எண்ணம் கசக்கிறதோ! என்னய்யா நியாயம் இது! பாண்டியில் என் பக்கத்து வீட்டில் இருந்தது போல ஜம்பம் பிளக்கிறீர். பாவமாய் இருக்கிறதய்யா உம்மைப் பார்த்தால்.

எழுத்தோடு எழுத்து மோத வேண்டுமோ!

இங்கு என்ன இரண்டாம் பானிப்பட்டு போரா நடக்கிறது. ஒத்தைக்கு ஒத்தை வா என்று கத்தி எடுக்க.

உங்கள் புரியாத மொக்கை எழுத்துக்களை விட ரவி சார், ராகுல் பதிவுகளை இங்கிருப்பவர்கள் அநேகம் பேர் ரசிக்கிறார்கள்.

ஒன்றுமே சொல்லாமலேயே உங்களுக்கு கோபம் பொத்துக் கொண்டு வருகிறதே! நீங்கள் எத்தனை பேரை என்னென்ன அருவருக்கத்தக்க வகையில் வசை பாடினீர்? அப்போது அவர்களுக்கெல்லாம் எப்படி இருந்திருக்கும்?

இவர்தான் என்னவோ அரசியல் பார்த்தவராம். நீங்கள் என்ன சமுதாயத்தை சீர்திருத்த வந்த பெரியாரா? இந்திரா காந்திக்கு போட்டியாக நின்று ஜெயித்தவரோ! இங்கு சிவாஜியைப் போற்றும் உரிமை, அவரவர்களால் முடிந்த இயன்ற அந்த மகானைப் பற்றிய கருத்துக்கள் பதியும் உரிமை அனைவருக்கும் இருக்கிறது. இதில் தகுதி என்னய்யா வந்தது? கண்ணப்ப நாயனார் தகுதி பார்த்தா பரமன் அவனுக்கு அருள் புரிந்தான்?

நீங்கள் என்ன பெரிய தரநிர்ணயிப்பு அதிகாரியா. தரத்தைப் பற்றி பேசுகிறீரே! தராதரம் இல்லாமல் கண்ட கண்ட தரங்கெட்ட வார்த்தையை கூறி அனைவரையும் திட்டும் உமக்கு தரத்தைப் பற்றி பேச தகுதி உள்ளதா?

உங்கள் பதிவை நீங்களே மெச்சிக் கொள்ளாதீர்கள். மற்றவர்கள் மெச்ச வேண்டும். உங்கள் பதிவுகள் புரியாத குப்பைகள் என்று ஆயிரம் முறை அடித்து சொல்லுவேன். எவருக்காவது ஏதாவது புரிகிறதா?

இதில் நான்தான் பெரிய ஆள் என்று பெருமை பீற்றல் வேறு. மற்றவர்கள் வயிற்றெரிச்சலைக் கொட்டி கொள்ளாமல் அனைவருக்கும் நல்லவனாக, வல்லவனாக வாழ்பவனே உண்மையான ஆண்மையுள்ளவன்.

தரங்கெட்ட வார்த்தைகளை உபயோகித்து அனைவர் பாவத்தையும் கொட்டிக் கொள்பவர் ஆண்மையுள்ளவர் என்று சொல்வதில் அர்த்தமே இல்லை.

உங்கள் உட்டாலக்கடி வேலையெல்லாம் ராகுல், ரவி போன்ற இளிச்சவாயர்களுடன் தொடரட்டும். அங்கு வேண்டுமானால் உங்கள் ஆண்மை எடுபடலாம்.

சொல்வதை புரிந்து கொள்ளத் தெரியவில்லை. உங்கள் இஷ்டத்திற்கு நீங்கள் எழுதுங்கள். அவர்கள் இஷ்டத்திற்கு அவர்கள் எழுதட்டும்.

பல ஜாம்பவான்களைத் துரத்தி விட்டீர்கள்.

இருப்பது ஒன்றிரண்டு அப்பாவி நல்ல உள்ளங்கள். அவர்களையும் துரத்திவிட்டு கம்மர்கட் முட்டாய் தனியாக ஈ ஓட்டிக் கொண்டு விற்பீர்களா?

இப்போதும் சொல்கிறேன். நீங்கள் எதையாது எழுதிவிட்டுப் போங்கள். நாங்கள் கேட்கவில்லை. ஆனால் பதிவாளர்களை அவமானப் படுத்தாதீர்கள். நீங்கள் ஒன்றும் உலகத்தைத் திருத்த வந்த போதிமத புத்தர் இல்லை.

இங்கு தகுதியானவர்களை அழைத்து வைத்து பொற்காசுகளோ, நந்தி அவார்டோ, நீங்கள் அடிக்கடி உளறுவீர்களே ஆஸ்கார் அவார்டோ யாரும் கொடுக்கப் போவதில்லை. அவரவர்கள் சிவாஜியின் மேல் கொண்ட பற்றுதல்களை தத்தம் பாணியில் வெளிப்படுத்தி மகிழ்கிறார்கள். அனைவரையும் மகிழ்விக்கிறார்கள். நீங்கள் பேப்பர் திருத்தி மார்க் போடாதீர்கள். யாரும் உங்களை வெற்றிலை வைத்து அழைக்கவில்லை. திருத்துவதற்குத் தகுதியானவரும் நீங்கள் இல்லை. இதை அனைவரும் அறிவார்கள்.

நீங்கள் வேண்டுமானால் நாளந்தா பல்கலைக் கழகம் ஆரம்பித்து தகுதி, தரத்துடன் நீங்கள் ஒருவரே நடத்துங்கள். இங்குள்ளவர்கள் பஞ்சயாத்து யூனியன் பஞ்சைகளாகவே இருந்து விட்டுப் போகட்டும்.

என்ன புரிந்ததா? வீண் சவடால்கள் விடாமல் சிவனே என்று உங்கள் வேலையைப் பாருங்கள்.

எதாவது உஸ்கி... புஸ்கி என்று ரஷ்யப் பெயர்களை உச்சரிப்பது போல உளறிக் கொட்டுவீர்களே! அது போல எதாவது எழுத முனையுங்கள். போனால் போகிறது என்று படித்து விட்டுப் போகிறோம்.

[Gopal.s]

[SIZE=3]நண்பரே கோபால்,

தலைமுடியை சம்பந்தப்படுத்தி அனைவரையும் காயப்படுத்துவீர்கள்.

ராமதாஸ்.
அப்ஜெகஷன் யுவர் ஆனர் ,அது "தலை"முடியை சம்பத்த படுத்தியல்ல என தாழ்மையுடன் தெரிவித்து கொள்கிறேன்.

[Gopal.s]

கோபாலரே!
என்ன புரிந்ததா? வீண் சவடால்கள் விடாமல் சிவனே என்று உங்கள் வேலையைப் பாருங்கள்.

எதாவது உஸ்கி... புஸ்கி என்று ரஷ்யப் பெயர்களை உச்சரிப்பது போல உளறிக் கொட்டுவீர்களே! அது போல எதாவது எழுத முனையுங்கள். போனால் போகிறது என்று படித்து விட்டுப் போகிறோம்.

ஹய் ...இஸ்கி...புஸ்கி...ஆசை....தோசை....அப்பளம்...வடை.. ..

[Russellawz]

மதிப்புக்குரிய ராமதாசு அய்யா. மன்றாடிக் கேட்டுக்கொள்கிறேன். நம் திரியின் மாண்பினை காத்திட நம் வேறுபாடுகளைக் களைந்து இந்நிகழ்வினை ஒரு கெட்ட கனவாக மறந்து நம் நடிகப்பேரரசர் புகழ் பரப்புவது மட்டுமே குறிக்கோளாக கொள்வோமே

சிவாஜி செந்தில் சார்,

நீங்கள் சொல்வது வாஸ்தவம். ஒத்துக் கொள்கிறேன். சிவாஜி புகழ் பாடுவது மட்டுமே நமது குறிக்கோள்.

ஆனால் அதை செய்ய விட்டால்தானே! மற்றவர்கள் பதிவுகள் இட ஆரம்பித்ததும் உடனே கேவலமான ரியாக்ஷன். தோனித் துலங்கி சர்ச்சைகளுக்குப் பிறகு ஒன்றிரண்டு பதிவுகள் வர ஆரம்பித்தவுடன் வசவு ஆரம்பித்து இடையில் மீண்டும் தடங்கல்கள். வாக்குவாதங்கள். இதைத்தான் வேண்டாமென்கிறேன். நிம்மதியாக அனைவரும் பதிவுகள் போட வேண்டும். யாரும் தரக்குறைவான வார்த்தைகள் இடுவதில்லை கோபாலைத் தவிர. அவர் யாரையும் போட விடுவதில்லை. இதனால் பதிவுகள் மீண்டும் நின்றுவிடுகின்றன. இது தேவையா என்கிறேன். ஒரு நபரால் அனைவரும் பதிவுகள் இடுவது தடையாகிறதே! அதை ஏன் புரிந்து கொள்ள மாட்டேன் என்கிறீகள்?

வாய்க்காலில் இருக்கும் அழுக்குக் கட்டிகளைத் தூக்கித் தூரப் போட்டால்தானே வயலுக்குத் தண்ணீர் தடையின்றிப் பாயும். தடையை நீக்காமலேயே வயலுக்குத் தண்ணீர் போக வேண்டும் என்றால் எப்படி?

அப்படியென்றால் வயலுக்குக் கொஞ்சம்தானே தண்ணீர் போகும்?

நான் தடைகளை நீக்கச் சொல்லுகிறேன். அவ்வளவுதான். கோபாலை திரியை விட்டு நீக்கச் சொல்லவில்லை. அது மனிதமும் ஆகாது. அதற்கு நமக்கு உரிமையும் இல்லை.

பதிவாளர்களை பதிவுகளை அவர் எள்ளி நகையாட வேண்டாம் என்கிறேன். இதில் என்ன தவறு இருக்கிறது?

அவர் எகத்தாளமாய் பேசுவதனால்தானே பதிவுகள் குறைகின்றன. பதிவுகள் குறைந்தால் சிவாஜி புகழ் எப்படி பாடப்படும்? களைகளைக் களைய வேண்டாமா?

இப்போது முரளி இருக்கிறார். அவருக்கும் பிடிக்காத பதிவுகள் இருக்கும். அவர் கண்டு கொள்ளாமல் ஜென்டிலாகத் தான் உண்டு தன் பதிவுண்டு என்று இருக்க வில்லையா?

அடுத்தவர் பதிவை விமர்சிக்கட்டும். வேண்டாம் என்று கூறவில்லை. அரைவேக்காட்டுத்தனமான விமர்சங்கள் எதற்கு? அதுவும் படிக்கக் கூசக் கூடிய கெட்ட வார்த்தைகளில். ராகுலின் பதிவுகளை ஆய் என்று மலத்திற்கு சமமாக ஒப்பிடுகிறார்.

இதில் உங்களுக்கு உடன்பாடா? இதைக் கண்டு பேசாமல் நாம் செல்லலாமா! சொல்லுங்கள். நாம் கேட்காவிட்டால் அந்தப் பதிவுகளைப் போட்ட ராகுல் என்ன நினைப்பார் நம்மைப் பற்றி. ராகுலின் பதிவுகளை, ரவியின் பதிவுகளை படித்து ரசிப்பதோடு நமது வேலை முடிந்து விட்டதா? அவர்கள் அவமானப்படும்போது நான் அவர்களுக்காக குரல் கொடுக்க ஓடி வரவேண்டாமா?

உடுக்கை இழந்தவன் கை போல ஆங்கே
இடுக்கண் களைவதாம் நட்பு

என்று வள்ளுவர் சொல்கிறாரே!

பதிவுகளை மட்டும் படித்து விடுகிறேன்.... பதிவாளர்கள் எக்கேடேனும் கெட்டு போகட்டும் என்று நாம் வாளாவிருந்தால் அது நீதியா? நியாயமா? தர்மமா?

அவர்களுக்கு ஒரு அவமானம் என்றால் அது நமக்கும் இல்லையா?

நாம் என்ன சுயநலப் பேய்களா?

பதிவாளர்கள் யாருக்கு உழைக்கிறார்கள். நடிகர் திலகத்திற்குதானே!

[eehaiupehazij]

ஐயா . நமது குறிக்கோள் நடிகர் திலகத்தின் அழியாப் புகழை கட்டிக்காப்பதுவே . கடின வார்த்தைகள் கொட்டினால் அள்ளமுடியாது . சீரும் சிறப்பும் மிக்க தமிழறிஞர் என்ற முறையில் தயவு செய்து இதை புறம் தள்ளி முதிர்வுடன் நம் பணி தொடர வேண்டுகிறேன்.

Very unfortunate that this issue is dragged ultimately for nothing. Such a vehement protest has never been done in the past 11 threads. Arguments were there but the misunderstandings now assume unimaginable proportions.
Gopal Sir and Ramadoss Sir...please .... let us not become laughing stock due to such avoidable ego clashes. Humble request sirs not to open any Pandora's box!

[eehaiupehazij]

OK. there is a point beyond which I never go. If it is an ego clash between two stalwarts, then they need to settle it out since they have posted their own opinions only. For the betterment of this thread, time being, I have to make my stand as a silent spectator only. The moderator knows pretty well as to do what and when. I don't intend to drag in our contemporaries in this issue as they are also watching helplessly

[Russellbpw]

[SIZE=3]பாதிக்கப்பட்ட திரியின் உறுப்பினர்களே! மற்ற அங்கத்தினர்களே!

ராமதாஸ்.

https://www.youtube.com/watch?v=LsnTGLw9IGE

[Russellbpw]

ராமதாஸ் சார்,

என்னை எதிர்த்து பேச கூடாதென்று நான் கூறியதும் இல்லை.கூற போவதும் இல்லை.

நீங்கள் எதிராக அணி திரட்ட அவசியமே இல்லை. ஆண்மை இருந்தால்தனி மனிதனை தனியாக எதிர் கொள்ளவும்.எழுத்தை எழுத்தால் எதிர்கொள்ளவும். நான் உங்களை விட அதிகமான அரசியல் செய்பவர்களை எதிர்கொண்டவன்.(அதற்கென்று உங்களை ஜுஜுபி என்று உதற மாட்டேன்.) கிருபா ,ராமதாஸ் என்று வினோத அவதார புருஷன் ஆவதை நிறுத்தி ,பாண்டியை சேர்ந்த நீங்கள் என் எழுத்துடன் நேரடியாக மோதினால் எனக்கும் பெருமை ,உங்களுக்கும் பெருமை.


https://www.youtube.com/watch?v=Io_-zCzX81E

[Russellbpw]

https://www.youtube.com/watch?v=8yUfVwsRmUs

[Gopal.s]

OK. there is a point beyond which I never go. If it is an ego clash between two stalwarts,

??????????????????????????????????????!!!!!!!!!!!! !!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!

(Junior Member Newbie Hubber

Join Date
Apr 2014
Posts
17

[eehaiupehazij]

Gopal Sir. Mostly well educated and scholarly people interact in our prestigious NT threads, as one can sense from their way of writing. Mere number of posts thus far, may not be a comparative measure. I, from my observations, always consider you as a stalwart on account of your hard work and presentation capabilities which has helped this thread grow to this level. Ramadoss sir too, I presume he is a retired teacher, is no less a stalwart as we can sense from his way of writings as an offshoot of his rich teaching experience. For me you two can be plus into plus plus rather than minus into minus plus! For the welfare of this thread....kindly avoid warfare between you two!

[Gopal.s]

Ramadoss sir too, I presume he is a retired teacher,

இன்னுமாயா இந்த உலகம் நம்மை நம்புது....வூவ்வ்

[uvausan]

பாவ மன்னிப்பு


மிகவும் அழகாக , ஆழமாக பழைய திரிகளிலும் , இந்த திரியினிலும் அலசப்பட்ட படம் - படம் என்று சொல்வதை விட , பாடம் என்று சொல்லலாம் - "ஒரு பாடல் ஒரு லக்க்ஷம் " என்று சமீபத்தில் முரளி இந்த படத்தில் வரும் ஒரு பாடலையே ஒரு படமாக மாற்றி அருமையாக எடுத்து சொன்னார் - ராகுலின் பதிவுகளும் சுவையை அதிகபடுத்தின .

மன்னிப்பு என்ற ஒரு வார்த்தை இருப்பது எவ்வளவு அற்புதமாக இருகின்றது பார்த்தீர்களா ? - இந்த வார்த்தை இருப்பதால் பல நட்புக்கள் இன்னும் குழி தோண்டி புதைக்கபடாமல் உள்ளன -- பலகசப்பான அனுபவங்கள் மன்னிப்பு என்ற ஒரு வார்த்தையின் மூலம் மறைந்து போகின்றன கால போக்கில் -----

இந்த படமும் மன்னிப்பு என்ற வார்த்தைக்கு இன்னும் எவ்வளவு மரியாதை இருக்கின்றதோ அந்த அளவிற்கு தரத்திலும் , கதையின் வலுவிலும் , நடிப்பின் உச்ச கட்டத்திலும் இன்னும் பரவலாக பேசப்படும் படம் - தரமான படம் என்றால் என்ன என்று முதல் தடவையாக எழுப்பப்பட்ட கேள்விக்கு "இதோ நான் தான்" என்று பதில் கொடுத்த படம் - இதன் முன்போ , அதற்கு பின்போ இப்படி பட்ட தரமான படம் ஒன்று வந்ததா / வருமா என்று எழுப்பப்பட்ட கேள்விக்கு இதுவரை இல்லை என்ற பதில் தான் உயர்ந்து நிற்கின்றது

ரஹீம் - இப்படி பட்ட ஒரு மனிதனை உலகம் சந்தித்ததே இல்லை - என்ன கருணை உள்ளம் ? ஈகோ விற்கு ஒரு சவாலாக இருந்தவன் - என்றுமே வார்த்தைகளில் , செயல்களில் ஒரு பணிவும் , அன்பும் இருக்கும் - இவனால் வெறுக்கப்பட்டவர்கள் யாருமே இல்லை - அதனால் இவனை வெறுத்தவர்களும் யாரும் இல்லை . இந்த படம் வந்த பின் ஒவ்வொரு முஸ்லீம் தோழர்களும் தன் சட்டை காலரை மேலே உயர்த்தி கொண்டு , இந்து நண்பர் தோள்களில் கைகளை போட்டு கொண்டு ஒன்றாக சேர்ந்து கிறிஸ்டியன் நடத்தும் ஹோட்டலில் சென்று உணவு உண்டார்கள் , பிறகு ஒரே குரலில் நம்மை "எல்லோரும் கொண்டாடுவோம்" என்று பாடி மகிழ்ந்தனர்

உள்ளங்கள் அன்புடன் இருந்தால் ஒரு மதம் தேவை இல்லை - தனிப்பட்ட வழிபாடுகள் தேவை இல்லை , honour killing என்பது அகராதியிலே இருக்காது -

தந்தை என்று தெரியாமல் போராடுவதிலாகட்டும் , தாய் யார் என்று தெரியாமல் பாசத்திற்கு ஏங்குவதிலாகட்டும் , காதலில் ஒரு மென்மையை தேடுவதிலாகட்டும் , அண்ணனிடம் அடி வாங்கிய பின் , அவனிடம் கருணையை பொழிவதிலாகட்டும் , குடிசை மக்களுக்காக தன்னையே தருவதிலாகட்டும் , ரஹீமின் தாக்கம் இன்னும் நம்மை பயித்தியமாக ஆக்குகிறதே ---

படத்தை ரசிக்கும் நாம் உண்மையான பாடத்தை கற்று கொள்ள மறந்து விடுகிறோம் - படத்தில் கைகொட்டும் நாம் உண்மை வாழ்க்கையில் இரு கரங்களையும் பின்பக்கம் சேர்த்து கட்டிகொள்கிறோம்.

மத சண்டை , இன சண்டை , மொழி சண்டை , இன்னும் எத்தனையோ நடக்கும் இந்த நாட்டில் ரஹீம் போன்றவர்கள் மிகவும் தேவை - என்றோ வந்த படம் - இன்றும் நமக்கு படிப்பினையை கொடுக்கின்றது என்றால் , நாம் இதுவரை என்ன கற்று கொண்டோம் என்ற கேள்வியும் கூடவே எழுகின்றது - NT யின் படங்கள் சாகா வரம் பெற்றவைகள் - அந்த வரிசைகளில் பாவ மன்னிப்பு என்றுமே முதலிடம் பெரும் - யார் வேண்டுமானலும் இந்த படத்தை அலசலாம் ,எவ்வளவு தடவை வேண்டுமானாலும் இந்த படத்தை பற்றி எழுதலாம் - முடிவில் கிடைப்பது ஒரு மன அமைதி - ஒற்றுமை , சகோதர உணர்வு , ஈகோ எல்லாத ஒரு வாழ்வு - இந்த படம் வெளி வந்தபின் தான் தமிழ் அகராதியில் "தரம் " என்ற வார்த்தை சேர்க்கபட்டதாம் !!

[eehaiupehazij]

dear RKS. You are a stalwart in uploading songs to the situations! Paragraphs I write won't have the impact of what you have done!! I admire your quick wit and your penchant in maintaining your equilibrium even in pathos situations like this. you are the fiddle Nero.. sorry ... Fidel Hero!

[eehaiupehazij]

dear ravi. your presentation on 'Paava Mannippu' oru thelindha neerodai. Ippadaththin tharam nirandharam.

[uvausan]

என்றும் அழியாத கதாபத்திரங்கள் -2

நெஞ்சிருக்கும் வரை

ரகுராமன் : ரஹீம் உடைய மறு அவதாரம் - ஏழ்மையை ஆடையாக உடுத்தி , தன் மானத்தை தன் உயிரினும் மேலாக மதித்து , வயிரை என்றுமே ஈரமாக வைத்துக்கொண்டு , கிடைப்பது தண்ணீர் என்றாலும் அதையும் மற்றவர்களுடன் பகிர்ந்து கொண்டு , பிறர் நலத்தையே என்றும் நாடும் ஒரு விசித்திரமான பாத்திரம்

தாழ்வு மனப்பான்மை என்பது இவனது விரோதி - கவலை என்பது இவன் அறியாத ஒரு வார்த்தை - ஏழ்மையாக இருந்தாலும் , சந்தோஷம் இவன் வீடு தேடி வந்து இவனிடம் சற்றே உரை யாடிவிட்டு செல்லும் . நண்பனுக்காக வாழ்ந்தான் - தான் காதலித்த பெண் தன்னை விரும்பவில்லை என்று அறிந்து அவளை பழிவாங்கவில்லை - அவளுக்கு அவள் விரும்பிய காதலனை கட்டிவைக்க பாடு பட்டான் - எவ்வளவு அவமதிப்புக்கள் - அவன் நடக்கும் பாதை எங்கும் விதி கொடிய முள்களை தூவியது - அவனுடைய தியாகத்தை உலகம் உணரவில்லை - உற்ற நண்பன் அவனை வெறுத்தான் - என்றாவது தன் முயற்ச்சியை விட்டு கொடுத்தானா? - சிரித்த முகத்துடன் தோல்விகளையும் , வேதனைகளையும் ஏற்று கொண்டான் - முடிவில் தன் உயிரை தன் நண்பனுக்கு காணிக்கையாக்கி தியாகம் என்ற வார்த்தைக்கு உயிர் கொடுத்தான் -

" சில நாள் தானே சுமைகள் குறைய " என்று சொன்னவன் ஒரு காவியமாகி நெஞ்சிருக்கும் வரை வாழ்ந்து கொண்டிருப்பான் - நட்பில் உண்மை வேண்டும் - வாழ்வில் ஒரு அர்த்தம் இருக்க வேண்டும் ; வாழும் வாழ்க்கை மற்றவர்களுக்கு உபயோகமாக இருக்க வேண்டும் - உபத்திரமாக இருக்க கூடாது - ரகுராமன் வாழ்ந்து கட்டினனான் , நாம் கடை பிடிக்க ------

தொடரும்

[chinnakkannan]

வாங்க வாங்க சிக்கலாரே (மனோரமா பாணியில்) ரவி .. குட்.. ரஹீமும் ரகுராமனும் பற்றிய பதிவு நன்னாயிட்டு இருக்கு..அடுத்து ஆண்ட்டனியா..

[chinnakkannan]

எனக்கு இரண்டு வருத்தங்கள்.. 1. நான் ரஹீம் பற்றி எழுத நினைத்து நினைத்து இருந்த போது ரவி ராகுல் எழுதிவிட்டது (இருந்தாலும் எழுதிப் பார்ப்பேன்) 2. என்னுடைய சில ஆயிரங்கள் மேற்பட்ட போஸ்டைப் பற்றி என்னுடைய மனசாட்சி கூட என்னைப் பாராட்டலை (சேச்சே.. நீ எவ்வளவு ஹார்ட்லி வொர்க்கிங்க்னு எனக்குத் தெரியும்ப்பா.. -- மன்ச்சு அது ஹார்ட்லி வொர்க்கிங்க் இல்லை ஹார்ட் வொர்க் :) )

[Russellbpw]

??????????????????????????????????????!!!!!!!!!!!! !!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!

(Junior Member Newbie Hubber

Join Date
Apr 2014
Posts
17


Gopal,S.
Gopal,S. is offline
Senior Member Veteran Hubber

Join Date
Feb 2012
Location
Vietnam
Posts
2,028

ONE DOUBT GOPAL SIR !

Indha Senior Member Veteran Hubber means...Veteraen Hubberaa illa வெட்டறேன் ஹப்புரை யா ?

[uvausan]

நன்றி Dr செந்தில் & CK - ரஹீம் , ரகுராமிடம் இருக்கும் பரிவும் , பரந்த மனப்பான்மையும் உங்களிடம் அதிகமாகவே உள்ளது -

CK - ரஹீம் ஒரு அருமையான இயற்க்கை காட்சியை போன்றவர் - ஒருவர் கேமரா வில் கிளிக் செய்துவிட்டால் - அந்த இயற்க்கை காட்சி அந்த கேமரா வில் முடங்கி விடலாம் ஆனால் மறைந்து விடுவதில்லை - வேறு கோணத்தில் ரஹீம் வெளிவரலாம் - உங்கள் கவிதை நடையில் மீண்டும் கூப்பிடுங்கள் ரஹீமை - அருமையாக வெளிவருவார்

[eehaiupehazij]

Ravi. call me just senthil. 'Dr' vendame! that may sometimes keep me at distance from our fellow hub friends and we may not interact with free mind.

[uvausan]

என்றும் அழியாத கதாபத்திரங்கள் -3

ஒரு கை ரிக்க்ஷா வின் உண்மை கதை :

என் பெயர் கௌரி - நான் ஒரு சைக்கிள் ரிக்க்ஷா - என் முதலாளியின் பெயர் ராமு - நான் இந்த தெருவிற்கு வருவது இதுதான் முதல் தடவை - இங்கு வந்த முதல் நாளிலேயே பல நண்பர்களின் சகவாசம் கிடைத்தது - ஆனால் ஒவ்வருவரும் தன்னை பற்றியே அதிகமாக தம்பட்டம் அடித்துகொள்வது எனக்கு பிடிக்கவே இல்லை - என் தோழி அகிலா - பித்தீ கொள்வது என்ன தெரியுமா - இதுவரை அவள் ஒரு ஆம்பிள்ளையும் ஏற்றி கொண்டதே இல்லையாம் - அவளுடைய முதலாளிக்கு ஆம்பளை வாடை பிடிக்காதாம் ----- சிரிப்புதான் வந்தது - அன்று சைக்கிள் ரிக்க்ஷாக்களின் மாநாடு - எனக்கும் அழைப்பு வந்தது - என் முதலாளியை கேட்டால் போக அனுமதி கிடைக்காது - அவர் தூங்கியவுடன் மெதுவாக சத்தம் போடாமல் அகிலாவையும் அழைத்துக்கொண்டு அந்த மாநாட்டிற்கு சென்றேன் - குடியும் கூத்துமாக அந்த மாநாடு நடந்து கொண்டுருந்தது - எனக்கு பிடிக்கவே இல்லை - ச்சே என்ன ஜன்மங்கள் இவர்கள் என்று நினைத்துகொண்டே அகிலாவையும் விட்டுவிட்டு திரும்பி தனியாக வந்து கொண்டுருந்தேன் - அங்கே நான் பார்த்த காட்சி - என் ரத்தம் உறைந்து விட்டது

தனியாக ஒரு கை ரிக்க்ஷா நிற்க முடியாமல் இருமி கொண்டுருந்தது - வயதும் 70க்கும் மேலாக இருக்கும் - உதவி செய்ய அக்கம் பக்கத்தில் யாருமே இல்லை - மெதுவாக அருகில் சென்று பேச்சு கொடுத்தேன் - அவரின் பார்வையில் என் தந்தையை பார்த்தேன் - பேச முடியாமல் என்னிடம் அவர் தன் சுய சரிதையை சொல்ல ஆரம்பித்தார் - ஒரு முன் அறிவிப்பும் இல்லாமல் என் கண்கள் கண்ணீர் அணையை திறந்துவிட்டன - என் உடம்பு முழுதும் நல்ல மழையில் நனைந்தது போல கண்ணீரில் நனைந்து விட்டது

அந்த வயோதிகர் பெயர் பாரத் - அவரின் முதலாளியின் பெயர் பாபு - பாரத் தெய்வத்தை பார்த்ததில்லை - அவருக்கு தெரிந்த தெய்வம் பாபு தான் - நன்றியின் பெயர் பாபு - கருணை பிறந்த இடம் பாபுவின் உள்ளம் - பாபு தொட்ட இடங்கள் மைதாஸ் தொட்ட தங்கம் போல - பாபுவின் மறைவுக்கு பிறகு பாரத் தன பொலிவை இழந்து விட்டது - யாரிடமும் வேலை செய்ய மனம் வரவில்லை - இழந்த சோகம் பாரத்தின் வயதை அதிகபடுத்தின -

நான் கேட்டேன் - அப்படி என்ன பாபுவிடம் ? -- பாரத் என்னை கேவலமாக பார்த்தார் - அப்படி ஒரு கேள்வி கேட்டது தவறு என்று உணர்ந்து கொண்டேன்

அவரிடம் இருந்து கணைகளாக கேள்விகள் வந்தன :

ஒருவர் ஒரு சின்ன உதவி செய்தார் என்பதற்காக , தன் வாழ்வையேஅவரின் குடும்பத்திற்காக பணையம் வைத்தவர் யாரையாவது உனக்கு தெரியுமா ? நன்றி நேராக வந்து நன்றி என்றால் என்னவென்று கற்று கொண்டது யாரிடம் தெரியுமா ? - தியாகத்தின் உண்மையான மறு பெயர் உனக்கு தெரியுமா ? - காதல் ததும்பும் வயதில் காதலியை இழந்து , வேறு ஒருவரையும் மனதில் கூட நினைக்காமல் , அந்த குடும்பம் முன்னேற வேண்டும் என்ற ஒரே எண்ணத்தில் என்னை ஓட்டியவர் யார் தெரியுமா ? தன்னால் வளர்க்கப்பட்ட முதலாளியின் மகள் திருமணத்தில் கூனி குறுகி அவமானப்பட்டு தன உயிரை கல்யாண பரிசாக கொடுத்த ஒரு உயர்ந்த உள்ளத்தை பற்றி கேள்வி பட்டதுண்டா ? - இத்தனைக்கும் ஒரே பதில் அதுதான் பாபு - பரிசுகள் இவர் விலைகொடுத்து வாங்கவில்லை - இவரை தேடி வந்தன - பாராட்டுகள் இவரின் முகவரியை கேட்டுக்கொண்டு வந்தன - இவரால் பாரத்தான எனக்கு பெருமை - அவர் தொட்ட என்னை வேறு எவரும் தொடக்கூடாது - அவரிடம் வேலை செய்த எனக்கு யாரிடமும் வேலை செய்ய பிடிக்கவில்லை - அவர் புகழ் பாடிய நான் இனி என் பாபுவை எங்கு காண போகிறேன் ???

என் கண்கள் குளமாகின - இப்படியும் ஒரு மனிதரா - இப்படிப்பட்டவருக்கு கீழ் வேலை செய்த பாரத்தை நினைக்கும் போது கர்வமாக இருந்தது - கூடவே அவருடன் இருந்து அவருக்கு பணிவிடை செய்ய விரும்பினேன் - யாருடைய உதவியையும் எதிர்பார்க்காமல் , அதே சமயத்தில் மற்றவர்கள் கேட்க்காமல் உதவி செய்து வாழ்ந்த பாபு வை போலவே , பாரத் , நான் இனி உங்களுடன் உதவியாக இருப்பேன் என்று சொன்னவுடன் தன் கண்களை இறுக்க மூடிகொண்டார் - மூடிய கண்கள் பிறகு திறக்கவே இல்லை - அகிலா கூப்பிடுவது என் காதில் விழவே , கனத்த இதயத்துடன் அவளுடன் வீடு வந்து சேர்ந்தேன்

[eehaiupehazij]

Baabu! Odaiyil ninnu malayalam movie remade with NT. This movie makes you feel the greatness of NT as how he polishes the role donned by Sathyan in its original. I have seen both. No doubt Sathyan was a good actor but in close-up scenes NT excels him with his facial expressions depicting the pains he undergo when the surrounding world turns thankless to him! Ravi.. your path with a difference is now getting defined and it will be refined over time. When one reads your write up NT comes before our eyes. You and Rahul alongside CK usher new approaches as a paradigm shift from the routine way of presentation or narration of the contents of a movie.

[uvausan]

என்றும் அழியாத கதாபத்திரங்கள் -4

ஞான ஒளி - ஆண்ட்டனி

விட்டில் பூச்சிகள் போல படங்கள் பல வரலாம் - ஆனால் சில படங்கள் தான் மனதில் காவியமாக நிலைத்து நிற்கின்றன - immortal என்பதற்கு சாட்சியாக நிற்கும் படங்கள் இவை - அப்படி பட்ட படங்களில் ஒரு தனி ஒளி இருக்கும் - ஆனால் உங்களுக்கு ஞான ஒளி வேண்டுமென்றால் அதை ஒரு படம் தான் தர முடியும் - அதையும் ஆண்ட்டனி மனதை வைத்தால் தான் உண்டு - சாதரணமாக படம் நாம் திரையில் பார்க்கும் போது theaterஇல் உள்ள மற்ற விளக்குகள் அணைக்க படும் - இந்த படம் பார்க்கும் போது திரையில் ஒளி வரவில்லை - theater இல் முழுதும் ஒளி பரவியது - எல்லோர் மனதிலும் ஒரு ஞான ஒளி பிறந்தது - படம் என்றால் இதுதான் - நடிப்பு என்றால் இதுதான் - வசூல் என்றால் இதுதான் -

ஆண்ட்டனி - ஒரு பரிதாபத்திற்கு உரிய மனிதன் - வாழ்வில் அவன் சந்தித்தது கடுகளவு சந்தோஷம் , கடல் அளவு வேதனைகள் - மனைவியை இல் வாழ்க்கை யை அனுபவிக்கும் வயதில் பறிகொடுத்தான் - இருவரின் துடிப்பில் வந்த பரிசை படிக்க வைத்தான் - அவள் பரிசாக அவனுக்கு தந்ததோ ஏமாற்றம் - கனவுகள் கலைக்க படவில்லை - அழிக்க பட்டன - சந்தோஷங்கள் பிடுங்க படவில்லை - புதைக்க பட்டன - சட்டம் அவனை சுவரில் மாட்ட துடித்தது - அவனோ தன்னை வளர்த்த பாதிரியாரின் கனவுகளுக்கு வடிவம் கொடுத்துகொண்டிருந்தான் - மகள் உயிருடன் இருக்கும் செய்தி அவனுக்கு தேனாக இனித்தது ஆனால் அவனை தேடும் அவன் போலீஸ் நண்பனோ தேனியாக அவனை தொடர்ந்து கொட்டி கொண்டுருந்தான் - தேவனின் கதுவுகளை தட்டினான் ஆண்ட்டனி - நிம்மதியை தேவன் உடனே தர விரும்பவில்லை - தன் பேத்திக்கு மணம் புரிய விதி உதவி புரியும் என்று நினைத்தான் - அவன் எதிர் பார்த்தபடி விதி உதவி செய்தது - ஆண்ட்டனிக்கு அல்ல அவனுடைய போலீஸ் நண்பன் லாரன்ஸ்க்கு - அன்பு ஒன்றுக்கே பிடி பட்டவன் , முதல் முறையாக போலீஸ் கைகளில் பிடிபட்டான் - வாழ்வில் எதையுமே முழுதாக அனுபவிக்கதாவன் சிறை வாழ்க்கையை முழுவதும் அனுபவிக்க தன்னை தயார் படுத்திகொண்டான் - பாதிரியாரின் கனவுகளை சாதித்த பெருமை கண்களில் இருந்தது - மகள் நடத்தை கெட்டவள் இல்லை என்பதை நிரூபித்த கர்வம் நெஞ்சில் நிறைந்து இருந்தது - பேத்திக்கு நல்ல முறையில் திருமணம் தானே முன் நின்று நடத்திய மகிழ்ச்சி முகத்தில் பீறிட , தன்னை வரவேற்கும் ஜெயில் யை தான் வரவேற்றான்

ஆண்ட்டனிக்காக எல்லா நல்ல மனங்களும் இன்றும் அழுது கொண்டுதான் இருக்கின்றன !!

[uvausan]

என்றும் அழியாத கதாபத்திரங்கள் -5

ரவிகுமார் - அவன் தான் மனிதன்

ரவிகுமார் , கர்ணனின் மறு பெயர் - இருப்பவர்கள் இல்லை என்று சொன்னால் அவர்களை வெறுப்பவன் - இல்லை என்பவர்கள் இருக்கும் இந்த உலகத்தில் இல்லை என்று சொல்லாமல் வாரி வழங்குபவன் - காதலித்து மணந்தவள் ,தான் கொடுத்த மழலை செல்வத்தையும் அவனிடம் இருந்து பிடுங்கிக்கொண்டு இந்த உலகை விட்டு சென்று விட்டாள் - மீண்டும் அவன் வாழ்வில் காதல் பூத்தது - பூத்த மலர்களை அழகாக மாலையாக தொடுத்தான் - தொடுத்த மாலை வேறு ஒருவன் கழுத்தை அலங்கரிக்க ஆசை பட்டது - அந்த மாலையுடன் தனக்கு என்றும் அதிர்ஷ்ட்டம் கொடுத்து கொண்டிருந்த வைர மோதிரத்தையும் பரிசாக தன் உற்ற நண்பனுக்கு பரிசாக கொடுத்தான் - கர்ணனும் இப்படி ஒரு தானம் செய்திருப்பானா என்பது சந்தேகமே !!

நல்ல நட்பு தானமாக பறிபோனது - மீண்டும் வாழலாம் என்று ஆசையை மூட்டியவள் தன் நண்பனின் மனைவியானாள் - அவர்களின் மகள் அவனுக்கு ஆட்டுவிக்கும் கண்ணனாக காட்சி தந்தாள் - கடல் அளவு உள்ள ஆசைக்கும் , கையளவே கிடைக்கும் மகிழ்ச்சிக்கும் வித்தியாசம் அவனுக்கு புரிந்தது - உதவி செய்து அதனால் துன்பம் கிடைக்கும் வாழ்க்கை அவனுக்கு தேனாக இனித்தது .

இனி கொடுப்பதற்கு ஒன்றும் இல்லை அவனிடம் உயிரை தவிர - அதையும் நட்புக்காக கொடுத்து அழியாத புகழை பெற்றான் - உலகம் மாறலாம் - எது மாறினாலும் எடுத்து சொல்ல , வழி நடந்து செல்ல ஒரு தியாக உள்ளம் உண்டு என்று சொன்னால் , அது அவனுடைய உள்ளம் ஒன்று தான் - எவ்வளவோ மனிதர்கள் வாழ்க்கையிலும் நடிப்பதுண்டு - ஆனால் வாழ்க்கையிலும் , அரசியலிலும் நடிக்க தெரியாமல் அவன் தான் மனிதன் என்று உலகமே சொல்லவைத்த ஒருவர் ரவிகுமார் என்னும் nt .......மட்டும் தான்

[eehaiupehazij]

dear Ravi. Give us some break between your write-ups on the unforgettable characterization of NT in these movies you are narrating one by one lest the impact of these characters will not linger in our minds longer. We have sufficient time ahead. When we try the old wine in a new bottle, your templates should be improvised throwing more light on how NT gave life to these characters. Please Ravi. Try to restrict extensive analysis on a character per day so that we can be absorbed into your writings rather than just surfing on the synopsis only. Hope you can take my humble personal opinion in the right sense and continue to enthrall us without monotony.

[eehaiupehazij]

[CK - ரஹீம் ஒரு அருமையான இயற்க்கை காட்சியை போன்றவர் - ஒருவர் கேமரா வில் கிளிக் செய்துவிட்டால் - அந்த இயற்க்கை காட்சி அந்த கேமரா வில் முடங்கி விடலாம் ஆனால் மறைந்து விடுவதில்லை
ஆனால் மறைந்து விடுவதில்லை - வேறு கோணத்தில் ரஹீம் வெளிவரலாம் - உங்கள் கவிதை நடையில் மீண்டும் கூப்பிடுங்கள் ரஹீமை - அருமையாக வெளிவருவார்[/QUOTE]

dear CK. While Ravi has chosen the mode of extensive analysis I think you can opt for the intensive analysis in your flamboyant humor laden narration style to bring out the multi-dimensional approach of NT to crystallize his characterization in the minds of viewers.

[Gopal.s]

என்றும் அழியா கதா பாத்திரங்கள் நன்றாய் உள்ளது ரவி. செந்தில் சொன்னது போல் space கொடுங்கள் .ஜீரணிக்க நேரம் தேவை.save பண்ணி வைத்து நாளொன்றுக்கு ஒன்றாக....

[eehaiupehazij]

என்றும் அழியா கதா பாத்திரங்கள் நன்றாய் உள்ளது ரவி. செந்தில் சொன்னது போல் space கொடுங்கள் .ஜீரணிக்க நேரம் தேவை.save பண்ணி வைத்து நாளொன்றுக்கு ஒன்றாக....

ம் . வசிஷ்டர் வாயால் பிரம்மரிஷி ஆகி விட்டீர்கள் . வாழ்த்துக்கள் ரவி

[ScottAlise]

Dear Ravi sir,

You are back with a bang , glad to know that Rahim is like by all , I liked your way of writing particularly about Babu movie

interaction between cine barath was top notch

[eehaiupehazij]

Feel free to mail me ragul, sivaa and subramaniam ramajeyam

[uvausan]

ம் . வசிஷ்டர் வாயால் பிரம்மரிஷி ஆகி விட்டீர்கள் . வாழ்த்துக்கள் ரவி

நன்றி செந்தில் - அவரிடமிருந்து பலமுறை "பிரம்மரிஷி" பட்டம் வாங்கி இருக்கிறேன் - ஆனால் ஒரு நாள் கூட தங்க வைத்து கொண்டதில்லை - உடனே திரும்ப கொடுக்கும்படி கேட்டு வாங்கி கொள்வதால் -------

தீவார் பட வசனத்தை சற்றே மாற்றி கொடுத்துள்ளேன்

என்னிடம் திறமை இருக்கிறது , எழுதும் வளம் இருக்கிறது , articulating ability இருக்கிறது - உங்களிடம் என்ன உள்ளது ?

என்னிடம் திரு ராமதாஸ் இருக்கிறார் , செந்தில் போல பல நல்ல உள்ளங்கள் இருக்கின்றன- இவை போதும்

மீண்டும் reverse gear இல் போக விருப்பம் இல்லை -தொடருவோம் நம் பயணத்தை

[uvausan]

என்றும் அழியா கதா பாத்திரங்கள் நன்றாய் உள்ளது ரவி. செந்தில் சொன்னது போல் space கொடுங்கள் .ஜீரணிக்க நேரம் தேவை.save பண்ணி வைத்து நாளொன்றுக்கு ஒன்றாக....

நன்றி
கண்டிப்பாக - திரியின் வேகம் மிகவும் தடை பட்டு போனதால் , அதை நிவர்த்தி செய்ய வேண்டி அதிகமாக பதிவுகளை ஒரே நாளில் போட்டு விட்டேன் - பலர் ஜீரணிப்பது கஷ்டம் தான் - இனி ஒரு பதிவு ஒருநாள் என்றே தொடரும்

[uvausan]

dear Ravi. Give us some break between your write-ups on the unforgettable characterization of NT in these movies you are narrating one by one lest the impact of these characters will not linger in our minds longer. We have sufficient time ahead. When we try the old wine in a new bottle, your templates should be improvised throwing more light on how NT gave life to these characters. Please Ravi. Try to restrict extensive analysis on a character per day so that we can be absorbed into your writings rather than just surfing on the synopsis only. Hope you can take my humble personal opinion in the right sense and continue to enthrall us without monotony.

Sure செந்தில் - நல்ல யோசனைதானே - கண்டிப்பாக கடை பிடிக்கிறேன்

[uvausan]

Dear Ravi sir,

You are back with a bang , glad to know that Rahim is like by all , I liked your way of writing particularly about Babu movie

interaction between cine barath was top notch

Many thanks Ragul

[Gopal.s]

நன்றி செந்தில் - அவரிடமிருந்து பலமுறை "பிரம்மரிஷி" பட்டம் வாங்கி இருக்கிறேன் - ஆனால் ஒரு நாள் கூட தங்க வைத்து கொண்டதில்லை - உடனே திரும்ப கொடுக்கும்படி கேட்டு வாங்கி கொள்வதால் -------

தீவார் பட வசனத்தை சற்றே மாற்றி கொடுத்துள்ளேன்

என்னிடம் திறமை இருக்கிறது , எழுதும் வளம் இருக்கிறது , articulating ability இருக்கிறது - உங்களிடம் என்ன உள்ளது ?

என்னிடம் திரு ராமதாஸ் இருக்கிறார் , செந்தில் போல பல நல்ல உள்ளங்கள் இருக்கின்றன- இவை போதும்

மீண்டும் reverse gear இல் போக விருப்பம் இல்லை -தொடருவோம் நம் பயணத்தை
எஸ்.வீ.சேகர் பாணியில் ஒன்று.

கோபால்- ஒரு நாளைக்கு சுமாராக எத்தனை பதிவுகள் போடுவீர்கள்?

நண்பர்- சார் நாங்க எல்லா பதிவுமே, சுமாராத்தான் போடுவோம். மார்க் போட retire ஆன கல்கத்தா வாத்யார் இருக்காரே?ஹையா

[gkrishna]

டியர் ரவி சார்
பாட்டும் பரதமும் ரவிக்குமார்(பெயர் கரெக்டா) பற்றியும் ப்ளீஸ்

[parthasarathy]

An appeal to all:

Let us not in any form write anything that may hurt anybody - not necessarily fellow hubbers; but, also other Artistes. After all, every body has emotions and of course human being is an extended / emotional animal.

Even though certain things are written sarcastically / humorously, some people may not take it lightly and eventually get hurt.

The thread has after a lull for about 2-3 days has picked up again.

Request all of you to be congenial and focus on only "glorifying NT" and nothing else.

Regards,

R. Parthasarathy

[eehaiupehazij]

Courtesy : Thiru. Balaji Balasubramaniam

A COLOSSAL LOSS - A Short Tribute to 'Sivaji' Ganesan

In picking Parasakthi as the movie of the month for July 2001, I mentioned that it marked the beginning of an era in Tamil cinema by introducing 'Sivaji' Ganesan to the silver screen. Sadly, the same month now marks the end of the era as the legendary actor passed away on Saturday, July 21. The bulk of his movie career and most of his memorable performances happened before I was old enough to understand and enjoy movies. But some of his later performances gave ample notice of his immense talent and I have also enjoyed several of his older movies on video. Here is a short tribute to the great actor.
Seeing Parasakthi made me realise that Sivaji's debut was unlike that of the other actors I have known. While actors like his peer MGR and later, Rajnikanth and Kamalhassan, appeared in small roles initially before climbing the rungs of success, Sivaji was perched at the top right from the beginning. His performance in his very first film belied his inexperience in front of the camera as he effortlessly portrayed the youth disgusted at the way society treats him and his sister. While his long monologue in the climactic courtroom scene is legendary, he made his mark with almost every scene he appeared in, be it crying, delivering strong dialogs or dancing a few steps.

