virarajendra
3rd February 2013, 08:09 PM
Author - Virarajendra
Under Construction
A Brief Study on the Medical Science of Tamil Nadu from Ancient times
(1) Medical Practitioners during Sangam Period
In the ancient Tamil Nadu the "Medical Practitioners" were referred to as the "Maruththuvar" or as "Vaiththiyar" and the practice of Medicine as "Maruththuvam" or "Vaiththiyam".
In "Tamil Saivaism" that developed in Tamil Nadu blended with the Culture and Traditions of "Ancient Tamil Nadu", the "God Siva" (God-as-Siva) is said to cure Human Beings from their accumulated illness of "Vinaikal" (Karma), like how the 'Medical Practitioners the "Maruththuvar" or "Vaiththiyar" cured their physical and phychological illnesses, and hence was 'also' given the names as "Marunthueeswarer" and "Vaiththiyanather".
The earliest reference to Medical Practitioners (Doctors) of the third Thamil Sangam period is gleaned from Sangam Period Poetic work "Ahanaanooru" from which we note there had been a Poet of Third Thamil Sangam, whose actual profession was the practice of Medicine. He was known as "Uraiyiur Maruththuvar Thaamotharanaar". "Maruththuvan" was the actual term used by ancient Tamils of Tamil Nadu for a "Medical Practitioner". The Uraiyur prefixed to his name was the reference to his native place being the ancient capital city of Chola Nadu.
Another Third Sangam period literary composition known as "Paripaadal" had the music composed for it's sixth Paadal on river "Vaikai" by another Medical Practitioner known as "Maruththuvar Nalachchuthanaar" who was also an expert in music. Urai Asiriyar - "Adiyaarkku Nallaar" in his commentry to 'Silappathikaaram' refers to another Medical Practitioner of third Thamil Sangam period as "Uruththirasanmar Maruththuvanaar".
The Sage/Poet Thiruvalluvar of third Thamil Sangam of the first century B.C. Tamil Nadu, in a chapter titled "Marunthu" (Medicine) in his great treatise "Thirukkural" defines the "basics" of the Medical Practice prevalent during his period. It states the cause of "natural illness" in people was due to excessive food and less water intake, less excercise, variation in environmental climatic conditions, and improper function of body organs - abnormally at young age and in the old age, leaving out the "accidential illness" - due to external harm done by human beings, animal, birds, reptiles and insects, and internal harm done by poison and spoilt food.
The Sage/Poet Thiruvalluvar in his Tamil Code of Ethics the "Thirukkural" in the chapter titled மருந்து (Medicine) clearly indicated the necessity of the control of the intake of Food in the form of solids and liquids.
(2) Control of Food intake (solids and liquids) key to healthy life
மருந்து
மருந்தென வேண்டாவாம் யாக்கைக்கு அருந்தியது
அற்றது போற்றி உணின். 942
அற்றால் அறவறிந்து உண்க அஃதுடம்பு
பெற்றான் நெடிதுய்க்கும் ஆறு. 943
அற்றது அறிந்து கடைப்பிடித்து மாறல்ல
துய்க்க துவரப் பசித்து. 944
மாறுபாடு இல்லாத உண்டி மறுத்துண்ணின்
ஊறுபாடு இல்லை உயிர்க்கு. 945
இழிவறிந்து உண்பான்கண் இன்பம்போல் நிற்கும்
கழிபேர் இரையான்கண் நோய். 946
தீயள வன்றித் தெரியான் பெரிதுண்ணின்
நோயள வின்றிப் படும். 947
(3) Medicines are essential to prevention and cure Illness
The Tamil Sage Thirumoolar spells out the importance of Medicine for Human Beings as follows:
One that cures physical ailment is medicine
One that cures psychological ailment is medicine
One that prevents ailment is medicine
One that bestows immortality is medicine“
(4) Practice of Medical Science during Sangam period
(1) Practice of Medical Science - comprises of the Patient, the Medical Practitioner (Doctor), Medicines that cures the illness, and the Nursing Aides.