Both MGR and Sivaji laid out their cinematic paths clearly with MGR being the mass hero and Sivaji being the class hero. While MGR swept up the adulation of the masses with his 'man of the people' roles and squeaky clean image, Sivaji impressed the connoisseurs with his versatility, wide variety of roles and acting talent. Image was no concern as he played good guy and bad guy, old man and young man, handsome playboy and scarred loner, with equal ease. His rich baritone voice and talent at reeling off pages of dialogs with perfect tone and timing made so many of his roles memorable and his lip-syncing for the songs frequently made people forget that he actually had a playback singer.

Some of his most famous roles early in his career were as historical and mythological personalities. On screen, he was transformed into whoever he was depicting and people began identifying those historical figures based on his portrayal. When we talk about personalities such as 'Chatrapati' Sivaji, Veera Pandiya Katta Bomman or Karnan, the image we conjure up is invariably based on Sivaji's appearance as the character. That is the impact his performances have had on public consciousness. His majestic bearing, stylised walk and booming voice were some of the features that stood him in good stead in mythologicals with his role as Lord Siva in Thiruvilaiyaadal being a prime example.

Among social roles too, there is almost no role that Sivaji has not played in Tamil cinema. Fans looked forward to his movies, confident that he would present them with a new persona, replete with a new getup and unique mannerisms, in each new movie and rarely were they disappointed. The affectionate brother in Paasamalar, the strict police inspector in Thanga Padakkam, the haughty lawyer in Gowravam, the naadaswaram astist in Thillaanaa Mohanaambal and the loyal servant in Padikkaatha Medhai are just a few of the characters that cannot be forgotten that easily by Tamil cinema viewers. He dabbled in double roles as early as Uthama Puthiran, effortlessly distinguishing between the two roles. Multiple roles were handled just as easily, with the three roles in Dheiva Magan and the unprecedented(and unmatched) nine roles in Navarathri.

One of the earliest movies in which I saw Sivaji on the big screen was Vellai Roja, the crime thriller where he portrayed both the calm church father as well as the loud but efficient police inspector. Since Sivaji had his roots in stage dramas, some of his later performances were seen as overacting but he proved that under the right director, he still delivered the goods. Two such memorable performances were in Mudhal Mariyaadhai and Thevar Magan. He displayed sadness and comedy in equal portions in Bharatiraja's Mudhal Mariyaadhai, where he played a man wedded to a shrew and found enjoyment in the company of a younger woman. As Kamalhassan's strict but affectionate father in Thevar Magan, he was majestic and his quick end left us wishing he had a larger role. It was unfortunate that none of the other directors utilised his potential fully. His last significant role turned out to be as Rajnikanth's father in Padaiyappa while his final role was as a good-hearted grandfather trying to unite his grandson with his lover in Poopparikka Varugirom. But neither of these were roles deserving of bringing down the curtain on such an illustrious career.

It was one of the cruel ironies that Sivaji, who found so much fame outside Indian shores, never won the national award for acting from the Indian Government. The only consolation for this is that the awards themselves have become highly politicised, as evident from the fact that MGR won the award for Rickshakkaaran. But there was no shortage of accolades from other sources for Sivaji. He won the Afro-Asian film festival award in 1960 for his performance in Veerapandiya Kattabomman and was awarded the title of Chevalier, the Order of Arts and Literature by the Ministry of Culture, Government of France. At home, he received the Padmashri and the Dadasaheb Phalke award. The only recognition he received at the national lever for his acting was the special jury award for Thevar Magan.

After close to 50 years in the Tamil cinema, the thespian has finally passed away. He will definitely live on in our hearts through his movies but his death is a colossal loss to the Tamil film industry and its millions of fans and he will definitely be missed.

May his soul rest in peace

© 2001 Balaji Balasubramaniam

[chinnakkannan]

சிரிப்பு பாதி அழுகை பாதி

அத்தியாயம் எட்டின் இறுதி….
*
அழுகை எனப்படுவது ஏதென்றால் நெஞ்சம்
பழுதான போதில் வரும்
*
நெஞ்சம் எப்போது பழுது வரும்… துன்பத்தில்.. மீளாத் துயரில்…அப்போது என்னாகும்..கண்ணில் ஒரு காலத்தில் வைகையில் வந்த வெள்ளம் போல பெருக்கெடுத்து நீர் வரும்…
*
ஆனால் அப்படி வெள்ளமாகப் பெருக்காமல் ஆச்சர்யத்தில், அன்பை உணர்ந்த தவிப்பில் வரும் கண்ணீர் எப்படி இருக்கும்..
*
மெல்லச் சிரிப்பு வரும் – பின்னே
மேவி விழிகளினிடை
துள்ளித் துளிர்த்திடுமே ஒரு
சின்னத் துளியாக
*

அப்படி ஒரு துளி சொட்டுகண்ணீர் விடும் ந.தியின் இந்தக் காட்சி எனக்கு வெகுவாகப் பிடிக்கும்..படத்தில் ஏகப்பட்ட நட்சத்திரங்கள் மின்னினாலும் ந.தி பாதிச் சந்திர வேஷம் ஏற்றிருப்பார்..(கண்டுபிடிச்சுட்டீங்களா)

சிரிப்பு பாதி அழுகை பாதி 9

மிகப் பெரிய இடைவேளைக்கப்புறம் தொடர்கிறது..! :)

*
ந.தியின் மிகப் பிடித்த பாடலொன்றில் இருக்கும் வரி..
*
கண்களின் தண்டனை காட்சிவழி
காட்சியின் தண்டனை காதல் வழி
காதலின் தண்டனை கடவுள் வழி
கடவுளைத் தண்டிக்க என்ன வழி எனக் கேட்டிருப்பார் கண்ணதாசனின் பாடல் வாயிலாக.. ஸோ இன்பம் தருவதும் காதல்..துன்பம் தருவதும் காதல் (எவ்ளோ பெரிய கண்டுபிடிப்புடா – மன்ச்சு ஷ்ஷ்)
*
உலகத்தில் இதைப்பற்றி பேசாதவர்கள் வெகு சொற்பமே
*
மின்னலது ஊடுருவி மென்நெஞ்சில் பாய்ந்ததுபோல்
கன்னமிடும் காதலும் காண்..
*
யெஸ்.. காதல்..விதைவிட்டுச் சாகுபடி செய்யவேண்டிய அவசியமே இல்லை.. படக்கென ஒரு பார்வை, ஒரு குறுஞ்சிரிப்பு, ஒரு உரையாடல், ஒரு – வாகான நுதலில் சுருண்டு பெருமையுடன் புன்சிரிக்கும் சிறு சுருள் முடி அதன் கீழ் குறுகுறு கண்கள் எனப் பார்க்கையில், ஒரு துளி கண்ணீர், ஒரு ஒயில் நடை, ஒரு வீரச் செயல் ஆணிற்கு, ஒரு கவிதை.. இன்னும்..என்னவிதத்தில் வரும் என்றும் சொல்ல முடியாது..
*
ந.தியின் இந்தப் படத்தில் அவர் முகம்மதிய இளைஞர்..சூழலால்.. மென்மை மனம்..அனைவருக்கும் நல்லது செய்ய வேண்டும் என்ற நெஞ்சம்..
*
அவர் சைக்கிளின் மீதும் மனதின் மீதும் மோதும் ஹீரோயின் ஒரு கிறிஸ்தவப் பெண்.. அந்த இளைஞரின் அமைதிப் பார்வை, அலட்டலில்லாத போக்கு, நாகரீகமான பேச்சு, மற்றவருக்கு உதவும் தன்மை என எல்லாவித நல்ல குணங்களும் பிடித்துப் போய்விட..மே ஐ கமின் என்று கேட்டுக் கொள்ளாமலேயே அவளுக்கு அந்த இளைஞன் மேல் காதல் வந்து விடுகிறது..
*
அந்த இளைஞன் யெஸ் ரஹீம் தான்..அவருக்கும் காதல் வந்துவிடுகிறது.
*
மனதிலோ..

இரவேறுது நிலவேறுது இளமையினி விழித்தே
புறந்தள்ளிடும் சலனந்தனை பொறுக்காமலே அவளை
அறந்தானென அழகாய்ப்பல விதமாய்ச்சொலி அணைத்தே
கரம்பிடித்திடும் உணர்வைவெகு கனிவாய்த்தொடுத் திடுமே

என்றெல்லாம் எண்ணம் பலவாறாய்த் தோன்றினாலும்..முடியவில்லையே..
*
காரணம்..ஜாதி.. நான் முஸ்லிம்..அவள் கிருஸ்தவப் பெண்.. சமூகம் ஏற்குமா..தவிக்கிறார் ரஹீன்..
*
அவளும் அவரை நாடி வருகிறாள்..வெகு அழகாய் வெகு இயல்பாய்ப் வெகு இனிமையாய்ப் பாடலும் வருகிறது
*
பாலிருக்கும் பழமிருக்கும் பசியிருக்காது..
பஞ்சணையில் காற்று வரும் தூக்கம் வராது..
*
காதலுக்கு ஜாதியில்லை மதமுமில்லையே
கண்கள் பேசும் பாஷையிலே பேதமில்லையே
*
கட்டவிழ்ந்த கண்ணிரண்டும் உங்களைத் தேடும்
பாதிக் கனவு வந்து மறுபடியும் கண்களை மூடும்
வட்ட நிலா வான்வெளியில் காவியம் பாடும்
கொண்ட பள்ளியறை ப் பெண்மனதில் போர்க்களமாகும்
*
அவள் பாடுவதற்கு ம்ம் என்று ஆமோதிக்கிறார் ரஹீம்..பாடல் இறுதியில் இருவருக்குமே இது கையறு நிலை…சமூகம்..என்றெல்லாம் தோன்றிவிட..
*
ரஹீமின் விரித்த கைகளில் முகத்தைப் புதைத்துக் கொண்டு குலுங்குகிறது அந்தத் தாமரை.. ரஹீமின் ஆழ்ந்த கண்களுக்குள் ஒரு வித வெறுமை படர்ந்து உணர்வுகளின் கொந்தளிப்பால் ஒரு துளி கண்ணோரம் வந்து பொங்கி..அவள் தலையில் விழுகிறது..வாவ்..
*
கண்ணோரம் ஈரமின்று காயலாச்சே
..கன்னியவள் எண்ணமதும் தெரிய லாச்சே
வண்ணமகள் சொல்லிவிட்டாள் நெஞ்சத் தீயை
..வாய்த்திடுமா அவள்கரத்தைப் பற்றும் நேரம்
பெண்ணவளே சொன்னபின்னும் தவிக்கின் றேனே
..பேதமையா பின்விளைவா என்றே உள்ளம்
எண்ணியெண்ணிப் புலம்புவதை எங்கே சொல்ல
..ஏந்திழைக்கு எப்படித்தான் சொல்வேன் மெல்ல
*

ம்ம் ரஹீமின் உள்ளத்தில் புயல் அடிக்கிறது..

..*
காட்சியில் யாரென்று தெரிந்திருக்குமே.. ந.தி, தேவிகா தான்.. எவ்வளவு முறை பார்த்தாலும் சலிக்காத சீரிய காதலுக்கான காட்சி என்பேன்.. படம் பாவ மன்னிப்பு..
*

ம்ம் ஒரு துளிக் கண்ணீர் சொல்லிவிடும் பல பக்கங்களால் சொல்ல இயலாததை..

*

எனில் இத்துடன் இந்தக் கட்டுரைத் தொடர் (?) ஐ முடிக்கிறேன்..
*

அடுத்து புதியதாக எழுதி வருவேன் என்று பயமுறுத்தி விடைபெறும்
*

உங்கள்
சி.க

[parthasarathy]

சிரிப்பு பாதி அழுகை பாதி

அத்தியாயம் எட்டின் இறுதி….
*
அழுகை எனப்படுவது ஏதென்றால் நெஞ்சம்
பழுதான போதில் வரும்
*
நெஞ்சம் எப்போது பழுது வரும்… துன்பத்தில்.. மீளாத் துயரில்…அப்போது என்னாகும்..கண்ணில் ஒரு காலத்தில் வைகையில் வந்த வெள்ளம் போல பெருக்கெடுத்து நீர் வரும்…
*
ஆனால் அப்படி வெள்ளமாகப் பெருக்காமல் ஆச்சர்யத்தில், அன்பை உணர்ந்த தவிப்பில் வரும் கண்ணீர் எப்படி இருக்கும்..
*
மெல்லச் சிரிப்பு வரும் – பின்னே
மேவி விழிகளினிடை
துள்ளித் துளிர்த்திடுமே ஒரு
சின்னத் துளியாக
*

அப்படி ஒரு துளி சொட்டுகண்ணீர் விடும் ந.தியின் இந்தக் காட்சி எனக்கு வெகுவாகப் பிடிக்கும்..படத்தில் ஏகப்பட்ட நட்சத்திரங்கள் மின்னினாலும் ந.தி பாதிச் சந்திர வேஷம் ஏற்றிருப்பார்..(கண்டுபிடிச்சுட்டீங்களா)

காட்சியில் யாரென்று தெரிந்திருக்குமே.. ந.தி, தேவிகா தான்.. எவ்வளவு முறை பார்த்தாலும் சலிக்காத சீரிய காதலுக்கான காட்சி என்பேன்.. படம் பாவ மன்னிப்பு..
*

ம்ம் ஒரு துளிக் கண்ணீர் சொல்லிவிடும் பல பக்கங்களால் சொல்ல இயலாததை..

*

எனில் இத்துடன் இந்தக் கட்டுரைத் தொடர் (?) ஐ முடிக்கிறேன்..
*

அடுத்து புதியதாக எழுதி வருவேன் என்று பயமுறுத்தி விடைபெறும்
*

உங்கள்
சி.க

ck அவர்களே,

இந்தக் காட்சி படத்தை நான் முதன் முதல் எழுபதுகளின் இறுதியில் பார்த்த போதே பெரிதாக ஈர்த்த ஒன்று.

நடிகர் திலகம் ஒருவர்தான் பாத்திரத்தின் தன்மையை நூறு சதவிதம் நிலை நிறுத்தி படைத்தவனுக்கு (பாத்திரத்தை) பூரண திருப்தி தந்தவர். ரஹீம் கதா பாத்திரத்தின் கண்ணியம் எனும் அந்தப் புள்ளியை பரிபூரணமாக - குறிப்பாக இந்தக் காட்சியில் - வடித்த விதம்!

இதை எழுதும் போதே புல்லரிக்கிறதே, பார்த்தால்!

ஏகப்பட்ட அலுவல்களுக்கிடையே இளைப்பாரலுக்கு இங்கு வந்து கொண்டிருக்கிறேன். பதிய முடியவில்லை. இருப்பினும், இந்த ஒரு காட்சியும், அதை நீங்கள் வர்ணித்த விதமும், என்னை, வேலை மெனக்கெட்டு தமிழில் எழுதப் பணித்து விட்டது!

நன்றி.

அன்புடன்,

இரா. பார்த்தசாரதி

[chinnakkannan]

அன்பின் பார்த்த சாரதி சார்..
எனக்கு உள்ளூர உதறல் எடுக்கிறது(இன்னும் நன்றாக எழுத வேண்டுமென) .. வேலைப் பளுவிற்கினிடை வந்து பாராட்டியமைக்கு மிக்க நன்றி..
அன்புடன்
சி.க..

[Gopal.s]

அன்பின் பார்த்த சாரதி சார்..
எனக்கு உள்ளூர உதறல் எடுக்கிறது(இன்னும் நன்றாக எழுத வேண்டுமென) .. வேலைப் பளுவிற்கினிடை வந்து பாராட்டியமைக்கு மிக்க நன்றி..
அன்புடன்
சி.க..
உங்களுக்கு உதறல் அல்ல.குளிர் ஜுரமே வர ஒரு செய்தி.உங்கள் ரசிகர் லிஸ்டில் என்னை மறக்காமல் சேர்க்கவும்.

[sivaa]

என்றும் அழியா கதா பாத்திரங்கள் நன்றாய் உள்ளது ரவி. செந்தில் சொன்னது போல் space கொடுங்கள் .ஜீரணிக்க நேரம் தேவை.save பண்ணி வைத்து நாளொன்றுக்கு ஒன்றாக....


எஸ்.வீ.சேகர் பாணியில் ஒன்று.

கோபால்- ஒரு நாளைக்கு சுமாராக எத்தனை பதிவுகள் போடுவீர்கள்?

நண்பர்- சார் நாங்க எல்லா பதிவுமே, சுமாராத்தான் போடுவோம். மார்க் போட retire ஆன கல்கத்தா வாத்யார் இருக்காரே?ஹையா


உங்களுக்கு உதறல் அல்ல.குளிர் ஜுரமே வர ஒரு செய்தி.உங்கள் ரசிகர் லிஸ்டில் என்னை மறக்காமல் சேர்க்கவும்.


உங்களுடைய எப்படியான நடவடிக்கைதானே இங்கு பிரச்சினையை உருவாக்குகிறது
தெரிந்துகொண்டும் மறுபடியும் ஏன் தொடர்கின்றீர்கள்?

நண்பரே இப்படியான பதிவை இடுவதற்கு பதிலாக
நடிகர்திலகம் பற்றிய ஏதாவது தகவல்
தங்களிடம் இருந்தால் அதனை பதிவிடலாமே
தயவு செய்து என்னுடைய இந்த வேண்டுகோளுக்கு
செவி சாயுங்கள் மன்றாடி கேட்டுக்கொள்கின்றேன்

[JamesFague]

Mr Ravi,

Your analysis of Rahim,Antony Babu a fantastic one. Keep up the tempo to put this thread at
the highest level.

Regards

[Gopal.s]

தயவு செய்து என்னுடைய இந்த வேண்டுகோளுக்கு
செவி சாயுங்கள் மன்றாடி கேட்டுக்கொள்கின்றேன்

சரக்கு தீர்ந்திடிச்சு சிவா.ஒண்ணும் பாக்கியில்லே .நடிகர்திலகம் பத்தி ஒரு செய்தியும் இல்லேப்பா.

[eehaiupehazij]

dear CK. It is totally a different approach that attains a metamorphism with your enterprising treatment aided by a streamlined flow of words creating the impact of NTs depiction of the role. Now this thread is flooded with variations in the approach by the prolific writers like you, ravi and ragul as pointed out by Parthasarathy sir. Changes are inevitable but comments and criticisms are indispensable for a self assessment of where we stand from an outsider point of view.

[eehaiupehazij]

Gopal Sir. How about compilation of your meticulous work on NT into a book for the benefit of NT fans and novices like us? The content, sequence, logic,review and interpretations in your materials are adorable and of course little bit of editing by yourself will perfect its shape into a book for future references on the histrionics of NT best exemplified by your prowess of presentation. You are an artesian spring (occasionally a geyser too!) with no chance of depletion! Sarakkum Murukkum ungal Karna Kavasa Gundalangal!

[Gopal.s]

Gopal Sir. How about compilation of your meticulous work on NT into a book for the benefit of NT fans and novices like us? The content, sequence, logic,review and interpretations in your materials are adorable and of course little bit of editing by yourself will perfect its shape into a book for future references on the histrionics of NT best exemplified by your prowess of presentation. You are an artesian spring (occasionally a geyser too!) with no chance of depletion! Sarakkum Murukkum ungal Karna Kavasa Gundalangal!
செந்தில் ,

அது என் கனவு. உலத்திலேயே உயர்ந்த திலகத்தை பற்றி உருப்படியான ஒரு புத்தகமோ, டாகுமெண்டரி யோ வரவில்லை.நேற்று கூட சராசரிக்கு கீழான திலிப் பற்றி ஒரு புத்தகம் போட்டு கொண்டாடுகிறார்கள்.நம் தமிழர்களோ ரெண்டு பட்டு கேரளா,கர்நாடகா என்று போவார்களே தவிர தமிழனை அவர்களே இழிவு படுத்துவார்கள். என் புத்தகத்தின் பலம் எனக்கே தெரியும்.இதை தமிழ்,ஆங்கிலம் இரண்டிலும் வெளியிடத்தான் போகிறேன்.நீங்கள் சொன்ன மாதிரி முறைமை படுத்தி.,செப்பனிட்டு.எந்த நடிகனுக்கும் இந்த மாதிரி ஒன்று வந்ததில்லை என்று சொல்லும் படி.
பண்ணி காட்டுவேன் செந்தில்.என் ஊமை கதறலுக்கு, இந்த உலக நடிகனு க்கு உரிய இடம் தர படவில்லையே என்று எத்தனை முறை அழுதிருப்பேன் என்ற கணக்கு எனக்கும் தெரியாது.ஊருக்கும் புரியாது.

நான் ஒரு சிறிய பங்காக இதை செய்வேன். பிறகு அவரை பற்றி ஒரு மூன்று மணி நேர முழு படம்.
என் குடும்ப கடமைகள் ஓய காத்திருக்கிறேன் .
சொல்ல வைத்ததற்கு நன்றி செந்தில்.

[Richardsof]

,

நம் தமிழர்களோ ரெண்டு பட்டு கேரளா,கர்நாடகா என்று போவார்களே தவிர தமிழனை அவர்களே இழிவு படுத்துவார்கள்.

:idontgetit:

[eehaiupehazij]

dear Gopal Sir. You have already reached the pinnacle of your fame in glorifying the achievements of NT while we are still at the foothills, and in no way we are your competitors. Through your more than 2000 postings I hope you have made enough contributions with a rich content and concentration on NT's multifaceted histrionics in acting which no other actor in this world can ever think of. I humbly request you to kindly be at this esteemed level and concentrate on your dream work of a book and documentary on NT besides encouraging us to write and come up, if not to your level of expectations. I can, with my limited capacities, be obliged to help you for the outcome that will be really your impeccable tribute to NT's legacy.

[chinnakkannan]

கோபால் ..ஏற்கெனவே எனக்கு உடம்புமுடியவில்லை அலுவலுக்கு இன்று லீவ் போட்டிருந்தேன்..டேப்லட் போட்டுத் தூங்கி எழுந்து பார்த்தால் குளிர்ஜூரம் என நீங்கள் எழுதியிருக்கிறீர்கள் :) மிக்க நன்றி.. இன்னொரு டேப்லட் போட்டுக்க வேண்டியது தான்..

செந்தில். மிக்க நன்றி .//dear CK. It is totally a different approach that attains a metamorphism with your enterprising treatment aided by a streamlined flow of words creating the impact of NTs depiction of the role. Now this thread is flooded with variations in the approach by the prolific writers like you, ravi and ragul as pointed out by Parthasarathy sir. Changes are inevitable but comments and criticisms are indispensable for a self assessment of where we stand from an outsider point of view. // மி

[eehaiupehazij]

டேப்லட் போட்டுத் தூங்கி எழுந்து பார்த்தால் குளிர்ஜூரம் என நீங்கள் எழுதியிருக்கிறீர்கள் மிக்க நன்றி.. இன்னொரு டேப்லட் போட்டுக்க வேண்டியது தான்..

That is CK who is an exponent in the art of fighting without fighting! (courtesy: Bruce Lee in Enter The Dragon). Really you prompt me to emulate this quality of hilarious samalification! You can be shaken but not stirred (Courtesy: Sean Connery/Bond) even by a Thunderball like Gopal so long as you keep your Goldfinger of humour crossed! In this Boologam some time we must meet CK.

[KCSHEKAR]

என்றும் அழியாத கதாபத்திரங்கள் -2
டியர் ரவி சார்,
பாவமன்னிப்பு -ல் ஆரம்பித்து நடிகர்திலகத்தின் என்றும் அழியா கதாப்பாத்திரங்களை வரிசையாக, மிகவும் அழகாகப் பதிவு செய்துள்ளீர்கள். பாராட்டுக்கள்.

[KCSHEKAR]

சிரிப்பு பாதி அழுகை பாதி
டியர் சின்னக்கண்ணன் சார்,
ரவி அவர்கள் பாவ மன்னிப்பு பற்றி எழுதி தொடங்கிவைக்க, தங்களுடைய நடையில் "ரஹீமை" வர்ணித்து சிறப்பு சேர்த்துள்ளீர்கள் நன்றி.

[Russellbpw]

திரி நண்பர்கள் அனைவருக்கும் ஒரு செய்தி

அது நற்செய்தியா அல்லது வெறும் செய்தியா என்பதை நீங்கள் தான் கூறவேண்டும்.

நமது மையம் திரியில் மற்றும் இனைய தளங்களில் வெளிவந்த பல்வேறு நடிகர் திலகம் பற்றிய திரைப்பட ஆவணங்கள் மற்றும் நடிகர் திலகம் அவர்கள் பற்றி வந்த செய்தி தொகுப்புகள், என்னிடம் உள்ள பல பொம்மை மற்றும் பேசும்படத்தில் வந்த செய்திகள் அத்தனையும் அது எப்படி இருந்ததோ அப்படியே தெளிவான xerox எடுத்து bind செய்த புத்தமாக வெளிகொண்டுவரலாம் என்று நினைகிறேன்.

நடிகர் திலகம் பற்றிய உண்மையான செய்திகள் மக்களை சென்றடைந்து நடிகர் திலகத்தை பற்றி இன்றும் புளுகு, மூட்டை மூடையாய் ஒலகுரலில் ஊளையிட்டும், பதிவிட்டும் நடிகர் திலகத்தை சிறுமைபடுத்திவரும் மூடர்கள் முகத்தில் மக்கள் காறி உமிழ்ந்து கரிபூசவேண்டும் என்ற நோக்கத்தில் செய்யும் ஒரு சேவையாகும் !

நடிகர் திலகம் ரசிகர் மட்டுமல்ல ஏனைய நண்பர்கள் அனைவருக்கும் இலவசமாக கொடுக்கலாம் !

Xerox மற்றும் binding (வடிவமைத்து) பைண்டிங் செய்ய என்ன செலவாகிறதோ அதை நீங்கள் நேரிடையாக அந்த binding செய்யும் கடைக்கு நேரிடையாக அனுப்பி புத்தகத்தை பெற்றுகொள்ளலாம் !

உதாரணமாக 100 பக்கங்கள் உள்ள புத்தகம் என்றால் 100 பக்கம் xerox செய்வதற்கு 75 பைசா * 100 pages மற்றும் பைண்டிங் செய்வதற்கு என்ன charges உண்டோ அது மட்டும் சேர்த்து அந்த பிரஸ் உக்கு நீங்கள் நேரிடையாக சென்றோ அல்லது தபால் வழியோ பெற்றுகொள்ளலாம். தபால் வழி என்றால் அதற்குண்டானது என்னதோ அதையும் சேர்த்து அவர்களுக்கு அனுப்பி வைத்து பெற்று கொள்ளுங்கள்.

இதற்க்கு முன்பணம் எதுவுமே வேண்டாம் ! காரணம் இது ஒரு வியாபாரம் வர்த்தகம் அல்ல !

விரைவில் அந்த press தொலைபேசி எண் இங்கு பதிவிட்டு பிறகு நீங்கள் அவர்களை தொடர்புகொண்டு உங்களுக்கு திருப்தி என்றால் மட்டும் அந்த புத்தக தொகுப்பை நேரிடையாக அதை பெற்றுகொள்ளலாம்.

நடிகர் திலகம் புகழ் பரப்பும் தொகுப்பு என்பதால் அந்த ஆவணங்கள் மற்றும் தொகுப்புகளில் உள்ள watermark அப்படியே இருக்கும். எதுவுமே நீக்கப்படமாட்டாது. உதாரணம் pammalar அல்லது vasudevan என்றிருந்தால் அது அப்படியேதான் இருக்கும். இது நீக்கமுடியாதது

இதை செய்வதற்கு காரணம் நம் நடிகர் திலகம் பற்றி பல விஷயங்கள் நல்ல விஷயங்கள், தொகுப்புகள், ஆவணங்கள் அனைவரையும் சென்றடையவேண்டும் என்ற ஒரே நோக்கம் தான் !

எத்துனை பேர் நம்மில் இதை ஒரு தொகுப்பாக வைத்துள்ளனர் என்று தெரியவில்லை. மேலும் பல செய்திகள் நமக்கு ஒரு தொகுப்பாக கிடைத்தால் அதை படிப்பதற்கும், பார்த்து ரசிப்பதற்கும் நன்றாக இருக்கும் என்பது தான் என் எண்ணம்.

திரி நண்பர்கள் அனைவரும் இதைப்பற்றி என்ன நினைகிறீர்கள் அல்லது இதனை இன்னும் நன்றாக எப்படி செய்யலாம் என்று நினைகிறீர்கள் என்பதை இங்கு பதிவு செய்தால் majority ஒபினியன் படி நடக்க தோதாக இருக்கும் !

This is not a commercial activity !

[Russellbpw]

இதே போல திரு கோபால் அவர்கள் எழுதியுள்ள நடிகர் திலகத்தின் பல பரிமாணங்கள் உலகளவில் compare செய்யப்பட்ட அந்த கட்டுரையையும் இதுபோல watermark உடன் வெளிக்கொண்டுவந்து, அந்த புத்தகம் நல்ல ஒரு பொக்கிஷம் அது நம்மிடம் நிச்சயம் ஒரு பகுப்பு வேண்டும் என்று நினைப்பவர் அனைவருக்கும் இதை இதே முறையில் கொடுக்கலாம் என்றும் நினைகிறேன்.

கோபால் சார்....உங்களுடைய மேலான எண்ணத்தை, நீங்கள் பகிர்ந்துகொண்டால் மிகவும் நன்றாக இருக்கும் !

[parthasarathy]

திரி நண்பர்கள் அனைவருக்கும் ஒரு செய்தி

அது நற்செய்தியா அல்லது வெறும் செய்தியா என்பதை நீங்கள் தான் கூறவேண்டும்.


திரி நண்பர்கள் அனைவரும் இதைப்பற்றி என்ன நினைகிறீர்கள் அல்லது இதனை இன்னும் நன்றாக எப்படி செய்யலாம் என்று நினைகிறீர்கள் என்பதை இங்கு பதிவு செய்தால் majority ஒபினியன் படி நடக்க தோதாக இருக்கும் !

This is not a commercial activity !

Dear RKS:

It's definitely a good news and a welcome one too!

We can meet informally and decide further course of action.

Regards,

R. Parthasarathy

[ScottAlise]

Dear RKS sir

Very good initiative, I support this move

[ScottAlise]

Dear Chinnakannan sir

In one word your write up is top notch

[KCSHEKAR]

திரி நண்பர்கள் அனைவருக்கும் ஒரு செய்தி
This is not a commercial activity !
டியர் R .K .S ,
உண்மையிலேயே இது பயனுள்ள ஒன்று. One Small Suggestion . எல்லாவற்றையும் ஒரே தொகுப்பாக என்றால் அளவில் மிகப் பெரியதாக இருக்கும். எனவே, ஆவணங்களை தனியாகவும், கட்டுரைகளை தனியாகவும் கொடுத்தால் நல்லது என்று நினைக்கிறேன்.

தங்களது முயற்சிக்கு வாழ்த்துக்கள்.

[eehaiupehazij]

dear RKS. it is time we had done documentation of all data and information related to NT.Going through all the NT threads hitherto, the senior contributors like Murali,Pammalar, Karthik, Gopal,Ragavendra, Vasudevan.... and the contemporaries like RKS, Kalnayak, CK, Ravi and Ragul...a core committee can be formed by KCS to do all editing and logical and chronological sequencing of the write-ups under different categories like NT's approach to his roles, Producers and Directors, musicians, photographers, make-up men, heroines, villains... all associated with NT's ever growing name and fame.. song sequences.. theatrical release and rerun records, .. and what not! The seed sown by RKS has started germinating and sprouting... and we all forgetting our differences need to show our unity, integrity and fidelity. Such a high class documentation with video clippings can be sent through proper means and formalities and routes to the Oscar Commitee to get a 'Life Time Achievement Award' conferred on our acting God, under 'foreign actors'category posthumously

[Russellbpw]

விரைவில் DTS மற்றும் DI , QUBE வடிவத்தில் செய்யபடாத அதே சமயத்தில் மிகவும் துல்லிய தரமான பிரிண்டில் தமிழகமெங்கும், 1964 இல் வெளிவந்த 7 வெற்றிப்படங்களில் ஒன்றான நமது திரை உலக "ஆண்டவன் கட்டளை "

1964இல் வெளிவந்த நமது நடிக பேரரசரின் சூப்பர் ஹிட் காவியங்கள்

1) கர்ணன் - 14 ஜனவரி - 100 days The most envied film by neighbors even in 2014 !!! The only film that ran over 100 days in ASIA's BIGGEST THEATER in MADURAI THANGAM - 2538 SEATS in the year 1964 - A BLOCKBUSTER YESTERDAY, TODAY & TOMORROW !!
2) பச்சை விளக்கு 3 ஏப்ரல் - 100 days
3) ஆண்டவன் கட்டளை 12 ஜூன் - 77 days
4) கை கொடுத்த தெய்வம் 18 ஜூலை - 100 days
5) புதிய பறவை 12 செப்டம்பர் - 100 days
6) நவராத்திரி 3 நவம்பர் - 100 days
7) முரடன் முத்து 3 நவம்பர் - 70 days


http://i501.photobucket.com/albums/e413/subbuchennai/GEDC6116-1_zps0d5d8aac.jpg (http://s501.photobucket.com/user/subbuchennai/media/GEDC6116-1_zps0d5d8aac.jpg.html)

http://i501.photobucket.com/albums/e413/subbuchennai/GEDC6117-1_zps4efd3440.jpg (http://s501.photobucket.com/user/subbuchennai/media/GEDC6117-1_zps4efd3440.jpg.html)

[chinnakkannan]

சந்திர சேகர் சார் ராகுல் ராம் நன்றி..

ஆர்.கே.எஸ் சார்.. நல்ல் செய்தி.. சென்னையில் எங்கு கிடைக்கும் என்று சொல்லுங்கள்.. நான் விடுமுறையில் - அனேகமாக அடுத்த மாதம் செல்லும் போது வாங்க வசதியாக இருக்கும்..அல்லது அங்கு தொலைபேசித்து என் உறவினரை வாங்கி வைக்கச் சொல்கிறேன்..

ஆண்டவன் கட்டளையில் டிவிடியில் எல்லாம் - சிவாஜி காதல் வயப்பட்ட பின் க்ளாஸிற்கு அட்டகாசமான உடையில் வந்து மாணவர்களை பிரமிப்பில் ஆழ்த்தி அம்பிகாபதி அமராவதி மாண்டான் என சந்திரபாபு ரிபீட் செய்வதை அது காதலின் தத்துவம் எனச் சொல்லி பின் வரிசையாகபதிலுரைக்கும் காட்சிகள் எல்லாம் கட். நான் மதுரையில் பார்த்த போது அவை எல்லாம் இருந்தன..இப்போது வரும் படத்தில் அவை இருக்குமா..

[JamesFague]

Mr RKS,

It is really a nice initiative and to be carry forward with guidance from our
seniors to bring out the book. We can also have a meet with our fellow hubbers/NT's fans
to share their views so that it should be presented in a such a way that
to be a answer to all.

Regards

[Gopal.s]

ஆர்.கே.எஸ்.

நல்ல யோசனை. என் எழுத்து தங்களுக்கு உதவுமானால் வரவேற்கிறேன்.
அவை உங்களுக்கும் ,எனது பாட்டுடை தெய்வ நடிகனுக்கும் சொந்தம்.
அனைவரும் வரவேற்பார்கள் என்றுதான் கருதுகிறேன்.ஏனென்றால் ,சில ஆயிரங்களுக்காக சொந்தங்களை விற்போர் ,நடிகர்திலகத்தின் உண்மையான பக்தர்களாக இருக்க மாட்டார்கள்.

[JamesFague]

நடிகர்திலகத்தின் நடையழகு
-------------------------------------------

1. திருவிளையாடல் படத்தில் மீனவன் நடை.

2. தெய்வமகனில் மூன்று சிவாஜி மீட் பண்ணும் இடத்தில் விஜயின் நடை.

3. அமைதியான பாடலில் வரும் அட்டகாசமான நடை.

4. தங்கசுரங்கம் முதல் ஸ்கீன் ராஜ நடை.

5. கங்கை யமுனை பாட்டில் ரம்மியமான நடை.

6. மான் குட்டி இபோது என் கையில் ஒரு ராஜ நடை.

7. நவராத்திரியில் ஒரு நவரச நடை.

8. பார்த்தால் பசி தீரும் பாட்டில் காதல் நடை.

இன்னும் எத்தனயோ நடைகள் உள்ளன.


Regards

[uvausan]

அன்புள்ள RKS - உங்கள் சேவை மகத்தானது , புதுமையானதும் கூட -

திரியின் முதல் பாகத்திலிருந்து 12வது பாகம் வரை மிக சிறந்த பதிவுகள் பதிவிடப்பட்டுள்ளன - சர்ச்சைகளுக்கு உட்பட்ட பதிவுகள் நீங்கலாக ----பல படங்கள் , பாடல்கள் சிறந்த முறையில் இங்கு பதிவிடப்பட்டுள்ளன - அத்தனைக்கும் பின்பு ஒவ்வருடைய உழைப்பும் , Passion உம் அடங்கி உள்ளது - ஒவ்வருவரும் அவர்கள் பாணியில் நடிப்பு கடவுளுக்கு புகழ் அஞ்சலி செலுத்தி வருகின்றனர் - வார்த்தைகளும் , வர்ணனைகளும் , பூஜிக்கும் விதங்களும் வேறு படலாம் - ஆனால் NT யை விரும்பாமல் யாருமே இங்கு பதிவுகளை இடுவதில்லை - அவருக்கு வாழ்க்கையில் கொடுக்க மறந்த மரியாதைகளை நாம் நமது புகழாழம் மூலம் இங்கு சற்றே ஈடு கட்ட முயற்சி செய்கிறோம் - கால போக்கில் பதிவுகள் அழிந்து விடலாம் - ஆனால் நாம் அவருக்கு மான சீகமாக கட்டிய மணி மண்டபமோ , , உள்ளத்தில் இருந்து வந்த புகழ் அஞ்சலியோ என்றுமே மறையாது - மறைய விடக்கூடாது

சில யோசனைகள் உங்கள் பார்வைக்கு :

1. Soft Copy யாக எல்லா பதிவுகளையும் , ஆவணங்களையும் CD யில் காப்பி செய்து புத்தகத்துடன் இலவசமாக கொடுக்கலாம் - இதன் செலவுகளை நான் ஏற்று கொள்ள தயாராக இருக்கிறேன்

2. செந்தில்/ KCS சொன்னது போல பதிவுகளை அலசி வரிசை படுத்தி போட வேண்டும்

3. பதிவுகள் போட்டவர்களின் பெயரை செலக்ட் பண்ணி , அவர் போட்ட எல்லா பதிவுகளும் அவருடைய பெயருக்கு கீழ் வர மாதிரி செய்யல்லாம்

மிகவும் முக்கியம் - update - போதிய இடைவெளிக்குள் நம் compilation யை புதுப்பிக்க வேண்டும்

உங்கள் முயற்சி வெற்றி பெற இறைவனை வேண்டுகிறேன்

[uvausan]

நடிகர்திலகத்தின் நடையழகு
-------------------------------------------

1. திருவிளையாடல் படத்தில் மீனவன் நடை.

2. தெய்வமகனில் மூன்று சிவாஜி மீட் பண்ணும் இடத்தில் விஜயின் நடை.

3. அமைதியான பாடலில் வரும் அட்டகாசமான நடை.

4. தங்கசுரங்கம் முதல் ஸ்கீன் ராஜ நடை.

5. கங்கை யமுனை பாட்டில் ரம்மியமான நடை.

6. மான் குட்டி இபோது என் கையில் ஒரு ராஜ நடை.

7. நவராத்திரியில் ஒரு நவரச நடை.

8. பார்த்தால் பசி தீரும் பாட்டில் காதல் நடை.

இன்னும் எத்தனயோ நடைகள் உள்ளன.


Regards

வாசு - உங்கள் தமிழ் பதிவு ( முதல் முறை என்று நினைக்கறேன் ) அருமை - நிறைய எழுந்துங்கள் -

[uvausan]

CK - Internet இல் எங்கு surf பண்ணினாலும் , நிறைந்து இருக்கிண்டீர்கள் - ஆமாம் - எல்லோருடைய மனதிலும் நிறைந்து இருப்பவர் internet இல் நிறைந்து இல்லாமல் இருக்கமுடியுமா ?

[eehaiupehazij]

dear RKS. the opinions of Ravi, i second them. will it be possible for us to arrange an introductory and interactive Meet of NT hubbers at a place of choice? I think once we see each other and converse our differences of opinion will disappear like a fog in sunshine.

[chinnakkannan]

ரவி..எங்கே எப்போ எப்படி.( நல்லவிதமாகத் தானே)...நான் கொஞ்சம் குண்டு தான்..அவதாரில் இருப்பது என் சின்ன வயசு புகைப்படம் :)


CK - Internet இல் எங்கு surf பண்ணினாலும் , நிறைந்து இருக்கிண்டீர்கள் - ஆமாம் - எல்லோருடைய மனதிலும் நிறைந்து இருப்பவர் internet இல் நிறைந்து இல்லாமல் இருக்கமுடியுமா ?

[JamesFague]

நடிகர்திலகத்தின் நடையழகு
---------------------------------------------
உத்தமபுத்திரனின் உன்னத நடை

உயர்ந்த மனிதனின் உயர்ந்த நடை

அப்பரின் அற்புத நடை

வீரபாகுவின் வீர நடை

கட்டபொம்மனின் கம்பீர நடை

சிவனின் சின நடை

கலைமகள் கைபொருளோ பாடலின் மதுர நடை

யார் அந்த நிலவின் ரம்மியமான நடை

நவராத்திரியின் டாக்டர் நடை

S பிஇன் சூப்பர் நடை

வசந்த மாளிகையின் யவன நடை

இன்னும் எத்தனையோ உள்ளன

Regards

[ScottAlise]

பார்த்ததில் பிடித்தது 38

நம் அனைவருக்கும் , பிடித்த இன்னும் சொல்லப்போனால் நாம் அனைவரும் சிவாஜி ரசிகர்கள் என்று பெருமையாக சொல்லிகொள்ளும் வீர பாண்டிய கட்டபொம்மன் படத்தை பற்றிய பதிவு தான் இது
இந்த படத்தை பற்றி விமர்சிக்க , எனக்கு தகுதி இல்லை , அதனால் முடிந்த அளவு இந்த படத்தை பற்றி கிடைத்த தகவல்களை இங்கே கொடுத்து உள்ளேன் , எல்லா பதிவுகளிலும் போடுவதை போல கதை என்று இந்த படத்தின் கதையின் outline யை பற்றி எழுதினேன் என்றால் கண்டிப்பாக அடி தான் கிடைக்கும் அதனால் இந்த படம் உருவான பொது நடந்த சம்பவங்கள் , படத்தை பற்றிய சில விஷயங்கள் ,படத்தின் வெற்றியின் வீச்சு , என்று என்னால் முடிந்த அளவு எழுதி உள்ளேன்

Credits : எனது சுயசரிதை , http://en.wikipedia.org , கண்ணதாசன் கதை

[ScottAlise]

கட்டபொம்மன் நாடகத்தின் ரிஷிமூலம் :

நடிகர் திலகம் சிவாஜி அவர்களின் சின்ன வயசில் அவர் வசித்த ஊரில் கம்பளத்தார் கூத்து என்று நடத்துவார்கள் , அதில் கட்டபொம்மன் நாடகம் தான் நடத்துவார்கள் , கம்பலத்தாரில் 47 வது தலைமுறையில் வந்தவர் தான் கட்டபொம்மன் . நடிகர் திலகத்தின் தந்தை நாட்டு பற்று அதிகம் உள்ளவர் அதனால் கட்டபொம்மன் நாடகம் அடிகடி பார்க்க தன் மகனை அழைத்து சென்று விடுவாராம் சிவாஜியின் தந்தை . அந்த கூத்தில் முக்கிய வேஷங்கள் போடுபவரை தவிர பிற வேஷங்களுக்கு குழந்தைகளை மேடையில் நடிக்க விடுவார்கள்


முதல் நாடக அனுபவம் :

சிறுவனாக இருந்த கணேசன் இப்படி தான் முதல் முதலில் மேடை ஏறினார் . சரி கட்டபொம்மனாக நம் மனதில் வாழந்த , வாழ்ந்து கொண்டு இருக்கும் சிவாஜி சாருக்கு அந்த நாடகத்தில் கொடுக்க பட்ட வேஷம் என்ன ?

வெள்ளைகார பட்டாளத்தில் ஒருவனாக நடித்தார் நம் நடிகர் திலகம்

அடி கிடைத்தது நடிப்பு ஆசை வந்தது , ஒரு நடிகர் பிறந்தார் :

நாடகம் முடிந்து வீட்டுக்கு வந்த சிறுவன் கணேசன்க்கு தந்தையிடம் இருந்து அடி கிடைத்து . காரணம் தான் யாரை எதிர்த்து சிறை சென்றாரோ அந்த வெள்ளைகாரன் படையில் ஒருவனாக தன் மகன் நடித்ததின் விளைவு. சிவாஜியின் தந்தை அடிக்க சிவாஜிக்கு மேடையில் கிடைத்த கைதட்டல் காதில் ஒலிக்க நடிகராக தீர்மானித்து நாடக குழுவில் இணைந்தார் .

சிவாஜி நாடகம் மன்றத்தின் கட்டபொம்மன் நாடகம் உருவான விதம் :

ஒரு நாடகம் நடத்தி விட்டு திருநெல்வேலி வழியாக வந்து கொண்டு இருந்த பொது சிவாஜி சாருக்கு நினைவுகள் பின் நோக்கி சென்றது , கட்டபொம்மன் நாடகத்தை முதலில் பார்த்து அதில் ஈர்க்க பட்ட சம்பவங்களை அசை போட்டு கொண்டு வந்தார் . அந்த நினைவுகளில் இருந்து உதயமானது தான் கட்டபொம்மன் நாடகம் . சக்தி கிருஷ்ணசாமியிடம் தன் ஆசையை வெளி படுத்த கட்டபொம்மன் வாழ்கை வரலாற்றை அடிபடையாக கொண்டு நாடகத்துக்கு தகுந்த சம்பவங்களை தொகுத்து நாடகத்துக்கான கதையை எழுதி முடித்தார் சக்தி கிருஷ்ணசாமி .

[ScottAlise]

எனது சுயநலத்தில் பொது நலமும் கலந்து இருக்கிறது :

கட்டபொம்மனாக நடிக்க வேண்டும் என்பது சிவாஜி சாரின் பல நாள் ஆசை , ஆனால் அதை நாடகமாக எடுக்க வேறு ஒரு காரணமும் இருந்தது . சிவாஜி நாடக மன்றத்தில் சுமார் 60 நபர்கள் இருந்தார்கள் , இவர்களில் பல பேர் நாடகத்தின் வருமானத்தை மட்டுமே நம்பி இருந்தார்கள் , எனவே அடிகடி நாடகம் நடத்துவது அவசியம் , சரித்திர நாடகத்தை நடத்தும் பொது huge ஸ்டார் cast இருக்கும் , அதனால் அனைவருக்கும் வேலை , ஊதியம் இரண்டும் கிடைக்கும் , இது கட்டபொம்மன் நாடகத்தை நடத்த இரண்டாவது காரணம்

கட்டபொம்மன் நாடகத்தின் கதை முடிவான உடன் 1 வருடம் pre production வேலைகள் நடந்தது . இதற்க்கு செலவு 50,000 ரூபாய்கள்

நாடகம் வந்த காலத்தில் இந்த cost மிகவும் அதிகம்

வீரபாண்டிய கட்டபொம்மன் நாடகத்தின் அரங்கேற்றமும் , அதை தொடர்ந்து நடந்த சுவையான சம்பவங்களும்

இந்த நாடகம் நடக்க சிவாஜி சார் மற்றும் கிருஷ்ணசாமி சார் இருவரையும் தவிர நாம் இந்த நேரத்தில் நினைக்க வேண்டிய இரு நபர்கள் நாடக குழுவின் இயக்குனர் SA கண்ணன் மற்றும் சண்முகம் என்ற efficient , meticulous organiser

1957 ல் கட்டபொம்மன் நாடகம் சேலத்தில் அரங்கேற்றம் . தலைமை
மு.வ. 9 நாட்கள் நடந்த இந்த நாடகம் சொல்லும் ஒரே செய்தி அரங்கேற்றம் செய்த புது நாடகம் மக்கள் ஆதரவினால் bumper ஹிட் என்பது தான் அது
ஒரு முறை ராஜாஜி அவர்கள் நாடகத்தின் இடைவேளையில் மயங்கி விழந்து விட்டார் , சிவாஜி சார் பதறி போய் வந்த உடன் அவரிடம் strong ஆக காபி வாங்கி குடித்து விட்டு மேற்கொண்டு நாடகத்தை நடத்த சொன்னவர் சிவாஜி சாருக்கு ஒரு சால்வை அணிவித்து சிறிது நேரம் நாடகத்தை பற்றி பேசினார் .

பிறகு மேடையில் இருந்து கிழே இறங்கியவர் மீண்டும் மக்களை பார்த்து சிவாஜி கட்டபொம்மன் ஆக நன்றாக நடிக்கிறான் , நாட்டுக்கு தேவையான நல்ல விஷயங்களை கூறி இருக்கிறார் , இதை ஜீரணிக்க உங்களுக்கு திராணி இருக்கா என்று கூறி சென்று விட்டார்

ராஜாஜியின் பாராட்டு கோடி ருபாய்க்கு சமம்

[ScottAlise]

கட்டபொம்மன் கிட்ட தட்ட 100 தடவைகள் நடந்தது , அந்த நாடகம் நடந்த சமயத்தில் நடிகர் திலகம் ஒரு பிஸியான நடிகர் இருந்தாலும் நாடகம் தாமதம் இன்றி நடந்தது . நாடகம் 6 மணி என்றால் நாடகம் சரியான நேரத்துக்கு தொடங்கி விடும்
நாடகத்தில் நடித்துகொண்டு இருக்கும் பொது ரத்தம் குபுக் என்று வந்து கொண்டு இருக்கும் , எதற்கும் கவலைபடாமல் இவர் நடித்து கொண்டே இருப்பார் , நாடகத்தில் வசனம் பேசும் பொது நாடகத்தின் வசனம் அடிவயிற்றில் இருந்து வருகிறதா இல்லை இதயத்தில் இருந்து வருகிறதா என்றே அறியமுடியாமல் நடித்து கொண்டே இருப்பார் நடிகர் திலகம்

வீரபாண்டிய கட்டபொம்மன் நாடகம் படமானது :

நாடகத்தின் வெற்றி திரு பந்தலு அவர்களை கட்டபொம்மன் கதையை படமாக எடுக்க தூண்டியது , அதன்படி உருவானது தான் வீரபாண்டிய கட்டபொம்மன் என்ற படம் 1959 ல் வெளிவந்தது

இந்த படத்துக்கு research work தலைவராக ம .பொ . சிவஞானம்
அங்கத்தினாராக
சக்தி கிருஷ்ணசாமி , பந்துலு , கணேசன் , P. A. குமார் , K. சிங்கமுத்து and S. கிருஷ்ணசுவாமி என்று பலரும் பங்கேற்று படத்தின் கதைகருவுக்கு வலு சேர்த்தார்கள்

வெள்ளையதேவனாக திரு SSR நடிப்தாக இருந்தது , சிவகங்கை சீமை படத்தில் நடித்து கொண்டு இருந்ததால் அவரால் அந்த commitment ல் இருந்து வரமுடியாமல் போகவே ஜெமினி கணேசன் அந்த பாத்திரத்தில் நடித்தார் . அப்போது திரு சாவித்ரி கர்பமாக இருந்ததால் ஜெமினி வர தயங்க நடிகர் திலகத்தின் வேண்டுகோளுக்கு இணங்கி சாவித்ரி ஜெமினி கணேசனை நடிக்க ஜெய்பூர் அனுப்பி வைத்தார் . தினமும் ஜெய்பூர் ல் இருந்து சென்னைக்கு trunk call செய்து சாவித்ரியின் உடல் நலம் குறித்து விசாரிபாரம் ஜெமினி கணேசன்

படம் வெளி வந்தது பெரும் வெற்றி பெற்றது , இது அனைவருக்கும் தெரிந்தது .

[ScottAlise]

கட்டபொம்மன் பெற்ற விருது , கெளரவம் :

ஆப்ரிக்க ஆசிய திரைப்பட விழா :

1960 ல் ஆப்ரிக்க ஆசிய திரைப்பட விழாவுக்கு வீரபாண்டிய கட்டபொம்மன் படம் தேர்வு செய்ய பட்டது ,அங்கும் அரசியல் செய்ய பார்த்து வேறு ஒரு படத்தை ணைபின்னர்கள் , ஆனால் வீரபாண்டிய கட்டபொம்மன் படம் தான் தேர்வு செய்யப்பட்டது . இந்த விழாவில் பங்கேற்க பந்தலு , பத்மினி , சிவாஜி எகிப்து சென்றார்கள் . விழாவில் வீரபாண்டிய கட்டபொம்மன் படம் திரைட பட்டது , இங்கே நம் ஊரில் கை தட்டி ரசித்ததை போலே , அங்கேயும் ரசிக்க பட்டது
பெஸ்ட் ஹீரோ விருது நம்மவருக்கு , விருது அறிவித்ததும் ஒரு வித பரபரப்பில் மயங்கி விழுந்து விட்டார் நடிகர் திலகம் , பிறகு மேடைக்கு சென்ற உடன் 5 நிமிடம் standing ovation மரியாதை கிடைத்தது நம்மவருக்கு
மேலும் சிறந்த இசை , டான்ஸ் , கதை இந்த category ல் கட்டபொம்மன் விருது கிடைத்தது

அதிபர் நாசர் சென்னை வருகை :
எகிப்து விழாவில் அதிபர் நாசர் பங்கேற்கவில்லை , காரணம் அவர் சிரியா சென்று இருந்தார் , அதிபர் வீட்டுக்கு சென்ற பட குழு அதிபரின் மனைவி உடன் மரியாதை நிமித்தமாக சந்தித்து பேசும் பொது அதிபர் வரமுடியாமல் போன காரணத்தை சொல்லி மன்னிப்பு கேட்டார் அதிபர் மனைவி .

நாசர் இந்திய வருவது அறிந்த நடிகர் திலகம் பிரதம மந்திரி நேருவிடம் அதிபர் சென்னை வரும் பொது சிறிது நேரம் தன்னுடைய விருந்தாளியாக இருக்க வேண்டும் என்று கேட்டு கொள்ள 2 மணி நேரம் அதிபர் நாசர் சிவாஜியின் விருந்தாளியாக இருந்து சிறப்பித்தார்

அதிபரை வரவேற்க சில்ரன் தியேட்டர் முழுவதும் தேச தந்தை காந்திஜியின் படங்கள் மற்றும் இந்திய நாட்டின் பெருமையை எடுத்து கூறும் படங்களால் அலங்கரித்தார்கள் , மேலும் RED CARPET வரவேற்பு அளிக்க பட்டது . வெள்ளியில் ஷீல்ட் , ல் நடராஜர் சிலைக்கு இருபக்கமும் பிரமிட், மற்றும் தஞ்சாவூர் கோபுரம் , மேலும் யானை , ஒட்டகம் வடிவமும் செய்து அதிபருக்கு வழங்க பட்டது . இதற்க்கு சிகரம் வைத்தது போல் ஆங்கிலத்தில் திருக்குறள் பொரிக்க பட்ட தங்க தகடும் கொடுக்க பட்டது , அதற்க்கு ஒரு மொள்வியை வரவழைத்து அரபு மொழி வாசகங்களை பொரித்து அதையும் பரிசாக வழங்கி நாசர் அவர்களை கௌரவித்தார்கள்

[ScottAlise]

SSR சிவகங்கை சீமையில் நடித்தால் தான் கட்டபொம்மன் படத்தில் நடிக்க வில்லை என்பது அனைவரும் அறிந்தது ,

வீர பாண்டிய கட்டபொம்மன் படத்தின் துவக்க விழாவுக்கு கவிஞர் கண்ணதாசன் சென்று இருந்தார் அப்படி இருக்கும் பொது

சிவகங்கை சீமை கட்டபொம்மன் படத்துக்கு போட்டியாக எடுக்க பட்ட படமா ?
சிவகங்கை சீமை மருதுபாண்டியர் கதை , கட்டபொம்மன் படமும் , சிவகங்கை சீமை படமும் ஒரே கதை என்று கதை கட்டி விட்டார்கள் . ஆனால் உண்மையில் அப்படி இல்லை

கட்டபொம்மன் இறந்த பிறகு , ஊமைத்துரை சிறையில் அடைக்க படுகிறார் , அத்துடன் முடிவது வீர பாண்டிய கட்டபொம்மன்

ஆனால் ஊமை துறை தப்பித்து வருவதில் இருந்து தொண்டங்குவது தான் சிவகங்கை சீமை கதை . sequel (கட்டபொம்மன் படத்தை பார்த்து விட்டு இந்த படத்தை பார்த்தல் ஒரு பெரிய novel படித்தது போல். இருக்கும் .

படத்தின் preview பார்த்த AVM கட்டபொம்மன் வெளிவந்து 2-3 மாதம் கழித்து சிவகங்கை சீமை படத்தை ரிலீஸ் செய்தால் பணம் பார்க்கலாம் என்று சொல்ல அதை செய்யாமல் படத்தை கட்டபொம்மன் வெளிவந்து 2 வாரத்தில் அவசரமாக படத்தை ரிலீஸ் செய்ததால் படம் தோல்வியை தழுவியது


காரணம் கட்டபொம்மன் படத்தின் grandeur , சிவாஜியின் வசனம், நடிப்பு சகலமும் படத்தின் + points

வீரபாண்டிய கட்டபொம்மன் படம் முதல் டெக்னி கலர் படம் மேலும் ஜெய்பூர் அரண்மனையில் படம் பிடிக்க பட்டது . நடிகர் திலகம் கட்டபொம்மன் அவர்களுக்கு சிலை , நினைவு சின்னம் எழுபின்னர் , இந்த நாடகத்தின் வசூல் பல பொது காரியங்களுக்கு தானமாக கொடுக்க பட்டது . படம் அமெரிக்காவில் re ரிலீஸ் செய்த பொது மீண்டும் ஹவுஸ் புல் ஆக ஓடி சாதனை படைத்தது

[Russellbpw]

அன்புள்ள RKS - உங்கள் சேவை மகத்தானது , புதுமையானதும் கூட -

திரியின் முதல் பாகத்திலிருந்து 12வது பாகம் வரை மிக சிறந்த பதிவுகள் பதிவிடப்பட்டுள்ளன - சர்ச்சைகளுக்கு உட்பட்ட பதிவுகள் நீங்கலாக ----பல படங்கள் , பாடல்கள் சிறந்த முறையில் இங்கு பதிவிடப்பட்டுள்ளன - அத்தனைக்கும் பின்பு ஒவ்வருடைய உழைப்பும் , Passion உம் அடங்கி உள்ளது - ஒவ்வருவரும் அவர்கள் பாணியில் நடிப்பு கடவுளுக்கு புகழ் அஞ்சலி செலுத்தி வருகின்றனர் - வார்த்தைகளும் , வர்ணனைகளும் , பூஜிக்கும் விதங்களும் வேறு படலாம் - ஆனால் NT யை விரும்பாமல் யாருமே இங்கு பதிவுகளை இடுவதில்லை - அவருக்கு வாழ்க்கையில் கொடுக்க மறந்த மரியாதைகளை நாம் நமது புகழாழம் மூலம் இங்கு சற்றே ஈடு கட்ட முயற்சி செய்கிறோம் - கால போக்கில் பதிவுகள் அழிந்து விடலாம் - ஆனால் நாம் அவருக்கு மான சீகமாக கட்டிய மணி மண்டபமோ , , உள்ளத்தில் இருந்து வந்த புகழ் அஞ்சலியோ என்றுமே மறையாது - மறைய விடக்கூடாது

சில யோசனைகள் உங்கள் பார்வைக்கு :

1. Soft Copy யாக எல்லா பதிவுகளையும் , ஆவணங்களையும் CD யில் காப்பி செய்து புத்தகத்துடன் இலவசமாக கொடுக்கலாம் - இதன் செலவுகளை நான் ஏற்று கொள்ள தயாராக இருக்கிறேன்

2. செந்தில்/ KCS சொன்னது போல பதிவுகளை அலசி வரிசை படுத்தி போட வேண்டும்

3. பதிவுகள் போட்டவர்களின் பெயரை செலக்ட் பண்ணி , அவர் போட்ட எல்லா பதிவுகளும் அவருடைய பெயருக்கு கீழ் வர மாதிரி செய்யல்லாம்

மிகவும் முக்கியம் - update - போதிய இடைவெளிக்குள் நம் compilation யை புதுப்பிக்க வேண்டும்

உங்கள் முயற்சி வெற்றி பெற இறைவனை வேண்டுகிறேன்

Dear Sir,.
The Soft copy in CD is not a good idea i think because, there are every chances that the watermark will be removed using adobe photoshop and there are chances that some people might take a commercial mileage out of it.

NO SPONSORING SIR...! Whoever wants it, will speak directly to the press / visit that press give the money and take it.

Though, i could also do that, am not doing it because it is MONEY MATTER !

xerox matrum binding enna cost varugiradho adhai andha pressil koduththu petrukollalaam

regards
RKS

[uvausan]

ராகுல் - எல்லா அதிசயங்களையும் ஏற்படுத்தின ஒரு படத்தை , இன்றும் , இன்னும் பல தலைமுறைக்கும் பெருமையாக பேசவைக்கும் ஒரே படத்தை , வீரத்தையும் , தமிழையும் , தேச பக்தியையும் ஒன்று சேர நமக்கு ஊட்டுவிக்கும் ( historically futuristic ) ஒரு படத்தை -இல்லை , இல்லை ஒரு பாடத்தை தொகுத்து வழங்கி இருக்கிண்டீர்கள் - இந்த படம் ஏற்படுத்தின சில தாக்கங்களை நான் கீழே summarize பண்ணியுள்ளேன் :

1. இதுவரை ஒரு நாடகமாக வெற்றி கண்ட கதை படமாகவும் வெளிவந்து வெள்ளிவிழாவை சந்ததித்து இல்லை - இந்த படம் அந்த ஒரு magic யை முதல் முறையாக ஏற்படுத்தியது .இந்த அற்புதம் பிறகு பலமுறை NT நடத்தி காண்பித்தார்

2. இந்த படம் வெற்றிகரமாக ஓடியது என்று ஒரே வார்த்தையில் சொல்வது போறாது - ஓடிய திரை அரங்குகள் ஏராளம் - ஓடிய நாட்களும் ஏராளம் - வசூலில் இந்த படத்தை மிஞ்சிய படம் என்று ஒன்று இருப்பதாக யாரவது சொன்னால் , அவர்கள் மிகவும் பரிதாபத்திற்கு உரியவர்கள் .

3. இந்த படம் வெளிநாட்டிலும் சக்கை போடு போட்ட படம் - NT ஒரே படத்தில் வீரத்தையும் , அக்மார் தமிழையும் , தேச பக்தியையும் , வெளிநாட்டில் இப்படி ஒருவர் நம் நாட்டில் பிறக்கவில்லையே என்று ஒவ்வருவரும் நினைத்து கதறும்படியாகவும் , நம் நாட்டில் வெற்றி பெற்றால் போறாது என்று பல நாடுகளிலும் வெற்றியை பெறக்ககூடிய படமாகவும் மாற்றி காட்டி ,உண்மை கட்டபொம்மனாகவும் வாழ்ந்து காட்டிய படம் .

4. பந்தலு முதல் முதலாக வெற்றி என்றால் என்ன , பணம் என்றால் என்ன , அதை எப்படி பண்ணுவது என்பதையும் தெரிந்து கொண்ட படம் . எவ்வளவு தடவை re release பண்ணினாலும் கர்ணன் மாதிரி வசூலை கொட்டி குவித்தது - இன்னும் வரும் நாட்களில் மேலும் குவிக்கும்

5. The news of this movie won in ஆப்ரிக்க ஆசிய திரைப்பட விழா , spread a wave of happiness at home and abroad . The joy at home knew no bounds as the hard work of several years of NT was getting the recognition it deserved , especially at the international level . The entire nation and tamil film world felt overwhelmed with emotion because so many of well wishers felt happy for NT. In those days globalization was on the verge of creating a rift between tamil movies and others but this one movie sailed through all odds.

6.இந்த படம் பல புது முகங்களுக்கு entrance test ஆக அமைந்தது - அப்படி அமைந்த இன்னுமொரு படம் " பராசக்தி "

7. உண்மையான கட்டபொம்மன் இந்த படத்தை பார்த்திருந்தால் - முதலில் எப்படி இருந்திருக்க வேண்டும் என்பதை NT யிடம் தெரிந்து கொண்டபின் , வெள்ளையர்களை விரட்ட முயண்டிருப்பார் .

8.இப்படி ஒரு நடிகர் இனி வரபோவதில்லை , இப்படி ஒரு படமும் இனி தயாராக போவதில்லை - தமிழ் பாவம் அனாதையாகி - இன்று யாருடைய ஆதரவும் இல்லாமல் குமறிக்கொண்டு இருக்கின்றது

9.மீண்டும் டிஜிட்டல் வடிவில் வந்தால் அந்த தமிழ் தான் ஒரு அநாதை என்று நினைக்கும் எண்ணத்தை சற்றே மாற்றலாம்

அன்புடன்

[Russellbpw]

இன்று காலையில் எனது மகளுடன் இரு சக்கர வாகனத்தில் பயணித்த போது நடந்த ஒரு சுவையான நிகழ்ச்சி.

நான் எனது மகளை வண்டியின் முன்புறம் அமரவைத்து அருகில் இருக்கும் SUPERMARKET செல்ல நேர்ந்தது. செல்லும் வழியில் எங்களது வண்டிக்கு முன்பு ஒரு ஆட்டோ சென்றுகொண்டிருந்தது...

சாலையில் எனது கவனம் இருந்தது. திடீரென்று எனது மகள் "என்னப்பா இப்படி ஒரு தமாஷு" என்றாள். நான் என்னது என்று கேட்டபொழுது அந்த ஆட்டோவின் பின்புறம் ஒட்டிய ஸ்டிக்கரை காண்பித்தாள். எனக்கு அடக்க முடியாத சிரிப்பு.

தொடர்ந்த என் மகள்....என்னப்பா அவரு மூஞ்சியபோய் இவரு உடம்புள்ள வெச்சு ஒட்டியிருக்காங்க...ஒரே காமெடி பா என்றாலே பார்க்கலாம் !

விஷயம் இதுதான் !

ஒரு மிக பிரபலமான நடிகரின் முகத்தை மட்டும் எடுத்து இன்னொரு இப்போதைய மிக பிரபலமான நடிகரின் போலீஸ் உடை போட்ட கட்டுமஸ்தான உடம்பில் (SIX PACK ) பொருத்தி (PHOTOSHOP WORK ) அதை ஒரு STICKER செய்து ஆட்டோவில் ஒட்டியுள்ளார்கள்.

அதாவது என்னமோ இவர்களுக்கு தான் அறிவு இருக்கிறது மற்ற எவராலும் இவர்கள் செய்யும் தில்லுமுல்லை கண்டுபிடிக்க முடியாது என்பது போல இவர்கள் செய்யும் இந்த மடச்செயல் ஒரு 8வது படிக்கும் குழந்தையால் கூட எளிதில் கண்டுபிடித்து எள்ளி நகயாடப்படுகிறது என்பதை எப்போதுதான் புரிந்து கொள்வார்களோ. 8வது படிக்கும் என்மகள் கூட இதை கண்டுபிடித்து எள்ளி நகயாடுகிற அளவிற்கு இருக்கிறது இவர்களுடைய சிறுபிள்ளைதனமான செய்கை.

மொத்தத்தில் இவர்கள் இன்னும் 1000 ஆண்டுகள் போனாலும் அடுத்தவர் புகழையும் பெருமையும் தனதாக்கி கொண்டாடும் செயல் ...தன்னுடைய சிறுமையை அடுத்தவர் பெயரில் பறைசாற்றும் ஈன புத்தியும் என்று தான் இந்த பிறவிகள் கைவிடுவார்களோ தெரியவில்லை.

அந்த STICKER ஐ பார்த்தவுடன் இந்த வடிவேலுவின் காமெடிதான் ஞாபகத்திற்கு வந்தது ! COMEDY என்றாலும் உண்மை நிறைந்துள்ளது இதில் !!

https://www.youtube.com/watch?v=IT2fDiO_QiU

[eehaiupehazij]

Dear Ragul. you have posted a nice compendium of VPKB, aptly supported by Ravi

வீர்பாண்டிய கட்டபொம்மன் திரைப்படம் மட்டுமல்ல. நடிகர் திலகத்தின் புகழ் மகுடத்தில் தங்கத்தில் பதிக்கப்பட்ட வைரம். காலங்கள் உருண்டோடலாம். ஆனால் காலத்தை விஞ்சிய இக்காவியம் கர்ணன் வரிசையில் நடிகர் திலகத்தின் ரசிகர்களின் கௌரவத்தை நிலைநிறுத்தும் பெருமைப்பொக்கிஷம். வரும் காலங்களில் இப்படம் உருவாக்கப்போகும் சாதனைகளை ....நினைத்தாலே இனிக்கும் அனுபவத்திற்காக காத்திருப்போம். கர்ணன் காவியம் ஒருவரை நவீன பந்துலு ஆக்கிப் பெருமிதம் கொள்ள வைத்தது .அவரும் பழைய பந்துலு பாணியில் கேம்ப் மாறி நொந்துலு ஆன கதை ...அதை மறைக்க செய்யப்படும் சமாளிப்புகள் ...உண்மை உணரும் நேரம்தான்!

[KCSHEKAR]

திரு.ராகுல் / திரு.ரவி.
வீரபாண்டிய கட்டபொம்மன் - நடிகர்திலகத்தின் புகழ் மகுடத்தில் ஒரு வைரக்கல் எனலாம். அதுபற்றிய செய்திகள், ஆய்வுகள் எத்தனை முறை கேட்டாலும், படித்தாலும் அலுப்பதில்லை என்று சொல்வதைவிட அதனை மீண்டும் மீண்டும் படிப்பதில் ஒரு சந்தோஷமும் இருக்கிறது. இத்திரைப்படத்தைப் பற்றி தாங்கள் இருவரும் மீண்டும் அழகாக நினைவுபடுத்தியிருக்கிறீர்கள்.

வருங்காலத் தலைமுறையினருக்கு கட்டபொம்மன் என்றால் இவர்தான் என்று அறிமுகப்படுத்திவிட்டுச் சென்றிருக்கிறார் நம் நடிகர்திலகம்.

அந்த வகையில், வீரபாண்டிய கட்டபொம்மன் பற்றிய சில செய்திகளைப் (சிவாஜி-ஒரு வரலாற்றின் வரலாறு - தொகுப்பு நூலில் வெளியானது) பகிர்ந்துகொள்கிறேன்.

நடிகர்திலகம் சிவாஜி அவர்கள் கட்டபொம்மன் கதாபாத்திரத்தில் நடித்ததோடு நின்றுவிடவில்லை. 1971-ல் கயத்தாறில் வீரபாண்டிய கட்டபொம்மன் தூக்கிலிடப்பட்ட இடத்தில் 47 சென்ட் நிலம் வாங்கி, அதில், கட்டபொம்மன் சிலையை நிறுவி, நீண்ட காலம் தன சொந்த செலவிலேயே பராமரித்து வந்து, பின்னன் அவ்விடத்தை தமிழக அரசிடம் ஒப்படைத்தார்.

1958 ஆம் ஆண்டு முதல் 1961 ஆம் ஆண்டு வரை, வீரபாண்டிய கட்டபொம்மன் நாடகம் நடத்தி (112 முறை), அதன் மூலம் வசூலான தொகையில், நாடகச் செலவு, உறுப்பினர்கள் சம்பளம் போக ரூபாய் 32 லட்சத்தை, பல கல்லூரிகள், நூலகங்களுக்கு நன்கொடையாக வழங்கினார். இதேபோல பம்பாயிலும் இந்த நாடகத்தை நடத்தி அதில் வசூலான தொகையை நன்கொடையாக வழங்கினார். மயிலாடுதுறையில் கட்டபொம்மன் நாடகம் நடத்தி அதில் வசூலான தொகையை, கம்யூனிஸ்ட் கட்சியின் நிதியாக, தோழர் ஜீவாவிடம் வழங்கினார்.

இப்படி சொல்லிக்கொண்டே போகலாம்.......... நடிகர்திலகம் சொல்லாமல் விட்டுசென்ற சேவைகளை.
http://i1234.photobucket.com/albums/ff416/sivajiperavai/Kattapomman/Kattabomman1_zps41503600.jpg (http://s1234.photobucket.com/user/sivajiperavai/media/Kattapomman/Kattabomman1_zps41503600.jpg.html)
http://i1234.photobucket.com/albums/ff416/sivajiperavai/Kattapomman/Kattapomman3007_zpsc858ee14.jpg (http://s1234.photobucket.com/user/sivajiperavai/media/Kattapomman/Kattapomman3007_zpsc858ee14.jpg.html)
http://i1234.photobucket.com/albums/ff416/sivajiperavai/Kattapomman/Kattapomman1_zpsc63f3eca.jpg (http://s1234.photobucket.com/user/sivajiperavai/media/Kattapomman/Kattapomman1_zpsc63f3eca.jpg.html)
http://i1234.photobucket.com/albums/ff416/sivajiperavai/Kattapomman/Kattapomman6_zps23e84bdf.jpg (http://s1234.photobucket.com/user/sivajiperavai/media/Kattapomman/Kattapomman6_zps23e84bdf.jpg.html)
http://i1234.photobucket.com/albums/ff416/sivajiperavai/Kattapomman/Kattapomman4_zps5fd8cf2a.jpg (http://s1234.photobucket.com/user/sivajiperavai/media/Kattapomman/Kattapomman4_zps5fd8cf2a.jpg.html)
http://i1234.photobucket.com/albums/ff416/sivajiperavai/Kattapomman/Kattapomman5_zps8fda9084.jpg (http://s1234.photobucket.com/user/sivajiperavai/media/Kattapomman/Kattapomman5_zps8fda9084.jpg.html)
http://i1234.photobucket.com/albums/ff416/sivajiperavai/Kattapomman/Kattapomman2006_zpsf5f1e10e.jpg (http://s1234.photobucket.com/user/sivajiperavai/media/Kattapomman/Kattapomman2006_zpsf5f1e10e.jpg.html)

[eehaiupehazij]

watching Murasu TV. மருமகள். இந்தப்படத்தின் கதாநாயகர் மிக மிக வயதானவர். ஜோடி இல்லாதவர். 90 சதவீதம் படுக்கையிலேயே நோயாளியாக இருப்பவர்.
ஆனால் , படுத்துக்கொண்டேஇந்தப்படத்தை நிற்க வைத்தவர்.இக்கால ஹீரோக்களின் உடல்வாகு மறைந்து உருண்டு திரண்டு பழுத்த பழமாக தோன்றுபவர். ஆனால் படத்தின் ஆணிவேரே அவர்தான். இந்த பாத்திரத்தை உலகின் எந்த நடிகன் இவ்வளவு காந்த ஈர்ப்புடன் செய்ய முடியும்? கண்கள் குளமாகின்றன.நடிகர் திலகமே! நீங்கள் எங்கள் மனத்தில் இறவாப்புகழ் பெற்றவர்.

[ScottAlise]

Thanks Subramaniam Ramajayam Sir, chinnakkannan Sir, Senthil sir

Special thanks to KC Sekar sir for kattabomman pics and scans

Thanks for complementary write up Ravi sir

[ScottAlise]

watching மருமகள். இந்தப்படத்தின் கதாநாயகர் மிக மிக வயதானவர். ஜோடி இல்லாதவர். 90 சதவீதம் படுக்கையிலேயே நோயாளியாக இருப்பவர்.
ஆனால் , படுத்துக்கொண்டேஇந்தப்படத்தை நிற்க வைத்தவர்.இக்கால ஹீரோக்களின் உடல்வாகு மறைந்து உருண்டு திரண்டு பழுத்த பழமாக தோன்றுபவர். ஆனால் படத்தின் ஆணிவேரே அவர்தான். இந்த பாத்திரத்தை உலகின் எந்த நடிகன் இவ்வளவு காந்த ஈர்ப்புடன் செய்ய முடியும்? கண்கள் குளமாகின்றன.நடிகர் திலகமே! நீங்கள் எங்கள் மனத்தில் இறவாப்புகழ் பெற்றவர்.

Me too watching it sir, under rated gem

[uvausan]

Me too watching it sir, under rated gem

தவறு ராகுல் - இந்த படம் ஒரு gem ஆனால் under rated அல்ல

படத்தின் மொத்த நேரத்தில் சுமார் 80 சதவீதம் நேரம் நடிகர் திலகம் படுக்கையில் படுத்து கொண்டே நடித்த பாத்திரம் இடம் பெற்ற படம் - மருமகள்.

ஆயினும் கூட "நடிகர் திலகம் படுத்துக் கொண்டே ஜெயித்த" படம் - மருமகள்

மருமகள் 100 நாட்களை கடந்த அரங்கு

சென்னை - தேவிகலா.
( நன்றி : முரளி )

[uvausan]

என்றுமே வெற்றிக்கு ஒருவன் ,, வெற்றியின் நாயகன் NT ஒருவர் தான்


வெற்றிக்கு சொந்தக்காரன் ; அந்த சொந்தத்தை என்றும் ஒரு தொடர் கதை ஆக்கியவன்

வெற்றிக்கு வெள்ளை பூசும் அந்த காலத்திலேயும் , உண்மையை உலா வரச்செய்தவன்

தோல்விகள் அவனிடம் தோற்றன ; கொடைகள் அவனிடம் யாசகம் கேட்டன

தெரிவதற்காக கொடை செய்யவில்லை - தெரிந்த பின்னும் அதை பெரிது படுத்தியது இல்லை

பலரை வாழவைத்தான் - அந்த பலரில் பல brutusகளை வளர விட்டான் - நன்றியை மறக்கவில்லை , நன்றி மறந்தவர்களை மன்னிக்க மறந்ததில்லை

அவன் படங்கள் ஒடப்பட்டவைகள் அல்ல - எல்லோர் மனதிலும் ஓட்டபட்டவைகள்

பலருக்கும் , அவர்களின் பிம்பங்களை பிரதிபலிக்கும் கண்ணாடியாக இருந்தான் - அதில் பாதரசத்தை உறிஞ்சியவர்கள் பலர்

பிறப்புக்கும் இறப்புக்கும் நடுவே இருக்கும் இடைவெளியில் ஒரு சகாப்தமாக வாழ்ந்தான் - இன்னும் வாழ்ந்து கொண்டிருக்கிறான் - இனிமேலும் வாழ்வான் -

தமிழை தந்தவன் அவன் - தேசபக்தியை தூண்டியவன் அவன் - நாமும் வாழ்ந்து கொண்டிருக்கின்றோம் அவனுக்கு ஒன்றும் செய்ய இயலாமல் ------

http://i818.photobucket.com/albums/zz107/jravikumar/Picture1_zps5e5aebba.png (http://s818.photobucket.com/user/jravikumar/media/Picture1_zps5e5aebba.png.html)

[Murali Srinivas]

ஒரு சில நாட்களுக்கு பின் திரிக்கு வருகை புரிகிறேன்.

சண்டையும் சச்சரவும் சிவாஜி ரசிகர்களின் பரம்பரை சொத்து என்ற போதினும் அது அடிக்கடி இப்படி வெடித்துக் கிளம்புவது விரும்பத்தக்கது அல்ல. ஒருவரை ஒருவர் குறை சொல்லுவதை விடுத்து பாட்டுடை தலைவனைப் பற்றி அவரைப் பற்றி மட்டுமே பேசினால் இங்கே எந்த சச்சரவும் எழாது. இங்கே பங்களிக்கும் அனைவருக்கும் என் பொதுவான வேண்டுகோள் இது.

நண்பர் RKS அவர்கள் பொதுவாக இணையதள உலகத்திலே அதிலும் குறிப்பாக நமது ஹப்பிலே [மய்யம் இணையதளம்] பல்வேறு காலகட்டங்களிலே இடம் பெற்ற விளம்பர ஆவணங்கள், சாதனை நோட்டிஸ்கள் போன்றவற்றை நகல் எடுத்து bind செய்து தேவைப்படுபவர்களுக்கு கொடுக்கும் ஒரு திட்டத்தை முன்மொழிந்து அவரவர் கருத்துக்களை கூறுமாறு கேட்டுக் கொண்டிருக்கிறார். நானும் அதை பற்றி அவருடன் தொலைபேசியில் விவாதித்தேன்.

நடிகர் திலகத்தின் புகழ் பரப்பும் முயற்சியே இது என்றும் இதில் தனக்கு எந்த வித வணிக நோக்கமும் இல்லை என்பதை உறுதிப்படுத்தினார் RKS. அவரிடம் நான் ஒன்றை தெரிவித்தேன். அவர் புத்தக வடிவில் கொண்டு வர விரும்பும் ஆவணங்களையும், நோட்டிஸ்களையும், வெளிப்புற படப்பிடிப்பு செய்திகளையும், நடிகர் திலகத்தின் பேட்டிகளையும் மற்றும் நடிகர் திலகம் பற்றிய செய்திகள் அடங்கிய பத்திரிக்கை தொகுப்புகளையும் இணையத்தில் பிரசுரிக்க காரணமாக இருந்தவர்களும், அப்பேற்பட்ட ஆவணங்களை சேகரிக்க பல ஆண்டுகள் தங்கள் நேரத்தையும் உழைப்பையும் பணத்தையும் செலவழித்தவர்களுமான நமது அன்புக்குரிய பம்மல் சுவாமிநாதன், நெய்வேலி வாசுதேவன் அவர்கள் மற்றும் நமது அன்பு ராகவேந்திரன் சார் ஆகியோர்களிடம் இந்த விஷயத்தை எடுத்துக் கூறி அவர்களின் அனுமதி பெற்று இந்த காரியத்தை தொடங்குவதே முறையானதும் சரியானதும் ஆகும் என்று எடுத்துக் கூறினேன். நான் சொன்னதை ஒப்புக்கொண்ட நண்பர் RKS அவர்கள் அப்படியே செய்வதாக கூறினார். அவருக்கு என் நன்றிகள்.

இந்த விஷயத்தைப் பற்றி விவாதிக்கும்போது ஒரு சில நண்பர்கள் நமது திரியில் பதிவு செய்யப்பட்டிருக்கும் அனைத்து பதிவுகளையுமே புத்தக வடிவில் கொண்டு வர வேண்டும் என்று சொல்ல்யிருக்கிறார்கள். அவர்களுக்கும் சரி மற்றவர்களுக்கும் சரி ஒரு விஷயத்தை தெளிவுப்படுத்த வேண்டியது என் கடமை. நமது மய்யம் இணையதளத்திலே பதிவு செய்யப்பட்டிருக்கும் அனைத்து பதிவுகளின் மறு பிரசுர உரிமை அதாவது புத்தக, இணையதள,electronic format-களில் வெளியிட வேண்டுமானால் அதற்கு ஹப் அட்மினிடம் [Hub Administration] முன் அனுமதி பெற வேண்டும்.நகல்தானே எடுக்கிறோம்,bindதானே செய்கிறோம் என்று கூற முடியாது. ஆகவே அதை கருத்தில் கொள்ளுமாறு கேட்டுக் கொள்கிறேன்.

நடிகர் திலகம் பற்றிய தொடர்களோடு மீண்டும் சந்திப்போம். நன்றி!

அன்புடன்

[Gopal.s]

முரளி,

சமீபத்தில் எல்லோரும் ஒதுங்கி நிற்க காரணம். மிக ஆராய்ந்து உழைத்து பதிவிட படுபவை போதிய கவனம் பெறுவதில்லை.ஒரே ஓவர்லாப் . அல்லது ஒன்றுமே வராது. உழைத்து ,திரியை அணைத்தவர்கள் என்ற விதத்தில் சிறு ஆலோசனைகள் கூட அனுமதிக்க படுவதில்லை.

மாற்றங்கள் அவசியமே. குரங்கு மனிதனாவது நல்ல மாற்றம்.ஆனால் மனிதன் குரங்கானால்?

இரு புத்திசாலிகளுக்குள் சண்டை வந்தால் ஊருக்கே கொண்டாட்டம். நிறைய விஷயம் கிடைக்கும். (திருவிளையாடல் சிவன்-நக்கீரன்). அந்த மாதிரிதான் இங்கே நடந்து கொண்டிருந்தது கொஞ்ச நாள் முன்பு வரை.

ஆனால் தற்போது ,ஒரு மூர்க்கமான சராசரிகள் ,இங்கு புத்தியே தேவையில்லை ,எதை எப்படி வேண்டுமானாலும் எழுதுவோம் ,அது எங்கள் பிறப்புரிமை என்று ஆர்ப்பரிப்பதால் நானும்,கார்த்திக்கும் ஒதுங்கி வேறு திசைக்கு போக வேண்டியதாகி விட்டது.(கார்த்திக் நிலை இன்னும் மோசம். நீ உன் நல்ல பதிவை போட்டதால் ,ஒரு சராசரி பதிவு பொலிவிழந்து விட்டது என்று வெளிப்படையான குற்ற சாட்டு. இது தலையீடு இல்லையா?)

என் வேண்டுகோள்- பழைய பதிவுகளை படித்து ,தரமறிந்து பதிவுகளை போடுங்கள்.எழுத்து பிழை,பொருட்பிழை தவிருங்கள்.என்பதே.

நீ என்ன சொல்வது? என்றால் அந்த உரிமை கூட இல்லாத ஒரு கூட்டத்தில் மூத்த அங்கத்தினன் ஆக இருப்பதில் என்ன புண்ணியம்?

[eehaiupehazij]

dear Gopal Sir. Of the millions of NT fans all over the world...how many have come forward to interact in this hub? hardly 20 or 30? of these how many have met each other? we do not know the background, educational qualifications, positions in profession or society, contributions ....we are united merely by the link ..NT with the motto of disseminating his name and fame into the minds and hearts of generations to come. If a person thinks that he is a 'King' in one field naturally the other one has the right to think that he is an 'Emperor' in his own field. There is no one in this world who knows everything since birth. Our environment, contacts, exposure and experience with time and space,age... we are getting shaped up. No one can be under-estimated or over-estimated unless we have the opportunity to meet in person and move. I hope a formal meeting of NT hubbers may solve this problem of ego and superiority/inferiority complexes. KCS Sir can think of arranging a seminar/workshop forum for the benefit of NT hubbers and fans all over the world. We always bow to the meticulous and indelible contributions on NT made hitherto by stalwarts, thespians and doyens like you in this thread and we want to emulate from your writings. I wish to reiterate that now seniors like Gopal sir, karthik sir, Pammalar Sir, Vasudeven Sir,Murali Sir,Ragavendra sir....having reached the pinnacle of your uphill task of appraising NT's achievements, allow the novices like us to follow your footsteps, of course, with our own originality undeterred, to come up. This is time,I personally feel your goodself can divert your concentration in bringing out your book on NT in tandem with other senior and your contemporary contributors. Kindly bear with me Sir, if I hurt any one's feeling. Me too a 'moorkkamana' NT fan. Gopal Sir may be a 'Kannaa.. Neeyum Naanuma' 'barister Rajinikanth' personality but kindly dont let us perambulate like 'Pudhiya Paravai Gopal' always with turmoil and singing 'enge nimmadhi' as our swan song!

[Gopal.s]

Senthil,

Why Seminars?All of you can become Members in NT Film appreciation society organised by Murali&Raghavendhar and have informal session before screening.I met most of the eminent members like Vasu,Pammalar,Murali,Ragavendhar,Sarathy,J.R,K.C.S ,Subbu in that forum only.Whenever I happened to be in chennai ,I make it a point to attend the same irrespective of my hectic schedules.You can use the existing forum and no special efforts required.I am in touch with most of them and going to get in touch with you,Ravi and Rahul shortly. All the fans are valuable to us. No Doubt. I am only trying to insist on benchmark that this thread has set up so far and considered a model thread .

[eehaiupehazij]

Thank you Gopal Sir for your information. We want to become a part of this society. What I want is atleast once in a year we all can make our 'sangamam' and interact.

[JamesFague]

Mr Murali Sir,

It is high time you have to show some control to maintain the dignity of this thread.

Hope, you will look into it and do the corrective measure. Everyone in their own way contributing in this
thread one way or other but no one should undermine their abilities and qualities. If you could have shown
control last time it would not have happen again and again and thereby affects the smooth flow of thread.

We must appreciate the efforts put in by Mr Ravi, Mr Senthil and Mr Rahul when the thread in shambles and
it is our duty to take this thread to the higher level with the co-operation of all. You must also initiate and
start your effort to bring back the old stalwarts to contribute in this thread.

Regards

[KCSHEKAR]

இன்று (ஜூன் 15) தந்தையர் தினத்தையொட்டி திரு.ராகவேந்திரன் அவர்களால் முகநூலில் பதிவிடப்பட்ட செய்தி.
இந்த நாளை ஆண்களை விட பெண்கள் அதிகம் கொண்டாடுவர். மகன் தாயிடமும் மகள் தந்தையிடமும் அளவற்ற பாசம் வைத்திருப்பது இயல்பு, யதார்த்தம், உண்மை. ஆண்களுக்கும் தந்தையிடம் பாசம் இல்லையென்று சொல்ல முடியாது. தாயிடம் எந்த அளவிற்கு பாசம் உண்டோ அதே அளவு தந்தையிடமும் வைத்திருப்பார்கள். ஆனால் தந்தையின் புகழ், கௌரவம், பெருமை போன்ற வற்றைப் பேணிக் காப்பதையே தலையாய கடமையாகக் கொண்டு அதில் ஈடுபடுவார்கள்.
அதே சமயம் பெண் குழந்தை தந்தையிடம் வைத்திருக்கக் கூடிய பாசம் மிக அதிகமாக இருக்கும். அதை வெளிப்படுத்தவும் தயங்க மாட்டார்கள்.
தந்தை மகள் இருவருக்கிடையையான பாசப் பிணைப்பினை நடிகர் திலகம் சிவாஜி கணேசன், நதியா இவர்களிருவரும் ஜீவனுடன் சித்தரித்திருப்பார்கள். மறக்க முடியாத திரைக்காவியம் அன்புள்ள அப்பா.
http://www.youtube.com/watch?v=yXnbMxFpT7A

[Gopal.s]

நான் விரும்பி கேட்பதெல்லாம் பாத்ரூமில் பாடுவதற்கும்,பொது மேடையில் பாடுவதற்கும் உள்ள வித்யாசத்தை ,பொறுப்புணர்வை, பொது forum மற்றும் இணைய எழுத்துகளிலும் காண்பிக்க வேண்டும் என,என் தணியா விருப்பத்தையே என் பாணியில் அவ்வப்போது சொல்லி கொண்டுள்ளேன்.

நண்பர்களிடம் பேசி விளக்கி விட்டேன். இனி, நாங்கள் தேவை படும் போது , வருவோம். மற்ற படி ,புது கருத்துகளுக்கும்,மாற்றங்களுக்கும் ,வாசல் திறந்தே உள்ளது.சிறிது காலம் மதுர கானம்,ஜெமினி ,ரவி என்று இளைப்பாறி விட்டு (ஒரே இடத்தில் வாந்தி எடுத்தால் இடம் ரொம்ப அசுத்தமாகி விடாதா) பிறகு ,மனமிருந்தால் வருவோம். இல்லையென்றால் இதை கடைசி பதிவாக்கி மகிழவும்.(எவ்வளவுதான் போராடுவது,புரிந்து கொள்ள படாமலே??)

வழக்கம் போல filmography திரியில் ராகவேந்தர் சாரின் பணி சுமையை சிறிது குறைப்பேன்.மற்றோர்(மீள் பதிவு) மற்றும் என்னுடைய பதிவுகள் படம் சார்ந்து.

நிஜமாகவே பணி சுமையை நானே வலுவில் அதிக படுத்தி கொண்டுள்ளேன். சில சமயம் சனி,ஞாயிறு களும் என் வசமின்றி கழிகின்றன. இது வேறு என்னை சிந்திக்க விடாமல் மூச்சு முட்ட வைக்கிறது. இசையை பற்றி ,அது சார்ந்த மன எழுச்சி,நீட்சிகளை, நனவோடை உத்தியில் எழுதுவது (ராகங்கள் சார்ந்து)ஆசுவாசம் தருகிறது.

அணைத்த,எதிர்த்த,அணைத்து எதிர்த்த,எதிர்த்து அணைத்த உள்ளங்களுக்கு நன்றி .

அனைவருக்கும் நடிகர்திலகம் என்ற ஞான தந்தை சார்பில் தந்தையர் தின வாழ்த்துக்கள்.

[eehaiupehazij]

Gopal Sir is on his sabbaticals! Let the other threads also be enriched by your contributions sir. We try to replenish the vacuum created, to some extent before you resume.

[Murali Srinivas]

Sivaji Season - Song No 10 posted in Paadalgal Palavitham thread. Reproduced here for people who had not seen the other thread.

SIVAJI SEASON - MALARNDHUM MALARAADHA

மலர்ந்தும் மலராத

PAASA MALAR

ACKNOWLEDGEMENTS

1. Mellisai Mannar M.S. Viswanathan

2. Mr. K.Mohan – Producer of the movie

3. Mr. B.Lenin - Editor & S/o Bheemsingh

4. Mr. Aroordas - His Print & TV Interviews

5. Mr.Mohanram

SPECIAL PRANAAMAMS

உலகத்திலே ஒருவனே என உயர்ந்து நிற்கும் கலைத்தாயின் தலை மகனுக்கு தெய்வ மகனுக்கு சமர்ப்பணம்

DEDICATION

நடிகர் திலகத்தின் தீவிர(வாதி) ரசிகையும் அருமை சகோதரியுமான சாரதா அவர்களுக்கு

INTRODUCTION

A song, which can inarguably be classified as immortal. A song that has been rated as classic. A song that saw so many geniuses joining hands together. An evergreen song in the hearts of the people. A benchmark song as for as Brother – sister relationship is concerned. A song that has stood the test of time. The adjectives can be nothing but Superlatives. We can go on describing. Let us take up this song.

MOHAN –THE ARTIST

In olden days there were artists. Artists in the sense they used to draw the banners and make cutouts for the films to be placed in theatres and important locations. Nowadays with multiplexes springing up and hoardings banned, we don’t see banners or cutouts. But during those days, there were many. One such artist was Mohan and he ran a company called Mohan Arts. He basically being an artist was “drawn” into this profession and he used to take up banner writings for films. National Pictures Perumal Mudhaliar was a native of Vellore and he knew Mohan. So when he started Parasakthi, he put Mohan in charge of banners. At that time Mohan Arts was functioning at Mount Road. Near Wellington talkies, there was a small lane and nestled inside was a house with a large vacant ground. This belonged to Hyderabad estate owners and they had let it for lease and Mohan Arts was functioning there till 1979. The people would draw the banners there and it would be shifted to the respective theatres.