உற்றவன் தீர்ப்பான் மருந்துழைச் செல்வானென்று
அப்பால் நாற் கூற்றே மருந்து. 950
(2) The Medical Practitioner (Doctor) in his practice of the Medical Science - should diagonise the type of Patient’s illness, the root cause of his illness, and analyse the method of curing the illness.
நோய்நாடி நோய்முதல் நாடி அதுதணிக்கும்
வாய்நாடி வாய்ப்பச் செயல். 948
(3) The Medical Practitioner (Doctor) in his practice of the Medical Science - at the time of diagnosis give thought to the age of the Patient, the extent of his illness, and the period of illness.
உற்றான் அளவும் பிணியளவும் காலமும்
கற்றான் கருதிச் செயல். 949
(4) The People who take much more or much less food than their normal intake, will be subject to three root causes of illness the Vali (Sanskrit - Vaatham), Thee (Sanskrit - Piththam), Neer (Sanskrit - Kapam) as indicated in the Medical Treatises.
மிகினும் குறையினும் நோய் செய்யும் நூலோர்
வளி முதலா எண்ணிய மூன்று. 941
From the first Kural under the title "Marunthu" we note there had been Medical Treatises during the period of Thiruvalluvar which is gleaned from the words "....நோய் செய்யும் நூலோர் வளி முதலா எண்ணிய மூன்று".
(4) The Medical Researchers of the Sangam period Tamil Nadu
The historically known earliest Medical Researchers of Tamil Nadu of the Sangam periods of both Second Tamil Sangam (B.C.650-B.C.325) and third Tamil Sangam (B.C.325-A.D.350) were Sage/Poet Agastiyar and Sage/Poet Theraiyar.
(5) Medical Treatises of Sangam period Tamil Nadu
The earliest known Medical Practitioner who performed indepth study in Tamil Medicines and developed same was Sage Agastiyar, who was historically known to have lived in Pothikaimalai in present Thiruneveli of Tamil Nadu during the early part of Second Thamil Sangam period (B.C.650-325) at the time the Ramayana episode took place in A.D.550. He composed a treatise named "Aayul Vetham", the practice of which continued to be prevalent during the Third Sangam Period (B.C.325-A.D.350)
In Kerala (Tamil Chera kingdom) of the period A.D.175 the great Tamil Epic Silappathikarem composed by Poet Ilango Adikal the younger brother of the great Tamil Chera king Chenguttuvan while describing the captal city of Cholas specifically refers to the quarters of Medical Practioners and Astrologers the streets of Kaviripoompattinam. He refers to same as "....Aayul Vetharum, Kaalakkanitharum....." Hence it is seen the Sage Agastiyar's Medical Treatise named "Aayul Vedam" composed by Sage Agastiyar was practiced in Tamil Nadu even during the period of the great Tamil Epic work Silappathikarem.
He also composed a treatise in Tamil named "Vakadam" based on the Vakadam composed by the Sage Nandi, "incorporating much of the earlier Tamil Medical knowledge of Tamil Nadu", and the usefull informations from the other Ayurveda treatises. This treatise fortunately is available today more or less in full but with the name given subsequently as "Agastiyar 2000" (printed in three parts). The origin of this "Tamil Medical Treatise" by Agastiyar and it's contents are clearly given in the "Kaapu" and "Avaiyaddakkam" of same.
Evidences
காப்பு
பாதி மாதுமை பாகன் அருளிய
தீதிலா "வாகடம்" செந்தமிழ் செய்திட
நீதியாய் விளக்கிது நிறைய ஓதுவ
ஆதியாம் பரமனே அருளிதாகுமே.