NT & MOHAN

NT though had started acting in films was still active in stage. He would himself be acting or would go to watch the plays. The plays were used to be staged in Otrai vaadai theatre at Elephant Gate – Waltax Road and he used to walk back all the way to Mount road and would come to Mohan Arts. He would sit there and observe the drawings. He would ask Mohan to paint his face in a presentable manner. There was a background to this. Readers should be aware that after shooting a certain portion of Parasakthi, there were some people who wanted NT to be replaced. The reason cited was his face is not presentable when he delivers the dialogue. Of course it is history that he cleared all those hurdles. So NT made it a point to visit Mohan Arts almost everyday and see for himself the banners. Even when they were doing banners for other films, NT used to go there and observe. Mohan who initially thought of this man’s intrusion as a nuisance later was attracted by this man’s down to earth nature and started developing affection for him. It was mutual and by the time Parasakthi was released, Mohan made extra efforts to make the banners look good.

With Parasakthi turning into a runaway success, NT was becoming busier and his daily sojourns to Mohan Arts started to come down and after some time it completely stopped. But the success of Parasakthi had made Mohan also busy and on a sentimental note he was asked to draw the banners for new NT films. So barring a few, all new NT films had banners drawn by Mohan Arts. With these turn of events, Mohan become so close with NT. But Mohan could not meet him daily as it was happening earlier. Mohan decided that if NT could not come, then I would go. So he started visiting NT at his home. He used to go in the morning and talk with him. If NT is very busy then he would accompany NT to the studio. He would talk with him in the car and come back once NT reaches the studio. Later his stay got extended and he was seen all along with NT. He used to take to the shooting spot drop him and come back and in the evening he would go back and pick him up so much so that NT used to always travel in Mohan’s car.

It became an unwritten rule that Mohan Arts would do the banner works for all NT movies and Mohan out of sheer affection and love for NT was finding out innovative ways of banner writings that would enhance the movie’s appeal.

MOHAN & VANANGAMUDI CUT OUT

Jupiter was a famous production company in the 1940s and 50’s. There were 4 persons who worked there as office in charge(s). They wanted to produce a film. They came out of Jupiter and formed a production company called Saravanabhava unity Pictures. They had come to NT and he agreed to do a film for them. The film was Ethirpaaradhadhu. Written by Sridhar and directed by Pulliah, it was an anti –sentiment film but it was well received by the public. It was the first Tamil film to be released in 6 theatres in Chennai and it crossed 80 days in 5 theatres and celebrated 100 days. The success of Ethirpaaradhadhu prompted them to launch their next film. It was named as Vanangamudi. There were major differences between the two films. While the first film was social, the second one was historical. Padmini was the heroine of Ethirpaaradhadhu but Vanangamudi had Savithiri.

During the shooting of the movie, this was held in hillocks in forest areas, NT while enacting a scene narrowly escaped from falling down a 150 feet slope [சிறு கதையாக முடிந்திருக்க வேண்டியவன் தப்பித்து தொடர் கதையாகி விட்டேன்]. The movie was completed and was slated for a Tamil New Year release for 1957. When the print was ready, NT saw it. Along with him Mohan was also there. The banner works had already started. After the show was over, NT asked Mohan to come along with him and on reaching home NT told him that movie is a good one but for that message to reach the audience, some innovative advertising needs to be carried out. He asked Mohan to think about it.

Mohan on reaching home was clueless. He was wondering what could be done to catch the attention of the public. He had a sleepless night and in the early morning he had a flash. He went to the Studio Lab and procured some sample negatives. In the film NT would don two get ups. One in the traditional royal family get up and another where he would come as a commoner living in the forest area. There was one pose of NT in the second get up, which attracted Mohan. He took that and went to his office. He divided that negative into 8 parts and began to sketch the same. He transformed each part to a dimension of 10 feet. It required a very huge canvass for the sketching. Once he was through with the design, he bought plywood and the sketch was transformed to the plywood. The plywood was cut as per the body shape of NT (as given in the drawing) and it measured to a height of 80 feet. Thus the first gigantic cut out for any personality any where in India was born.

Now more than the making, the job of putting up the cut out was more difficult. They transported the pieces to Chitra theatre. They found a place adjacent to the theatre. They had to support the cut out with wood logs and the saaram (சாரம்) was raised. It was to the credit of the workers that for any person who was standing in front of the cut out, they could not see the saaram. In addition they provided bulbs and electric connection to the cut out so that it was visible even in the night. Once the work was over (it was early morning) Mohan straightaway went to NT’s home and brought him to the theatre. NT was truly impressed. This news spread like wild fire and there were hoards of people who came to see the cutout and of course the movie. It was an instant hit. But to the credit of Mohan, he never charged anything from the producer for the cut out. He was happy about the appreciation he received. But there was trouble waiting for him. While everybody was singing praise for the cut out, three Government Department officials descended on him. The Chennai Corporation, Police and Fire Force departments.

For Corporation, he had not paid the tax for the place and usage. For police, he didn’t take permission to fix up the cutout. For fire services, it was compromise on safety in case of accidental fire. Mohan had to shell out for all the Departments but fire service insisted on a fire engine to be stationed there. But the person has to pay the charges for the fire engine. Mohan from his own pocket paid for the fire engine during the entire run of the movie (100 days). NT was very much pleased with him. This prompted Panthulu to hand over the works of Kattabomman and Mohan did a fabulous job of erecting fort like sets in the theatres where VPKB was released. Again that was well received.

MOHAN – THE PRODUCER

The friendship bond between NT and Mohan was rock steady and his daily visits to the studios (wherever NT was shooting) continued. One prominent personality who was watching these daily sojourns once asked Mohan to come and meet him. He asked Mohan why he is coming to the sets daily, spending petrol when he had no work there whereas he is not going to his office that was overloaded with work and where his presence is required all the time. Mohan had replied though what the other person said was correct, still he is coming due to the sheer affection and friendship extended by NT. The famous person asked Mohan whether his dear most friend would do a movie for him. He asked Mohan to check this out. Mohan left the place confused.

The next day Mohan told NT what transpired between him and the other person and straightaway asked him whether he is willing to do a movie for him. NT without batting an eyelid said yes and asked Mohan to get in touch with his brother VC.Shanmugam. Mohan met VCS and he agreed to do a film for him. He asked him to find a story and a financier. Mohan who was surprised by the quick turn of events decided to find out the financier first. He went back to the prominent personality and updated him on the developments. The other person was shocked rather pleasantly surprised and he was happy for Mohan. He promised Mohan that he would finance the project and immediately called up his accounts manager and asked him to give money whenever Mohan asked for.

Having solved the finance issue, now it was time for story searching. NT was riding a huge wave of success at that time. (Of course his success graph was always on the up). VPKB, Baagha Pirivinai and Irumbu Thirai had celebrated Silver Jubilees continuously and Maragatham, Deiva Piravi and Padikkadha Medhai were all 100-day movies. So literally producers were queuing up in front of Annai Illam. So Mohan was aware that though he has the call sheet of NT, a good story is essential for transforming the call sheet into a celluloid version.

STORY HUNTING

As most of the readers would be aware that NT was very fond of hunting. Whenever he found time, he used to go for hunting in the forests. One of his best friends was Muthu Manickam who belonged to Vettaikkaaran Pudhur near Coimbatore. NT often used to stay at his house and both of them used to go for hunting in the forests. By this time Muthu was also interested in producing a film and he was also waiting for a suitable story. So at the same point of time two friends of NT were waiting for starting their production. Everyday they used to assemble at Sivaji Films office at Besant Road, Royapettah. Many storywriters used to come there and story discussion would go on. One day they had information that Sridhar has a story in his hand. Sridhar participated in the meeting and discussed about the story knot in his mind. Everybody liked it. Who would produce it? The lot fell for Muthu. Sridhar basking in the Kalyana Parisu fame, till that time had not directed a NT movie and he was assigned to do the direction. A new banner was floated in the name of Prabhuram Pictures (incidentally Muthu’s son’s name was also Prabhu) and Vidi Velli was started.

Mohan was wondering whether he would be able to produce a movie. But his discussions at Sivaji films continued. Everyday when he got down from the car, a man would be waiting at the entrance and he would request a chance from Mohan. Initially Mohan would not even listen to what he was saying and would walk in. But this man did not lose heart. He continued to try and grab attention. Since this was happening daily, Mohan began to notice. This man was from Kerala and his name was Kottarakara. In the same Besant Street, 3 houses adjacent to Sivaji films, there lived a stage/cinema actor called Friend Ramasamy. Kottarakara was a friend of Ramasamy and he was staying there with him. He had come down to Madras to try his hand at Cinema. When Mohan checked up with the guy, it transpired that he has a story in his hand. Mohan took Kottarakara to Sivaji Films office and he narrated a story there. NT, VCS, Muthu, Mohan and host of others were there. What Kottarakara narrated was not exactly film material but NT and VCS observed that the relationship it talks about had something in it and if properly shaped up, is bound to touch the chords. They asked Mohan to buy the story rights and asked him to meet up Bheemsingh. But the man Kottarakara asked Mohan to proceed with the shooting and he did not take the money for the story. This man K.P.Kottarakara later went on to become one of the top most Malayalam producers.

BHEEMSINGH –THE DIRECTOR

Bheemsingh was emerging as the top most director of Tamil Cinema at that time. He who had a disastrous beginning had overcome that and was reeling out hits after hits. When NS Krishnan produced Panam, the second movie of NT, Krishnan Panchu in addition to Parasakthi also directed it. But as they had to exclusively concentrate on Parasakthi, they told NSK that their assistant Bheemsingh would take care of Panam. It was Bheemsingh who directed the movie Panam but due to distributors pressure (Bheemsingh being a fresher) NSK put his own name in the director’s slot. He had to wait for some more years before Ammaiyappan happened but it failed at the BO. Bheemsingh’s second film was Raja Rani. Starring NT and Padmini and written by Muka, it had splendid skits and great acting. But as it happened to many NT films, continuous films of NT getting released one after another affected the success of many deserving films and Raja Rani which was one of the 6 movies of NT in 1956 getting released within very short intervals [Yes, between Jan 14th and Feb 25th of 1956, six films got released] could not reach its desired goal. In spite of the first two films not doing well, Bheemsingh proved his mettle.

He along with some of his cinema friends like MSV and GN Velumani started Buddha Pictures and produced Pathi Bakthi and directed the same. It became a big hit and celebrated 100 days run. His next was Baagha Pirivinai, which simply dethroned all existing records and crossed 200 days. Padikkadha Medhai was again another Super hit which celebrated 100 days and when Kalathoor Kannamma also ran for 100 days, his stock had gone high and producers were more than willing to pay what he demanded. But Bheemsingh and NT shared a special bond and if it is NT, then Bheemsingh was willing to go that extra mile and it was vice-versa too. At the time of this happening (what we are discussing) NT- Bheemsingh combination was doing Paava Mannippu for Buddha Pictures.

MOVIE START UP

When Mohan came and met Bheemsingh (of course Mohan knew Bheemsingh from the days of Raja Rani), Bheemsingh was receptive to the idea. Bheemsingh also listened to the story and he also agreed that the knot is interesting. Bheemsingh had a special knack of working. He had a dedicated task force when it came to story-screenplay and dialogues and the group consisted of Irai Mudi Mani, Baasu Mani and Valampuri Somanathan. Somanathan was good in English and he used to write the screenplay in English. Added to it was M.S.Solaimalai, the aasthana storywriter for Bheemsingh. Everybody would discuss the story threadbare and Bheemsingh would instruct them to write a separate screenplay and dialogues. Then everything would be merged into one and shooting would start. In the titles, one single person’s name would appear.

In the same manner a threadbare discussion on the story had started and it was beginning to shape up. The story knot that dealt with the relationship between a brother and the sister was expanded and new characters were accommodated to make it appealing.

Aroordas was assigned to do the specific dialogue writing. The script shaped up well. Mohan was happy and he put only one condition to VCS that he wanted the call sheet of NT in one stretch. VCS was game but asked Mohan to make sure about the other artists’ call sheets. In return, NT and VCS asked Mohan to do one thing. There was one actor who had been associated with the family, Sivaji Nataka Mandram and films of NT for a very long time. He used to be a regular in all NT films. He was M.R.Santhanam. Present generation can identify him as the father of director Santhana Bharathy. VCS asked Mohan to include Santhanam as a partner in the production company. Mohan without any hesitancy accepted. The company was launched and was named as Rajamani Pictures. The company had an emblem of Rajamani ammal offering Pooja to Lord Muruga.

STORY BACKGROUND

The story opens with a boy running with medicine in his hand only to find his mother dead in their home leaving him and his younger sister as orphans. The boy nevertheless is determined to fight against the odds, goes to work in the nearby mill and supports his sister. Years go by and now Raju and Radha are grown up. Raju still works in the same mill. [The mill’s name is shown as Chinnaiah Pillai Thozhirsaalai, which is the name of NT’s father]. One day Radha is saved from an accident by Anandan, who instantly falls for her. He also works in the same mill and has unionist leanings. Anandan stays in his aunt’s house and the aunt has one son who has literally nothing to do and is trying to woo the daughter of a rich man. Anandan befriends Raju and expresses his love to Radha. Radha is of a firm opinion that her brother matters the most in her life and she will not go against his wishes. Meanwhile Anandan after informing Radha leaves for his native place as he is fighting a legal battle regarding his property,

Due to the strike, the mill is locked out. Radha who has saved some money helps her brother to set up a toy factory and it starts running successfully. On seeing this, the owner of the mill (where Raju worked) comes forward to hand over the mill to Raju. Though a little hesitant, Raju agrees to take over and within a short time, Raju now known as Rajasekar becomes one of the affluent persons in the city. Anandan after successfully winning the legal battle comes back and on learning about the developments that happened, is more than happy and goes and meets his old friend. Raju is also very pleased on seeing Anandan. But Raju is not comfortable when Anandan wants to join as an employee in the same mill. He tries to dissuade Anandan but relents on seeing Anandan firm in his demand.

Anandan and Radha meet again and they spend their time joyfully. Raju unaware of this is busy scouting alliances for his sister. He is introduced to a family that has the same brother sister combination but they insist on a reciprocal arrangement by which Raju needs to marry Malathi, a practicing Doctor. Raju tries to reason it with her brother Baskar, an engineer by profession, who is the bridegroom he had fixed up for his sister. But Baskar is firm in his stand and Raju finally agrees.

Meanwhile Radha’s birthday comes up and Anandan comes there. Raju happens to see them in close quarters and a scuffle ensues. Some workers in the mill are laid off and Anandan takes up their case with Raju. A war of words breaks out but Raju doesn’t give in and he warns Anandan. Anandan is even arrested by the police for obstructing Raju’s car but subsequently released. But the next day when Raju comes to know that Anandan has come to his house and is talking with Radha, he loses his cool and in a maddening moment picks up his revolver and rushes to the garden where Anandan and Radha are conversing. Anandan assaulted by Raju wants Radha to come with him and puts up a condition that Raju should apologise to him. Radha on hearing this denounces her love and declares that as for as she is concerned, her brother is most important than anybody else. Raju on hearing this is moved and he conducts the marriage of Anandan and Radha. Anandan’s aunt Meenakshiammal and cousin Sengalvarayan continue to stay with him in the same house where Raju stays.

Radha who accidentally meets Malathi is impressed by her and tries to get her married to her brother. Then she comes to know about what transpired earlier. She goes to their home and requests her brother. Baskar is very upset because Raju had not only gone back on his words but he had not even invited them for the marriage. Radha convinces him and the marriage of Raju with Malathi takes place and all continue to stay together. Raju is often perturbed and questions the activities of Sengalvarayan but in the best interests of keeping the joint family together decides to keep mum.

But ruffled feelings raise their head. Malathi is not very comfortable with the importance given to Radha. Anandan’s aunt who is eying the vast property, schemes mischief and creates misunderstanding between Malathi and Radha. While Meenakshiammal is caught in one particular situation, she squarely puts the blame on Radha, which angers Raju. In an ensuing war of words, situation becomes ugly with a scuffle breaking out between Raju and Anandan. Anandan decides to leave the house but Raju convinces him to stay back and instead moves out.

There comes an election in which Raju is pressurised by his well wishers and friends to contest. Anandan, a trade union leader contests against him. Raju for the sake of Radha retires from the contest. Meenakshiammal and Sengalvarayan want to usurp the entire property and they send a legal notice on behalf of Radha. A legal tangle ensues but when Raju comes to know that Meenakshiammal is physically abusing Radha, withdraws the case and transfers all the property to the name of Radha.

Both Malathi and Radha are in the family way. While Malathi delivers a male child, Radha delivers a female child. Malathi gets an admission for higher studies in a foreign country. She is reluctant to go but Raju convinces her and she leaves. Raju now all alone with only his son Selvam and the loyal servant Sankaran for company leaves for a pilgrimage. Years roll by and Raju now with his health deteriorating decides to come back and he returns to his town.

Meanwhile Radha and Anandan have been searching for Raju without success and at this point of time Raju comes home to see Radha. Meenakshiammal on recognising him turns him away. In the town, Raju saves a girl child from burn injuries as a cracker is lit and in the process loses his vision. Radha on knowing that her brother had come back, rushes to see him. Anandan who happens to overhear the conversation between Meenakshiammal and Sengalvarayan comes to know of their entire conspiracy and rushes to meet Raju. Malathi after finishing her studies also arrives.

The reunion of the brother and sister after so many years takes the story to another plane resulting in one of the most poignant climax scenes of Tamil films.

CASTING

Once the outline of the story was known, Mohan decided it would be Savithiri for the sister’s role. NT suggested that Mappilai (meaning Gemini) be booked for the “Mappilai” role. MN Rajam and MN Nambiar were drafted in as the brother-in-law and wife of NT character. Thangavelu acted as the cousin and P.S.Gnanam as the aunt of GG. M.Saroja paired opposite Thangavelu.

SCREENPLAY & NT

One of the success points of Bheemsingh was his ability to insert real life happenings into the story so that the people really felt that they are not watching a movie but living amidst a family. But this would not be forced into the story sticking like a sore thumb but instead it would be a seamless integration. Here too the tussle between the close relatives and hero walking out of the house leaving all the property was a real life happening. Even the election and withdrawal and Raju’s wife and well wishers objecting to it were taken from incidents that happened to Bheemsingh’s close circle of people. Another factor that always helped Bheemsingh’s films was logic. He would build up a scene based on logical questioning. While Raju becomes rich, it is shown that he learns English and playing of instruments like piano. Same way Meenakshiammal watches and listens to the exchanges between Malathi and Radha when Raju brings new saris for them so that she is able to plan her mischief. Even dialogues like இந்த கூர்கா எங்கே போய் தொலைஞ்சான் in the scene when Raju comes back after so many years, have a purpose because people would think how a person can simply walk in to a bungalow, though here we know that the Goorka identifies his old boss and lets him in.

Once the screenplay was ready, NT and Bheemsingh knew that this would turn out to be a great treat for the audience, as the scope for performance was huge. The hero’s character undergoes sea changes during the course of the movie. From an innocent simpleton for whom the whole world is his sister to a rich majestic businessman and then as a person who is in search of peace to finally end up as a man defeated by all, this required an actor of NT’s caliber to present it convincingly and convince he did.

NT can convey the character through body language and apt dialogue. Check the scene when he watches bemused, GG arguing with the mill supervisor on his behalf, his walk with folded hands back towards home with GG accompanying him [நீ எனக்காக முதலாளி கிட்டே இது பண்ணி பேசினியே, எனக்கு அது கூட ஒரு இதுவா தெரியலே ஆனா நீ என் தங்கச்சியை காப்பாதினேனு சொன்னியே அந்த இது தான் first class], he explaining his exact feelings about his sister [அவ சிரிச்சா நான் சிரிப்பேன். அவ அழுதா, ஐயய்யோ என்னாலே நினைச்சு கூட பார்க்க முடியலே], his total bewilderment when Savithiri tells him that she has Rs 1000/- with her, all these would bring out a simpleton in front of you.

If that is so, his second avatar of the rich majestic businessman would be a treat to watch. His gait coming down the step, his checking the time by stylishly lifting his left hand when Savithiri asks him to come home early, his demeanour while negotiating M.N. Rajam, first at the birthday party and second in the first night scene, his reaction at the factory when GG brings laid off workers, especially his holding back the anger and replying calmly but firmly (“No. I say no”), his casual, matter of fact explanation that both the saris are of same price with the only difference being colour, his diplomatic way of informing over phone that he is unable to attend the betrothal function and of course his unbeatable, unparalleled style of smoking – you never realise it is acting but instead feel you are watching a live person.

When it comes to his sister, the anger you see him is so real. His manhandling GG at the birthday party (though visuals are not shown – his gesture of kissing his fist indicating what transpired would evoke tremendous cheers), again see how immediately he reacts when GG slaps Savithiri, so natural a reaction from an affectionate brother.

The Film became the benchmark for Brother – sister relationship. How the brother feels for his sister is told in one dialogue. NT tells his son உனக்கு ஒரு தங்கச்சியே வேண்டாம். சகோதர பாசம் என்னான்னே உனக்கு தெரிய வேண்டாம்.

SHOOTING BACKGROUND

The shooting started and as Mohan wanted, the call sheets were bulk in nature. The entire indoor scenes were shot at Neptune Studio. NT’s own bungalow Annai Illam was shown as the bungalow of Raju and some scenes were also shot inside the house as one can see the front hall of Annai Illam figuring prominently with the famous elephant tusks at the backdrop. Only one song was shot in outdoors and it was Kodaikanal where Yaar yaar song and honeymoon sense were shot. On a sentimental note (as Bheemsingh would like to have it) Madurai Meenakshi temple would form the backdrop during the pilgrimage.

We saw earlier that Muthu Manickam had also started his movie and Vidi Velli by now had been released (31.12.1960) and turned out to be a 100-day movie. Paava Mannippu was on floors at this time along with other NT movies such as Ellaam Unakkaaga, Sri Valli, and Marudha Nattu Veeran, which were in various stages of production. Added to it G.N.Velumani had started Paalum Pazhamum with the same NT-Bheemsingh combo and B.R.Panthulu after the stupendous success of Kattabomman had launched Kappalottiya Thamizhan. So Mohan was aware that he had to use the call sheets judiciously, lest he would be caught napping,

QUEEN’S VISIT TO MADRAS

At this point of time (Feb 1961), Queen Elizabeth‘s visit to India was planned and Madras was also included in the itenary. Tamilnadu under Perunthalaivar Kamaraj’s rule was making fast industrial progress and Avadi- Ambattur belt was developing into a manufacturing hub. So many big and small industries were being set up and to cap it all, the Integral Coach Factory and Heavy Vehicles factory were set up. So a visit to the ICF was planned and included in Queen’s tour. The Queen, it was decided, would stay in governor’s place at Guindy and would travel to Perambur- Avadi via the city and would pay a visit to ICF. The State government wanted welcome arches to be set up throughout the route in honour of the Queen. Government officials scrutinized the list of artists and zeroed on Mohan and his Mohan Arts because he was one of the most experienced persons in the field.

Under normal circumstances, Mohan would have said yes without even thinking twice. But here he was deep into film production engaging the busiest artists and technicians of the Tamil film world and he shuddered to think of the financial burdens he would have to bear in case of call sheets being wasted and shooting schedules going astray. But NT and Bheemsingh realizing the importance of Queen’s visit asked him to accept the job and assured him that shooting would not stop just because he was not there.

They kept their word and M.R.Santhanam took care of the production schedule. Mohan free from the tension went and did a commendable job. Totally 102 arches were put up throughout the entire stretch of the route welcoming the Queen. Mohan recalls that the personal guards of the Queen came one day in advance and checked the strength of the arches by even climbing on the top of the arches. They gave a go ahead signal and Queen was more than happy to see the arches and Mohan was called to Delhi later and received a memento from the President for the excellent job.

CLIMAX – CONCEIVING & EXECUTION

Now coming back to the movie, shooting was progressing with the well oiled team of director-screenplay writers-dialogue writer –artists making it a smooth pair. Though it was decided that the end would be a tragic one, there were differences regarding whether it should be the brother alone or sister also needs to die. While most of the people (connected with the screenplay) wanted the brother alone to sacrifice, few were for both of them passing away and this few included Bheemsingh. The detractors were arguing with him that it would look illogical for the sister to die along with the brother and such an ending would adversely affect the success of the movie but Bheemsingh was confident that this ending would definitely make the necessary impact.

But they had not decided finally and the rest of the portions were being shot. Suddenly one event happened that firmed up the decision of Bheemsingh. Jupiter was one of the biggest production houses of Tamil Film world and Somu was the owner of the company. He fell ill and suddenly passed away. The film world received the news with shock and before they could recover from it, Somu’s daughter so much attached to her father and so much affected by his death also passed away. Though this was a shocker to Bheemsingh and unit, this real life happening enhanced their stand that twin tragedy would work.

Before the climax, NT had discussions with Bheemsingh regarding the mode of execution but nothing was finalized as many suggestions came up. On the previous day after the shooting was over, NT asked Mohan to come early in the morning to pick him up and left. Mohan as told reached Annai Illam early in the morning only to face an agitated Kamala Ammal. On enquiring she told Mohan that NT had not slept the previous day and instead he was watching English movies till early morning and then he had started walking around the bungalow till early morning.

NT after a bath was ready and they reached the studio before anybody could come. He told Mohan that he is not going to eat anything and said that he is going to lie down and asked Mohan to ask Bheemsingh to wake him up once the shot was ready. Earlier NT had discussed the climax with Aroordas and he told him to think differently. In the sense he didn’t want a lengthy scene or long dialogues but instead it should touch the viewer’s heart. The hero is physically and mentally shattered and he has forgotten what happiness is. The same applies to her sister. So when they meet up after a very long time naturally their thoughts would revolve round the happiest memories they shared and for every human being, their childhood is the happiest period. So hero talks about childhood memories. When this was discussed Aroordas talked about Kai veesamma dialogue. Though it didn’t look great while discussing, what an impact it created on the public wonders Aroordas.

NT had told VCS not to send any person from the office to him during that day. Though VCS was looking after the office administration, the powers of signing in cheques and important documents vested with NT. So it was a common sight in the sets with some one from Sivaji films coming in for getting signatures. He had also instructed that if anything needs to be conveyed, it should come through Aroordas.

Bheemsingh and Savithiri came to the set. According to the screenplay, Savithiri should be more emotional because she is seeing him after so many years and more over the news that he has lost his vision shatters her. Aroordas as per the trend during those times had written a dialogue steeped in edugai monai. வைரம் போல் ஜொலித்து வைரிகளையும் வசீகரிக்கும் உங்கள் கண்கள் எங்கே அண்ணா? Here வைரிmeans opponent, எதிரி . When the camera started rolling, Savithiri simply transformed herself as Radha and gave a splendid performance. The whole unit was mesmerized. But Savithiri from the face of Aroordas found out that he is not fully happy and asked him the reason. He replied that her performance was so good but she missed out one dialogue. She spoke “வைரம் போல் ஜொலித்து விரோதிகளையும் வசீகரிக்கும் உங்கள் கண்கள் எங்கே அண்ணா?” where the vairi had become Virodhi. Though both mean the same, Aroordas wanted one more take. This time Savithiri correctly said but her performance was not like the first and so they decided to keep the first take and Virodhi was retained.

The climax was short but the effect it had on the audience was so great that it is highly doubtful whether any other film had made a greater impact than this. Radha asks Raju about his vision whereas Raju talks about their childhood. He is emotional and says அப்போ எனக்கு பத்து வயசு. உனக்கு ஒரு வயசு. உன்னை இடுப்பிலே தூக்கி வச்சுகிட்டு கை வீசம்மா கை வீசு கடைக்கு போகலாம் கை வீசு மிட்டாய் வாங்கலாம் கை வீசு, after saying this he breaks down. It was not only he, but also the majority of the audience did the same. Irrespective of whether one was man or woman, whether rich or poor, whether they had a brother/sister or not, the emotions were the same for everyone. In fact it is a common refrain to hear the older generation say that they cried while watching Paasa Malar.

When the climax scene was completed both the artists were drained completely. In fact Savithiri twice fell down unconscious and the family Doctor of NT who was called up stayed back in the set till the shooting was over. Savithiri was given injections and it transpired that she had also kept awake all night for this scene. What a dedication from both the artists. Not for nothing they are called Nadigar Thilagam and Nadigaiyar Thilagam.

SONGS COMPOSITION

Let us come back to our subject. All the songs were written and then tuned. That added to the beauty of the songs.

Now as a default it was Kannadasan and VR for the songs. Bheemsingh had this habit of marking out the situations where the songs need to be introduced in the screenplay itself. Moreover he used to tell the story at the very outset to the Kannadasan –VR combo for he felt it would enable them to tune themselves with the story and well he was able to hit the bull’s eye every time. The songs went like this.

1. மலர்களை போல் தங்கை உறங்குகிறாள் – a sequence where the brother dreams about the happy futuristic life of his sister. You can read the dreams in NT’s eyes. The way he expresses them. Especially when Savithiri prostrate before him, the way in which he wipes his tears. Kannadasan was at his prime and one sample will do

பூ மனம் கொண்டவள் பால் மனம் கண்டாள்

பொங்கிடும் தாய்மையில் சேயுடன் நின்றாள்

2. எங்களுக்கும் காலம் வரும் - a song where NT and Savithiri sing inside their factory manufacturing dolls. Again NT and Savithiri would bring out the innocent characters to the fore.

3. யார் யார் யார் அவள் யாரோ– the duet between GG and Savithiri.

The only outdoor song and again Kannadasan would be at his best. In fact his lines would depict the pattern what decades later was called Pudhu Kavidhai
நினைவில் மயங்கும் பொருளானாள்

நிலவில் மயங்கும் இருளானாள்

And then the last charanam where he beautifully describes the heroine with verbal adjectives.

அஞ்சனம் கொண்டாள் நகை கொண்டாள்

அச்சம் நாணம் மடம் கொண்டாள்

மஞ்சள் குங்குமம் மலர் கொண்டாள்

மனதை சேர்த்து ஏன் கொண்டாள்

4. வாராய் என். தோழி வாரோயோ – the song during the marriage of GG- Savithiri.

Mr.Manisegaran had written a superb article in this same topic. Nothing more to add except to say that it is LR Eswari’s first solo song. Watch NT’s reaction.

5. பாட்டொன்று கேட்டேன் – the song at the birthday function of MN Rajam and when you watch this you know what is style and grace. It is personified here.

6. மயங்குகிறாள் ஓர் மாது– the song that comes during the first night of NT- MN Rajam. As I said earlier specially to be watched for NT’s reaction. To borrow a phrase from what Vairamuthu said ஒரு சிங்கம் வெட்கப்பட்டு பார்த்திருக்கிறீர்களா? இதில் பார்க்கலாம்

THE SONG COMPOSITION

Now coming to the song. The song in discussion and the background news. As it happened to many classic songs, this song was thought of only after some shooting had taken place. All the songs are over before and just after the half way mark. Second half was heavily loaded with emotions and the talk of relief through a song was discussed. But Bheemsingh didn’t want to dilute the impact but at the same time he also agreed a song should be included and thus the duet between the brother and sister came up. Kannadasan came down to write the song. VR asked him to write the lyrics first after Bheemsingh explained to him the situation where it needs to be inserted. It is actually not a situational song. After M.N.Rajam flies out to a foreign country both the brother and sister holding their infants in their hands sings a lullaby song, where the past, present and future merge and Kaviarasar simply did it seamlessly. The Pallavi and anu pallavi simply came with a speed of bullet it seems.

மலர்ந்தும் மலராத பாதி மலர் போல வளரும் விழி வண்ணமே

வந்து விடியும் விடியாத காலை பொழுதாக விளைந்த கலை வண்ணமே

நதியில் விளையாடி கொடியில் தலை சீவி நடந்த இளந்தென்றலே; வளர்

பொதிகை மலை தோன்றி மதுரை நகர் கண்டு பொலிந்த தமிழ் மன்றமே

Viswanathan tuned it within 3, 4 attempts. Similarly Kannadasan in great mood was unstoppable and the charanams also flowed and within a matter of minutes he had written the lyrics for the entire song. VR with a soulful tune completed the song. Now Bheemsingh wanted MSV to sing the song. MSV didn’t understand the reason behind it. Bheemsingh while MSV was singing the first charanam interrupted and suggested it would add up to the feel if the last lines were repeated. The charanam was like this

யானை படை கொண்டு சேனை பல வென்று ஆள பிறந்தாயடா

புவி ஆள பிறந்தாயடா

அத்தை மகளை மனம் கொண்டு

இளமை வழி கண்டு

வாழ பிறந்தாயடா

வாழ பிறந்தாயடா

Bheemsingh suggested that the line before the last be repeated and MSV felt it was a good suggestion. In the same manner it was decided that the second charanam, which the sister sings, would also be of the same pattern.

RECORDING

During the recording, MSV taught the song to TMS and PS and told them that in the charanam the words have to tremble like it would appear when one sings while crying. TMS and PS the geniuses they are did a splendid job. Especially the soft rendering, the pause, the fumble were captured beautifully. PS went one step ahead. As the female voice cries openly, the sob she gave before the final line உலகை விலை பேசுவார் was so stirring that many had their kerchiefs wet. Even the technicians, who normally don’t emote, they having seen such types day in day out were visibly moved.

SONG PICTURISATION

The song shooting was done separately for NT’s portion and separately for Savithiri’s portion. Though they never saw how the other is performing, they being NT and NT simply excelled. If Savithiri scored in the first charanam where she sobs in front of NT’s portrait (a poetic, classic close up shot of NT’s portrait facing the camera with Savithiri standing in front of it), in the final charanam NT by simply lying down on a mat with his eyes focused on the ceiling and lip syncing [with two top angle shots]

கண்ணில் மணி போல மணியின் நிழல் போல

கலந்து பிறந்தோமடா

would steal the show.
.
MOVIE NAME

The movie was not named till it was more than 75% complete. While composing was going on for மலர்ந்தும் மலராத, this came up. Kannadasan enquired and somebody told him it is tentatively named as அண்ணனுக்கு துரோகம் செய்த தங்கை. Kannadasan could not control his laughter and commented ஆயிரம் தலை வாங்கிய அபூர்வ சிந்தாமணி மாதிரி சொல்றே . Mohan at that time asked Kannadasan why don’t he give a name to the film for which Kannadasan replied he would do, provided he is paid for that. Mohan accepted and said that if he can give a name, which is acceptable to all, he would give Rs 500/- for the title. Kannadasan came up with Paasa Malar and everybody was happy. Mohan paid him the money.

But some in the industry were skeptical and questioned Bheemsingh about this. முல்லை மலர், அனிச்ச மலர் தெரியும். அதென்ன பாச மலர்? And they doubted whether the common man would understand? When Bheemsingh brought up this to Kannadasan, he replied அந்த மலரெல்லாம் வாடிடும். ஆனா இந்த பாசத்திலே விளைந்த மலர் இருக்கே அது என்னிக்கும் வாடா மலர். காலா காலத்திற்கும் நிலைச்சிருக்கும். How prophetic he turned out to be?

To assure Bheemsingh, Kannadasan wrote a song and asked him to include it while the titles are shown. This would clear all doubts. The song is

அன்பு மலர் ஆசை மலர்

இன்ப மலர் நடுவே

அருளோடு மலர்வதுதான்

பாச மலரம்மா

CENSOR HICKUPS

The film after completion was sent for censor. Sastry an upright officer was the chairman. He was there when Paava Mannippu was censored 2 months before this. That was a ticklish subject dealing with all religions but Bheemsingh had done an excellent job of not hurting anyone.
Only in the song வந்த நாள் முதல், Sastry had objections to two lines. The first one was the last line of Pallavi

மனிதன் மாறி விட்டான்

மதத்தில் ஏறி விட்டான், the last line மதத்தில் ஏறி விட்டான் was made silent.

The second change was in the charanam

எதனை கண்டார்

மதம்தனை படைத்தார்

and instead of மதம்தனை படைத்தார் it was changed to பணம்தனை படைத்தார்.

Here in Paasa Malar he was not comfortable with the வாராய் என் தோழி வாரோயோ lyrics in the last charanam

மலராத பெண்மை மலரும்; முன்பு

தெரியாத உண்மை தெரியும்

மயங்காத கண்ணும் மயங்கும் முன்பு

விளங்காதகேள்வி விளங்கும்

இரவோடு நெஞ்சம் உருகாதோ

இரண்டோடு மூன்று வளராதோ

but later gave in, stating that அர்த்தத்தை பார்த்தா கட் பண்ண தோணுது ஆனா தமிழை பார்த்தா விட்டு விட தோணுது and he left it untouched.

RELEASE & SUCCESS STORY

Bheemsingh had one peculiar sentiment. He would always take the 7th reel from the 7th Print and take it Tirupathi for Pooja, as he was a staunch devotee of Lord Venkateswara (remember he taking NT to Tirupathi?). The film’s release date has been announced as 27th May of 1961 and reservation had started in Chennai theatres. This time due to the last minute delay in censoring, the prints could be readied only in the previous night. Mohan had to deliver all the prints to the respective distributors and it was morning 5 am of 27th May when he could start the journey to Tirupathi. Mohan says that he had never traveled so fast in a car. Incidentally he had taken the print meant for Chitra Talkies in Chennai as it was nearby his office (Wellington, Mount Rod). The crowds were mammoth and the Chitra theatre manager couldn’t decide whether to issue the tickets for the 3 pm show, as he had not received the print. During those days there was no way one could contact persons who were traveling. Finally Mohan came at 2.45 pm with the print.

The movie started and people were simply absorbed in to the film. Once the movie was over Mohan came out and tried to speak to the ladies. The entire crowd was silent and the ladies were simply having their faces down. Mohan followed some but couldn’t start a conversation. Finally he stopped a group who seemed to be educated middle class persons and when Mohan asked them about the movie, a lady looked up and her face was swollen and her eyes red and uttered இப்படி எங்க மனசையெல்லாம் கஷ்டப்படுத்தி அழ வச்சுடீங்களேய்யா and walked away. Mohan could not gauge the exact reaction even then. He came back to office and put up trunk calls to Madurai and Tiruchy. There too the same type of reactions had been experienced. Only during the night show and the next day morning he could realize that they had indeed hit the jackpot. Only after this another feeling sunk in. He felt very hungry and then realized he had not taken any food for the past 3 days because of this preoccupation and was consuming only liquids without even realizing it. The movie went on to celebrate Silver jublie, the second NT film to do so in the calendar year 1961, the first one being Paava Mannippu. Not only that this movie bagged the best Tamil film award in the National Film Awards for the year 1961.

Mohan went and met the prominent personality who had financed him and gave back the entire money along with interest he had taken. Though the personality asked him to keep it and use it for future projects, Mohan declined the offer and gave back the money and thanked him for the help rendered.

While the movie brought accolades for the lead actors, it brought equal brickbats for one person. She was P.S.Gnanam, who enacted the role of GG’s aunt Meenakshiammal. After the release, she couldn’t even go out as the entire Thaikulam started abusing her wherever she went. When Mohan invited her for the jublie celebrations, she refused to come and only on persuasion, she came reluctantly. Mohan recalls that she used to apologise initially at all stages.

SIGN OFF

My personal first experience with this movie was only in 1970 at Madurai – Chandra (later named as Shanthi and now defunct) and the tragic feel struck me more than anything else. As years rolled by and with repeated viewings, I was able to savour the nuances of the film. People may feel that enough has not been said about the song and it’s rendering but what can I say except to state that it is

இருபதாம் நூற்றாண்டின் இணையற்ற கவிஞர் எழுதி

இருபதாம் நூற்றாண்டின் இணையற்ற இசையமைப்பாளர்கள் இசையமைத்து

இருபதாம் நூற்றாண்டின் இணையற்ற பாடகர்கள் பாடி

எந்த நூற்றாண்டிலும் ஈடு இணையற்ற நடிகர்கள் நடித்த

இந்த பாடல் காட்சியை விட சிறப்பானது தமிழ் சினிமாவில் வந்திருகிறதா என்ன?

One thing is damn sure. The last lines in the last charanam aptly sum up the commonly held opinion about the film and the song.

இந்த மண்ணும் கடல் வானும் மறைந்து முடிந்தாலும்

மறக்க முடியாதடா;

Regards

[Murali Srinivas]

SIVAJI SEASON - MALARNDHUM MALARAADHA

மலர்ந்தும் மலராத

Here is the lyric

மலர்ந்தும் மலராத பாதி மலர் போல வளரும் விழி வண்ணமே

வந்து விடியும் விடியாத காலை பொழுதாக விளைந்த கலை வண்ணமே

நதியில் விளையாடி கொடியில் தலை சீவி நடந்த இளந்தென்றலே; வளர்

பொதிகை மலை தோன்றி மதுரை நகர் கண்டு பொலிந்த தமிழ் மன்றமே

(மலர்ந்தும் மலராத)

யானை படை கொண்டு சேனை பல வென்று ஆள பிறந்தாயடா

புவி ஆள பிறந்தாயடா

அத்தை மகளை மனம் கொண்டு

இளமை வழி கண்டு

வாழ பிறந்தாயடா

வாழ பிறந்தாயடா

அத்தை மகளை மனம் கொண்டு

இளமை வழி கண்டு

அத்தை மகளை மனம் கொண்டு

இளமை வழி கண்டு

வாழ பிறந்தாயடா

தங்க கடியாரம் வைர மணியாரம் தந்து மணம் பேசுவார்

பொருள் தந்து மணம் பேசுவார்

மாமன் தங்கை மகளான மங்கை உனக்காக

உலகை விலை பேசுவார்.

உலகை விலை பேசுவார்

மாமன் தங்கை மகளான மங்கை உனக்காக

உலகை விலை பேசுவார்

மாமன் தங்கை மகளான மங்கை உனக்காக

உலகை விலை பேசுவார்

(நதியில் விளையாடி --)

சிறகில் எனை மூடி அருமை மகள் போல

வளர்த்த கதை சொல்லவா

கனவில் நினையாத காலம் எமை வந்து பிரித்த கதை சொல்லவா

பிரித்த கதை சொல்லவா

கண்ணில் மணி போல மணியின் நிழல் போல

கலந்து பிறந்தோமடா

இந்த மண்ணும் கடல் வானும் மறைந்து முடிந்தாலும்

மறக்க முடியாதடா; உறவை

பிரிக்க முடியாதடா.

அன்பே ஆரிராராரோ ஆரிராராரோ ஆரிராரிரோ

அன்பே ஆரிராரிரோ

Regards

[eehaiupehazij]

dear Murali Srinivas. Impressive water mark narration on Paasamalar, the bench mark movie depiction of affection between a brother and sister. Times are changing widening the generation gap but the reference phrase 'Periya Paasaamalar Sivaji-Savithri....' would never change! More than this movie...whenever I think of Paasamalar...NT's most famous signature pose ... his cheek in palm with a deep thinking..pops up! For me this portrait is what Monolisa conveys to others!

[kalnayak]

Murali Srinivas,

Thanks a lot for this 'Malarnthum Malaratha' post. Superb writing!!! A fantastic article!!!

[gkrishna]

முரளி சார்
உங்கள் எழுத்துகள் படிப்போரின் உள்ளத்திலே காட்சிகளை அப்படியே கொண்டு நிறுத்தி விட்டன
காலையில் ஒரு தடவை படித்தேன் . மதியம் லஞ்ச் hour போது படித்தேன்
இப்போது ஒரு தடவை படித்தேன்
உங்களை புகழ்ந்தால் அது வெறும் சம்பிரதாய வார்த்தைகள் ஆகி விடும்
மீண்டும் பல முறை இந்த போஸ்டை படிபதுதான் உங்களுக்கு உண்மையான வாழ்த்து
நடிகர் திலகத்திற்கு வாழ்த்து

[Richardsof]

http://i60.tinypic.com/29zbhg7.jpg

[gkrishna]

esvee sir
"வெள்ளிகிழமை ராத்திரி நேரம்
கல்கத்தாவில் நடந்தது ஒன்று
ஊர் எங்கும் பேர் பெற்ற திருடன் பிடிபட்டான் "
என்ற பாடலின் ஸ்டில் தானே சார் இது

[eehaiupehazij]

dear Subramaniam Ramajayam. Thanks for your appreciations. Kindly resume to postings as this thread is going to reach its irreversible plastic limit from its elastic limit. Seniors like you have to grace this thread rather than remaining silent spectators or in a gestation period.
dear ravi, ragul and CK please we stand unshaken as the threads are no man's lands and we have our right to post. Please resume with your contributions, that were going in a different line of thought

[Russellbpw]

A Lesson in Gratitude from the Movie Maestro Sivaji Ganesan by Sachi Sri Kantha - Courtesy Net

It is always enchanting and heart-warming to read and listen to real life events, which are educational at any time to individuals of all age ranges.

In this spirit, towards the end of the year, I provide the following two anecdotes from the life of Tamil movie legend, Sivaji Ganesan (1928-2001). In these two anecdotes, Sivaji Ganesan had taught to many, what is gratitude and why it deserves recognition and popularisation.

The first anecdote was from a memoir book about the Tamil movie world which I read recently, It was authored by distinguished Tamil movie script writer Aroordhas, who had known personally and professionally Sivaji Ganesan for decades.

The second anecdote was oral history I heard in Colombo three decades ago from one of my music mentors,violinist Vannai G.Shanmuganantham.

Both anecdotes have a few inter-linking threads. The oral story I heard around 1975 neatly gelled with the written story which I read recently.
Sivaji Ganesan and his tutor K.D.Santhanam [written story]

Sivaji with Aroordhas

Renowned script writer and director Aroordhas (born 1931) has a five decade track record in Tamil movie history. His stage name Aroordhas is a clipped version of his full village cum personal name of Tiruvaroor Aarokiyadhas. His memoir book, Naan Muham Paartha Cinema Kannadigal [The Cinema Mirrors I have Looked At; Kalaignan Publishers, Chennai, 2002, 224 pages] carries a delightful collection of anecdotes on the personalities who moved the movie world of South India. I was rather touched by a reminiscence provided by Aroordhas on Sivaji Ganesan in section 18 of the book (pages 109-113). I provide my English translation of this entire section below.

“The Madurai Mangala Bala Gaana Sabha was a drama troupe managed by Ethaartham Ponnusami Pillai of Thiruvathavoor, Madurai. This troupe stationed themselves in Tiruchi and conducted dramas at the Thevar Hall.

From Sangili Aanda Puram, a boy aged 6 or 7 had joined this drama troupe with his friend, a neighbor’s son. In this drama troupe, there was a Tamil tutor (Vaathiaar) who taught drama and Tamil to the young charges. He was short in stature and was extremely strict. With or without sense, this tutor punished his young charges by cane beating, even for smallest errors. Because of this, the young boys had their bowel leaks, when they saw or even dreamt about this extreme disciplinarian cum tutor. In their dreams, he appeared like a charging lion.

[Russellbpw]

Contd....

But that Tamil tutor had a great gift. He could compose beautiful, rhyming Tamil songs based on poetic grammar. One day, at the stage, that boy from Sangili Aanda Puram was acting in the role of a young widow. And by carelessness on that day, he was wearing a blouse. This had been noticed by that disciplinatrian tutor.

In that era, wearing blouse by widows was rather inappropriate according to societal norms. At the end of the scene, that Tamil tutor harshly gave a cane beating to that young boy; ‘Can’t you be so careless and unrealistic in your profession?’ was the complaint against that young boy.

Guess who was that young charge, who received such a beating? Maestro Sivaji Ganesan. Who was that cane-loving tutor? My most respectful and admired elder and great poet, K.D.Santhanam (S).

43 years ago, during the shooting of the movie ‘Pasa Malar’, I met elder K.D.S. at the old Neptune Studio and paid my respects. In that movie, when Sivaji Ganesan (the hero) becomes rich, he is met by a character named ‘Rajaratnam’. KD.Santhanam played that character.

That young charge V.C.Ganesan never forgot about, in his illustrious career, from whom he received the cane-beating and from whose beating he learnt the alphabets of acting and Tamil diction. It was he, after establishing his fame in the movie world, who recommended his harsh disciplinarian tutor for that particular character in his great movie.

During the shooting days, Sivaji would be seated outdoors near the shooting floor with crossed legs and be in conversation with me, while having a cigarette in his lips. Then, elder K.D.Santhanam would occasionally pass us from the make-up room towards the shooting floor. At the instant when Sivaji sees his old tutor, he would dutifully stand up in respect, and hide the cigarette behind his back. Though noticing that homage silently, the old tutor K.D.S. pretend ignoring us and with bowed head pass us quietly.

[Russellbpw]

It would touch my heart, when watching that simple, elegant and meaningful respect Sivaji paid for his old tutor. What a class! What a grateful protégé! I mention this anecdote because the younger generation should be informed of this humility and gratitude shown by maestro Sivaji.

Once, after K.D.S. had passed us and went beyond the listening distance, Sivaji sat back and told me: ‘Aarooran! On this Santhanam tutor (Santhana Vaathi) who passed us. The amount of beating I got from him isn’t a few. During dance training (when a step is missed for a beat), during dialogue training (when a word is missed), he beat us severely! Oh Mother – He’d chase and chase us and beat us! Even when he went to the toilet, he carried his cane. Now he is passing us like a young girl with head turned towards the floor. Even when I thought about him in those days, I’d shiver.’

I asked him jokingly: ‘Then, why did you recommend him for this role?’

[Sivaji said] ‘You don’t know. Because of those beatings I received from his hand, I’m now sitting comfortably like this as Sivaji Ganesan. When I joined the drama troupe, I was a zero. From him only, I learnt how to speak dialogue and how to act. Do you know, what a classy Tamil poet he is? What a poetic touch he carried in his hands? The songs he wrote for the Ambikapathi [1957] movie I acted: Ah! What sweet Tamil, and what lilting rhythm! I tolerated all those beatings because of his blessed Tamil knowledge. Otherwise, I’d have quit the troupe and ran back to my home during any one of those nights.’

[Russellbpw]

Later, when elder K.D.S. was alone at the shooting floor, I approached him and politely mused;

“Elder Sir, I’ve heard that you gave severe beating to Sivaji Annan in his young days.’

[K.D.S.] ‘Oh! He has told you about that. Oh! That was in those days. Now I’m becoming senile. I cannot remember your script now. Not only that, when Thambi Ganesan stand in front of me, shouldn’t I look at his face and deliver my dialogue? When I look at him now, I’m getting nervous! Because of that, can you prepare me for my dialogue by repeating your script not once but four times? It may be a bother. Kindly oblige.’

How Time did change? The same great tutor who taught dialogue to Sivaji Ganesan in his young days, with disciplinary cane at his hand, now he feels nervous to stand in front of his illustrious protégé, and ask me to prepare him well for a scene in which he faces his protégé.”

When I read these pages from Aroordhas’s book, I was touched by three inter-twined elements;

(1) a thankful protégé’s devotion to an extremely strict, but sincere, mentor,

(2) repayment of intellectual debt by an esteemed protégé, and

(3) the mentor’s heart-felt pride on the grade made by his protégé.

What Sivaji Ganesan said of the touching poetic feel of his mentor K.D.Santhanam was no exaggeration. The 16 lines of that one sweet melody in the Ambikapathi [a historical love yarn set in the 12th century Chola Kingdom, along the lines of the more popular Romeo-Juliet story] movie, beginning with the lines ‘Kannile Iruppathenna Kanni Ila Maane’ and sung by P.Bhanumathi as well as T.M.Soundararajan were from the fertile mind of K.D.Santhanam.

[Russellbpw]

Sivaji Ganesan and his boyhood pal E.Subbiah Pillai [oral story]

Around the time [in 1961 or 1962] when his signature movie Pasa Malar was released, Sivaji Ganesan visited Colombo. I heard the following story from my mentor Vannai G.Shanmuganantham, around 1975, who was an eye-witness.

E.Subbiah Pillai

At a cultural function held at the Saraswathie Hall, Bambalapitiya, Sivaji Ganesan was the guest of honor. With his roving eye, he had a glance at the orchestra performing at the side of the stage. During intermission, he rushed to the orchestra team and stood in front of the clarinetist E.Subbiah Pillai, who was calm and composed. With stretched hands, Sivaji greeted him, “Neenga Subbiah Annan ille” [Aren’t you Subbiah elder?]. The clarinetist softly responded in the affirmative. Then, Sivaji immediately hugged his long-lost boyhood pal, and was overcome with emotion. The words fumbled from his mouth.

“Anne! Suhama irukeengala? Eppavo, Ceylonukku oodi poonatha sonnanga. Athukappuram, oru sethiyum kiddaikale.” [Brother, are you keeping fine? Those days, I heard that you have run to Ceylon. After that, I didn’t hear any news about you.]

Then only it became known to the fellow members of that orchestra team that Sivaji Ganesan [a junior] and Subbiah Pillai [a senior] were boyhood pals in a boys drama troupe, and one day [partly because of the disciplinary tactics of their tutors and partly because of the lure provided by a sea-crossing trip to Ceylon], Subbiah Pillai had moved to Ceylon without announcing his decision to his then clique. Thus, the pals became separated.

In the intervening 25 years or so, while Sivaji Ganesan became a famous movie star in Chennai, Subbiah Pillai established himself as a clarinetist in the Radio Ceylon artiste. Subbiah Pillai, as a senior to Sivaji Ganesan, might have taught a few ‘steps’ in the art world then, to the talented rookie. Sivaji never forgot the face of his senior.

I personally knew Subbiah Pillai ‘Master’ in the late 1960s and early 1970s. In fact, for my flute debut performance [Arangetram] held on December 3, 1971, at the Bambalapitiya Sammangodu Vinayagar Temple, my mentor T.P.Jesudas honored him by requesting him to ‘keep the Talam [rhythm keeper]’ in front of me.

[Russellbpw]

Then, after I entered the university, due to demands on time, I lost much contact with those older generation of musicians. One day [before I heard this Sivaji Ganesan anecdote from violinist Shanmuganantham Master] I received the news with shock that Subbiah Pillai ‘Master’ had died in Jaffna hospital, following a medical misadventure after an operation. Even now, I get a lump in my throat when I think about the calm and composed Subbiah Pillai Master – a senior to Sivaji Ganesean of old drama troupe days - who was the only clarinetist I knew in Colombo in those days.

"If there was a matinee idol in the realms of Indian cinematic history who received as much accolades and an equally strong bout of criticism for his histrionic abilities, it was Chevalier Sivaji Ganesan. Given that he never achieved the national status that he deserved perhaps is a reflection of the complexities of the language of his mother tongue that required strong grammar, poetic undertones and louder decibels for dialogue delivery. Film critics and audience forming the majority in the North of the Vindayas who were used to the much softer, subtle shayaari and ghazals perhaps found it difficult to applaud Sivaji’s daredevilry in characterization of roles he depicted in his film career. Perhaps if he were to be born out of the Dravidian State and culture, there would have been a national consensus that he was the greatest actor Indian cinema ever produced.

It is indeed a misfortune to know that Mr. Nehru pleaded ignorance of the actor when President Nasser of Egypt enquired dearly about him after seeing his stellar performance in “Veerapandia Kattabomman” in the Cairo Film Festival. Nehru did make amends when he made Sivaji the main host when Nasser visited India subsequently!.."

[Russellbpw]

OBITUARY

A doyen among actors

SIVAJI GANESAN, 72, one of the brightest stars on the Tamil film firmament for nearly five decades, passed away at a Chennai hospital on July 21. With more than 300 film roles to his credit, he inspired a whole generation of artists, virtually creating a new school of acting.

His acting career, which began at the age of eight, could be divided into three phases - 1936 to 1952, when he acted only on stage; 1952 to 1974, when he acted for the big screen and also gave stage performances; and 1974 to 1999, when he acted only in films. (His last film was Pooparikka Varigirom.)

V. SUDERSHAN

Villupuram Chinniah Ganesan, or V.C. Ganesan, was born on October 1, 1928, in Villupuram, which was then in Tamil Nadu's South Arcot district, to Chinnaiapillai, a railway employee and freedom fighter, and Rajamani, in whose name he was to launch later a successful film company, Rajamani Pictures.

Smitten by a street drama about Kattabomman, the feudal Polagar of Panchalan-kurichi who defied the British, young Ganesan became enamoured of acting and abandoned school when he was in Class Two. Forsaking home, he joined the Madurai-based Bala Gana Sabha drama troupe first, and later the troupe run by Ethaartham Ponnusamipillai. From child roles he graduated to female roles and then on to the "raja part", the role of the hero, as it was known then. The first landmark in his career was his portrayal of the Maratha warrior Sivaji in the drama ''Sivaji Kanda Samrajyam'' written by Dravida Munnetra Kazha-gam leader C.N. Annadurai, who went on to become the Tamil Nadu Chief Minister. E.V. Ramaswamy, the patriarch of the Dravidian movement, acclaimed his stellar performance and referred to Ganesan as 'Sivaji' Ganesan. This was in 1946. The sobriquet stuck.

The big break in Sivaji's career came in 1952, when he acted as the hero in Parasakthi, a film directed by Krishnan-Panju. The dialogue, written by DMK leader and former Chief Minister M. Karunanidhi in fiery and flowery prose with a surfeit of alliterations, the hallmark of Karunanidhi's style, came powerfully alive in a stunning performance by Sivaji, unparalleled in Tamil cinema. The monologue uttered as an address to Tamil Nadu in the earlier scenes and the courthouse speech in the closing stages of the film were classic instances of delightful oratory. A star had arrived in Tamil cinema.

[Russellbpw]

The Karunanidhi-Sivaji combination made an explosive impact. The writer's rich prose, brimming with vitality, was given emotive and impressive expression by the actor. Every film in which they collaborated was a success. Notable among them were Thirumbi Paar, Manohara, Kuravanji and Iruvar Ullam.

Sivaji had an extraordinary flair for dialogue delivery. He pioneered an exquisite style, diction, tone and tenor. (Later other scriptwriters, such as Solaimalai, Sakthi Krishnaswamy, Aroor Das, and 'Vietnam Veedu' Sundaram, were to provide dialogue that tapped his diction, which rendered the Tamil language euphonious.)

A generation of actors and aspirants modelled themselves on his style. Despite this mass attempt to imitate and emulate him there was no replicating or duplicating the veteran. This stylish, dramatic presentation was essentially considered to be a feature suitable for the stage rather than the screen. A device used frequently in his earlier films to give an outlet to his histrionic talents was the inclusion of short historical dramas - on the Chera King Senkuttuvan, Akbar's son Salim or Jahangir, Socrates, Emperor Asoka among others - within the main plot, often dealing with a social theme.

His acting ability received maximum exposure in the bantering arguments Veerapandiya Kattabomman has with his British adversaries in the eponymous film. Sivaji received the best actor award for this role at the Afro-Asian film festival held in Cairo in 1960.

Sivaji's talents were by no means restricted to his oratorical prowess and powerful dialogue delivery. He could emote all the nine moods (navarasas) realistically. This skill found scope in all his films and came out into full play in his 100th film Navarathri in 1964, in which he played nine different characters signifying wonder, fear, compassion, anger, gentleness, revulsion, romantic passion, courage and happiness.

His other commendable multi-role performances were in Uthama Puthiran in a dual role, and Deiva Magan and Bale Pandiya in which he did three roles each.

Sivaji Ganesan played a wide range of characters, from god and king to commoner. Whether it was the mercurial Chola emperor Raja Raja Cholan, Lord Siva, Lord Muruga, Saivite saint Appar, Vaishnavite saint Periyaalvar or Tamil poet Ambigapathy, Sivaji was always at his scintillating best. He was equally splendid in contemporary roles and stereotypes making every performance a memorable one.

Superb among them are his roles as Bharatha in Sampoorna Ramayanam, the patriotic lawyer Chidambaram Pillai in Kappalottiya Thamizhan, the nagaswaram play

[Russellbpw]

Sikkal Shanmugasundaram in Thillana Mohanambal, Prestige Padma-nadha Aiyer in Vietnam Veedu, Barrister Rajanikanth in Gauravam and Police Superintendent Chaudhury in Thangapadhakkam.

Despite achieving stupendous success on the screen, Sivaji remained faithful to his first love, the stage, and acted in plays for decades. Scenes from some of his films remain etched in memory: the 'Yaaradi Nee Mohini' song sequence in Uttama Puthiran, where Sivaji's mannerisms would remind present day movie-goers of Rajnikanth's style; the physically challenged Ponniah in Bhagapirivinai, the inimitable gait as the fisherman in Thiruvilayadal and the clash with Tamil scholar Nakkeeran in the same film; his duel over artistic superiority with Padmini in Thillana Mohanambal; particularly during the 'Nalanthaana?' song sequence; and the Othello drama sequence in English with Savithri as Desdemona in Iratha Thilakam.

Sivaji had an astounding capacity to synchronise lip and body movements to playback renditions making it appear as if he was actually rendering these songs. Singers Chidambaram Jeyaraman, Tiruchi Loganathan, Seerkazhi Govindarajan and A.M. Raja in the earlier days and T.M. Soundararajan later gave voice to his songs, making the singing and speaking voices blend as an indivisible entity.

Several directors, among them Krishnan-Panju, T.R. Sundaram, L.V. Prasad, B.R. Panthulu, T. Prakash Rao, A. Bhim Singh, K. Shankar, A.P. Nagarajan, A.C. Tirulokchandar, Sridhar, P. Madh-avan, K.S. Gopalakrishnan and K. Vijayan, directed Sivaji in vastly different roles, bringing out his versatility.

It was Sivaji's tragedy that as the years progressed, opportunities for him to display his acting talent became scarce. But he did act in cameo roles, often stealing the scenes, as in Thevar Magan, which won him the National Awards Jury's Special Jury award in 1993. (Sivaji, incidentally, declined the award.)

[Russellbpw]

Ironically, the man hailed as a great thespian never won a national award for best actor. He was conferred the Dadasaheb Phalke lifetime achievement award for meritorious service to Indian cinema in 1997.

THE film journal Pesum Padam gave him the honorific 'Nadigar Thilagam' (doyen of actors). Sivaji was honoured with the titles Padma Shri and Padma Bhushan and the Tamil Nadu government conferred on him the Kalaimamani award. The French government honoured him with Chevalier in the Order of Arts and Literature.

Sivaji served as a member of the Rajya Sabha. But despite his vast popularity as a film actor he was not successful in politics. Starting out as a Dravida Kazhagam and later DMK activist, he crossed over to the Congress in the late 1950s. When the Congress split in 1969 he stayed with the 'old' Congress of Kamaraj. After Kamaraj's death he joined the Congress led by Indira Gandhi. In 1989, he formed his own Tamizhaga Munnetra Munnani and struck out alone only to suffer a humiliating defeat in the elections. Later he functioned as leader of the Tamil Nadu Janata Dal for a while, but soon ceased to be active in politics.

Essentially a creature of the stage when he entered films, Sivaji Ganesan brought that baggage with him and superimposed it effectively on the film medium. Yet his brilliant acting made this so-called violation of screen norms the accepted norm of film acting. Generations of Tamils learnt to appreciate the beauty and power of the Tamil language because Sivaji Ganesan breathed new life into it.

Sivaji was no stranger to Sri Lanka. His movies ran to packed houses in the island. Several of his films were adapted and remade in Sinhala. Substantial portions of Pilot Premnath and Mohanapunnagai were shot in Sri Lankan locales with Sri Lankan artists Malini Fonseka and Geetha Kumarasinghe in the lead female roles.

[Russellbpw]

Sivaji Ganesan, Bondarchuk film library to be set up

Film, art and literature buffs in the city can soon look forward to interesting exchanges in these areas between India and Russia.

As a first step, the Indo-Russian Chamber of Commerce and Industries, and Russian Centre of Science and Culture will set up Sirkazhi Govindarajan – Tchaikovsky Indo-Russian Dance and Music Illam, a music club that will organise dance and music performances on a regular basis.

From Salsa to Bharathanatyam, and Russian folk music to Carnatic, every month would see a medley of performing arts from both the countries, beginning July 24.

“It is a wonderful initiative and will be the right platform to integrate Russian and Indian art forms. For artists, the awards will be an international honour. And for Russians who want to learn Indian dance and music, the club would be the right guide,” said singer Sirkazhi Sivachidambaram, son of Sirkazhi Govindarajan.

In line with the success of Tamil films in Russia and the popularity of Russian directors in India, the Chamber has plans to set up ‘Sivaji Ganesan and Sergei Bondarchuk Indo-Russian Film Service Bureau,' which would screen Tamil and Russian movies every month. Following the screenings, discussions about the film and the filmmaker by celebrities from Tamil film industry would be held.

Film Library

Indian and Russian film festivals would become a regular affair after setting up the bureau, said the Chamber Secretary P. Thangappan. A ‘Sivaji–Bondarchuk Film Library' will be set up as part of the bureau and the library would feature DVD collections of Sivaji Ganesan and Bondarchuk films.

Apart from movie screenings, the bureau would facilitate movie trading between the two countries. The bureau would also institute ‘Sivaji Ganesan' awards for Russian artists and ‘Bondarchuk' (director of ‘War and Peace') awards for Indian artists, in an attempt to bridge the movie culture of both the countries.

A literary forum at the Russian Centre of Science and Culture would also take shape shortly. The Pushkin-Jayakanthan Indo-Russian Literary Forum' would serve as a platform to recognise and honour Tamil writers and Russian writers who have contributed for Tamil works.

“We seek to familiarise Russian art and culture among Tamils and popularise Tamil films in Russia. This way, both the countries that have a rich history in cinema would learn about each other,” Mr. Thangappan, who is also the secretary of Indo-Russian Friendship Society, said

[Russellbpw]

Fans go back in time to pay tribute to Sivaji - The Times of India

CHENNAI: It was a flashback to the world of Tamil cinema of the '60s. And it came as a reminder of the huge fanfare that actor Sivaji Ganesan, popularly known as 'Nadigar Thilagam', still enjoys. On Sunday, a large crowd gathered at the Sri YGP auditorium in T Nagar to inaugurate the Nadigar Thilagam Film Appreciation Society.

"It is impossible to forget a great actor like Sivaji Ganesan. We have launched this society to make sure that Nadigar Thilagam and his work continues to remain relevant in this day," said dramatist Y Gee Mahendra, president of the society. The event also marked the golden jubilee of the Sivaji film 'Parthal Pasi Theerum', which was released on Pongal day in 1962 and is the story of a soldier in the British Indian army. The film also starred Gemini Ganesan, Sowcar Janaki, Savithri, B Saroja Devi and a young Kamal Hasan in a double role.

"Sivaji always thought of Sowcar Janaki as classy and sophisticated," said producer Ramkumar Ganesan, Sivaji's eldest son. "That is why he cast her in the role of a modern woman in the film 'Pudhiya Paravai'. Before that Sowcar had only acted in homely roles," he said.

Sowcar Janaki, 80, lives in Bangalore and drove down to Chennai for the event. "I was lucky to get an opportunity to act with a great actor like Sivaji," she said, blushing, when T K Ramamurthi, music director of 'Paarthal Pasi Theerum' declared that she was one of Sivaji's favourite actors. "Not many know this, but Sivaji used to refer to Sowcar Janaki as 'Darling'," he said.

The inauguration of the film appreciation society was followed by the screening of 'Parthal Pasi Theerum'. Fans erupted into thunderous applause at the mention of every Sivaji film as dialogue writer Aroordhas recounted other significant films that belonged to Sivaji's 'Pa' series, hit films that started with the letter P. "I first wrote dialogues for the film Pasamalar, which went to be a huge hit. Later, I ended up writing for five Sivaji films in the same year," said Aroordhas, who has written for 28 of Sivaji's films.

The society, which has been launched in association with Bharath Kalachar plans to screen films once every two months on a Sunday. "We want it to be a discussion forum where we can talk about Sivaji Ganesan's acting and critically analyse his films. We will also try to bring people who have worked on these films to share their memories," said Mahendra.

[Russellbpw]

Book Review: Autobiography of Actor-Politician Sivaji Ganesan

Akin to Brando’s story, we have Sivaji Ganesan, hailed as the Marlon Brando of Indian stage and screen, who seized an opportunity of his life time in 1946, at the age of 18, when he was offered the role of Maratha king Sivaji, for a play authored by C.N. Annadurai (Anna) – a role that was rejected by M.G. Ramachandran (MGR), at the last moment.

Brando and Ganesan

Marlon Brando (1924-2004) in the USA and Sivaji Ganesan (1928-2001) in South India were talented contemporaries. Both set the definitions for what acting is, both on the stage and in movies in their cultural milieu. Both were school dropouts; while Brando left school during his high school years, Sivaji Ganesan never even completed his primary schooling. Both blossomed as talent that has been unseen and unheard of; Brando in the hands of Elia Kazan, and Sivaji in delivering the scripts of Anna and Karunanidhi. In late career, both had their critics; Brando was lampooned for his ‘method acting’ and Sivaji was critiqued for his ‘overacting’. One day in 1962, both Brando and Ganesan met for lunch and exchanged pleasantries in Hollywood.

The motif of a new face seizing an opportunity of a lifetime when the chosen star rejects the role in stage or cinema is a recurrent theme. In his autobiography, Marlon Brando noted that his big break on stage in 1947, for a Tennessee Williams play, A Streetcar Named Desire, came when he was the third choice as the lead male cast. Two established movie stars, first John Garfield (1913-1952) and then Burt Lancaster (1913-1994) had to turn down the role. Then, the director and producer of the play felt that Brando was ‘probably too young’, but left the final decision of selection to playwright Tennessee Williams, who wanted Brando to ‘have the role’. A Streetcar Named Desire play opened in New York on Dec.3, 1947 and a 23 year old Brando became the talk of the town.

Akin to Brando’s story, we have Sivaji Ganesan, hailed as the Marlon Brando of Indian stage and screen, who seized an opportunity of his life time in 1946, at the age of 18, when he was offered the role of Maratha king Sivaji, for a play authored by C.N. Annadurai (Anna) – a role that was rejected by M.G. Ramachandran (MGR), at the last moment. Here are excerpts from Ganesan’s reminiscences of his lucky break:

“Anna wrote the play Sivaji kanda Hindu Rajyam. Originally, M.G. Ramachandran was chosen to play the role of Sivaji and the costumes tailored for him. For some reason MGR turned down the offer. With hardly a week left for the play, D.V. Narayanaswamy, the stage manager, was extremely worried. He told Anna that MGR had refused to act this role. Both had a brainstorming session to find alternatives…Anna thought a beard would look good on me. He put the question to me very directly. ‘Ganesa, are you willing to act as Sivaji?’ I perspired profusely at this question…Anna asked me to try it out. Moreover he had the confidence that I could do it. He handed me a 90 page dialogue manuscript and adviced me to go through it. He was going home and on his return would audition me for the role. Anna gave me the manuscript at eleven in the morning and he came back around six in the evening…I managed to memorise so much in merely seven hours. ‘You are Sivaji’, he announced, his voice choking with emotion. If I could memorise a 90 page manuscript in a relatively short time, it was only because of my passion for acting, you could even call it addiction…There were only four days left for the play to be staged and all the costumes tailored for MGR had to be downsized to suit me. They had to pad cotton in some places to correct the size difference as I was a mere boy and was slightly built at that time.”

Thus, at the age of 18, Ganesan received his moniker ‘Sivaji’ in 1946, and comfortably carried it to this tomb. “I am not very sure of the day of the week, but I know I was born on October 1, 1928.” said he. That day was a Monday, and on that day his father Chinnaiya mandrayar was arrested for taking part in an anti-British campaign in Villupuram. This autobiography of Villupuram Chinnaiya Ganesa Moorthy (Ganesa Moorthy was his original name) first appeared in Tamil on Oct.1, 2002, on the first posthumous birthday of Sivaji. It consists of a question and answer format. The questions were formulated by Dr. T.S. Narayana Swamy, and Sivaji provides reminiscences of his notable life. The English version appeared five years later on Oct.1, 2007.

For a comparison on the influence of maternal love, here is Brando’s reminiscences: “The money that came with A Streetcar Named Desire was less important to me, however, than something else: every night after the performance, there would be seven or eight girls waiting in my dressing room. I looked them over and choose one for the night. For a twenty four year old who was eager to follow his penis wherever it could go, it was wonderful. It was more than that; to be able to get just about any woman I wanted into bed was intoxicating.” Brando was unlucky in that his mother turned out to be an alcoholic and he suffered badly from lack of maternal love and direction.

For Sivaji, his mother Rajamani Ammal, though illiterate had a mother’s common sense in directing her prodigious son’s family life. Ganesan reminise’s in gratitude: “The film Parasakti was released in 1952 and I got married the same year…My mother decided that it was time for me to tie the knot and arranged to get me married to my cousin’s daughter Kamala…The simplicity of the wedding made it a revolutionary ceremony. I was married on May 1st 1952 at Swamimalai, a place close to my cousin’s house. Sri P.A. Perumal, annan MGR, Sri Karunanidhi, the poet Kannadasan, Smt. T.A. Maduram, Sri. S.V. Sahasranamam, along with directors Krishnan and Panju attended my wedding…Nowadays much emphasis is placed on celebrating weddings extravagantly with glitz and glamour. My wedding was devoid of that and my total expenditure was only five hundred rupees! I confess that I did not have the means to spend more.”

For the uninitiated, P.A.Perumal was the producer of Sivaji’s first movie Parasakti, who stood by his talent when other influential personnel (like AVM’s studio boss Meiyappa Chettiar and director P. Neelakandan) in the studios griped about him. Karunanidhi was the script writer for the movie, veteran Sahasranamam was a fellow actor in the movie and Krishnan-Panju were the directors of Parasakti. The mention of 500 rupees for his wedding seems to be a dig and rebuke to the well-publicized wedding of his grand daughter N. Sathyalakshumi to Jeyalalitha’s then adopted son V.N. Sudhakaran, that made news on Sept.7, 1995.

In a profession rife with polygamy, paramours, dalliances and affairs, Sivaji practiced monogamy and attributed his mental health and vigor to his wife’s devotion and love. His sincere compliments to his wife Kamal were, “She is the captain of our home and my boss. I will act only in accordance with her wishes.” The book is dedicated to Kamala, who died on Nov. 3, 2007.

[Russellbpw]

Hard Work

In the first edition (1963) of their landmark book, Indian Film, Eric Barnouw and his protégé S.Krishnaswamy, allocated three paragraphs to Sivaji’s role and relevance to Tamil movies. (Krishnaswamy was the son of K. Subramanyam, one of the pioneers in Tamil films.) However, in the second edition (1980) of the same book, the three paragraphs had been condensed into a single paragraph. For record, I provide the first, adulatory paragraph that appeared in the first edition below, to reflect the importance of Sivaji the actor in the then Madras in late 1950s and early 1960s, when his influence was at its peak.

“In Madras one of the most astonishing phenomena is film star Sivaji Ganesan. Among southern film stars only M.G. Ramachandran, the star associated with the Dravidian movement, has in recent years come close to him in status. For some years a leading Madras theatre has shown only films starring Sivaji Ganesan. This has not been difficult, for he stars in innumerable films. For some years it has seemed risky for any producer to produce a Tamil film not starring Sivaji Ganesan. [italics, as in the original.] He produces films himself but also appears in the production of others. He is always involved in many projects simultaneously, dolign out a morning of shooting time here, an afternoon there, while numerous producers wait nervously for his next moment of availability. It is common for films made under these circumstances to be in production one, two or three years, or even more. For some years in the Madras film industry scores of film workers – producers, directors, actors, writers, technicians – have at all times been dependent on the favorable decisions of Sivaji Ganesan. His nod secures financial backing. Because of his central importance, script, cast and choice of director are all subject to his approval. During his precious appearances at the studio he works with speed and precision, and can be so charming to co-workers that he is adored by all. Then he is off again, leaving anxiety as to when he will return once more. In appearance he does not especially conform to any hero pattern. He is, on the contrary, squat and stockily built. But his fine voice has a large range of expressiveness, and he can play such a variety of roles that almost any starring role is offered to him – comic or tragic – without regard to suitability. Such is his standing, so precious his time, that no director dares direct him, and his scenes are often completely out of key with other portions of a film. Seldom has a substantial talent been used so recklessly – or so profitably. He has amassed a fortune and carries on well-organized and well-publicized charities.”

Sivaji concurs with the profile of him provided by Barnow and Krishnaswami. Before his first invited trip to USA in 1962, he notes: “I had signed up for the film Bale Pandiya. I went into the studios on the second of the month and left the sets on the twelfth after completing the film. I probably hold the world record of completing a film in eleven days time. I had acted in three roles in the film and annan M.R. Radha in two.” In another page he had stated: “During the period of my life when I was extremely busy, the studios would assign rooms exclusively for me during the different shifts. I worked in three shifts (7am-1pm), (2pm-9pm), (10pm-5am). I used to work twenty hours a day, and on odd days return home for four hours of rest. Many a time I would run through the day’s schedule and move to the next studio to begin the following day’s work. I compensated for my sleep deprivation by napping whilst traveling in the car and during breaks.”

[Russellbpw]

An Autobiography in Three Shots

A technical dictionary defines a shot as ‘what is recorded between the time a camera starts and the time it stops, ie., between the director’s call for ‘Action’ and his call to ‘Cut’. The three common shots are, (1) A long shot or establishing shot, showing the main object at a considerable distance from the camera and thus presenting it in relation to its general surroundings; (2) A medium shot, showing the object in relation to its immediate surroundings; (3) A close-up, showing only the main object, or, more often, only a part of it.

The gamut of this autobiography consists of 155 questions and answers. Among these, the first 49 questions provide the long shot, covering Sivaji’s life from childhood to the release of his first movie Parasakti in 1952. In this, the hero remembers with gratitude those who helped him in kind and cash – drama troupe leader Yathartham Ponnuswami Pillai, his senior actors Kaka Radhakrishnan, M.R. Radha, N.S. Krishnan, MGR, Anna, Karunanidhi, producer of his first film P.A. Perumal and the directors of Parasakti, Krishnan and Panju. Following 63 questions offer a medium shot, covering the period from 1952 to 1970, when Sivaji’s influence in the Tamil movie reached its peak. He remembers affectionately his guru in politics, the Congress leader K. Kamaraj, and a few in the movie world – like producer/director B.R.Banthulu and directors A. Bhimsingh and A.P.Nagarajan. Final 43 questions spanning the period from 1970 to 1993 were more or less close-up shots, when Sivaji dabbled in politics and became a flop. He also nursed a hurt feeling that his contributions to the Indian movie world had been slighted by national politics, indifference and professional politician ‘termites’ (his term), who used him for their wants.

[Russellbpw]

In Politics

Sivaji Ganesan’s political career lacked direction and commitment. From 1946 to 1957, he was aligned with DMK leaders like Anna and Karunanidhi. He says: “I have never been a member of the DK or DMK. No doubt, I accepted the ideologies of Anna and Priyar and tried to spread their message. I accepted the principles for which the party stood, but did not become a member.” Then from 1957 until 1975, Sivaji’s mentor in politics was Congress leader Kamaraj. After Kamaraj’s demise, he shifted his alliance to Indira Gandhi, until her death in 1984.

Indira Gandhi nominated Sivaji, for the Rajya Sabha (Upper House) in 1982, after this post became vacant following the death of Hindi actress Nargis (1928-1981). A bout his performance at the Rajya Sabha, Sivaji reminisces: “If I spoke my mind just became I was an MP, it would lead to squabble. I went to Delhi to represent the woes of the film industry. I attended the Rajya Sabha sittings, spoke about the ideals of Kamaraj at opportune moments and instigated others to follow them. What more can one do?” After Indira Gandhi’s assassination, Sivaji’s ties with the Congress Party soured, which he attribute to tale carriers in the party who are professional politicians. Strangely he never mention a Congress Party big-wig’s name in Tamil Nadu (the likes of R. Venkataraman, G. K. Moopanar, Kumari Ananthan, V. Ramamurthi, Maragatham Chandrasekhar and P. Chidambaram) in his recollection.

About Rajiv Gandhi’s selection and tenure from 1984 to 1989, Sivaji’s thoughts are as follows: “I also played a part in making Rajiv Gandhi a politician and worked to make him the prime minister. One should not forget that, should one? Prior to the elections I met Rajiv Gandhi at the Governor’s residence. I told him rather pointedly that there were many termites in the party and that he must get rid of them, otherwise he could not become the prime minister. Rajiv Gandhi’s face reddened on such a delicate issue being brought out in the open. Quick to seize advantage, certain persons of our State thought that the moment was just right to eliminate me. They passed on some unsavoury information to Rajiv Gandhi about me. They made me a scapegoat. I thought to myself that I did not need this party and if I stayed, they would humiliate me further.”

On Jan.28, 1988, Sivaji quit his ties with Congress Party that sustained him for over 30 years. Soon after that, he established his own party named Tamizhaga Munnetra Munnani (TMM) on Feb.10, 1988. He considers this decision as one of his mistakes. “Many of the people with me were professional politicians. They had to remain in politics necessarily to make a living. I was compelled to start a party for their sake, although I did not require it.” Egged on by those who pampered him, his TMM party contested the January 1989 Tamil Nadu state legislative assembly elections, in alliance with one faction of AIADMK (that of MGR’s wife Janaki Ramachandran). Of the 49 TMM candidates who stood for election, none were elected. Sivaji himself lost at Tiruvayaru constituency to DMK candidate Chandrasekaran Durai by a margin of 10,643 votes. He notes, “The votes that I secured came from people of another party. It is true that I was defeated. This was a big disappointment and a very difficult situation that I faced. What could one do? When we take wrong decisions, we have to face disappointments.”

Later, Sivaji dissolved his party and on invitation from his friend V.P. Singh (later to be prime minister), he joined the Janata Dal and functioned for a while only to quit later. His advice to artistes with political inclinations were: “Be a friend to politicians but do not become a politician. Do not become a member and get caught in the web…Remain a singer, don’t become the song…this is my message.”

[Russellbpw]

Plus and Minus

The plus points of the book include, (a) a memorable assemblage of retrieved old photos of stage plays and clips of movie stills, (b) an appendix providing a listing of Sivaji’s 10 plays, staged by his troupe Sivaji Nadaga Mandram, 287 movie titles and another 18 movie titles that featured him in a guest/honorary role. A notable demerit of the book is the absence of an index, a common omission in Tamil books.

I located a slip in Sivaji’s famed memory. He had noted that on his way to USA in 1962 as a guest of cultural exchange program, he first landed in Rome. “I was scheduled to join His Holiness the Pope for a meal, but unfortunately the Pope died a week before my arrival and I did not get the chance to meet him.” The fact is that Pope John XXIII died not in 1962, but on June 3, 1963.

Though he had seen three generations of performers from age 7 to 70, Sivaji had been diplomatic on commenting about the performances of fellow artistes – actors, lyricists, music directors, playback singers, script writers and directors. His comment was: “I am an actor and it would not be ethical to comment on another performer. I will only say that he or she performed well but will never comment on anyone’s ‘bad performance’.” It appears that he never had his likes and dislikes. To the question ‘What was your salary for the film Parasakti?’ Sivaji had replied: “The highest salary I got those days was 250 rupees per month. This was my remuneration for Parasakti. I received 25,000 rupees for each of the other projects. The 250 rupees salary was an honorarium and the 25,000 for my expertise as an entertainer. As Sri P.A. Perumal was instrumental in giving me the first opportunity, I agreed to a small remuneration from him.” That was in 1952. One would be curious to learn, how much he earned for his 100th movie, Navarathri (1964), 200th movie, Trisoolam (1979) and for his final 287th movie Pooparikka Varukirom (1999). Information of his earning when he was at his peak are sadly missing.

On completing the 250 page book, one gets a feel that much has been left out in this autobiography. May be, the question and answer format adopted has a role in such omissions. Proper, penetrating questions may have been omitted for reasons of causing inconvenience for those who are living. Sivaji’s taste on sporting interests (wild game hunting) had been noted. But we are left clueless about his taste for books and authors – how big was his library? his taste for music and movies (actors, directors and technicians) in other languages. Not much information was forthcoming on the business angle of his cinematic involvement in Tamil Nadu. A few of Sivaji Ganesan’s professional associates (such as MGR, Karunanidhi, poet Kannadasan, director C.V. Sridhar and script writer Aroordhas) have left their impressions in Tamil. Among those I have checked, quite a few details on Sivaji presented by Sridhar and Aroordhas in their memoirs, are missing in this autobiography.

To sum up, as an actor Sivaji Ganesan was a class act, as a politician he was a flop. As an autobiographer, Sivaji’s performance – like many of his movies – provides glimpses of some class in a flop, leaving much to be desired. Eric Barnow and Krishnaswamy, in the 2nd edition (1980) of their book, Indian Film, summed up on Sivaji: “He could view his own eminence objectively. Those who sought his favour, he said, had mixed feelings toward him. They wooed him but would also like to destroy him. Asked if the dominance of the star was good for the industry, he said without hesitation that it was not.” Ganesa Moorthy the gentleman, when he passed away on July 21, 2001, took to his grave the hurt feelings and the misdeeds of those who had benefited from him and who attempted to destroy him. The $45.00 price I paid for the book in net purchase from a New Delhi vendor seems marginally off-base for a 250 page book, and the price has not been inserted in the book. But for fans of Sivaji, it is a good memento to cherish.

[Russellbpw]

Post Drunkenmunk on Tue Aug 06, 2013 9:40 am - Courtesy NET

Thanks appji for these shares.

appji had asked me to post here. I will first begin with an introduction to my Sivaji rasanai (because folks may genuinely wonder how I like Sivaji). Like I did mention in another thread on IR, I was a kid in the 90s and not even born in the early 80s and hence had no chance of a first hand experience of rasichifying Nadigar Thilagam's many classics. My dad though, born in the late 50s, was pretty much bang in NT's era. He often mentions an interesting anecdote on how when he was a teenager in 1975, after completing PUC, his hometown Dindigul re-released Karnan. Like now, it drew packed houses even then (of course that was a generation which would even marvel at an NT poster for hours and so did not need digitization as an incentive to watch his films). He was watching the film again scrounging money from paati one weekday (paduchaachu, college admit vara varaikkum veetla vetti). He spotted his periappa, who was the starting seed for NT fandom in our household, that day who had bunked work (own hotel, so avurE Raja, avurE Mandhiri) and had come to see the film on the big screen. That perippa thaatha made his kids NT fans and his nephews in our family (my dad, his brothers) got along watching NT films. They were the definitions of rasigargaL who would be lost in an in-depth analysis and digging deep, sub-textual rasanai. However, they could spot quality from a country mile away. Hence appreciating NT was not a tough job for most of them, unlike city bred youth today (my sorry breed) who have more of a pretense than rasanai but refuse to appreciate a towering talent like NT. So dad, spotting his uncle that day, moved near him and they started chatting and watching the film. Into the second half, chatting stopped and as the final reels came on, both got engrossed in the film and by Ullathil Nalla Ullam, dad felt some moisture in the towel on his uncle's lap. Turning aside, he spotted his uncle shedding a bucket full of tears LOL


From such a family do I hail. Weekends on Jaya or Raj showing Thiruvilayadal; and dad will sit down and watch. Like any curious kid, I would watch too. Navarathris would have channels showing Saraswati Sabatham, Thiruvarutchelvar and the likes and I must confess, alongside the several Amar Chitra Katha books that dad bought in my childhood, these films stoked an interest to know the stories than watch and appreciate NT. It was this way that I started watching NT films.


But like any kid till the late 80s-early 90s would, I was into Rajni. Even today, a part of me is a Rajni rasigan whose over the top heroism, charisma and panache (in the serious roles also early on) appealed to me. Off late, his later films are a guilty pleasure and I feel comparing him to an MGR w.r.t image tells only half the tale for Rajni is a way better actor and second only to Kamal from his generation imho. Even down to the 2000s, I was into Rajni more than Kamal. Towards the late 2000s, as I came out of teenage, a bunch of friends were an inspiration to dig deeper into world cinema. Onnuthayum vuttu vekkala. From Coppola to Bergman on to Kubrick down to Ray and on to Kurosawa, nalla uzhundru peraNdOm. Coming back to Kamal films (Aboorva Sagodharargal till Mumbai Xpress) around 3 yrs back, I stood mildly amazed at what he could do within mainstream Tamil cinema without compromising on his vision. Rajni's films moved 5 steps back and Kamal was the writer/creator/actor. Of course, Rajni the actor/performer still enterprises.


It was here that revisiting the ubiquitous Sivaji classics, as they were regularly played back home, proved eye-opening. The trips to such films as a child held back interest in the films and watching it for NT now was something else. Summa Robert De Niro va thooki saapadra talent idhu nu purunjudhu. A quiet respect also crept in at what stunning nuance, depth and understanding he could bring to every character.

[Russellbpw]

Like the posts appji shared mention, I often get irritated on twitter with folks my age (not all of course but most) for whom 'subtlety' and underplay appeal more than Sivaji's hyperdramatizations, which they call overacting. Like Gounder says in Indian, "rasana ketta mummy daddies". If one is not able to spot the layers and subtlety in NT's many portrayals, who is the loser here? And how else, other than ignorance, does their refusal to appreciate NT for want of subtlety come across? A Julius Ceasar from Sorgam is summarily dismissed as overplay, without realizing that the final wriggling-like-a-worm is because Caesar was originally an epileptic patient. The actor is there to service the character and its emotions that are written first than our narrow definitions of what acting is. I've had to endure words like "Nagesh is a better actor than Sivaji", "Nagesh underplays better and hence earns my appreciation better", "can you show me a set of videos where Sivaji has underplayed the navarasas?" (express reason for that first post) "kashtam", "Mohanlal's underplay in Iruvar >>>> Sivaji's so called underplay in Thevar Magan" and "I have been scarred for life watching Thillana Mohanambal due to my mother who likes it". All this made me bring my appreciation for Sivaji on blogs and why dismissing Sivaji for want of underplay is lazy appreciation tasting only a smidgen of the artiste selectively on the surface. After the first blog, a couple of them raised white flags and yet asked if I could agree Nagesh was equal to Sivaji. Upon refusing, it was back to square one and I have been invited to a cup of coffee with a few to discuss why they feel Nagesh is better than Sivaji LOL idhu aavuradhilla.

Coming to the point, I was giving the history of the incident and geography of the accident to derive some mileage to post something on Sivaji first up and take it further in the coming weeks.

[Russellbpw]

THE SONG " PAARTHA GNYABAGAM ILLAYO"

It is a song running for 242 seconds called Paartha Nyaabagam Illayo (our own internalization of Frank Sinatra's Sway With Me). NT gets a screen space of roughly 50 seconds in this song, about 1/5th the running time. Yet, what stands out for me in this song is NT. The sheer range he brings in from a disinterested audience to one converted to being head and heels in love (lust) over the performer at first sight is truly stunning.

The song starts with NT lighting a cigar and puffing into space. He is an audience awaiting a performance and he is relaxing (absolutely no emotion). His tuxedo, cigar and the high end club he is in tells us that he is rather affluent. Dancers begin their dance. He awaits. Just his screen presence there conveys that he is waiting. The performer enters (an urbane Sowcar) and begins singing. NT just tilts his head up (to have a look at the performer. Just a tilt conveys to us that he wants to see who it is). Is she singing to him, kindling an old story? We might never know and considering his affluence and her "vampish" character, it's likely. But that's one possibility. She could just be singing to the audience and the guy could just be taking it straight from her to him. So as she sings, he begins to settle into the ambiance, smokes and is soaking the atmosphere and gauging her. At around 1:10, he isn't looking at her, but from him looking at the table and puffing smoke into the air, it is evident he is chewing her lines and ruminating on them, a light titillation on his face being evident. As she proceeds into her song, at Neela Nadhi karai Oram and Naan Paadi Vandhen Oru Raagam, he is impressed. He is sucked into her performance now. His eyes don't waver or blink. His hands take the cigar to his mouth and the wine to his lips. But no, even his eyebrows are on her. She has him in her zone with her performance now. At around 2 minutes as she finishes her stanza, he smiles. A kid-like smile, biting his finger. This is a kid that has seen a toy it is smitten by and wants it. What a terrific transition from wanting to see to wanting. With just the eyes and body language. Restrained all the while. At 2:16, she moves to her right. On cue, NT ever so lightly tilts to his left. His bloody eyes follow her! How the bloody hell did he bring it on screen with such a perfect stitch! Masterly direction by Dada Mirasi and terrific editing by N.M. Shankar? Maybe. Or just a moment made possible by NT? Take you guess. But to be able to see where the shot is cut for another actor and to take over from where the other person left off at 'take' with this amount of subtlety takes excellence of the first order. At 3:00, as she sings Un manadhai Kel adhu sollum, he is rubbing his fingers on his lips, his eyes not moving from her. He is infatuated. His animal instincts have been kindled here. He tastes his cigar and licks his finger awaiting the next shot from her. He raises a toast from him to her. From being sucked into her till now, in about 7 shots on him at over 2 minutes of the song in close ups and pan ins for about 30 seconds in all on him, he hasn't moved his eye from the stage (her). Mini masterpiece! Finally, he smokes the cigar and is clear that he wants her.

http://www.youtube.com/watch?v=go40tKa90yI

As much as I like a Rajni or a Mohanlal or a Nagesh, they can't smoke a cigar with a fraction of the style NT does (not even Rajni), convey the range of emotions by just moving his hands (a lesson on how to use hands for actors), eyes and face with the subtlety NT brings. Sorry guys, you gotta move over. In Tamil cinema, and this can be arguably stretched to Indian cinema, within the mainstream, depth in acting will mean NT. Not that other achievers are bad. Everyone has their space in the pantheon. But in terms of acting, he will remain a notch above the rest. Untouched, in a grand way. Purunjavanukku cut out. PuriyAdhavanukku get out.

[Russellbpw]

Veerapandiya Kattabomman. A film that fetched NT an International Award at Cairo. The first time any Indian actor was lauded at an international arena. This is a snap scene by NT standards. He has a screen presence of roughly 1 minute. But just observe him. A. Karunanidhi comes in and warns Sivaji about the impending danger w.r.t Ettappan's betrayal and Bannerman coming with an army.

AK: Ettappan uLavu koorinAn...

NT is having his eyes closed. But he opens it and glances sideways from his right eyes with just a lift of the eyebrow to convey it to us exactly as "Ettappan" is uttered. Shot zooms in. He is praying to the Lord when this unexpected news reaches him. He is coming out of his worship with a "Muruga" and goes on contemplatively philosophizing about the yins and the yangs of life. He contemplates till he speaks about Ettappan after which a disappointed "pch" escapes him at Ettappan's betrayal (the way he "pch"s is immensely likable). The man is naturally disappointed. But he prepares himself for what is to happen and braving the betrayal, he screams instructions to A. Karunanidhi and inspires everyone around. The camera zooms out as though afraid of his wrath. Such is the screen presence. The screams of "VetrivEl VeeravEl" even rouses me in my chair as he inspires his Maravar koottam (Kallar, Maravar and Agamudaiyaar of the Mukkulam, precisely coming in Thevar Magan as he, as Periya Thevar, talks a couple of hundred years on about what happened a century and a half later from Kattabomman's time as this "KaattumiraaNdi paya koottam took the vElkambs and aruvaas and went VetrivEl VeeravEl as Subas Chandra Bose called". Essentially the same actor. But what a range from Kattabomman to Thevar!) What is more is, he is able to convey a meditative calm which transforms itself to a calm disappointment which leads to disappointed anger which morphs itself to the necessary righteous rage. All inside 1 minute noteworthy Kattabomman was of Andhra descent and might have spoken a TirunelvEli Tamil smattered with Telugu for all we know. But this is an actor's interpretation of a braveheart. And what an interpretation it is!

http://www.youtube.com/watch?v=aGo6fJM3WgY

[Russellbpw]

It is the famed 'Thiruvilayadal' scene with Nakeerar.

A little bit of background. The film showcases it the way we know. Sivan comes as a poet, challenges Nakeerar's assumption of mistake in the poem, argues, tips over, rages, burns Nakeerar, retrieves him from the பொற்றாமரை குளம், blesses him for being true to his passion to Tamil, takes leave and Dharumi enjoys the spoils. However, there is another interpretation of this from Paranjothi's Thiruvilayadar PurANam, often discussed by Cho in his Hindu Maha Samudram. Nakeerar objected to the poem. The topic is dicey (women's hair's fragrance being natural or artificial at the end of the day is subjective and unless one undertakes a ludicrous study of women across the globe before and after wearing fragrant stuff, one can't be sure even today). So here, going by the வீரியம் of the poetry, it was fair of the King to reward Dharumi, assuming he wrote it. What mattered was it was a wonderful poem with some beautiful உவமை and the thought behind that, answering the King's question from the point of the view of the poet, should have sufficed. Again this is subjective and people can disagree. But Nakeerar objecting to the பொருள் was more out of ego (pride in being the best and the head of the தமிழ் திருச்சபை) is an import from Paranjothi and an interesting point of view. Arguable but entirely possible. The Lord willed to play with the pride of the poet to also tip him to the extreme. I shall come to this later. So in this backdrop, the film does not happen to underline the ego of the poet prominently (would be silly to show him scheming in his mind out of pride and I'm glad they left it open ended). It is more a true debate that ends with the Lord testing him and seeing and blessing his passion to the language on the surface. The deeper import could be that the poet's pride was burnt. A poet whose pride did not submit even upon knowing that the Supreme one was before him ought to be burnt is the logic. That this was disguised as passion toward the language was the greatest trick Paranjothi ever played. Like the poem in this story, this also ends up subjectively open ended.

So how does our acting genius portray this?

A blistering entry throwing Dharumi to the court and asking with brute irreverence about the guy who said the poem was wrong. Takes the stage, goes to the center having got the King's point that he needs to respect the person and asks if that guy is a notch above the King (because the King bats for Nakeerar when the other poet, Sivaji, questions Nakeerar's judgement. Important to note that the King is on Nakeerar's side and not exactly neutral). Nakeerar takes stage and says it was he who rejected the poem because it was wrong (he only says பழுதுள்ள பாட்டு and not he thought it was a பழுதுள்ள பாட்டு. To Nakeerar, this aint subjective. He claims the poem is objectively wrong). Our man, summa eLLi nagayAdarar Nakeerara. King is shocked even in his response and shows great deference while stating Nakeerar's name. But Sivan, in my eyes, is pricking at Nakeerar's pride. The next statement is a direct attack at Nakeerar's ஆணவம். This is the only spot where the scene comes close to directly mentioning the pride of the head poet. That it could be swept under the carpet of another poet's hurt is the masterstroke. But it is worth noting that the other poet is the Lord himself and NT is outstanding with his indignation.

Nakeerar is composed. He questions about the source of the poem, the very obvious question for the எதிர் கட்சி, for what ought to be Dharumi's poem is seeing blistering indignation from elsewhere. Our poet states the truth. Nakeerar harps on questioning the reason for sending Dharumi. For a moment, Nagesh's wit about "பரிசு குடுத்தா வாங்கிட்டு வரேன், வேற எதாவது குடுத்தா?" seems to be the surmise in Nakeerar's eyes, for our poet, a human in their eyes, would only look like a coward. Our poet dismisses it. Nakeerar harps on it again stating that a poet doesn't need to lie instead of touching the subject that lead this argument, the poem. The super ego is flared Smile "எல்லாம் எமக்குத் தெரியும்!" roars our poet. Indeed, the only person allowed such a super ego can be the Lord himself. This sequence in my view is an extremely intricate study of an ego clash. As Nakeerar follows it up with questioning our poet's ஆளுமை, watch NT. He is shaking. Shaking with rage. Boy what presence there! So Nakeerar asks his right to question the poem even if our man may know everything. Our man sneers in sarcasm that Keeran (no respect there either Smile ) is challenging him. Even as the King is trying to calm them down (the same guy who till now was nearly revering Nakeerar tries to calm both down, when the anger is from our side only Laughing the King is evidently taken aback at the level of சீற்றம் and the poor guy tries to be the diplomat). NT is still shaking, more prominently in fact from a longer shot! Our man asks the King to take a back seat. From now on, it's Nakeerar vs Our poet. Yay!

As our man asks where the mistake was, watch Nakeerar say "சொல்லில் குற்றம் இல்லை, இருந்தாலும் அது மன்னிக்க படலாம்." Really buddy?lol! (for a poet to make a mistake in the spelling/grammar is unthinkable and he says that can be pardoned) and as if everything depended on that, he says gravely, "பொருளில் தான் குற்றம் இருக்கிறது." Asked to render the poem, our poet does it so with bombast. Asked the meaning, our poet follows up with equal bombast and a sense of righteous indignation in his tone. Nakeerar asks its import. The shot zooms close to NT. NT for a moment seems to forget the verbal war and seems to indulge and enjoy the poetry and its import and we can see his face relax for a wee bit! He goes back to his older indignant tone as he says "...எழுதி இருக்கிறேன்", as though coming back to reality again. Micro moments of excellence.

What follows ups the ante. Our poet concludes by stating his interpretation with "இது தான் எமது தீர்ப்பு." He does doesn't say "இது தான் தீர்ப்பு" Smile Nakeerar disagrees. Our man turns the other way in fury. Watch the heave from NT in a 'take' just as Nakeerar refutes our man's theory. The argument continues, albeit in a generic manner with our poet asking if high class women suffer the fate Nakeerar ascribes to. Nakeerar responds in the affirmative. The argument is generic and as our man asks if Saraswati who speaks through Nakeerar's tongue also suffers the fate he ascribes to, Nakeerar says why Saraswati, "... அன்னை மலைமகள், உமையவள்! அவளுக்கும் இதே கதி தான்!" Watch the incredible nuance which Mohan Ram and P_R point to. NT just moves his right foot a little backward in an extremely subtle 'take' exactly at மலைமகள் as though taken aback at "his wife" being brought into the act. There, the supposedly overacting Sivaji stands back and laughs at the world that calls him thus. That is the tipping point. Our man rages and as Nakeerar swears on his Tamil poetry, our poet bursts into Sivan. First tipping point: his wife was brought in. Next tipping point: Tamil itself was brought in and sworn upon. We see that being followed by Nakeerar still holding his ground despite knowing who was on the other side. Popular version: he was fighting by what he thought was right. Underdog and more fascinating possibility: the great poet was clinging on to his pride even after knowing it was the Lord on the other end. What chance did Dharumi stand? (possible that Nakeerar was miffed that Dharumi was willing to sell his poetry. But even there, is it not the pride of a poet at display? Also possibly, could it not have been the misplaced pride of a poet which sees a poem more superior (coming from the Lord that is) than what he could possibly compose? Just a possibility. And that pride stands even as it realizes it is Lord on the other hand).

So as the Lord pours scorn and asks if he, the poet that makes ends meet by cutting into other's intelligence, is worthy of poking into the Lord's poem. What follows is the ultimate tipping point. "...சங்கரனார்க்கேது குலம்? ...சங்கை அறிந்துண்டு வாழ்வோம், அரனே உன் போல் இரந்துண்டு வாழ்வதில்லை." The poet after bringing in the wife and swearing on Tamil, pricks back at the super ego Smile and gets back for his ego being pricked. KABOOM! He is burnt and as things turn on their heads and the King is petrified, the Lord disappears, reappears, cools everyone down and goes back ending this stupendous sequence. Dharumi is given his prize. Bottomline was Lord burnt the excessive pride in Nakeerar. Yes, pride in a creator, poet, artiste is justified, but not in front of a superior ஆளுமை where humility is required. That gets under the garb of what we see on screen and is given an outstanding color by NT with screen presence, only he fossible bombast and the many nuances. Woah!

http://www.youtube.com/watch?v=vjZ9ZCOXxPo

PS: This did appear nearly a decade earlier in 'Naan Petra Selvam', written by APN, as a stage drama where Nakeerar and Sivan are both done by Sivaji (film la single role dhaan but the makers winking their eyes here on the audience in an intelligent manner). Coming in 1956, Sivaji was more interested in Nakeerar and that showed. Nearly a decade later, both APN and Sivaji raised the stakes and what awesomeness we get on screen!

[Russellbpw]

CRITICISM & REALIZATION LATER

Post plum on Sat Dec 15, 2012 12:46 am
Talking about yatramozhi, I observed this yesterday:

Wow! What an endorsement! And saying this, the grand old man of Malayalam cinema actually falls at NT's feet. I bet Prathap Pothen didnt write that moment.

I actually have seen Mallu brothers making fun of NT as theatric while Thilagan and Lal are the natural actors.

This is as grand a statement as any that these two could make to make it clear who was the real emperor of acting.


So today I got first-hand proof of the impact this movie had on a mallu sister with the attitude I pointed above :

Some Random Mallu Sister with NT-mocking attitude once upon a time wrote:
I have always been wary of watching Sivaji Ganesan on screen. My introduction to the thespian came through watching him on Oliyum Oliyum, the Tamil version of Chitrahaar. A corpulent man, jowls quivering with emotion and eyes red with anger, whose dialogue delivery was more a declamation than speech was not very enthralling. When Sivaji Ganesan thundered, yenna da? even the heavens trembled. And of course, there was the slight Malayali snobbishness – our actors were better than their actors

And then she saw Oru Yatramozhi...

And then, some time in 1997, I got to watch a Malayalam film called Oru Yaathramozhi. I was blown away by the pathos the Nadigar Thilakam brought to his role as a man who meets his only son as an adult, develops a close relationship with him; not knowing that the son is on the lookout to kill the father who abandoned his mother and him.

It was a revelation. I began to understand just why the veteran actor commanded the respect that he did.

[Russellbpw]

Post Joe on Fri Jan 04, 2013 12:30 am A FLASHBACK !


During our christmas trip to india this time , few casually asked my 7 years old son "who is your favourite actor?" ..expecting Vijay , Ajith , Surya ..But my son was firm "Shivaji Ganesan" LOL ..They stunned and looked at me and say "புள்ளையையும் கெடுத்துட்டியா? " Laughing ..But i had to tell the truth ..I didn't impose anything .. That is just one movie made the trick ..when Karnan was released in Singapore last year .. He wanted to come with me ,but I told him that It is old movie ..3 hours and full of old songs which you don't know ..sure you will be bored .. He asked me what is the story .. One thing he is very much interested in Rama , krishna cartoons and He likes Krishna more than Jesus ..lol ..I told him it is Mahabaratha ..oh..then he was adamant to join me ..then i brought him .. first 30 mins i was restless afraid that he might asked "Appa ..veetukku polama?" anytime ,but he was keen watching ,, every 10 mins I used ask "How is it? are you ok? " He said "I am OK appa" .. after intervel ..i myself mingled with movie ..during the climax ..when Karnan fell down and dying ..I just look at him .. Thaarai thaaraiya kaneer vadiyuthu Laughing

When movie ends he said "I didn't know that Krishna is such a bad guy" lol ..while returning home he truely said "Now I know why you always telling sivaji ganesan ..sivaji ganesan" Smile ..After that , he watched karnan atleast 5 times in youtube ,even once 2 days before ..

[Russellbpw]

LET US KNOW OUR THALAIVAR MORE CLOSER :

http://i501.photobucket.com/albums/e413/subbuchennai/Capture_zpsc32da758.jpg (http://s501.photobucket.com/user/subbuchennai/media/Capture_zpsc32da758.jpg.html)

[Russellbpw]

http://i501.photobucket.com/albums/e413/subbuchennai/Capture1_zps33218e69.jpg (http://s501.photobucket.com/user/subbuchennai/media/Capture1_zps33218e69.jpg.html)

[Russellbpw]

The Stylist Forever
The Tamil chevalier leaves behind him a kaleidoscope of characters and emotions
Kamal Haasan on Sivaji Ganesan


Sivaji saab is the genetic code embedded in every Tamil actor. Even if we try to be independent, the dna imprint remains. For 48 years, Tamils have been under the spell of Sivaji. He had a large heart—that was his medical problem too. We had almost given up on him in 1993 when the doctors gave him just two years. We took him to France, did everything we could. He survived his heart ailment for 15 years. But for his ill-health, he would have been active even in the last four years.

Sivaji was style personified—he would not take it off like a shirt. He slept in style; woke up in style; came to work in style. He was style. He was the trendsetter. And I'm proud to be his descendant.

My association with him dates back to my childhood. I was about four years old when we met in the studios. Once, he even said how I might have sat on his lap more than his children. He would always be in the studios then. I was the vidushak who would be made to recite Sivaji sir's dialogues on the sets.

[Russellbpw]

Contd....

Sivakumar, a fellow-actor, and I used to have sessions where we competed over narrating his dialogues. We would compete over who remembered more. That's the kind of effect he has. Even for the present generation, Sivaji is the man. Upcoming artists are told, "Become an actor like Sivaji." Even for my children, he is the ultimate.

As for criticism that Sivaji overacted or was loud, why don't these westernised critics look at Akira Kurosawa's films? We have a certain style that is rooted here. We have either actors or non-actors. The Japanese never compromised to suit European tastes and I respect them. So much so that Hollywood went on to adapt/remake Japanese films. This is part of an Asian aesthetic. Sivaji too has to be translated for a western audience.

For that matter, even the early Chaplin was "loud". And so were Hollywood stars of the early black-and-white era. We are more willing to learn and try hard to appreciate an Elvis Presley but not our own icons. If Elvis spawned a thousand clones in the West, so did Sivaji here. He is our Elvis. He is the King.

[Russellbpw]

Contd....

Now, an Indian funeral is itself so different—there's so much emotion, so many tears, such drama. A European funeral is such a contrast. There's great restraint. Even the sorrow is muted. Sivaji's acting is as much a part of our culture. But see how Sivaji in Thevar Magan turns a new leaf. Here, the actor steps out of his era. And Thevar Magan was my kind of salute to a doyen.

Personally, I can't be critical of Sivaji sir. I have been so close to him and such an admirer, I cannot be alive to his faults, if any. I lose my critical faculties. He's been a goading force, other than a guiding force. I am utterly biased about him and there's no scholar left in me. Sivaji has been such a challenge that it makes an actor ask himself, "What's the use of being born after him?" With Sivaji, you touch base.

The only thing Sivaji perhaps regretted was that he was not well-read like me. He lacked the vocabulary, he felt. That was his modesty. "I'm just a school dropout," he once said at a function. On the other hand, I have the dubious distinction of having uttered dialogues, even reciting poetry, in Telugu, Malayalam and other tongues. But I cannot read any of these languages. Whereas Sivaji was the master when it came to Tamil. Nobody could match up to him. Once, when I was a child actor, I could not pronounce arisi (Tamil for rice) correctly and he would intone it like me and make fun. He was the master of Tamil diction.

[Russellbpw]

Contd...

As a politician, Sivaji failed. He was too straightforward. He never asked for favours, and was not clever or even wise in politics. Sivaji behaved like a king even in politics. I differed with Sivaji's political beliefs, but that would not in any way lessen my regard for him. And whatever their political differences, Karunanidhi and Sivaji made for a great artistic duo. (Karunanidhi scripted Sivaji's debut film Parasakthi and many more.) If one was the mind, the other was the voice.

The irony is Sivaji gave me an opportunity to rehearse the death scene in real life. After Thevar Magan, where we did a death scene, I received news from Singapore that he had passed away during a function there. I was so shaken and went through such emotions, and I was only a happy fool the next morning to realise that the news was wrong. But this time it was for real.

(The writer is a renowned actor and filmmaker)

[Russellbpw]

Sivaji ganesan
1) Original Name : V.C.GANESAN (Villupuram C.Ganesan)

2) Popular Name : SIVAJI GANESAN -- the title "Sivaji" was given to Ganesan by the great Rationlist,Thanthai Periyar E.V.R.Ramasamy for his best performance in the role of Sathrapathy Sivaji in the stage play "Sivaji kanda Indu Saamraajyam" in the year 1946.

3) How Became An Actor: When he was 9 years old he ran away from his house. Nobody knew his whereabouts. After many days his mother and elder brother happened to trace him at a place near Trichirapalli where "Kampalaththaan Kooththu" a popular folk drama was taking place. Kattabomman's story was being enacted on stage in that Kooththu. Ganesan was very much interested in that particular drama. Even at that small age he had vowed that one day he would become an actor and do Kattabomman's role on stage.
Ganesan's mother brought him back to their house. She arranged through her elder son to get a placement for Ganesan in one of the popular drama troupes. Thus Ganesan first became a stage actor.

4) First film : His first film is "Paraasakthi". It was released in the year 1952.

5) Great Turning Point: "Parasakthi" was a great turning point not only in Sivaji Ganesan's acting Career but also for the entire Tamil Cinema Field. Before that there were mainly either Raja Rani Stories or religious and mythological stories with a number of songs which had great sway among Tamil Cinema audience. But "Paraasakthi" was a social film with revolutionery themes and lesser number of songs. More over the heart - catching, fiery dialogue by Kalaingar Karunanidhi made the film a super revolutionery one in terms of it's trend- setting nature and it's overall reformative impact on society.

6) Milestones : The Greatest Merit of Sivaji Ganesan is that no other actor either in Tamil Cinema or Indian Film Industry or in the whole
World has done such a great number of roles and acted in such a great varieties of roles depicting real life- like characters on screen and no other actor's acting carreer is so much saturated with such a great number of milestones in terms of unimaginable achievements as in that of sivaji Ganesan.

7)Meritorious Awards:
1) The Best Actor Award won in Afro- Asian Film Festival held in Gairo, Egypt in 1960.
2) Padmasri Title - 1966.
5) Padmabhushan Title - 1984
4) Chevalier Award of France 1995.
5) Dadha Saahib Paalkhe Award 1997.

8)Meritorious Qualities :
1) Modesty.
2) Punctuality.
3) Make-up Aptness and Physical Fitness that suit with 100% exactness any sort of role from Prince to Beggar and the Rugged Character to the Cultured Elite!
4) Infinite Veriety In Acting And Dialogue -Delivery - An Unreachable Feat by any other World Level Actor.


9)Unique Achievment: The No 1 ranked Actor the World has ever seen.

10) Ambition: Wants to act until the last breath of life and he would be even more happy, he once said, should his physical existence comes to an end while acting.

[Russellbpw]

12) Mother Tongue: Tamil

13) Native Place: Villupuram, a small town in South Arcot district, in Tamilnadu, India.

14) Academic Education: III std, at the preliminary level of school education.

15) Father's Name: P.Chinniah Mandraayer. Though poor was very rich in his sprit of patriotism! Was imprisoned many number of times for his continued support and participation in the then Indian Freedom Stuggle under the leadership of Mahatma Gandhi. Jail become his second home.

16) Mother's Name: Rajamani Ammal. While her husband was in prison she had to undergo all sorts of hardships to feed her children and maintain the family.Lack of food made them at times to forgo food.

17) Marriage: Married Kamala, already a relative of him, who was a resident of Nagappattinam near Trichirappalli, Tamilnadu. This couple begot two male children later named Ramkumar and Prabhu, and two female ones Shanthi and Thenmozhi. Today all the four are married. Ramkumar looks after and manages Sivaji Films. Prabhu has become one of the busiest, leading heroes of Tamil Cinema.

18) Political Affiliations: From his first film onwards he was considered to be a staunch D.M.K. party sympathiser. After 1955 some dramatic changes took place. He was a neutralist for some years.
But at the end of 1961 he become a strong supporter of Congress Party. In that year he took part and delivered an address in the state Congress party Conference in which the then Prime Minister Pandid Jawaharlal Nehru and Kamarajar were the main participants. In 1982 Mrs.Indira Gandhi made him the Rajya sabha M.P. After 1687 came out of Congress and floated his own Political Party. 2 years latter became President of Tamilnadu faction of Janata Dal. After a few years he quit politics.

19) Honours Bestowed Upon Sivaji Ganesan: In 1962 Sivaji Ganesan toured America as its Special Guest. There, he was given one of the highest houours of being the Mayor of Niagara City for one day. After Prime Minister Nehru, Sivaji was the only Indian to get this honour.

In Hollywood he met world famous actors like Marlon Brando and some leading Cinema technicians.
Egyptian President Naasar, Singapore former Prime Minister, Ceylon President Chandrika, Indian former Prime Ministers Nehru, Indra Gandhi, V.P. Singh, former President Dr. Radhakirishnan, former Governer -General Rajaji, former Chief Ministers Kamarajar and Annadurai, Present Chief Minister Kalaignar Karunanidhi, Ex-Chief Ministers M.G.R., RamaRao and Jayalalitha were not only his associates but his very great admirers too!

[Russellbpw]

What "Pillaiyaar Chuzhi" is for Letters (Yezhuththu), Sivaji Ganesan is for acting. Without touching him or starting with him the dictionary of acting won't get completed. Actor Raj Kapoor has earned for himself respect and recognition in world countries. Like that among our South Indian actors Sivaji Ganesan has done us proud by his world level popularity. Wherever Tamils live there the name of Sivaji Ganesan has become the household word for them.

It is an 100% established fact that Sivaji has accomplished the rare feat or achievement of committing his entire life for the sake of the art of acting!

Among the world famous actors, each of them has an individuating, unique style and method of his own in acting. But we can see in the one single actor Sivaji, all these different styles and talents are put together that he is able to portray in his acting any such particular style in the most perfect manner possible. If we try to scan his acting abilities with the help of a computer, we would be greatly startled and astonished. Even Steven Spielberg who created the Dino through computer would remain helpless had he been entrusted with the assignment of scanning Sivaji's acting abilities in a computer. To explain and criticise Sivaji's acting ability one is expected to be endowed with special talents.

May be the number of films acted by Sivaji are more than 300. But the number of character roles and kinds of 'abhinayas' portrayed in those films by Sivaji are really countless and innumerable! It would make anyone wonder whether his physical features were especially created for the express purpose of acting! He has got such an unbelievable and beautiful type of cinematic facial shape and get-up that one could film his facial features in all the 360 degree angles with equal beauty, charm and captivating enchantment. His eyes - if we look at them at close range,would seem as if prominently standing out and flashing forth brightness. His voice - would be roaring like lion! At the same time it (his voice) is also capable of bringing out the breezy softness of feminine nicety, whenever it is required.

[Russellbpw]

From his boyhood to his youth he has put on different feminine get-ups and attires and has acted in the vastly different roles of national and world famous women characters! He has acted in the character role of Noor Jahaan as well as that of Mumtaj. The filmi characters of the popular film "Manohara" like the hero Manoharan, his mother Pathmavathi, father Purushoththaman, Vasantha Senai, her son 'asadan' Vasanthan---all these different character roles have been acted in perfect manner on different occasions by the single actor Sivaji in "Manohara" stage drama!

The quality of acting that Sivaji had shown in his performance in the feminine role of Padmavathi in "Manaohara" drama has not been matched even by such a great and fine actress like Kannamba who did that role in the film "Manohara", some critics say!. That's the unique feat of Sivaji. That feminine nicety that marked it's stamp in his acting in dramas didn't part ways with Sivaji later during his cinematic career too. Whenever he acted in such soft character roles in cinema, those past, stage experiences of having acted in feminine roles helped him a lot. In the film "Theiva Mahan", the second son Vijayan's style of walking, his mannerisms, abhinayas etc. are an example for this. Those characters of Puranas and epics as were depicted in books in the form of writing, that of photos and paintings were all shown before our very eyes when Sivaji acted in such roles in films which remains one of his great achievements. Apart from these he has accomplished yet another great feat by way of registering in the minds of the audiences with the never-dying memories of such unforgettable, popular character roles like the following : Gunasekaran in "Parasakthi", Muththaiyan in "Kalvanin Kaathali", Sengoden in "Makkalai Petra Maharaasi", Parthiban and Vikraman (double roles) in "Uththama Puththiran", Rengan in "Padikkaatha Methai" Kannaiyan in " "Bhagappirivinai", Raja Sekar in "Paasa Malar", Sikkal Shanmuga Sundaram in "Thillana Mohanambal", Shankar, Kannan, Vijayan (triple roles) in "Theiva Mahan", Bharath in "Sivantha Mann", Prestige Padnaba Iyer in "Vietnam Veedu", Mookkaiya Servai in "Pattikkaadaa Pattinamaa", Barrister Rajni Kaanth in "Gouravam" etc., etc.

[Russellbpw]

When acting in extreme type of emotive scenes the eyes of Sivaji would seem reddish in colour. In colour films this would be seen in a crystal clear manner. That's not because of the application of any ointment. Whenever Sivaji acts emotionally or delivers dialogue ferociously or shows vigorous facial expressions, instantly his eyes would turn reddish automatically. When he comes back to normalcy his eyes would also turn to normal colour.

When we talk about 'eyes', the different character roles Sivaji has done in Purana films come to our memory. There is a saying that our Gods always keep their eyes open. Neither they would wink their eyes nor sleep, it is said so. In the film "Thiruvilaiyaadal" Sivaji who has acted as Siva Peruman has in none of the scenes winked his eyes! For us even to take note of that point while seeing the film becomes a strenuous job.

[Russellbpw]

If we join our friends in the playful game of trying to keep our eyes wide open for a long time, without doing any winking, then tears would naturally fill in our eyes with some irritating sensation. But putting on heavy costumes and ornaments on the body, speaking long dialogues in the midst of eye-blinding bright lights during film-shooting and at the same time keeping the eyes wide open without closing them even for a fraction of a second is not an easy job indeed! But Sivaji has managed it very easily. Not only that. While he was dancing in the 'Ruthra Thaandavaa' scene in the film he didn't at all wink his eyes. Now one could understand how great a trouble and pain Sivaji might have taken for doing that role with that much perfection and grammar!

As said above, in cinema, Sivaji has accomplished so many number of great feats. One of them is that he has, more than any other actor, acted in countless number of close-up shots in multi-different scenes. He has given infinite variety of expressions during such close-up shots. To shoot such remarkable close-ups of Sivaji it is a pre-requsite that the cameraman also has special abilities and creative tastes!

[Russellbpw]

To-day there has been so many novel, technical advancements that the modern negative film has got special qualities that bright lighting during shooting won't hurt either the artists' eyes or body, nowadays. 25 years back such advancements were not there. There was only one type of film then. That needed too much lighting for shooting. Without make-up one can not withstand the effects of such lighting.

If such was the condition inside the studio sets in those days, the situation at out-door shooting locations would be much more horrible. In the broad day-light and at the peak hours of the burning sun one had to face the most unbearable heat-waves! The reflectors used for shooting on such hot days made the worse things worst! It was under such grim and hard conditions that Sivaji had to do most of his films during his peak days in cinema!

[Russellbpw]

The 'Pillaiyar Chuzhi' for Sivaji's acting was drawn by a 'theru kooththu' drama (folk drama) titled "Veera Pandia Kattabomman". Only on seeing that he developed a craze for acting and joined 'Boys Company', a popular drama troupe! Even after his entry into cinema and even while his popularity was going on growing day by day, he didn't forget 'Kattabomman'. Through his 'Sivaji Nadaka Mandram' he enacted that drama on stage for 100 times! Even many more times it could have been enacted had not his throat got hurt and started bleeding because of his ferocious dialogue delivery. While he was acting in the climax scene he delivered emotional dialogue against Banerman, he bleeded and fell unconscious! All were shocked. It was that film enacted by him taking that much serious risks that fetched him the "Best Actor Award" at the Afro-Asian Cinema Festival at Cairo, Egypt in the year 1960! He was the first Indian actor to get such a Foreign Award.

In "Neethi" film excepting a single song scene he was wearing pant and shirt in the same colour throughout the film. He didn't bother about his image and all. Like that in the matter of continuity in costumes also his memory power is remarkable! Having acted wearing a particular dress in a scene and during when the shooting resumes after a gap of a number of days, even when the costumer forgets the continuity in costume matter Sivaji won't forget that and he would ask for the right dress to wear.

[Russellbpw]

By the help of the mere photographs (stills) one could clearly find out and name the different films of Sivaji. He is that much careful to change his make-up and overall get-up from film to film!

To-day many leading artists are reluctant to wear wigs. Even those with slight baldness near forehead, try to manage without wig by pulling up the hair from the back portion of their head towards the front-side!

But Sivaji inspite of his having beautiful, curled, original hair in most of his films he has used wigs. He himself applies finishing touches to his moustache and eyebrows!

[Russellbpw]

For the role of Appar in "Thiruvarutchelvar" he has spent three hours daily for his exclusive make-up. To wipe it out an hour. To act in that role he has considerably reduced the quantity of in-taking food in order to make his body a little more lean.

In "Theiva Mahan" Sivaji has acted in the Triple role of father and two sons with a face that looks as if charred by fire. Whenever removing that make-up after the day's shooting his face's original skin also got stripped out here and there. After the regrowth of skin again the same make-up and same pain-taking!

In the beginning Sivaji exhibited his exceptional ability in dialogue delivery while he was acting in films penned by such towering personalities like Kalaignar Mu. Karunanidhi, Sakthi T.K.Krishnasamy, A.P.Nagarajan and so on. Afterwards Sivaji acted in films which gave importance to facial expressions. Those were films with sound story value.

[Russellbpw]

REMINISCENCES

I have come across many unforgettable incidents through which I have learnt the practicality of life and which have also added pride to my life’s achievements. One of it involves eminent actor Sivaji Ganesan. I was once offered a program in Mangalore, Karnataka, for which I planned to perform a dance drama called Dharmamoorthy (on Jesus Christ). Sivaji Ganesan was to preside over the function. Unfortunately due to very bad climatic conditions, all the flights were cancelled. Despite the difficult and risky journey by road, Sivaji Ganesan opted to drive all the way from Chennai to Mangalore because of the respect and love he had for me since I had worked with him in many films as a choreographer.

- Udupi Laxminarayan

[Russellbpw]

Conversations Over Chai

Come in, sit down, converse... Let's talk movies, music, books


I have always been wary of watching Sivaji Ganesan on screen. My introduction to the thespian came through watching him on Oliyum Oliyum, the Tamil version of Chitrahaar. And on the occasional regional language film that DD showed on Sunday afternoons. And, frankly? Weaned on Amitabh and Dharmendra, Rajesh and Vinod, a corpulent man, jowls quivering with emotion and eyes red with anger, whose dialogue delivery was more a declamation than speech was not very enthralling. When Sivaji Ganesan thundered, yenna da? even the heavens trembled.

And of course, there was the slight Malayali snobbishness – our actors were better than their actors. I conveniently forgot that MG Ramachandran and his arch nemesis MN Nambiar were both Malayalis. And that neither believed in restraint. And if I thought about it at all, then I would have shrugged it off as all the Tamil film industry’s fault – they demanded over-the-top theatrics.

And then, some time in 1997, I got to watch a Malayalam film called Oru Yaathramozhi. I was blown away by the pathos the Nadigar Thilakam brought to his role as a man who meets his only son as an adult, develops a close relationship with him; not knowing that the son is on the lookout to kill the father who abandoned his mother and him.

It was a revelation. I began to understand just why the veteran actor commanded the respect that he did. And so when I got a chance to watch Muthal Mariyathai, a movie that had released more than a decade earlier, I grabbed it.

In a dilapidated hut on the banks of a river, an old man, Malaichami (Sivaji Ganesan) lies ailing; it is the talk of the village; he had been their headman. The villagers have all massed at his wife Ponnatha’s (Vadivukkarasi) place begging her to stiffen her upper lip and go get him. He will not step into the house of his own volition, of that they are sure. The wife’s voice rises in indignation – why are they all blaming her? She had hoped that some of the village elders would have gone to bring her husband back. The villagers move to the hut; they are indignant on the ailing man’s behalf. The wife has not only not come to visit, she hasn’t allowed her daughter to come to her father.

The patient overhears the discussion; there’s a resigned smile on his face. Suddenly, as he draws a painful breath, far away, its pang is felt by a young woman who is in jail. He is waiting, waiting, and no one has any idea why, or for whom. She is suffering too – each mile that she travels cannot be too soon, and she does not know what she will find at journey’s end.

[Russellbpw]

One of the village elders comes in to the hut – the man’s wife, daughter, son-in-law and grandchild have all come to see him. Could he open his eyes and see them? He doesn’t. His wife is infuriated. Who else but she would have put up with this man for over thirty years? And now, he is languishing in love? As her voice rises and falls in condemnation, the scene segues effortlessly into a flashback.
35
If it is not her husband, then it is her husband’s orphaned nephew who is at the receiving end of her sharp tongue. At least her husband had a stick and four goats, she tells him; you don’t even have a piece of cloth to call your own and yet you sit there begging for food. As she desultorily serves her husband lunch with the same hand she used to wipe her nose, he quietly leaves in disgust. She is unperturbed.
4
But the skies are clear; the sun is high up and there’s a pleasant breeze; Malaichami cannot be unhappy. He proceeds to the fields. As he sees his workers toiling in the fields, he bursts into song while they join in the chorus. It is clear that he is regarded with affection and respect.

A lone voice, clear and pure takes up the refrain from across the fields. Malaichami is upset when he sees someone step across the fence. They are immigrant workers who have left their village due to the famine, hoping to see if they can earn a living somewhere else. While the father is humble and subservient, the daughter (Radha) doesn’t take kindly to Malaichami’s teasing comments.

When he asks who she is, the girl informs him that she has a name – one that has been bestowed upon her in a temple, in the presence of the deity and many thousand relatives and friends. She is Kuyil (Cuckoo); spirited, independent and very much no-nonsense.
67
Malaichami is amused, and sends them on their way. He is not as amused when he sees them building a hut on the riverbank the next day. The old man explains that they had not been able to find work either in the village or the fields; his daughter had had the bright idea of ferrying the villagers over the river so they could earn their living. Malaichami is not unkind; he agrees, warning them that they should ask permission first. He even inaugurates the boat service.
910
Days later, he and his nephew are alone at home, when he spots a sparrow pecking at grains on the window sill. Amused, he breaks into a song begging the sparrow to find a mate and build a nest in their home. As he addresses the sparrow, he is surprised to hear it answer. Or so it seems.
1211
Kuyil, who was passing by selling fish, couldn’t help but respond. But when she hears him shout, Kuyil hides. Malaichami is intrigued. Who is there in the village who can answer him so well in song?
1413
The arrival of his wife soon puts a stop to any thought of music or song. At the fields, the workers are happy at the increased yield. Malaichami gently points out that it’s their hard work that has cause the earth to yield so much. And despite their protestations, he asks the overseer to share a sack of paddy amongst the workers.
1718
As Malaichami wanders around, he cannot keep from singing; once again, a disembodied voice answers him in song. Who is it?

In a bid to find out, Malaichami continues to ask questions in verse; and gets answers in return. Yet, he cannot find the singer. Once again, the song dies on his lips with the arrival of his wife. She is aghast at the idea of a responsible mature man singing in the fields. And furious when she finds out that he has allowed the workers to share a sack of paddy.
1920
If it were his money, then he would be bothered, perhaps. The workers are disgusted with her attitude, and quietly put back the paddy they had been given. Kuyil is witness to Malaichami’s humiliation.
2123
Malaichami remembers how his father-in-law had fallen at his feet to save their honour. As always, Malaichami turns to song to express feelings that dare not say out aloud. Kuyil’s sympathy finds her responding to his queries, and when he asks (sings) who she is, she cannot hide anymore.
He is surprised and amused, perhaps even attracted (a bit); it is clear that she thinks of him as she would her father.
2627
It does hurt his pride a bit, and when she challenges him to lift a heavy boulder, he asks her what the reward would be – it will prove he is young (and not only at heart), she says.
2829
He teases her – that’s not enough. Would she marry him? Shocked, she stares at him; then, not one to give up a challenge, promises to marry him if he succeeds. He has no intention of following up on his teasing, but when she leaves him, cannot resist trying to lift up the boulder, if only to prove to himself that he is young and strong.
30
Needless to say, he doesn’t succeed.

From then on, every time he passes their hut, he cannot resist trying – much to Kuyil’s amusement. It angers her father when he hears about it, but Sengodan, the village cobbler, tells her Malaichami’s backstory. It shakes her to the core, and only makes her more sympathetic to a man who has become a friend.

Their friendship develops slowly with Malaichami helping her sell her goat for three times its worth; and Kuyil cooking the fish he helped her catch and forcing him to eat a meal at her house – she is aware of the hurt and sadness that he hides behind his bonhomie, and from that deep well of pity arises a love she does not care to hide.
31323334
He’s touched by the care with which she serves him, and an affection that he hasn’t experienced for he cannot remember how long. It's the beginning of a beautiful friendship.

Finally, one day, Malaichami succeeds in lifting the stone. Kuyil, who has watched him is astonished, but Malaichami is embarrassed.
3536
There is a side plot about the romance between Malaichami’s nephew and Sengodan's daughter, Sevuli (Ranjini). When her father fixes her marriage, the two elope. As they belong to a lower caste, Sengodan is afraid that she will be dishonoured. He comes to Malaichami for help. The latter is aghast – a relationship between castes? That’s against tradition, and the family’s honour. As he begins to search for the lovers, Kuyil, who has been helping them is furious – he is more bothered about tradition? Where was this tradition when he became friends with her?
37383940
Better sense prevails and he gets the two of them married. Kuyil finds her affection deepening into love.
4142
Meanwhile, the two young lovers are deliriously happy. Until one day, Sevuli is drowned. The Panchayat brings in a verdict of accidental death, but her father is not satisfied. He has proof she’s been murdered.
4344
Malaichami is perturbed – who in the village would commit such a heinous crime? That senseless tragedy is compounded by another. And Malaichami is a broken man. The music is finally stilled.

His only solace is Kuyil, but even that’s not destined to last.
45464748
It brings matters to a head, however, and despite his hurt at the way their relationship is tarnished in public, he stands by her. Kuyil is curious – why did he say what he did?
49505253
When he confesses that he said it in the heat of the moment, she is devastated. Her reaction shocks him. But Kuyil is unrepentant. Her heart beats for him. And can he say he doesn’t care for her?

How can Malaichami respond? And his wife? It’s not in her nature to stand aside. How will the village panchayat respond to the headman’s indiscretions? What is the dark secret that Malaichami is hiding? And Kuyil? Will her self-respect allow her to keep silent in the face of his rejection?

As I mentioned earlier, Sivaji Ganesan was Malaichami; benevolent, playful, paternal – who, bound in a claustrophobic marriage, becomes friendly with the boatman’s daughter; a relationship that matures into love. His sorrow when faced with his wife’s shrewishness, his almost-constant humiliation at her hands, his affection and benevolence toward the villagers, and his wonder at being loved unconditionally by a girl young enough to be his daughter – it was amazing to see all that expressed with very little dialogue. Even when Kuyil asks him to be true and ask himself if he didn't love her, he is adamant he doesn't - because he cannot imagine himself doing so; she's young enough to be his daughter. However, once he admits it to himself (and it's a hard thing to do), he has no reservations about admitting it to her.

Vadivukkarasi as Ponnatha was no less effective – she makes you itch to slap her. She constantly rubs her husband’s face in the fact that it’s her father’s money that allows him to swagger around as the headman of the village. And makes no bones about publicly insulting him, or even calling the Panchayat and her relatives to punish him for daring to consort with a lower-caste woman. Everyone knows her for what she is, her daughter, the villagers, but she is not cowed down – she is dominating, domineering, and absolutely unlikeable, and the actress ensured that we hated her. Yet, in the end, when she is faced with the bitter truth, and she deflates into nothingness, one feels a sneaking sympathy for a woman; you get the feeling that, in that one moment, she has lost something irrevocable. And there’s a fleeting sadness because her pride was all that she had.

Radha. What can I say about her? This was an actress who was known for her glamorous roles. Who sashayed on the screen in false eyelashes, mini skirts and enough make-up to make taking it off an hour-long endeavour, and who was happy to remain arm-candy to the various heroes who happened to be around. She was also the ruling heroine of the time.

Kuyil was a challenge; one that she handled with such ease that one wishes that she had been given so many more opportunities than she received. Her sprightliness and independence is established right in the beginning. Her courage in standing up for what she feels is right comes to the fore when she excoriates Malaichami for giving in blindly to tradition. Her sympathy for the latter, and its slow development into a lasting love, where no sacrifice is too great to ensure his happiness – the actress used her beautiful eyes and mobile face to great effect. It was a role that most heroines would give their eye teeth for. And it’s to Radha’s credit that, nearly twenty-five years later, I cannot imagine another contemporary actress doing it as well.

This was another national award winning performance that got shafted at the National Awards – Radha lost out to Suhasini in Sindhu Bhairavi, and across the border in Kerala at least, shock rippled through cinema-lovers. The reactions to Sridevi’s shocking loss three years before this was being replicated across the state - How could they?

Muthal Mariyathai is a realistic depiction of different relationships between man and woman on one side, and a sensitive exploration of a May-December romance on the other. With Bharatiraja masterfully helming his own script, and Ilaiyaraja’s melodious score (and background), Muthal Mariyathai merged story, music and acting into one harmonious whole. For the first time (that’s what I read somewhere; if it’s not, please let me know), the maestro used Esa paatu – the musical trope where one verse asks questions and the following verse (by another singer) provides the answers.

At the end, I became a diehard fan of Sivaji Ganesan and will now sit through even his most theatrical of films (in small doses). That's the Power of Nadigar Thilagam !!! Puriyaadhavargalukku avar endrum Pudhir...! Purindhavargalukku Endrum Avar Punidham !

[Russellbpw]

‘Nadigar thilakam’! He was popular as ‘Simmakuralon’ – having the voice of a lion! He was the model for acting for all his successors. Acting meant everything to him. He acquired his acting skills by working on the stage from his younger days and his debut movie was Parasakthi (1952). He was greatly attached to K. B. Sundarambal. He used to ask the great singer render old songs whenever he was free in between his schedules. During the shooting of the film Thiruvilaiyadal, A. P. Nagarajan, the director of the film was preparing a shot for a song sequence with Sundarambal. At that time, Sivaji Ganesan entered the spot and asked the director whether he was going to shoot the ‘sharbat song’! Nobody present there could understand what Sivaji meant. Then Sivaji came out in a lighter vein that he meant “gnana pazhathai pizhindhu …’ song! To this, KBS ridiculed Sivaji as ‘Netrikanna’ in a lighter vein! Then Sivaji pretended as though pacifying KBS and said that he wanted to see the shooting of that particular song because he was very much impressed when he heard its audio version. KBS was teary with joy at Sivaji’s words.


'Kaka' Radhakrishnan continued, "Sivaji Ganesan's father Chinnayya Mandrayar was a great patriot. He took part in the freedom struggle. He plotted with some other men to blow up the train with dynamite that was carrying the British army. But the team was caught by the police and Sivaji's father was also put in jail. Sivaji was born on that particular day, on 1 October 1928. His father, who was released after seven years of imprisonment, took Sivaji, a seven-year old to watch Kattabomman drama. In those days, small boys required for one or two scenes in the drama would be picked up from among the audience, they would not be regular artistes. On that day, Sivaji, who was sitting in the front row, was picked up for stage appearance. He was to stand as part of the British army. Sivaji’s first stage experience was an accident, not planned. But, on returning home, Sivaji’s father beat him severely censuring him for having joined the British army (on stage only, of course)! Sivaji’s mother Rajamani Ammal gave her son fomentation as Sivaji had red patches all over his body due to the beatings."

Radhakrishnan recalled some anecdotes that happened when Sivaji worked with M. R. Radha. “M. R. Radha left our troupe and returned after sometime on his own. Both Radha and Sivaji had a lot of affection for each other. Radha used to comb our hair, clean the rooms and even the bathroom as he was always particular about cleanliness. And he knew to repair electrical goods and automobiles.

[Russellbpw]

Sivaji donned the role of a woman in a drama ‘Pathibhakthi’. Sivaji was required to push down Radha and hit him with his leg in a particular scene. But Sivaji hesitated because he had great respect for Radha and looked upon him as his own father. Radha tackled the situation cleverly by falling down on the floor and shouting ‘iyayyo …iyayo …’, signaling to Sivaji to hit him with leg. After the scene was over, he censured Sivaji with harsh words for having failed to act. Radha was always for competitive performance. During the next staging of the play, Sivaji excelled Radha in that particular scene. Radha inculcated in Sivaji the feeling of identifying oneself with the character he acted.

Majordasan – "I should thank Major Sundararajan only for my close contact with Sivaji Ganesan. When I interviewed Sivaji for the first time I asked him how it happened that Sivaji acted in the role that was marked for MGR in the ‘Sivaji kanda Indu rajyam’ drama, written by Arignar Anna. 'Madi Oli' Shanmugam tried to defuse the situation by telling Sivaji that I, being very young, didn’t know that I shouldn’t have put that question. But, Shivaji didn’t mind my question. He said, "In the year 1946, Dravidar Kazhagam was making arrangements to hold its 7th Self-respect conference in Madras. The drama was meant for that occasion only. Even the costumes were ready for MGR. But subsequently MGR backed out, I didn’t know the reason. Anna asked me to do the role and gave me the script which contained 72 pages of dialogues. The time left for the staging was only one week. And, Anna came again in the evening. I performed before him delivering the dialogues with suitable modifications in voice. Anna was so impressed and surprised at my performance. The dresses stitched for MGR were altered to suit my measurements. Anna brought Periyaar who used to say that fine arts and artistes were responsible for the degeneration of the society to watch the drama. Periyaar was so pleased and wondered that Anna had conveyed in a single drama what all he had planned to tell at the conference. When Anna introduced me as Ganesan to Periyaar, he told me that I would be Sivaji Ganesan thereafter. I got this title even before I entered cinema."

[Russellbpw]

Preface

I have nothing to write a preface about Late Sivaji Ganesan as I could only recall a Radio Interview of Ilayaraja during the year 1978 when he was asked to comment on this legend. I quote his comments as under:
"A Rose has its own fragrance. Just because Ilayaraja has told that Rose has a special odour it will never get supplemented. If I talk anything about him, it would be exaggeration, else even if I don't say anything about him, his ledendry is not going to fall.
Shri. SIVAJI GANESAN IS A CLASS OF HIS OWN"
I want to maintain the same status quo except for telling the fact though I never watch movies, I can proudly say that Sivaji Ganesan is the only actor who was born to stay permanently in the hearts of millions of fans all over the world.
Sivaji Ganesan

Viluppuram Chinnaiahpillai "Sivaji" Ganesan (October 1, 1928 - July 21, 2001) was an Indian film actor and one of the first method actors in India , active during the latter half of the 20th century. His fame came from his versatility and expressive prowess in Tamil cinema . He was the first South Indian film actor who won a best actor award in an international film festival, the Afro-Asian Film Festival held in Cairo , Egypt during 1959. Sivaji's legacy of acting is still admired today, also being an influence to many other Indian film actors. Many contemporary actors in South India have confirmed that their acting styles were influenced by Ganesan.
Acting career
Debut as a lead artist

Apart from his immense success and reception in Tamil cinema , he has also acted in Hindi , Telugu , Malayalam , Bengali , and Kannada-language films. Ganesan's first film was the Tamil film Parasakthi in 1952, co-starring actress Pandari Bai . The script for the film was written and directed by the now- Chief Minister of Tamil Nadu , M. Karunanidhi . He took his stage name from Emperor Shivaji , one of the roles he had once enacted.
Donning versatile roles

In most of Ganesan's films, he played multiple roles, commercial roles, and roles of a Hindu deity specially the Lord Shiva role. The portrayal of Lord shiva in the movie Thiruvilayaadal won him lot of accolades in and around the film industry. In the film Navarathiri (1964), Ganesan donned nine different roles that represented the nine emotional states of a person. Hindi actor, Sanjeev Kumar , was inspired by this film and reprised the nine roles in Naya Din Nayi Raat in 1974. Ganesan could strike a balance between commercial cinema,Mythological cinema and experimental cinema. Sivaji was always unique when compared to other actors in India during his generation. Expert analyst from cinema admitted the three best versatile actors from India at that time were Shivaji, Dr.Rajkumar and N. T. Rama Rao . He experimented in films like Thiruvilayaadal , Thiruvarutselvar , Thirumal Perumai , Karnan , Veerapandiya Kattabomman , Thillana Mohanaambal and Raja Rishi . His role in the film Veerapaandiya Kattabomman made him the first South Indian actor recognized outside India in the Afro-Asian film Festival at Egypt. He was also applauded for his acting in the film Aalyamani which was remade later by N. T. Rama Rao .
Appealing to the masses

Sheer variety of Ganesan's roles gave him much acclaim and honour. He co-starred with his counterpart, M. G. Ramachandran in one film, which was Koondukkili . He has worked with many of the leading actresses of his time, including Savithri , Padmini , B. Sarojadevi , K. R. Vijaya and J. Jayalalitha . He also co-starred with other lead actors such as Gemini Ganesan , Muthuraman , M. R. Radha , and many more.


Though he accumulated awards throughout the '50s and '60s, it was in 1972 that Ganesan delivered his first all-time blockbuster Vasantha Maaligai . In 1979, he delivered his second and final all-time blockbuster Thirisoolam , adapted from the Kannada film Shankar Guru in which Dr Rajkumar had played the lead role. After this, Sivaji Ganesan began acting in supporting roles. Due to his popularity and his rival MGR's success in politics Shivaji entered politics and had to face big setback as he lost consecutive elections. But due to his proximity with the then prime minister Indira Gandhi he was made the member of Rajya Sabha in 1983. Indira Gandhi's death in 1984 also brought Sivaji's political career to an end.
Nearing retirement

In the 1990s, as Ganesan was aging, he co-starred with several other actors. His notable films supporting roles were Veerapaandiyan , Jalli Kattu , Pudhiya Vaanam , Thevar Magan , Pasumpon and En Aasai Raasaave . His last film before his death was Padayappa in 1999 which was also a blockbuster.


Apart from his numerous roles as a single star on screen, Ganesan has acted in supporting roles with many leading actors from different eras. Ganesan has co-starred with M. G. Ramachandran , M. N. Nambiar , Gemini Ganesan , Kamal Haasan , Rajinikanth , Prabhu Ganesan , Sathyaraj , Vijayakanth , Mohanlal , Ramarajan , Y. G. Mahendran , Sivakumar , K. Bhagyaraj , Karthik Muthuraman , Arjun Sarja , Joseph Vijay and Abbas . He has also worked with a vast amount of directors and producers. His legacy continues to be remembered today and is looked upon by many leading film actors.
Death

Suffering from respiratory problems, Ganesan was admitted to the Apollo Hospital in Chennai on July 21, 2001. He also had been suffering from a prolonged heart ailment for about 10 years. He died at 7:45pm (IST) on July 21, 2001 at the age of 73. A documentary, Parasakthi Muthal Padayappa Varai was made to commemorate Sivaji Ganesan's legacy. His funeral was attended by thousands of viewers, politicians and personalities from the South Indian film fraternity.
Legacy
Statue

A statue was erected in Chennai , Tamil Nadu to honour the actor in 2006. It was unveiled by the Chief Minister M. Karunanidhi .
Actors' Day

The former South Indian Film Artistes' Association president Vijayakanth declared that October 1, the birth day of Ganesan, would be observed as Actors' Day in the Chennai film industry .
Domestic popularity

Sivaji Ganesan has remained as the most popular Tamil actor with the most of number of fans. This fact has been confirmed by many independent surveys conducted.


The popular Tamil magazine Kumudam conducted a survey in 1990. Sivaji Ganesan was voted as the most popular actor with (35%) votes followed by M. G. Ramachandran (30%), Rajinikanth (20%) and Kamal Haasan (15%). Though the survey was conducted in 1990, when Sivaji Ganesan had almost retired from acting and Rajinikanth and Kamal Haasan were rising stars in Tamil cinema.
Popularity in the US

During a visit to the U.S. in June 1995, Sivaji Ganesan found himself in Columbus, Ohio . Mayor Greg Lashutka named him honorary citizen of Columbus at a special dinner.


In 1962, Ganesan toured the U.S. , where he was given the honour of being the mayor of Niagara City for one day. He along with the former Indian Prime Minister Jawaharlal Nehru were the only two Indians to be honoured this way.


When actor Marlon Brando visited India, he was shown film footage of Sivaji Ganesan. From then on Brando admired Sivaji Ganesan for his acting style. He also stated that "Sivaji Ganesan may act like me but I cannot act like Sivaji Ganesan."

Awards and honours

Sivaji Ganesan's most prestigious award was the 'Chevalier' in 1995, awarded by the National Order of the Legion of Honour in France . This is one of the main decorations of the French Republic which is conferred to honour the most original and talented personalities, for their remarkable contributions in the field of Arts and Literature in France and all over the world. On April 22, 1995, at a ceremony held at the MAC Stadium, Chennai , Sivaji Ganesan was presented the Chevalier title and medallion by the French Ambassador to India, Philip Petit. J. Jayalalitha , the entire Tamil film industry and representatives of all other Indian regional film industries were present at the ceremony.
Other awards

Afro-Asian Film Festival Best Actor Award, 1959
Padma Shri , 1966
Padma Bhushan , 1984
National Film Award - Special Jury Award for Thevar Magan , 1993
Chevalier (Knight of the Ordre des Arts et des Lettres , France ), 1995
Dadasaheb Phalke Award , 1996
Kalaimamani , 1997
NTR National Award , 1998
Honourary doctorate

[HARISH2619]

Outstanding work surya sir,thank you very much for your efforts

[eehaiupehazij]

dear RKS. Like a summer shower with thunder, like an oasis amidst a desert, like a Godzilla emerging from deep blues.....Like NTR's Krishna showing his viswaroopam high blues to NT's Karnan...amazing pages in succession. This thread feared to have had an irreversible plastic sagging, now gets stretched within its elastic range thanks to your மலைக்கவைக்கும் spurt of postings! Thank you Sir...for keeping us warm blooded.

Ravikiran, I am reminded of this Bond title song:

He always runs....while others walk!.....and he strikes....like THUNDERBALL! this song matches your traits too RKS!

[kalnayak]

ஆழிப்பேரலைகளாய் (Tsunami) சுழன்றடித்தீர் Ravikiran Surya!!! Congrats!!! எப்ப படிச்சு முடிக்கிறதோ, தெரியலையே!!! சொக்கா!!!

[Gopal.s]

ஏம்பா , இங்கே வர கூடாதென்றாலும்,மனசு கேக்கலியே.(வாசு மாதிரி கல்மனம் இல்லை எனக்கு) இப்படி அனாதையாய் விட்டு விடுறீங்களே தொபீரென்று?நான் வந்து மாஞ்சு மாஞ்சு எழுதினால் மேலே மேலே போட்டு ஒரே நிமிடத்தில் பதிவை மூணு நாலு பக்கம் பின் தள்ளி சமாதி கட்டுவீர்கள். யாரும் போடாத போது சும்மா கை கட்டுவீர்கள்.என்னய்யா இது? அதுதான் முழுக்க காலி பண்ணி கொடுத்து ,விளயாடிக்கோங்க என்று ஒதுங்கியாச்சே? எங்கே ரவி,ராகுல் எல்லாம் கூட காணும்?

ரவி கிரண் சூர்யா -நெஞ்சார்ந்த நன்றிகளும் ,வாழ்த்துக்களும். அசுர உழைப்பு.தூள் நைனா.பட்டை கிளப்பிக்க.

[Richardsof]

http://i59.tinypic.com/v6hgxz.jpg

[KCSHEKAR]

LET US KNOW OUR THALAIVAR MORE CLOSER :
http://i501.photobucket.com/albums/e413/subbuchennai/Capture_zpsc32da758.jpg (http://s501.photobucket.com/user/subbuchennai/media/Capture_zpsc32da758.jpg.html)

Dear RKS,

The Correct Date of Birth of Nadigarthilagam is - 01-10-1928, 4.30 pm

[Russellbpw]

http://i501.photobucket.com/albums/e413/subbuchennai/pic_zps321b21f8.jpg (http://s501.photobucket.com/user/subbuchennai/media/pic_zps321b21f8.jpg.html)

[Russellbpw]

http://i501.photobucket.com/albums/e413/subbuchennai/pic2_zpse3a3bc03.jpg (http://s501.photobucket.com/user/subbuchennai/media/pic2_zpse3a3bc03.jpg.html)

[KCSHEKAR]

ஆழிப்பேரலைகளாய் (Tsunami) சுழன்றடித்தீர் Ravikiran Surya!!! Congrats!!! எப்ப படிச்சு முடிக்கிறதோ, தெரியலையே!!! சொக்கா!!!
Good work RKS Sir

[Russellbpw]

http://i501.photobucket.com/albums/e413/subbuchennai/img_zps1cd4b3b4.jpg (http://s501.photobucket.com/user/subbuchennai/media/img_zps1cd4b3b4.jpg.html)

[eehaiupehazij]

This is also from media only, I am used to seeing Nadigar Thilagam.com almost every week. There I got this link. I do not know if this is correct.

http://www.thalaivansivaji.com/sivaji-kural-9/


கல்லாத பேரையெல்லாம் கல்வி பயிலச் செய்து காண்பதில் தான் இன்பம் என் தோழா
a material fromm Thiru. Sailesh Basu of MGR thread
:idontgetit:

[KCSHEKAR]

செலுலாய்ட் சோழன் – 17
சுதாங்கன்

சிவாஜியின் பரத நாட்டிய திறமை வெளிப்பட்டதற்கு உதாரணம் தூக்கி தூக்கி படத்தில் வரும் பாடல் `குரங்கிலிருந்து பிறந்தவன் மனிதன்’. இந்தக் காட்சியில் சிவாஜியுடன் நடனமாடிய இருவருமே நாட்யத்தில் நன்கு தேர்ச்சி பெற்றவர்கள். அப்போது சினிமாவில் ந்டனமென்றாலே இந்த சகோதரிகளைக் கூப்பிடுங்கள் என்று சொல்லுகிற அளவிற்கு புகழ் பெற்றவர்கள் அவர்கள் தான் லலிதா, பத்மினி ராகினி சகோதரிகள்.

இந்தக் காட்சியில் சிவாஜியுடம் நடனமாடியவர்கள் பத்மினியும், ராகினீயும். இருவருமே படத்தில் அரசகுமாரிகள். சிவாஜி ஒர் பைத்தியம் மாதிரி அந்தக் காட்சியில் நடிப்பார். அதாவது மற்றவர்கள் செய்வதை அப்படியே செய்து காட்டுவார்.

இப்போது அந்த இருவரும் பாடி நடனமாடுவதைப் போலவே சிவாஜியும் செய்து காட்ட வேண்டும். அந்தப் பாடல்தான் குரங்கிலிருந்து பிறந்தவன் மனிதன்’ இந்த பாடல் காட்சியை இன்று பார்த்தாலும் அசந்தே போவோம்
அந்த இரு நாட்டிய தாரகைகளுக்கு இணையாக நடனமாடியிருப்பார். அதற்குக் காரணம் சிவாஜி கணேசனுக்குள்ளிருந்த அந்த ஈர்க்கும் சக்தி. எத்தனையோ பேர் நடனமாடுவார்கள். ஆனால் சிலர் மட்டுமே நடனத்தில் புகழ் பெறுகிறார்கள்.
நடனத்தில் மிக முக்கியமானது தாளமும், பாவமும் தான். இது சொல்லிக்கொடுத்து வருவதில்லை. அது பிறப்பிலேயே, இருக்க வேண்டும். இதை ஆங்கிலத்தில் `GENETIC INFLUENCE’ என்பார்கள்.

சினிமாவிற்கு வருவதற்கு முன்பே தன்னிடமிருக்கும் தாளம் பாவ திறமைகளை தன் நாடகங்களில் வெளிப்படுத்தி இருக்கிறார் சிவாஜி.

உதாரணமாக நாடகத்தில் அவர் பெண் வேடம்போட்டு `நூர்ஜகான்’ ஆக வருவார் . அப்போது ஒரு நளினமான நடை நட்ந்து வருவார் ச. பெண் வேடத்திலிருந்து இந்த சிவாஜியின் நடையையும் நளினத்தையும் பார்க்கவே ரசிகர்கள் திரும்ப திரும்ப வருவார்களாம்

வெளியூர்களில் நாடகங்கள் நடக்கும்போது, பல ஊரில் அந்த ஊர் பணக்காரர்கள் சிவாஜியை பெண் என்றே நினைத்து ஆசை நாயகியாக வைத்துக் கொள்ள தூது அனுப்பிய சம்பவங்களும் அவரது வாழ்க்கையில் உண்டு.
இதை சிவாஜியே ஒரு முறை என்னிடம் சொல்லியிருக்கிறார்.

நடனத்தில் மிக முக்க்கியமானது தாளம் . அத அடவுக்கேற்ப ஆடவேண்டும். நவரச பாவங்களுக்கும் நாட்டியத்தில் தாளக்கட்டு உண்டு. இந்த நடன அடவுகளுக்கு பஞ்ச நடை என்று சொல்வதுண்டு. உதாரணமக திகிட,என்றால் 3 அடிக்குண்டானது திஸ்ரம் என்பார்கள். தகதிமி என்றால் 4 இதை சதுஸ்ரம் என்பார்கள். தக்கதகிட 5 இது கண்டம். தகிடதகதிமி 7 இது மிஸ்ரம்/ தகதினிதக்கதகிட 9 இது சங்கீர்ணம்

பெரும்பாலும் ரெளத்திரமான நடனங்களுக்கு, சிவதாண்டவமெல்லாம் இந்த சங்கீர்ண அடவுக்குள் வரும். அதே போல் இந்த தூக்குத் தூக்கி பாட்டு மிஸ்ரத்தில் அமைந்தது. அந்த அடவுக்குள் ஆடவேண்டும். அதற்கு அந்த தாளம் என்பது ஆடுபவரின் உடல் மூலமாக வெளிப்பட வேண்டும்.

கூடவே அதற்குண்டான பாவம் வெளிப்படவேண்டும், காதல் நடனத்தில் கோபம் வெளிப்படக்கூடாது. இதை அப்படியே உள் வாங்கியிருப்பார். தூக்குக் தூக்கி இந்த பாடல் காட்சியில் பத்மினி, ராகினி இருவரின் முக பாவங்களை விட சிவாஜியின் பாவம் தூக்கி சாப்பிட்டு விடும்

ஆரம்ப காலங்களில் சிவாஜி நாடகக்குழுவில் இருந்த போதே சாஸ்திரப்படி பரதம், பாடல்களைக் கற்றுக் கொண்டவர். ஆனால் பின்னர் வந்த கமல்ஹாசனை போல் முழு நேர பயிற்சி கிடையாது.

சிவாஜி பெரிய கர்நாடக சங்கீதப் பிரியர். எம்.ஜி.ஆருக்கு அதில் பைத்தியமே உண்டு. இருவருமே ஒரு பாடல் உருவானவுடன் அது எந்த ராகத்தில் உருவானது என்று சட்டென்று சொல்லிவிடுவார்கள்.

சிவாஜி மேடையில் பாடிக்கொண்டிருந்தவர்தான். அவர் குரல் அப்போதெல்லாம் மிக அருமையாக இருக்கும் பிறகு திரைக்கு வந்ததும், தன் கவனம் நடிப்பை விட்டு திசை திரும்பி விடக்கூடாது என்பதில் கவனமாக இருந்தார்.
அதற்கு அவர் சொன்ன உதாரணம். எம்/கே. தியாகராஜ பாகவதர், டி.ஆர் மகாலிங்கம். இந்த இருவருக்குமே அபாரமான குரல்கள். அவர்கள் குரலைக் கேட்கவே ரசிகர்கள் கூடுவார்கள். இருவருமே இயற்கையில் அழகானவர்கள்..
அந்த அழகு முகத்திலிருந்து வரும் சொந்தக் குரல் பாடல் ரசிகர்களை இழுத்தது. ஆனால் அவர்கள் நடிப்பு அத்தனை பிரமாதம் என்று சொல்லிவிடமுடியாது. இதை சிவாஜி நன்றாக உணர்ந்திருந்தார்.
`எனக்கு அவங்கள மாதிரி பாட்டு ஞானம் கிடையாது. நல்லா பாடுவேன். அவங்க பாடற சுருதியில் என்னால கிட்ட கூட முடியாது. இரண்டு பேருடைய அழகும் கேட்கவே வேண்டாம். எங்கிட்டயிருந்த ஒரே பலம் என் நடிப்பு, நாட்டியத்தில என் தாள ஞானம். பாட்டிலிருந்த அந்த ராக அறிவு. அதனால நான் என் நடிப்பிலதான் கவனம் செலுத்ததுனங்கிறதுல உறுதியாக இருந்தேன் என்றார் சிவாஜி.

ஒரு பாட்டுக்கு உதட்டசைப்பது என்பது வேறு. பாடுவது என்பது வேறு. அந்தக் காலத்தில் நாடகங்களில் மைக் வசதி பிரமாதமாக இருக்காது. நடிகர்கள் உரத்த குரலில் பாடவேண்டும். அப்படி பாடும்போது அடுத்த நாள் முகம் வீங்க, தொண்டை கட்டிக்கொண்டு விடும் இதனால் அடுத்த நாள் நாடகம பாதித்த சம்பவங்களும் உண்டு.

ஆனால் சினிமா என்பது பெரும் பணம் போட்டு எடுக்கிற தொழில்.. அப்படி பாடி விட்டு, அடுத்த நாள் தொண்டை கட்டினால் முகம் வீங்கினால் தயாரிப்பாளருக்குத்தான் நஷ்டம் .இதையுணர்ந்த சிவாஜி பாடுவதை விட்டு விட்டார்.
ஆரம்ப காலங்களில் சிவாஜிக்கு ஆஸ்தான பாடகர் சி.எஸ். ஜெயராமன் தான். சில பாடல்கள் மட்டும் சீர்காழி பாடியிருப்பார். சபாஷ் மீனா படத்தில் வரும் `கானா இன்பம் கனிந்ததேனோ பாட்டை மோதி என்பவர் பாடியிருப்பார்.
தூக்குத் தூக்கி படத்தில் அந்த அபூர்வ நிகழ்வு நடந்தது.

`கொண்டு வந்தால் தந்தை’
கொண்டு வந்தாலும், வராவிட்டாலும் தாய்’
சீர் கொண்டு வந்தால் சகோதரி’
கொலையும் செய்வாள் பத்தினி
உயிர் காப்பான் தோழன்’
இந்த அடிப்படைகளைக் கொண்டு அமைக்கப்பட்ட திரைக்கதை. இந்த படத்திற்கு இசை ஜி.ராமனாதன். அவர் வெளியே ஒரு குரலைக் கேட்டார்.

பாகவதர் பாணியிலே பாடிய அந்தக் குரல் ஜி. ராமநாதனை வெகுவாக கவர்ந்தது.
தூக்குத் தூக்கி படத்திற்கு அவரை பயன்படுத்த நினைத்தார் ஜி.ராமநாதன்.
சிவாஜி ஒப்புக்கொள்ளவில்லை. வேண்டாம் எதற்கு இந்த `ரிஸ்க்’? என்றார்.
உடனே ராமநாதன். நான் பதிவு பண்றேன். பாட்டை கேளுங்க. உங்களுக்கு பிடிக்கலேன்னா, வழக்கம் போல் நாம சி.எஸ். ஜெயராமனை வைத்தே பதிவு பண்ணுவோம்.

பாடல் பதிவானது. சிவாஜி வந்த பாட்டைக் கேட்டார். மறுபடியும் பாடலைப் போடச் சொன்னார். பல முறை கேட்டார். சிவாஜியின் முகத்தில் ஏகாந்த புன்னகை மலர்ந்தது.

(தொடரும்)

http://www.youtube.com/watch?feature=player_detailpage&v=WPi1I-X82uc

[Russellbpw]

This is also from media only, I am used to seeing Nadigar Thilagam.com almost every week. There I got this link. I do not know if this is correct.

http://www.thalaivansivaji.com/sivaji-kural-9/


கல்லாத பேரையெல்லாம் கல்வி பயிலச் செய்து காண்பதில் தான் இன்பம் என் தோழா
a material fromm Thiru. Sailesh Basu of MGR thread
:idontgetit:

Posted to Thalaivan Sivaji. Com

MESSAGE TO Mr. INBA, THALAIVAN SIVAJI.COM

Dear Mr. Inba,

Your article in Thalaivan Sivaji.com featuring Late MGR is not in the best of the spirits. Any controversial discussions concerning those who are not living with us has to be avoided especially those referring write-up by third person. Such articles that were written those days due to difference of opinions between any two persons should not be speculated now as it is totally out of context and out of date. Further, this spoils the harmony between internet friends.

Trust you would remove the same and also avoid such write ups in future and help to create harmony between mankind !

Regards
RKS

[Russellbpw]

COMING SOON !


http://i501.photobucket.com/albums/e413/subbuchennai/annanorukovil1_zps6f60079c.jpg (http://s501.photobucket.com/user/subbuchennai/media/annanorukovil1_zps6f60079c.jpg.html)

[Gopal.s]

தமிழ் திரையுலகை ஆண்ட இசை திலகம். ஐம்பதுகளின் நால்வர் அணி சுப்பராமன்-ஜி.ராமநாதன்-கே.வீ.மகாதேவன்-ஏ.எம்.ராஜா தமிழ் இசைக்கு புது பாதை போட்ட trend setters .இவர்களை முன்னோடியாக கொண்டே ரெட்டையர் பல புது வித சோதனை முயற்சிகளில் ஈடு பட்டு அற்புத பாடல்களை தந்தனர். திரை இசை திலகம் கே.வீ.மகாதேவன் ,folk -classic இணைவில் புது பாதை போட்டவர்.(ஆரபியின் ஏரி கரை)

கே.வீ.மகாதேவன் அவர்களின் நினைவு நாள்.

[Gopal.s]

திரை இசை திலகம் கே. வீ. மகாதேவன்-

தமிழ்,தெலுங்கு இரண்டு film industries கொண்டாடும் நபர்.

folk (மக்களை பெற்ற மகராசி ,குமுதம்) ,குத்து (வண்ணக்கிளி),classical based folk (முதலாளி), light classical (பாவை விளக்கு) ,ghazal(தொழிலாளி) ,classical (திருவிளையாடல்,சங்கராபரணம்) எல்லாவற்றிற்கும் trend -setter (50 களில் இருந்து).இவரை தன் குரு என்று சொல்லி கொண்டாடினார் மெல்லிசை மன்னர்(அவர் குரு என்று அழைதத மற்றையோர் ராம மூர்த்தி, சுப்பையா நாயுடு,நவஷாத்).

இவருடன் நடிகர் திலகம் பயணம் கூண்டு கிளி(1954 )யில் தொடங்கி, சிம்ம சொப்பனத்தில் (1984)முடிவுற்றது. இவர் மக்களை பெற்ற மகராசி, படிக்காத மேதை,பாவை விளக்கு,எல்லாம் உனக்காக,வளர்பிறை,வடிவுக்கு வளைகாப்பு,இருவர் உள்ளம்,குலமகள் ராதை,குங்குமம்,ரத்த திலகம,அன்னை இல்லம்,நவராத்திரி(100 வது NT படம்),செல்வம்,பேசும் தெய்வம்,பாலாடை,தில்லானா மோகனாம்பாள்,விளையாட்டு பிள்ளை,வியட்நாம் வீடு,எதிரொலி,அருணோதயம்,குலமா குணமா,வசந்த மாளிகை,எங்கள் தங்க ராஜா,சத்தியம்,உத்தமன்,சிம்ம சொப்பனம் என்ற சமூக படங்களுக்கும் , சம்பூர்ண ராமாயணம்,திருவிளையாடல்,மகாகவி காளிதாஸ்,சரஸ்வதி சபதம்,கந்தன் கருணை,திருவருட்செல்வர்,திருமால் பெருமை,ஹரி சந்திரா என்ற புராண படங்களுக்கும் நடிகர் திலகத்துக்காக கொடுத்துள்ளார்.

1963 , 1966 இரண்டு ஆண்டுகளில் NT க்காக அதிக படங்களுக்கு இசையமைத்தவர் ஆவார்.

[Gopal.s]

கே.வீ.மகாதேவன் சாரிடம் உள்ள சிறப்பம்சங்கள்-

1) 95 % பாடல்களில், இந்திய பாரம்பரிய இசை கருவிகளை மட்டுமே உபயோக படுத்தி உள்ளார்.
2)90 % பாடல்கள் பாட்டு எழுதி இசை அமைக்க பெற்றவை. கண்ணதாசன் வார்த்தைகளில், ஒரு கட்டுரை எழுதி கொடுத்தாலும் இசை அமைக்கும் வல்லமை கொண்டவர்.
3) எடுத்து கொண்ட படத்துக்கு உரிய இசையை கொடுப்பார். இவரா அவரா என்றெல்லாம் பார்த்து இசையமைக்கும் வழக்கம் அறவே இல்லை.
4) improvised மியூசிக் கொடுத்திருக்கிறாரே தவிர , assembled arrangements பாணியில் பண்ணியதே இல்லை.சில ஹிந்தி பாடல்களை உபயோக படுத்தி இருந்தாலும்,பெரும்பாலும் அசலானவை. ஸ்பானிஷில் கொஞ்சம்,arabian இல் கொஞ்சம் என்று உருவியதே கிடையாது.
5) இவர் ஸ்டைல், இந்திய -வெஸ்டேர்ன் பாணி action படங்களுக்கு ஒத்து வராது. மற்ற படி எல்லா படங்களுக்கும் பொருந்துவார்.
6) இவர் 69 இல் இருந்து 80 வரை தெலுங்கில் பிஸி ஆக இருந்ததால் தமிழில் ஆர்வம் காட்டவில்லை.

என்னை கவர்ந்த பாடல்கள்-

சமூக படங்களில்-
சிட்டு குருவி சிட்டு குருவி, மணப்பாறை, போறவளே, ஆகா நம் ஆசை,ஏரி கரையின் மேலே , சீவி முடிச்சு,ஒரே ஒரு ஊரிலே,படித்ததினால்,ஆயிரம் கண் போதாது, வண்ண தமிழ்,காவியமா,ஆத்திலே தண்ணி வர,மாட்டுகார வேலா,வண்டி உருண்டோட,சித்தாடை கட்டிக்கிட்டு, மாமா மாமா மாமா,கல்யாணம்,கல்லிலே,என்னை விட்டு, மியாவ் மியாவ்,ஒருத்தி ஒருவனை,மெல்ல மெல்ல அருகில்,தட்டு தடுமாறி,கண்ணுக்குள்ளே,சிரித்து சிரித்து, ஹலோ ஹலோ,காட்டு ராணி, காட்டுக்குள்ளே,கட்டான,மலரும் கொடியும்,கங்கை கரை,கடவுள் மனிதனாக, யாரடி வந்தார்,காலம் என்னும் நதியினிலே, ராதே, இரவுக்கு ஆயிரம்,பகலிலே, உன்னை சொல்லி, கள்ள மலர், மயக்கம் எனது, தூங்காத கண்ணென்று(நிறைய பேர் லிஸ்டில் தமிழின் நம்பர் one ),பூந்தோட்ட, சின்னஞ்சிறிய,குங்குமம்,பறவைகள்,கண்ணெதிரே, இதய வீணை,கண்ணே கண்ணே, புத்தி சிகாமணி,நதிஎங்கே,அழகு சிரிக்கின்றது,ஏனழுதாய், பசுமை நிறைந்த, புத்தன் வந்த,தாழம் பூவே,பனி படர்ந்த,வாடை காற்றம்மா,மடி மீது,நடையா,எண்ணிரண்டு,மஞ்சள் முகமே,உன்னையறிந்தால்,சீட்டுக்கட்டு,வெள்ளிநிலா ,ஆண்ட வன், என்ன கொடுப்பாய்,கன்னத்தில் என்னடி, ஒரே முறைதான், நவராத்திரி, இரவினில், சொல்லவா,போட்டது,
ராஜாதி ராஜ மகா,அவளா சொன்னால்,என்னடி,ஒன்றா இரண்டா,எனக்காகவா,பட்டாடை,எங்கே ஆஹா எங்கே,அழகு தெய்வம்,நான் அனுப்புவது,இதய ஊஞ்சல்,பத்து மாதம்,பிள்ளை செல்வமே,நலம்தானா,மறைந்திருந்து,பாண்டியன் நானிருக்க,மழை முத்து ,கேளம்மா,உனக்கும் எனக்கும்,என்றும்,நல்ல நல்ல,எவரிடத்தும்,காதல் எந்தன் ,என்னம்மா,எலந்த பயம், அலேக்,மெல்ல,,மாறியது,சந்திப்போமா,காலமிது,சிரி ப்பேன ்,ஒரு பக்கம்,பூ வைத்த,நெஞ்சம் உண்டு,கடவுள் ஏன்,நீல நிறம்,ஆசையிருக்கு,பாலக்காட்டு,உன்கண்ணில்,தொட் டால், டிக் டிக்,பதினாறு வயதினிலே,ஏன் ஏன் ஏன் ,குடிமகனே,மயக்கம் என்ன,இரண்டு மனம,யாருக்காக,கல்யாண ஆசை,இரவுக்கும் பகலுக்கும்.

புராண,சரித்திர, படங்கள்-
நான் சொல்லியா தெரிய வேண்டும்? திருவிளையாடல் முதல் ஆதி பராசக்தி வரை.

[kalnayak]

கோபால், நீங்க எழுதாம விட்டுப் போயிடணுமின்னு நெனச்சாலும் முடியலை பாருங்க - இதுவும் உங்ககிட்ட எனக்கு ரொம்ப ரொம்ப பிடிச்சது. திரை இசை திலகம் பற்றிய பதிவுகளும் வழக்கம்போல அருமை!!! தொடருங்க.

[eehaiupehazij]

கோபால், நீங்க எழுதாம விட்டுப் போயிடணுமின்னு நெனச்சாலும் முடியலை பாருங்க - இதுவும் உங்ககிட்ட எனக்கு ரொம்ப ரொம்ப பிடிச்சது. திரை இசை திலகம் பற்றிய பதிவுகளும் வழக்கம்போல அருமை!!! தொடருங்க.

I also fall in line with Kalnayak sir. Your come back posting on KVM is really superb and we always remember him for his association with NT and other music directors (who affectionately called him "mama" with utmost respect). I await a nostalgia on KVM in your style of writing that would help embed the contributions of KVM in the minds of generations to come.

dear ravi, raghul and CK please stage your comebacks too in the untouched areas of NT in your impeccable styles. Now this thread has to usher a new era of greenery with life rains through your writings.

[Russellbpw]

I also fall in line with Kalnayak sir. Your come back posting on KVM is really superb and we always remember him for his association with NT and other music directors (who affectionately called him "mama" with utmost respect). I await a nostalgia on KVM in your style of writing that would help embed the contributions of KVM in the minds of generations to come.

dear ravi, raghul and CK please stage your comebacks too in the untouched areas of NT in your impeccable styles. Now this thread has to usher a new era of greenery with life rains through your writings.

Dear Sir,

Gopal Sireye poruththavarai there is no going and coming back...he is 365 days man in form ever !

Avar oru Gaada Specialist with Text Book Perfection !

RKS

[Russellbpw]

http://i501.photobucket.com/albums/e413/subbuchennai/10422128_768502523194436_7256348837944507848_n_zps cd8793cf.jpg (http://s501.photobucket.com/user/subbuchennai/media/10422128_768502523194436_7256348837944507848_n_zps cd8793cf.jpg.html)

[Russellbpw]

http://i501.photobucket.com/albums/e413/subbuchennai/prabhu_zps7d51f646.jpg (http://s501.photobucket.com/user/subbuchennai/media/prabhu_zps7d51f646.jpg.html)

CONGRATULATIONS KUMARESHAN SIR !

YOUR POSITION AS GENERAL SECRETARY - ALL INDIA VIKRAM PRABHU FANS WELFARE ASSOCIATION IS BIG MOTIVATION FOR MANY !

ATLEAST NOW, SOMEONE WHO IS MORE DYNAMIC & CAN MAKE THINGS HAPPEN THE WAY IT HAS TO HAPPEN HAS ARRIVED !

CONGRATS ONCE AGAIN !

RKS

[Russellbpw]

http://i501.photobucket.com/albums/e413/subbuchennai/10153189_297759360380337_2648097809662757453_n_zps 755a5d89.jpg (http://s501.photobucket.com/user/subbuchennai/media/10153189_297759360380337_2648097809662757453_n_zps 755a5d89.jpg.html)

[Murali Srinivas]

1960-களின் இறுதியில் துவங்கி நடிகர் திலகத்தின் படங்கள் வெளியான கால கட்டத்தைப் பற்றிய எனது நினைவலைகளை தாங்கிய இந்த தொடர் பதிவின் அடுத்த கட்டம். இது புதிய பதிவு.

கடந்த பதிவின் இறுதி பகுதி.

பட்டிக்காடா பட்டணமா அந்த ஜூன் 9 அன்று 35 நாட்களை நிறைவு செய்து அன்று வரை நடைபெற்ற 115 காட்சிகளும் ஹவுஸ் புஃல் ஆனது. 115 CHF [Continous House Full shows]. அதே நாளன்று நான் ஏன் பிறந்தேன் மதுரை தங்கத்தில் வெளியாகிறது. அடுத்த நாள் ஜூன் 10 அன்று பட்டிக்காடா பட்டணமாவிற்கு ஒரு acid test காத்துக் கொண்டிருந்தது. அது என்ன acid test?

இங்கிருந்து பதிவு தொடர்கிறது.

அந்த நாள் ஞாபகம்

அந்த நேரத்தில் வெற்றிகரமாக குறத்தி மகன் படம் ஓடிக் கொண்டிருந்ததை குறிப்பிட்டேன். மற்றொரு படம் அதே காலகட்டத்தில் அதே போல் வெற்றிகரமாக ஓடியது என்று சொன்னால் அது காசேதான் கடவுளடா ஆகும். அதே நேரத்தில் வெளியான நவநீத ரெட்டியாரின் புகுந்த வீடு சென்னையில் நன்றாக போனாலும் மதுரையில் பெரிய வெற்றி என்று சொல்ல முடியாது. வெகு நாட்களுக்கு பின் ஏ.எம்.ராஜாவும் ஜிக்கியும் மீண்டும் பின்னணி பாடிய செந்தாமரையே செந்தேனிலவே என்ற பாடல் இந்த படத்தில் இடம் பெற்று பிரபலமானது. ஸ்ரீதேவியில் காசேதான் கடவுளடா வெளியானது. புகுந்த வீடு மீனாட்சியிலும் வந்தது. மே மாதம் இறுதியில் என்று நினைவு மீனாட்சியில் புகுந்த வீடு படம் மாற்றப்பட்டு எஸ்.பி. முத்துராமனின் முதல் படமான கனிமுத்துப் பாப்பா வெளியானது. ஹிந்தியில் சூப்பர் ஹிட் படமான Andaaz படத்தை தழுவி எடுக்கப்பட்ட படம் இது. ஷர்மீலீ இந்திப் படத்தின் மிக பிரபலமான Khilte Hain Gul Yahan பாடல் ராதையின் நெஞ்சமே என்று மாற, Andaaz படத்தின் Zindhaki Ek Safar காலங்களே காலங்களே என்று எஸ்பிபி குரலில் ஒலிக்க, Hai na bolo bolo அதே மெட்டில் மாமா சொல்லு சொல்லு என்றாக, இப்படி பல்வேறு கலவைகளின் சங்கமமாக வெளிவந்த கனிமுத்துப் பாப்பா வெற்றி பெற முடியாமல் போனது.

ஜூன் 9 அன்று நான் ஏன் பிறந்தேன் வெளியானது. இது கேஆர்விஜயாவின் சொந்தப் படம். Jeene Ki Raah என்ற இந்திப் படத்தின் தழுவல். என்ன காரணத்தினாலோ இது ரீமேக் படம் என்பதை வெளியில் சொல்லாமல் மறைத்தார்கள். விஜயாவைப் பொறுத்தவரை வேலாயுதன் அவர்களை மணந்த பின் நடிப்பதை நிறுத்தியிருந்த அவர் மீண்டும் மறு பிரவேசம் செய்த பிறகு நடிகர் திலகத்துடன் இணைந்து நடித்த முதல் படம் 1969 அக்டோபரில் வெளியான பாலாஜியின் திருடன். அதற்கு முன் அவர் நடிகர் திலகத்தின் படத்தில் பணியாற்றியது 1968 பிப்ரவரியில் வெளியான திருமால் பெருமை படத்தில்தான். தங்கை, என் தம்பி, திருடன் என்று வரிசையாக பாலாஜியின் படங்களுக்கு பைனான்சியராக இருந்த வேலாயுதன் திருடன் திரைப்படத்தில் கேஆர் விஜயாவிற்கு தனியாக டைட்டில் கார்டு போடவில்லை என்பதற்காக கோபித்துக் கொண்டு பாலாஜியின் படங்களுக்கு பைனான்ஸ் செய்வதை நிறுத்தி விட்டார். பாலாஜி பிறகு சேது பிலிம்ஸ் மற்றும் கீழக்கரை யாசின் என்று போய் விட விஜயாவின் திரைப்பட career-ஐ steady செய்யும் பொறுப்பை வேலாயுதனே ஏற்றுக் கொண்டு பல பெயர்களில் தயாரிப்பு நிறுவனங்களை நடத்திக் கொண்டு வந்தார்.

1969 அக்டோபரில் வந்த திருடன் படத்திற்கு பின் பாலாஜியின் தயாரிப்பில் 1983-ம் ஆண்டு ஜனவரியில் வெளி வந்த நீதிபதி படத்தில்தான் மீண்டும் விஜயா இடம் பெற்றார். பாலாஜியின் தயாரிப்பில் நடிக்க 14 வருடங்கள் இடைவெளி விட்ட போதும் இருவரும் வேறு படங்களில் சேர்ந்து நடித்தார்கள். இன்னும் சொல்லப் போனால் 1975-ம் ஆண்டு மார்ச்சில் வெளி வந்த தயாரிப்பாளர் கேஆர்ஜியின் ஆயிரத்தில் ஒருத்தி திரைப்படத்தில் இருவரும் ஜோடியாகவே நடித்தார்கள்.

1970-ம் ஆண்டு நடிகர் திலகத்துடன் எதிரொலி, ராமன் எத்தனை ராமனடி, சொர்க்கம் என மூன்று படங்களில் ஜோடி சேர்ந்த விஜயா அதன் பின் 1971-ம் ஆண்டில் நடிகர் திலகத்தின் ஒரு படத்தில் கூட நடிக்கவில்லை. 1970 அக்டோபரில் சொர்கத்திற்கு பிறகு 1972-ல் ஆகஸ்டில் வெளியான தவப்புதல்வன் படத்தில்தான் சிவாஜியுடன் மீண்டும் ஜோடி சேர்ந்தார். அந்த 1970-ன் இறுதியில்தான் Jeene Ki Raah என்ற இந்திப்படத்தின் தமிழ் உரிமையை வேலாயுதன் வாங்கினார்.

1967 தீபாவளிக்கு வந்த விவசாயி படத்திற்கு பிறகு விஜயா எம்ஜிஆருடனும் இணைந்து நடிக்கவில்லை. இந்த நிலையில்தான் 1971 ஜனவரியில் காமாட்சி ஏஜன்சீஸ் என்ற நிறுவனம் எம்ஜிஆரை வைத்து படம் தயாரிக்கப் போவதாக செய்தி வருகிறது. அந்த 1971 ஜனவரியிலேயே வேலாயுதன் அவர்களின் அலுவலகத்தில் வைத்தே பூஜை போடப்பட்டது. எம்ஜிஆர் படத்திற்கு முதன் முதலாக சங்கர் கணேஷ் இரட்டையர்கள் இசையமைப்பாளர்களாக ஒப்பந்தம் செய்யப்பட்டனர்.ஆனால் அதன் பிறகு குறுக்கிட்ட 1971 பாராளுமன்ற சட்ட மன்ற பொது தேர்தல்களினால் இந்தப் படம் தயாரிப்பில் நீண்டு போனது. பெயரிடப்படாமல் ஆரம்பிக்கப்பட்ட இந்தப் படத்திற்கு பிறகு அப்போது ஆனந்த விகடனில் தொடராக வந்துக் கொண்டிருந்த எம்ஜிஆரின் சுய சரிதை தொடரான நான் ஏன் பிறந்தேன் என்ற தலைப்பே சூட்டப்பட்டது.

நமது தொடரில் இதனையும் சொல்வதற்கு காரணம் நான் இந்த தொடரின் சென்ற பதிவில் குறிப்பிட்டிருந்தது போல பட்டிக்காடா பட்டணமாவிற்கு opposition படம் அதுவும் strong opposition என்ற முறையில் இந்தப் படம் எதிர்பார்க்கப்பட்டது. அதிலும் எங்கள் மதுரையில் தங்கத்தில் வெளியானது நான் ஏன் பிறந்தேன். பட்டிக்காடா பட்டணமா ஓடிக் கொண்டிருந்த சென்ட்ரல் சினிமாவிலிருந்து a stone's throw away என்பது போன்ற தூரத்தில்தான் தங்கம் அமைந்திருந்தது இந்த opposition பேச்சிற்கு வலு கூட்டியது.

(தொடரும்)

அன்புடன்

ஆதிராம்,

இந்த episode-லும் suspense உடைக்க முடியவில்லை. அடுத்த எபிஸோடில் சொல்கிறேன்.

[Gopal.s]

Dear Sir,

Gopal Sireye poruththavarai there is no going and coming back...he is 365 days man in form ever !

Avar oru Gaada Specialist with Text Book Perfection !

RKS

RKS,
Always enjoying your fire brand flamboyance. You rock!!:-D:-D

[Gopal.s]

[B]

இந்த episode-லும் suspense உடைக்க முடியவில்லை. அடுத்த எபிஸோடில் சொல்கிறேன்.

Murali,

Pl.Come more often(as an ardent fan I miss you). Without you,vasu(thiri will pick up momentum with heroine ,stunt and dress &Costume serials),Ragavendhar(pillar),sarathy(fine aesthetics),krishnaji(not enough done here by you),Ravi(devoted&lively) and Rahul(meticulous hardwork.need little refinement) -I am so lost.(karthik is my Role model. Pl.Come back .)We are all team. Ofcourse Ramadoss too.we need you here sir. I dont mind your reprimand and criticism too to make me level headed.

[Subramaniam Ramajayam]

Murali srinivassir.
Iamalso placingmyrequest that you have to come to the thread atleast once in a week
amdist your tight schedules so as to keep the thread more alive along with other stalwarts RKS GOPAL RAVI SIVAJI SENTHIL and others.

[Gopal.s]

மாற்று திரி நண்பர் ரூப் அவர்களின் தாயார் மறைவிற்கு ,எங்களது திரி நண்பர்கள் சார்பில் ஆழ்ந்த அனுதாபங்கள். ஈடு செய்ய முடியாதது என்பது போதாத வார்த்தை. அதையும் மீறிய இழப்பு. மீண்டு வாருங்கள்.

[Gopal.s]

எனக்கு நெருக்கமாய் உணர்பவர்களையே நான் சீண்டுவேன். கண்டிப்பேன்.பிடிக்காதவர்களை ஏறெடுத்தும் பார்க்க மாட்டேன். நண்பர்கள் இதை உணர்ந்து என்னை புரிந்து கொண்டால் சரி.

[Gopal.s]

எழுதியவர்களே ரசிப்பார்கள் என்றாலும் (எழுதுவதே இந்த திருப்தி அடையத்தான்) ,எனக்கே பிடித்த ,என்னுடைய முதல் ஐந்து படங்களுக்குள் இருக்கும் படங்களின் என்னுடைய write -up .உங்கள் பார்வைக்கு மீண்டும்.(ஒரு வாரம் என் தொந்தரவு இருக்காது)

What is the Chekhov Technique?

For Chekhov, actors are not here to imitate life but to interpret it, to bring out its hidden meaning to the audience. For this, they must be able to act with ease, bring form and beauty to their creative expressions, and see the big picture so they can convey it in their performance.

Sensitivity of the Body

The actor's body must be trained to be receptive so it can convey creative impulses to the audiences. Through psychological exercises, the actor's body can be developed from the inside. The actor must learn to radiate the inner life of its characters and to create an imaginary center within his body that will allow him to connect to the various energies of many different characters.

Rich Psychology

The actor must penetrate the psychology of its characters. He can train by observing others and figuring out why they act or feel a certain way. Unlike method actors, Michael Chekhov firmly believed that drawing from real feelings from one's life kills inspiration and should be avoided. Creative feelings on the stage come from the actor's ability for compassion.

Creative Imagination

Our creative imagination constantly draws pictures in our mind. We can learn to collaborate with these images by asking questions from them and sometimes ordering them to show us what we are looking for. For example, you can ask your character, "show me how you would approach this part of the scene" and keep asking questions until the answer you get stirs you up emotionally and helps you start to enter the inner life of the character. Once you have a very clear inner vision, you can start incorporating it by copying one aspect of your vision at a time.

Similarly, the actor can use his imagination to create an imaginary body for his character. This allows the actor to really feel like another person and to start exploring his character's reality, movement and speech from the inside.

Atmosphere, quality and sensations

The atmosphere - whether it is happy, sad, calm, hectic, nervous, etc. - has a tremendous impact on the way we act. An actor can create an atmosphere, imagine it "in the air" and submit to it. He can imagine at outer atmosphere for a scene and an inner atmosphere for his character, contrasting them. These atmospheres will permeate his body and psychology when he acts.

Similarly, he can choose to give a quality to his movements. For example, if he chooses to move calmly, the physical sensation that results from his movements will attract similar emotions without any effort at all. This could be called working "from the outside in", except in this acting technique, the actor doesn't fake anything, he just lets atmospheres and sensations inspire his performance.

The Psychological Gesture

Just like we can access our emotions through atmospheres and sensations, we can access the will to pursue objectives through a gesture that encompasses all the needs and wants of the character. The actors starts with his first guess of what the character's main desire may be and from there, develops a gesture with his hand and arm that encompasses this desire. He gradually expands this gesture to the entire body, changing it until he feels satisfied as an artist. The psychological gesture should be strong but not tense, simple but definite, and archetypal in nature.

நான் எந்த பள்ளியை தொட்டாலும், நடிகர் திலகத்துக்குதான் எவ்வளவு பொருந்துகிறது? எந்த படத்தை தொட்டாலும், எல்லா பள்ளிகளிலும் உள்ள salient features என்பது அவரறியாமல் அவர் ரத்தத்திலேயே ஊறிய திறன், எல்லா பாத்திரங்களிலும் அவர் மிக மிக நுண்மையான உளவியல் விஷயங்களை புகுத்தி ,அந்த பாத்திரத்தின், mood ,tone ,body language ,hand -eye coordination , subtle changes in tempo and body position என்று தன் உள் வாங்கிய கதாபாத்திரத்தின் தன்மையை , பார்வையாளர்களுக்கு உணர்வு பூர்வமாக மட்டுமின்றி, அறிவு பூர்வமாகவும் பதிய வைத்தார்.

அவர் உளவியல் பாணியில் அமைந்த உத்தம புத்திரன், புதிய பறவை போன்ற படங்களை விரிவாக அலசுவோம். தயவு செய்து நடிகர்திலகத்துக்காக ஒரு முறை மேற்கண்ட ஆங்கில original chekhov விளக்கங்களை படித்து விட்டு என்னை தொடர்ந்தால் ,உங்களுக்கும் எனக்கும் வேலை சுலபம்.

[Gopal.s]

புதிய பறவை- 1964


தமிழ் நாட்டின் எந்த தமிழறிந்த குடிமகனை கேட்டாலும், அவர்கள் எவர் ரசிகர்களாக இருந்தாலும் ,மறக்க முடியாத படங்களில் ஒன்றாக குறிப்பிடும் படம் புதிய பறவை.புதுமையான கதையமைப்பு, அற்புதமான நடிப்பு, மறக்க முடியாத பாடல்கள்,கேமரா, இயக்கம்,richness ,sophistication in making & great production value கொண்ட ahead of times வகை படம்.என்னிடம் யார் கேட்டாலும் எனக்கு பிடித்ததாக நான் சொல்லும் மூவர் கோபால்,விஜய். (நான்,என் மகன் என்பது ஒரு புறம்)மற்றும் விக்ரமன்.

அந்த படத்தை ரசித்த நிறைய பேர் கோபால் பாத்திரத்தை முழுதும் புரிந்து கொண்டார்களா என்பது சந்தேகமே. chekhov school நடிப்பில் என்னை கவர்ந்த Anthony Hopkins(laurence olivier சிஷ்யன்) ,Jack Nicholson ,Oleg yankovskiy இவர்கள் எல்லோரையும் தாண்டி சென்றவர் நமது நடிகர்திலகம். அவர்கள் எல்லோரையும் காலத்தாலும் முந்தியவர். கோபால் பாத்திரம் முழுக்க முழுக்க மனோதத்துவ பின்னணி கொண்ட மிக சிக்கலான பாத்திரம்.

கோபால் ஒரு வெளிநாட்டில் வாழும், பணக்கார conservative &cozy என்ற சொல்ல படும் ஒரு அம்மா பிள்ளை. அம்மாவின் மீது obsessive fixation கொண்டவன்.அம்மாவை அகாலமாக இழந்து இலக்கின்றி அலையும் போது impulsive ஆக ஒரு தவறான பெண்ணை தன் அம்மாவின் இழப்பிற்கு ஈடு செய்வாள் என்ற நம்பிக்கையில் தேர்ந்தெடுத்து, குடும்பத்தின் அமைதியே குலையும் அளவு கொண்டு சென்று, தன்னை உயிருக்குயிராய் நேசிக்கும் தந்தையையும் இழந்தவன். ஆனாலும் ,தானாக ஓடி போகும் சீர்கெட்ட மனைவியையும் கெஞ்சி திரும்ப அழைக்கும் பூஞ்சை மனம் கொண்ட கோழை.(குடும்ப கெளரவம் என்ற பெயரில்).மனைவி தானடித்த ஓரடியில் இறந்து விட , சட்டத்தில் இருந்து தப்பிக்க rail track இல் உடலை போட்டு, தற் கொலை என்று நம்ப வைத்து, குற்ற உணர்ச்சியுடன், சிறிது விடுபட்ட உணர்வுடன் ஊர் திரும்புபவன்.

தொடரும் தனிமை நிறைந்த boredom என்று சொல்ல படும் வாழ்க்கையில், neurotic -emotional distress என்று சொல்ல படும் வகையில்(தூக்கம் இழந்து தவிப்பவன்),tremor என்ற hysterical conversion மனநோயால் அவதியுருபவன்.இந்த வாழ்க்கையின் தவிப்பில்,லதா என்ற தேவதையால் சிறிது ஆசுவாசம் அடைந்து அவளை மணக்க இருக்கும் தருணம், பழைய மனைவி என்று சொல்லி அவள் உருவத்தில் உள்ள ஒருத்தி வாழ்க்கையில் புயலென நுழைய தொடரும் grief &misfortune அவன் அமைதியை மேலும் குலைத்து, depression நோக்கி தள்ளி விடுகிறது.ஆனாலும் வந்தவளை விரட்டி, லதாவை அடையலாம் என்ற நம்பிக்கை, அது குலையும் தருணம் ஏற்படும் ஏமாற்றம் கலந்த அதிர்ச்சி என்று hope &despair என்று வாழ்வு மாறி மாறி ஊசலாட, spurt of violence ,hallucination தலை தூக்க, இனி தப்பிக்க வழியில்லை என்ற stalemate நிலையில், தன்னை மறந்து உண்மையை back to the wall resolution ஆக ஒப்பு கொண்டு, குற்றத்திற்காக பிடி படுகிறான்.

எதிர்காலத்தில் யாருமே வெளிச்சமில்லாமல் ,பிறரின் தொடர்ந்த தலையீடு(ஆத்மார்த்தமாக இன்றி அனாவசிய),குறுக்கீடு இல்லாமல்,வாழவே வழியில்லாத நிலை மீடியா மற்றும் பல வகை electronic gadgets இனால் உருவாக்க படுவதை,allegory என்ற முறையில் சொன்ன படம் trumam show என்ற jim carrey யின் படம்.இதில் truman தவிர ஏனையோர் அனைவரும் நடிப்பவர்கள். கிட்டத்தட்ட இது போன்ற நிலைதான் நம் நாயகன் கோபாலிற்கு. அவனை தவிர சுற்றியிருப்போர் அனைவரும் நடிப்பவர்கள். கோபால் வாழ்க்கை, அவன் காணும் பிரச்சினைகள் எல்லாமே மற்றவர்களால் கட்டமைக்க படுபவை. கோபால் படும் அவதி மட்டுமே நிஜம். படத்திலேயே வருவது போல் பரிதாபத்துக்குரிய வாழ்க்கை.

இதில் கோபால் ஒரு தனியன். fixations ,obsessions ,உடைய பணக்கார sophisticated person with ceremonial politeness . Impulsive , breaks down at the first opportunity when confronted with adversity .

இந்த மாதிரி ஒரு பாத்திரத்தை நடிகர்திலகம் மட்டுமே அதன் நிஜமான உள்வாங்கலோடு , தன் அபார திறமையால் உள்வாங்கியதை மிக மிக துல்லியமாக வெளிபடுத்துவார்.இந்த படத்தில் ஒரு இயக்குனரின் அபார பங்களிப்பு அவர் பாத்திரத்தை இமயத்துக்கே உயர்த்தி விடும்.

இந்த படத்திற்காக நடிகர்திலகம் தேர்ந்தெடுத்த உடல் மொழி, ஒரு introverted ceremonial politeness கொண்டது. புகை வண்டியை காணும் போது ஒரு tremor (வலிப்பு அல்ல)என்ற mild hysterical action . பொதுவாக ஒரு சோர்வு ததும்பும் meloncholic look . சந்தோஷத்தை அளவாகவே வெளியிடுவார். Anxiety வரும் போது தடுமாறி உடைந்து போவார். depression என்ற அளவிற்கு தள்ள படும் போது விரக்தி கலந்த frustration .(உலகமே மூழ்கி விட்டது போல் ).நம்பிக்கை குலைவு ஏற்படும் போது அழிக்க நினைக்கும் (bout of nihilism )தன்னை மறந்த வெறி, வேறு வழியில்லை என்ற நிலைக்கு தள்ள படும் போது ஒரு பிரமை கலந்த monologue (தான் மட்டும் உண்மை. சுற்றியிருப்பதெல்லாம் பொருட்டில்லை என்ற பாவம் ), குழந்தை போல் தன் கருத்தை மட்டும் அழுத்தி சொல்லும் தன்முனைவு,சின்ன சின்ன தற்காலிக நம்பிக்கைகளை மலை போல் நம்பி குதூகலிக்கும் ,நம்ப ஆசைபடும் விழைவு என்று flawless character sketch .

மற்ற தொழிலாளர்களுடன் சாதாரணமாக நடந்து கொள்ளும் கோபால், ராஜு தாத்தாவிடம் வாஞ்சையுடன் நடந்து கொள்ளும் முறையிலேயே , கோபாலின் fixation tendencies establish ஆக தொடங்கும். பிறகு தோட்டத்தை தனியாக பார்வையிடுவது, தனியாக picnic சூழ்நிலையில் படித்து கொண்டிருப்பது என்று தனிமை ,boredom சொல்ல பட்டு விடும். தூங்காமல் முழித்திருக்கும் இரவில் வரும் லதாவுடன், இதமான உரையாடலில் தன் ஏக்கம் கலந்த தனிமை, தூக்கமில்லா இரவுகளை குறிப்பிடும் அந்த husky ஆன குரல், ஏக்கமும் சோர்வும் சோர்வும் தோய்ந்த விழிகள், லதாவிடம் ஏதோ ஒன்றை எதிர்பார்த்து வெளியிட முடியாமல், குறியீடாக பாட்டு என்று ஒற்றை வார்த்தையில், தன் அமைதிக்கு லதாவால் துணை நிற்க முடியும் என்று உணர்த்தும் கண்ணியமான இதம்.அந்த உன்னை ஒன்று கேட்பேன் இரவு காட்சி தமிழ் பட உலகின் அழகுணர்ச்சிக்கு ஒரு மைல் கல் காட்சி.

பார்த்த ஞாபகம் பாடலில், எதோ ஒன்றை தொலைத்து பறி கொடுத்த ஏக்கத்துடன், நிலைத்த சூன்ய பார்வை, அவ்வப்போது பாட்டில் சூழலில் அடையும் பரவசம், இதையெல்லாம் மீறாமல் நம்மை இன்றளவும் கவரும் அந்த sophisticated புகை பிடிக்கும் ஸ்டைல்(நாக்கில் இருந்து சின்ன புகையிலை தூளை விரலால் துடைக்கும் லாவகம்,wine glass ஏந்தும் தோரணை. பாடகி சித்ராவிடம் உடனே காட்டும் impulsive ஈடுபாடு.கல்யாண காட்சி உடனே வரும் போதும் பழகிய உணர்வு தெரியும் அந்த ஒரே பாடல் காட்சியில் .

அந்த ரயில்வே கேட் காத்திருப்பு காட்சியில், tremor என்றவொரு, வலிப்பு -அதிர்ச்சி இடைப்பட்ட நிலையை அவ்வளவு தத்ரூபமாக எந்த நடிகனும் காட்டியதில்லை.

நிச்சய தார்த்தம் அன்று வந்து சேரும் தன் மனைவி போன்ற உருவம் கொண்ட, மனைவியாக சித்தப்பா என்றவொருவனுடன் வந்து நிற்கும் காட்சியில்... முதலில் அதிர்வு என்ற நிலையில் தொடங்கி denial mode க்குள் செல்வார். இருக்காது,இருக்க முடியாது என்று. பிறகு சிறிதே seriousness உணர்ந்து, தன் police நண்பன் துணையுடன் மிரட்ட தலை படுவார். ஆனால் நடக்காது என்றவுடன் புலம்பும் ,குழம்பும் நிலை.(என்ன,என்ன,என்னை கேட்டால் எனக்கு என்ன)death certificate தேடி எடுத்து(அப்படியே போட்டது போட்டபடி விரையும் ஆர்வம் கலந்த வேகம்), அதை ரங்கன் தூளாக்கியதும், போலீஸ் நண்பனுடன் சிறு அதிகார தொனியிலேயே கடைசி பலவீன முயற்சியை அதிகாரமாய் தொடுப்பதும், வழியில்லை என்று அடங்குவதும்-இந்த காட்சி ஒரு roller -coaster ride .

தொடரும் காட்சிகள், இந்திய பட உலகம் இது வர பார்க்க இயலா புதுமை கலந்த marvel ...நடிப்பின் உச்ச பட்ச சாத்தியங்கள்.


அதற்கு பிறகு வரும் பதினோரு காட்சிகள் அதற்கு முன்னும் பின்னும் இந்திய திரையுலகமே கண்டிராத miracle .நான் குறிப்பிட்ட படி emotional roller coaster ride . நடிகர்திலகம் போன்ற நடிகர் ஒருவரால் மட்டுமே முடித்து காட்ட முடிந்த அதிசயம். விறு விறுப்பு,பரபரப்பு, sentiments ,Technical excellence ,புதுமை எதற்கும் பஞ்சம் வைக்கா விட்டாலும் நடிப்பு என்ற விஸ்வரூப தரிசன ஜோதியில் மற்றதெல்லாம் கரைந்து போகும் ,அதியற்புத உன்னதம் தொடும் psychedelic ecstasy பார்வையாளர்களுக்கு.

லதாவையும், அவள் தந்தையையும் ரங்கனின் insult மீறி, வீட்டில் இருக்க வைக்க கெஞ்சி கூத்தாடும் காட்சியில், அவர்களுக்கு நம்பிக்கை விதைக்க பாடு படுகிறார் என்ற அளவில் மட்டுமே (தன் சந்தேக கணங்களை ,அவநம்பிக்கையை மறைத்து. அப்படி மறைப்பதை நொடிக்கு நொடி மாறும் முகபாவங்களில் நமக்குணர்த்தி )நடிப்பார்.அவர்களை convince பண்ண தன் anxiety மறைப்பாரே தவிர, மறையவில்லை என்பதை அந்த இறைஞ்சும் பாணியே உணர்த்தி விடும்.

விரலை சொடுக்கி யோசித்து எனக்கு தெரிஞ்சா உன்னிடம் ஏன் வருகிறேன் என்ற இயலாமை கலந்த ஆயாசம்.dining காட்சியில், சித்ரா அடிக்கும் பால் பேணி sixer இல், முதல் நம்பிக்கை தெறித்தோடும் போது , அடுத்து வேறு வழியின்றி அவர்களை பணம் கொடுத்து விரட்ட முயலும் காட்சி. எல்லா பணத்தையும் நான் எடுத்து கிட்டா நீங்க என்ன பண்ணுவீங்க என்பதற்கு பிச்சை எடுப்பேண்டா ,என்று லதாவுடன் தனக்கிருக்கும் அபார காதலை வெளியிடும் முறை, யாரோட சாவு எனக்கு சந்தோசம் தருதோ அவ இருக்கான்னு சொல்லி ஏண்டா சித்ரவதை செய்யறே என்று கெஞ்சி அதற்கும் இணங்காத போது சீ,போ என்று வீ சும் வெறுப்பில் breaking பாயிண்ட் desperation தெரிய ஆரம்பிக்கும்.

அந்த போலீஸ் ஸ்டேஷன் காட்சியில் அப்படியே எல்லாம் மூழ்கி விட்ட விரக்தியில், எல்லா கேள்விகளுக்கும் indifference ஆக ஆமாம் என்று பதிலில் (கண்ணை அழுத்தி தடவி)என்னவேண்டுமானாலும் நடக்கட்டும் என்ற விரக்தி தெரிய ஆரம்பிக்கும். அவனை போக சொல்லு என்ற அருவருப்பு தெரியும் வெறுப்பின் கொதிப்பில், மனசுக்குள் துப்பாக்கி எடுக்கும் கோபம் புலப்படும்.

அடுத்த கல்லை அவிழ்க்கும் காட்சியில் தனக்கு தெரிந்த லதாவின் காதலையே re -assure செய்து கொள்ளும் விதமாக, பொய் ஆச்சர்யம் காட்டி, தான் breakdown ஆக ஆரம்பித்து விட்டதை மறைத்து லதாவிற்கு நம்பிக்கை ஊட்ட முயலும் பொது, தானே நம்பாததை மற்றவருக்காக சொல்வதை இந்த மேதை உணர்த்தும் குறிப்பு, குரலும்,பாவங்களும், உடல் மொழியும் புரியும் ரசவாதம்.


லதாவின் அவநம்பிக்கை நிறைந்த சோகத்தால் வெறி கொண்டு, ரங்கனையும் சித்ராவையும் சுட வரும் போது ,மற்றவர்கள் தடுத்தவுடன் விரக்தி, கோபம் கொண்டு, தன்னிச்சையாக பார்த்த ஞாபகம் இசைப்பார் பியானோவில்.இந்த காட்சியில் பாடல் முழுதும் meloncholic serenity with puzzled look உடன்,நிலைகுத்திய விழிகளுடன், முடிவில் சித்ரா அந்த பாடல் எப்படி தெரியும் என்பதற்கு பதில் கூறியவுடன் ஏமாற்றத்துடன் திரும்பும் லதாவை பார்த்து திரும்ப violent ஆகி சித்ரா கழுத்தை பிடித்து வெறி பிடித்து கத்தி கொண்டு தோட்டத்திற்கு செல்லும் இடம்......

அங்கு தோட்டத்தில் லதாவுடன் ,நம்பிக்கை இழந்து அவரை போக சொல்லி விட்டு, அப்படியாவது பழைய நாட்களை அசை போட்டு வாழ்ந்து விட நினைக்கும் கோபால்,பதட்டத்துடன் சிகரெட் பற்ற வைப்பதிலேயே depressed hope less state வெளிப்பட்டு விடும்.போலீஸ் நண்பன் வரும் போது detached silent agony யில் கொடுக்கும் indifferent உடல் மொழி மற்றும் கை அசைவுகள் ....(அவசியமில்லை). நண்பன் கைரேகை எடுக்க சொன்னதும் அவன் குற்றவாளிகள் தப்பி விடும் சாத்யகூற்றை சொன்னதும் போய்தான் தொலயுட்டுமே என்ற அங்கலாய்ப்பு.

சித்ராவை வலையில் சிக்க வைக்க கடுகடுவென்ற பாவனையில் இருந்து போலீஸ் நண்பன் voice over க்கு தக்க படி gradual ஆக forced pleasantness கொண்டு வருவது. ரங்கன் வருவதை பார்த்து லதாவிடம் மனமில்லாமல் கடுமையாய் பேசி அனுப்பி விட்டு ரங்கன் ரேகை இருக்கும் பால் கிண்ணத்தை உடைத்தவுடன், அதை பார்த்து கோபம் நிறைத்த help less ness கையை கொண்டே காட்டுவார்.

இந்த படத்தின் முக்கியமான மூன்று சிறப்புகள் - முதல் முதல் sur realistic முறையில் எடுக்க பட்ட எங்கே நிம்மதி பாடல். படம் முழுதும் voice over என்ற முறையில் நடிகர்திலகத்தின் உணர்ச்சி மிகு nerration உடன் perfect ஆக sink ஆகும் அவரின் நடிப்பு.ஆச்சர்ய பட வைக்கும்.கையை பயன் படுத்தி அவர் அதீத மனநிலையை வெளிபடுத்தும் இடங்கள். ஒன்றை ஏற்கெனெவே பார்த்தோம். எங்கே நிம்மதி பாட்டில் எனது கைகள் மீட்டும் போது வரிகளில் புறங் கைகளால் action காட்டி கண்களால் follow thru பண்ணும் போது கைகளே அந்நியமான உணர்வை கொடுப்பார். சித்ரா அவர் அடித்த அடியில் இறந்து விட்டதும் இந்த கைதானே அவளை அடித்தது என்று தண்டிப்பது போல் .....

climax காட்சி இந்திய படங்களில் வந்ததிலேயே சிறந்த காட்சிகளில் ஒன்று.

stylised நடிப்பில், மனோதத்துவ முறையில் உச்சம் தொடுவார். அப்படியே ஒவ்வொரு நொடியும் மனதில் தைக்கும். பிரமை பிடித்த மாதிரி உட்கார்ந்து சொல்லும் எதுவும் காதில் ஏறாத மனநிலையில் ராஜு வந்ததை கேள்வி பட்டதும் அவர் துன்பமெல்லாம் நீங்கி விட்டதான நினைப்பில் காட்டும் அதீத stress relieved happiness ... இந்த காட்சி முழுவதும் hope -despair ஊசலாட் டமே. ராஜூவை கட்டி தேம்பி விட்டு, ஆட்டி வைக்கிராண்டா என்ற ஆத்திரத்தை கொட்டி ரங்கனை சித்ராவை பரபரப்பாய் வெற்றி களிப்பு விடுதலை உணர்வில் அழைக்கும் தோரணை ,சித்ரா வந்ததும் பேயை பார்த்த மாதிரி பின் வாங்கும் அவசரம்.ராஜு அவளை தங்கை என்றும், ரங்கனை சித்தப்பா என்றும் ஒப்பு கொண்டவுடன்,தன்னையே நம்ப முடியாமல் மீண்டும் கெஞ்சி விட்டு, மச்சத்தையும் பார்த்தவுடன் விரக்தியில் வீழும் இடம்... நண்பன் கைரேகையுடன் வந்ததும்,ஒவ்வொருவரிடமும் களிப்புடன் ரேகை...ரேகை என்று பிரச்சினையே முடிவு பெற்றது போல் கொண்டாட்ட மனநிலை சென்று, ரேகையும் ஒரே மாதிரி என்று சொன்னதும்,நம்பலியா,நீயும் நம்பலியா என்று லதாவிடம் புலம்பி கொண்டே confess பண்ணும் காட்சி.... நான் அசைவே இல்லாமல் லயித்து ஒன்றிய அதிசயம்.

confess பண்ணி முடித்ததும், அந்த train உடலை சிதைத்ததை விவரித்து விட்டு அதிர்ச்சி கலந்த பய உணர்வுடன் அலறி, ஒண்ணு மட்டும் உறுதி என்று சொல்லி விட்டு மூக்கை கைகுட்டையால் சிந்தும் improvisation (humanising the celluloid image ).குழந்தை போல் தன் conclusion சொல்லி விட்டு, பந்தாவாக எழுந்து வந்து எல்லோரிடமும் இல்லை என்ற பதிலை கேட்டு பெற்று ,லதா தன்னை கைது செய்ய சொன்னதும்,நம்பவோ,ஜீரணிக்கவோ முடியாமல் உண்மை உணர்ந்து என்ன அழகான நடிப்பு என்று சித்ராவிடம் சொல்லி(அப்போது கூட லதா நடிக்கவில்லை என்ற நம்பிக்கை)
அதை வைச்சா என்னை வீழ்த்திட்டே, அத்தனையும் நடிப்பா என்று குழந்தையின் ஏமாற்றம் நிறைந்த தேம்பலுடன் கேட்டு, லதா தன்னை உண்மையாய் நேசிப்பதை அறிந்து கொள்ளும் நெகிழ்வு..(தாடையை தடவி)

இப்போது சொல்லுங்கள். இந்த மாதிரி ஒரு அதிசயம் உலகத்தில் உண்டா?கண்டதுண்டா?

Artaud acting techniques.

Artaud's thinking placed heavy emphasis on invoking deep routed feelings through acting. He believed the theatre was about action and the element of surprise. His theatre of cruelty approach, of which he is better associated with, takes acting to the subconscious level. Using painful memories and strong feelings to invoke strong emotion. Antonin Artaud thought less of words and more of profound impact. Where as Brecht wanted the audience to go out and change society Artaud wanted them shaken to their soul and to look within and make Changes within themselves.

இந்த முறையில் சராசரியாக நாம் வாழ்க்கையில் காட்டும் முகபாவங்கள், வெளியீட்டு முறைகள் நிராகரிக்க பட்டு , நடிகர்கள் முகத்தை ரப்பர் போல இஷ்டத்துக்கு வளைத்து, கண் மூக்கு வாய் எல்லாவற்றையும் மிக கொடூரமாக உபயோக படுத்தி, வலிதரும் எண்ணங்களை,மிக மிக வலிமையுள்ள நினைவெழுச்சிகள்,மிகை உணர்ச்சிகளை ,நடிப்பை உள்மன போராட்ட நிலைக்கு எடுத்து சென்று , பார்ப்பவரின் ஆத்மாவை உலுக்கி எடுக்க வலியுறுத்தினார். இந்த முறை நடிப்புக்கு இந்தியாவில் ஒரு நடிகரும் தகுதி பெற முடியவே முடியாது ,நம் ஒரே உலக மேதையை தவிர.

நடிகர்திலகம் மட்டுமே மற்றவர்களால் இஷ்டப்படி இயக்கி கொள்ள முடியாத involuntary muscles என்பதையும் அவர் இயக்கி கொள்ளும் திறமை பெற்றிருந்ததால்(ஒரு டாக்டர் குறிப்பிட்டதாய் ஞாபகம்) அவரால் மற்றவர்களை விட அதிகமாக முகபாவங்களை காட்டி (அமெரிக்க நடிப்பு பள்ளி ஒன்றில் இது நிரூபிக்க பட்டது)இந்த வகை நடிப்பிலும் தேர்ந்து விளங்கினார்.

எதற்கு எங்கெங்கோ போவானேன்?புதிய பறவை climax காட்சி ஒன்று போதுமே! அதை chekhov பாணியில் ஆன stylised நடிப்பு என்றுதானே பார்த்தோம்?ஆனால் அதில் முழு காட்சியிலும் Astraud cruelty முறை பயன் படுத்த பட்டு அந்த காட்சி நம் ஆத்மாவில் ஊடுருவி நம் sub -conscious level உணர்விலும் ஊடுருவும் அதிசயத்தை நிகழ்த்தி Focus reach என்ற Acting Miracle நிகழ்ந்தது.

பிரமை பிடித்து உட்கார்ந்திருக்கும் நடிகர்திலகம் சித்ராவின் அண்ணன் pilot ராஜு வந்து விட்டதை படி படியாய் உள்வாங்கி அப்படியே பிரமை நீங்கி ,stress relieve ஆகி, ecstatic உணர்வை நம்பிக்கையின் உச்சத்திற்கே செல்வதை காட்டும் அந்த expression .

அதே மாதிரி confession முடித்து விட்டு train இல் சித்ரா உடல் சிதையும் காட்சியை மனக்கண்ணால் பார்த்து அலறும் போது கொடுக்கும் expression .

[Gopal.s]

உத்தம புத்திரன்-1958

எதிர்மறையான கதாபாத்திரங்கள், திரையுலகம் தோன்றிய போதே கூடவே தோன்றி விட்டது. எக்க சக்க வில்லன் பாத்திரங்கள். (ஒரு ஹீரோவிற்கே நான்கைந்து உண்டு). ஆனால் எவ்வளவு பாத்திரங்கள் மனதில் நிலைத்து வென்றுள்ளன? பிறக்கும் போதே (திரையுலகில்) கதாநாயகனாகவே பிறந்த ஒரு நாயகன், எதிர்மறை (கெட்டவன் ) கதாபாத்திரத்தை ஏற்று இன்றளவும் அதை ஒரு cult status என்று சொல்லும் அளவில் வைத்திருப்பது (நடிகர்திலகம், கமல்,ரஜினி உள்ளிட்டு இந்த பாத்திரத்தை சிலாகிக்காத திரையுலக பிரபலங்களே இல்லை), அந்த மேதையின் நடிப்பு திறன் என்று ஒரே வார்த்தையில் அடக்க, கங்கையை கமண்டலத்தில் அடைத்த அகத்தியனே உயிரோடு வந்தாலும் முடியாது. அந்த மகா பாத்திரத்தின் இமாலய வெற்றிக்கு ஒரே காரணம் அது உளவியல் பூர்வமாக படைப்பு பெற்று (நன்றி ஸ்ரீதர்), chekhov பாணியில் உளவியல் பூர்வமாக நடிகர்திலகத்தால் அணுக பட்டு, ஒவ்வொரு அணுவிலும் அதனை உள்வாங்கி அந்த மேதை புரிந்த விந்தையே அந்த விக்ரமன் என்னும் பாத்திரம்.(உத்தம புத்திரன்.)

முதலில் விக்ரமனை மிக மிக நுண்ணியமாக ஆராய்வோம். அவன் எப்படி பட்டவன்?சிறு வயதிலேயே தந்தையை இழந்து, பாதுகாப்பு என்ற போர்வையில் அன்னையின் நிழலில் இருந்தே அகற்ற பட்டவன்.சிறு வயதில் இருந்தே சுய சிந்தை மழுங்கடிக்க பட்டு,ராஜ வாழ்வு என்ற நிழலில் மது,மாது என்பதை அடிப்படை ஆக்கியே வளர்க்க பட்டவன்.அவனுக்கு ராஜ வாழ்வு என்ற ஒரே குறிக்கோள் மற்றவர் பற்றிய சிந்தனையின்றி அவனுடைய சுயநலம் சார்ந்த ego ஊட்டி, மாமா என்ற ஒரே நண்பன்,ஒரே வழிகாட்டி, ஒரே ஆசிரியர்,ஒரே சேவகன் என்ற முறையில் சுயநல கயவன் மாமாவின் தீ வழிதான் ஒரே வழி. தான், தன் ஆசை, தன் வாழ்வு ,தன் அகந்தை என்ற ஒரே வட்டம். ஆனால் மன்னனுக்குரிய சில பண்புகள் (சவால் ஏற்கும் வீரம், போர் பயிற்சி) பெற்றவன். ஆனால் பிற மாண்புகள் எதுவுமே இல்லாத மூர்க்கன். தன்னை தானே ஆசை படும் narcist . மற்றோரை துன்புறுத்தி மகிழும் vicarious sadist .

இதை உள்வாங்கிய நடிகர்திலகத்தின் நடிப்பை நன்றாக விவரமாக chekhov பள்ளியின் துணை கொண்டு ஆராய்வோம்.

முதல் முழு தேவை not to imitate but to interpret . சும்மா பொத்தாம் பொதுவான வில்லன் தன்மையில் நடிக்காமல்,கதாபாத்திரத்தின் பின்னணி,தேவை, மனநிலை,வெளியீட்டு தன்மை, சமய சந்தர்ப்பந்திற்கு தகுந்த உள் -வெளி ,அக-புற வெளியீடுகள் என்று நுண்ணியமாக ஆராய்ந்து,தன் வய படுத்தி, தன் திறமையால் perfect execution என்று சொல்லத்தக்க சாதனையை நிகழ்த்தினார் அந்த ஒப்புயர்வில்லா ஒரே மேதை.

இனி இந்த பாத்திரத்திற்கு ஏற்ற உடல் மொழியை நடிகர்திலகம் தேர்ந்தெடுத்திருக்கும் அதிசயத்தை பார்ப்போம். அதிக மனோதத்துவ கவனிப்பு,அவதானம் கொண்ட,கற்பனை வளம் மிகுந்த , அந்த பாத்திரத்தின் தேவை என்ன,ஆசை என்ன, முதல் நோக்கம் என்ன,அதற்கு தேவையான sensitivity ,atmosphere ,quality ,sensation எல்லாம் கொண்டு,strong but not tense , hand and arm movement radiated into the entire body movement with definite &Archetypal என்னும் அம்சங்களை விவரிக்க போகிறேன்.

நடை- விக்ரமன் ஒரு வளர்ச்சி பெற்ற அடம் பிடிக்கும் பிடிவாத குழந்தை(impulsive ).இன்றே,இப்போவே ரகம். அந்த நடையில் ஒரு ராஜாவின் திமிர் மட்டுமல்ல, உதைத்து உதைத்து நடப்பதில், ஒரு அடம்,எதிரில் வருவதை உதைத்து தள்ளும் பிடிவாதம்,நடையில் ஒரு definite அழுத்தம் வேறு கொடுப்பார்.மிக மிக வேகமான ஒரு குழந்தையின் energy level கொடுப்பார்.

கை அசைவுகள்- மிக மிக restless ஆன ஒரு jerky வேகம். நடையோடு ஒத்திசைவு கொண்டு தன் நோக்கம்,ஆசை இவைகளை வெளிப்படுத்திய வண்ணமே இருக்கும்.ஆசை ,காமம் இவற்றில் அடைய வேண்டியவற்றில் ஒரு பரபரப்பு, இரையை அடையும் ஒரு புலியின் பசி கொண்ட ஒரு வேகம், தனக்கு பிடிக்காதவற்றை உடனே நிறுத்த விரும்பும் braking sudden stop movement , கால்கள் மிதிக்க கைகள் முன்னுக்கு சுழன்று வரும் ஒரு impulsive அவசரம், எதுவுமே பொருட்டில்லை விடு என்ற விரல்களின் அலட்சிய உதாசீனம்,டென்ஷன் மிகுந்த தருணங்களில் இலக்கில்லாமல் சுழலும் வேகம் ,முடிவெடுக்க முடியாத போது தவிக்கும் உதவி தேடும் விழைவு என்று கை அசைவுகளில் இந்த பாத்திரத்திற்கே ஒரு புது பரிமாணம் கிடைக்க செய்வார்.

கண்கள்- விக்ரமனின் இலக்கில்லாமல் அலை பாயும் கண்கள், காம வேட்கை,அகந்தை, அலட்சியம்,யாருக்காவது கெடுதல் நினைக்கும் போது ஒரு sadism நிறைந்த spark ,ஆபத்து வரும் போது நிலையாத தவிப்பு, முடிவெடுக்க நேரும் தருணங்களில் ஒரு குழப்பம் ,கிடைத்தது நிறைவேறும் போது ஒரு குழந்தைத்தனமான சந்தோஷ மின்னல், கிடைக்காத போது temper tantrum பாய்ச்சும் கண்கள்.

உடல் மொழி- ஒரு stiff ஆன உடல் மொழி ,இவன் வளையவே விரும்பாத மூர்க்கன் என்பது போல். ஒரு வட்டமிடும் கழுகு போல,இரை கிடைத்தால் பாய தயார் என்பது போன்ற முன்னோக்கியே அலையும் வேகம்,நிதானமில்லா ஒரு அலைச்சல்,ஒரு குழந்தையின் வன்மம் நிறைந்த energy மிகுந்த திரும்பல், attention seeking but rest less உடல் மொழி.

குரல்- நடிகர்திலகத்தின் குரல் வளம், அது புரியும் மாயம் ,tonal difference , modulation ஊரறிந்த உலகறிந்த ஒன்று. ஆனால் இந்த படத்தில், ஸ்ரீதரின் மிக குறைந்த sharp வசனங்களை அவர் கையாண்டது ,அதற்கு பிறகு அவரே செய்யாதது. ஒரு mid -pitch tonal modulation கொண்டு, எள்ளல், அகந்தை, குழப்பம்,impulsive braking conclusion ,ஒரு குழந்தை தனமான குதூகலம்,energy என்று உடல் மொழியுடன் இணைந்த அற்புதமான ரசவாதம்.

இதை வைத்து, அவர் அந்த கதாபாத்திரத்தை வார்த்த அழகு ..........

விக்ரமனுக்கு படத்தில் சமவயது நண்பனே கிடையாது. அவன் வாழ்க்கையில் அன்னை ,தந்தை என்ற figure heads மன அளவில் கூட கிடையாது. சொன்ன படி சகலமும் மாமாதான்.

அதனால் மாமாவுடன் விக்ரமனின் interractions மிக மிக கவனிப்பை பெற வேண்டிய ஒன்று.

தன் பெண் நண்பிகளுடன் உல்லாசமாக வலம் வரும் மகுடாபிஷேக காட்சியில் சுயவிரும்பி(narcist ) விக்ரமன் தன் அழகை பற்றி கேட்பது கூட மாமாவிடமே. பிறகு கிளி பிள்ளை போல், சுயமாக எதுவும் பேசாமல், மறந்து விட்டேன் என கூறி, stuck ஆகி மாமா சொன்னதை (மிக முக்கிய அறிவிப்பு), போகிற போக்கில் தண்ணி குடித்தேன் என்பது போல அறிவிக்கும் பாணியில், சுய அறிவை மழுங்கடித்து வளர்க்க பட்ட குழந்தை ,ஆசிரியர் கூறியதை மனனம் செய்து போகிற போக்கில் ஒப்பிக்கும் பாணி. எனக்கு மாமா தேவை என்றதும் ஆமோதிக்காத கூட்டத்தை அதட்டும் போதே, குழந்தைக்கு மாமா ஒன்றுதான் உலகம் என்று அழுத்தம் கிடைத்து விடும்.

தன் விருப்பத்தை மாமாவிடம் சொல்லும் போது , ஒரு நண்பனிடம் பேசும் அன்னியோன்யம் , தாயின் எதிரிலேயே ஒரு பெண்ணை(மந்திரியின் பெண்) கயமை நோக்கோடு கண்ணியமில்லாமல் பார்த்து, மாமா பெண் பிடித்து விட்டது என்று தாயிடம் சொன்னதும்,ஒரு அவசர விழைவு கலந்த ஆமோதிப்பு, கண்ணியமற்ற முறையில் மாமாவிடம் தோழன் ஸ்தானத்தில் ஒரு ஆபாச கமெண்ட் என்று யூகிக்கும் அளவில் ஒரு கிசுகிசுப்பு. முடிவெடுக்க திணறும் அத்தனை தருணங்களிலும் மாமாவிடம், சாவி நின்ற பொம்மை போல ஆலோசனை கேட்கும் எடுப்பார் கை பிள்ளை தனம்.(ஏதாவது சொல்லுங்கள் ரீதியில்).அதில் தனக்கு ஆபத்து வரும் ரீதியில் வந்தால் மட்டும் முழித்து கொண்டு யோசனயை நிராகரிக்கும் குழந்தை தனம் கொண்ட சுய நலம்.

ஆனால் denial என்றோ, கேட்டது கிடைக்காத போதோ இந்த குழந்தை மாமாவையோ நிர்தாட்ஷன்யத்துடன் குத்தி குதறி திட்டும் ஜோர்.(நீங்கள் மீண்டும் கோட்டை விடாமலிருக்க. நானென்ன முட்டாளா. ஆமாம்.) களித்து,சிரித்து, சகலமுமான மாமாவை பணயமாக வைத்து பார்த்திபன் சவால் விடும் பொது, அப்படியும் செய்து பார்க்கலாமா என்று sadism கலந்த குரூரத்துடன் , குழந்தைத்தனமான குறு குறு ப்புடன் கேட்கும் விதம்.

ஆனால் , பிடிபடும் நேரம் வரும் போது சுயநலத்துடன் (தண்ட- உன்னை என்ன செய்கிறேன் பார், பேத- மாமாதான் எல்லாம், தான- இந்த நாட்டை தருகிறேன், சாம- என்னை மன்னித்து விடு) குழந்தை கொஞ்ச நேரம் சுயநல அரசன் பாணியில் முயலும். ஆனால் மாமாவை போட்டு கொடுத்து தான் தப்பிக்கவும் தயங்காது.

மாமாவிடம் நிஜமான கரிசனமோ ,மரியாதையோ இன்றி, விளையாட்டு தோழனாக,விபரீத மந்திரியாக,சொன்னதை நிறைவேற்றும் சேவகனாக என்றுதான் உறவே.

இது மாதிரி ஒரு அற்புத மனோதத்துவ ரீதியான நடிப்பு வெளியீட்டை ,நானறிந்த எந்த உலக படத்திலும் கண்டதில்லை.

விக்ரமன் அன்னையுடன் interract பண்ணும் காட்சிகள் நான்கே நான்குதான் ஆனாலும் , திரையுலகு நிலைத்திருக்கும் வரை ,நிலைத்திருக்க கூடிய காட்சிகள்.

விக்ரமன் ஆட்சி முறை கண்டு கொதித்து போய் தாய் நல்லுரை (advise ) கூற வரும் காட்சியில், பாதி களியாட்டத்தில்,சீ, என்ன இது இடையூறு என்ற கோபத்துடன் ,பாதியில் மிட்டாய் பறிக்க பட்ட குழந்தையை போன்று காலை உதைத்து வேண்டா வெறுப்பாக ஊஞ்சலில் cool ஆக அமர்ந்து, ஒரு வார்த்தை பேசாமல் ,செவிடன் காதில் ஊதிய சங்கு என்பது போல்,indifference காட்டும் பாராமுகம். ஆனாலும் ,அன்னை சொல்லும் படி தவறு செய்கிறோமோ என்ற அவ்வப்போது குழந்தை குறிப்புடன் ஓர கண்ணால் ஒரு 20% குற்றவுணர்வுடன் பார்ப்பது என்று இந்த காட்சியில் ஒரு வார்த்தை கூட பேசாமல் விக்ரமன்-அன்னை உறவு நிலை பூரண பட்டு விடும். chekhov உயிரோடு இருந்திருந்தால் ,இந்த மேதையின் காலில் விழுந்து வணங்கி இருப்பான்.

இரண்டாவது காட்சி, அமுதாவை அரண் மனைக்கு அழைத்து வந்து அறிமுக படுத்தும் காட்சி.தாய் (அதுவும் மகாராணி) அருகில் இருக்கும் விஷயமே விக்ரமனுக்கு பொருட்டில்லை.(தாய் என்ற image அவன் psyche இலேயே கிடையாது). ஒரு கண்ணியமற்ற காம பார்வை ,இரையை விழுங்கும் வெறியோடு, சம்மதத்தை கூட இங்கிதமின்றி கண்ணடித்து வெளியீடு.

கடைசியில், சிறையில் பார்த்திபனுடன் தாயை பார்த்து விட்டு, துளி கூட ஈரமின்றி மாமாவின் கைது செய்யும் திட்டத்திற்கு மருந்திற்கு கூட மறுப்பு தெரிவிக்க மாட்டார்.ஆனால் தற்கொலை செய்ய முயலும் தாயை ,ஒரு நொடி தடுக்க பார்க்கும் கணம்,விக்ரமன் மனித தன்மை துளியே துளி எட்டி பார்த்தாலும், அடுத்த நொடி அசல் விக்ரமனாகி விடும்.பார்த்திபனை விடுதலை செய்ய மறுப்பதோடு, மரண தண்டனையை மாற்ற மன்றாடும் தாயின் குரலுக்கு செவி சாய்ப்பது போல் ,அதை விட கொடூர சித்திர வதையை தண்டனையாக்கி, இதை தடுத்தால் தாயென்றும் பார்க்க மாட்டேன் என்று சொல்லும் கொடூர தனம். mercurial swings என்று சொல்ல படும் உடல்,கை-கால் இயங்கு முறையில், அலையும் மனம்- கொடூரம்-சுயநலம்-சந்தேகம்-sadism -நிச்சயமற்ற தன்மை என்று தமிழில் வந்த காட்சிகளிலேயே நடிப்பாற்றலில் உச்சம் தொட்ட ஒன்று.

இனி , காம விழைவு கொள்ளும் அமுதாவிடம் தொடர்பு காட்சிகள்.....(மாமாவின் அரசியல் ரீதியான வற்புரூத்தலினால்தான் மணக்கவே ஒப்புதல்).

குதிரையில் தன்னை விக்ரமன் என்று எண்ணி mixed reaction இல் பார்க்கும் அமுதாவை ஏற இறங்க பார்த்து , மற்றோரை நிறுத்த சொல்லி ஆணையிடும் முறை. தாயின் முன் அமுதாவை பார்க்கும் பண்பற்ற முறை,மாமாவிடம் vulgar comments ஏற்கெனெவே பார்த்து விட்டோம்.

அமுதாவிடம் பார்த்திபனாக நடிக்கும் விக்ரமன்(நடிக்க முயலுவதாக காட்டியிருப்பார் மேதை), அலை பாயும் கண்களுடன், tone down பண்ணினாலும், இயல்பை முற்றும் துறக்காமல் react பண்ணுவார். இது எந்த ரெட்டை வேடம் போட்ட ஆள் மாறாட்டம் பண்ணும் நடிகனும் செய்யாத சாதனை. பின்னால் பார்த்திபனும் விக்ரமனாக நடிக்கும் போது ,சாந்த பார்வை ,மித நடையுடன் கொஞ்சமே மற்றோருக்கு சந்தேகம் எழாதிருக்க tonal difference (சற்றே குறைபாடுள்ள) மட்டும் காட்டுவார். இந்த மேதை 1958இல் சாதித்த போது ,இதை கவனித்து சொல்ல சரியான விமரிசகர்கள் கூட இங்கில்லை.

ஆனால் பார்த்திபன் பிடிபட்டதும், பரிந்து பேசும் அமுதாவை அடங்கு என்ற ரீதியில் முறைத்து ,மாமா இவளை மன்னித்து விடுவோம் என்றதும் ,அமுதா எதிர்த்து பேசும் போது ,காமம்-கோபம்-குரோதம் கொப்பளிக்க எனக்கு தேவை என்று சொல்லும் ஒரு நிமிட பார்வை...

ஆனாலும் ,இந்த வளர்ந்த குழந்தைக்கு தன்னிடம் அமுதா நிஜமாகவே மயங்கி விட்டாள் என்று அசட்டு தனமான self -confidence உடன் தொடரும் இடத்தில்,சாவியை சுண்டி பார்க்கும் மூன்று முறையும் ,reaction காட்டும் முறையில் படி படியாய் reflex தேய்வதை எவ்வளவு அழகாக காட்டுவார்?இந்த அழகில் சுழன்றாடும் அமுதாவிற்கு தள்ளாட்டத்துடன் சுழன்றாடி சாயும் காட்சி...

பார்த்திபனுடன் ,தன்னை போல ஒருவன் அரண்மனைக்குள் ஊடுருவி, அமுதாவை பார்க்க வருகிறான், தன்னை ஒரு முறை அவமான படுத்தி தப்பித்தவன் , என்ற முறையில் பிடி பட்டதும் ,சுற்றி வந்து கொடூர கோபத்துடன்,பிடிபட்டு விட்டாயே என்ற நக்கலுடன் curiosity யும் காட்டுவார்.(மேதை என்றால் சும்மாவா?). என்னை போலிருப்பது என்று குற்றம் சுமத்தி ,பார்த்திபன் பதில் சொன்னதும் ,மாமா இவன் மீது வேறு ஏதாவது குற்றம் சுமத்துங்கள் என்று அப்பாவித்தனமான இயலாமையுடன் desperation தொனிக்க கேட்பது..

சிறை காட்சியில், பார்த்திபன் சகோதரன் என்று தெரிந்ததும் ஒரு நிமிட தடுமாற்றம் ....புரியா உணர்வு...blank feelings ... என்று ஒரு கண நேர expression .....

இப்போது சொல்லுங்கள் ,நான் ஏன் இன்னும் விக்ரமனிடம் விரும்பியே ஆயுள் சிறை பட்டிருக்கிறேன் என்று?

[Russellmai]

திருநெல்வேலி சென்டிரல் திரையரங்கில் நடிகர் திலகத்தின்
எங்கள் தங்க ராஜா திரையிடப்பட்டுள்ளது

[KCSHEKAR]

உத்தம புத்திரன்-1958
இது மாதிரி ஒரு அற்புத மனோதத்துவ ரீதியான நடிப்பு வெளியீட்டை ,நானறிந்த எந்த உலக படத்திலும் கண்டதில்லை.
விக்ரமன் அன்னையுடன் interract பண்ணும் காட்சிகள் நான்கே நான்குதான் ஆனாலும் , திரையுலகு நிலைத்திருக்கும் வரை ,நிலைத்திருக்க கூடிய காட்சிகள்.
Exactly said Gopal Sir
இரட்டை வேடம் என்றால் இதைவிட இனிமேல் எந்தக்காலத்திலும் யாராலும் PERFORM பண்ணமுடியாது என்ற அளவிற்கு Challenging ஆன படம் "உத்தமபுத்திரன்". இரட்டை வேடம் என்றால், குறுந்தாடி, கண்ணாடி, மச்சம் போன்ற வித்தியாசத்தை வைத்தே பெரும்பாலும் கேரக்டர் அமைக்கப்படும். இதில் ஒரே தோற்றத்தில் இருவர். ஆனால் இதில் நடிகர்திலகம் தன்னுடைய Body Language மற்றும் Voice Modulation இவற்றிலேயே பார்த்திபனையும், விக்கிரமனையும் நம் கண்முன்னே எவ்வளவு அழகாகக் கொண்டுவருவார். வர்ணிக்க வார்த்தைகள் இல்லை.

இப்போது சொல்லுங்கள் ,நான் ஏன் இன்னும் விக்ரமனிடம் விரும்பியே ஆயுள் சிறை பட்டிருக்கிறேன் என்று?
டியர் கோபால் சார்,
என்னுடைய, நடிகர்திலகத்தின் All Time Favourite Movie பட்டியலில் Black & White -ல் முதலிடம் பிடிப்பது "உத்தமபுத்திரன்". இதனை அழகான வண்ணத்தில் மாற்றம் செய்து வெளியிட்டால் மிகவும் சிறப்பாக இருக்கும் என்பது எனது கருத்து / ஆசை.
http://i1234.photobucket.com/albums/ff416/sivajiperavai/NTPhotosBWtoColour/427099_100529063411908_2048932443_n_zps53628d86.jp g (http://s1234.photobucket.com/user/sivajiperavai/media/NTPhotosBWtoColour/427099_100529063411908_2048932443_n_zps53628d86.jp g.html)