மனிதரானவர் கட்கெல்லாம் மதியணி அடையார் சோதி
பனியது போலவந்த பாவமாம் வியாதிக்கெல்லாம்
இனியது குறிப்புங் காட்டி இல்லவாம் என்ற ரோகம்
புனிதனே அறியவோதாய் போற்றி நின் தாளே போற்றி
மன்னு நீயறியா ரோகம் அளவில்லையாகி அய்யா
எண்ணிலால் அரிப்பண்ணி எனக்கிது தெளிய ஓதாய்
பொன்னின் மாநதி சூழ் வைகை புனல் புரி மழலை மேவு
மண்ணை தாய் உமையாள் பங்கா ஆதியே வைரத்தூணாம்
அவையடக்கம்
சொல்லு மாந்தர் வினை வலி தொல் பிணி
புல்லும் வாறும் பொறுப்பவும் மீளவுங்
கொள்ளு நோயும் குணமு மருந்துடன்
வல்லி கேட்க வகுத்தனர் நம்பனே
நம்பர் அம்மைக்கு உரைத்தனன் நந்தி கொண்டு
இம்ப வாகட நூலை இயம்பிடக்
கும்ப மாமுனி தான் செய்த செந்தமிழ்ச்
செம்பொன் ஒன்றில் பணிபல செய்தவர்போல்
செய்ய பாவலர் செந்தமிழ் மிக்கையால்
நொய்யச் சொல்லில் நுவன்ற தேன் போலவாம்
பைய வாரிதி தன்னை எறும்பது
கையினால் கரை சேருவ போலவாம்
மிக்க பாவலர் தம்முடன் மேவியான்
ஒக்க ஓதி உணர்ந்து அறியாதது
பக்கமேய இருந் திருபாற்கடல்
புக்க புஞ்சை புசித்தது போலவாம்
பாயிரம் முதலாய்த் தானம் பழகிய பத்தினோடு
வாயுவும் பத்துநாடி வரிசை அப்படியே நாடி
நோய்வரும் நாடி அசாத்தியம் நுகரினிட் கசாயம் சூரணம்
தூய லேகியம் நெய் மாத்திரை (துலக்கிய வடகத்தோடு)
சொன்னதோர் தயிலம் மிக்க சுவை ரசவர்க்கம் அல்லா
அண்ணா பூ வட்டைக்கொம்பு மரியசந்திரம் தன்னோடு
இன்னமுங் கேளாய் ரட்சை இதுமுதல் நயனரோகம்
முன்னமே பெரியோர் சொன்ன முது தமிழ் பாடல் தானே
ஆயுருவேதஞ் சொன்ன அதன்படி வியாதியுள்ள
நோய்க்குகுறி குணங்கள் கண்டு நுண்ணிய மருந்து செய்வாம்
தீயவையறிந்து சூட்டுத் தெளிவினால் பரிகாரத்தால்
மாயவே மறிந்து தானு மறுபடி வியாதியாமே.
வாகடத்தை வந்த பிணி வாராமட் தீர்த்திடவு(ம்)
வாகடத்தை (இ)ரண்டற மீவார்ந்தடலாம் - வாகடத்தை
சற்குருவாந் தேரந் தரும சௌமியர்
சற்குருவாந் தேரனுக்குந் தான்
Sage/Poet "Theraiyar" a renowned Pandithan (in Medicine) has written his principal Mediacal Treatise named "Theraiyar Kaapiam", followed by Sikamani Nikandu, Sekarap-paa, Venpaa, Tharunaatakam, Pathanadai, Vannam for all of which the Theraiyar Kaapiam is the key Text. Theraiyar has lived in the city known as Thirumalaicheri (in the present Wallajah region) in Vellore in Tamil Nadu. The other Medical Treatises attributed to Theraiyar are - Therayar Vaithiyam 1001, Theraiyar Vaiththiya Kaaviyam 1500, Theraiyar Karisil.
பாரினிற் சீர்பெறு பண்டிதன் மருவுந்து
தேரன் காப்பியம், இது திறவு கோலாகுஞ்
சிகாமணி நிகண்டு, சேகரப்பா, வெண்பா,
தருநாடகம், பதநடை, வண்ணம்,
அனைத்தெனுங் கதவுக்காம் இது திறக்க
விதனை திண் மருத்துவர் தாம் அறிகுவரால்
தீதறு திருமலைச்சேரி மாநகரில்
வாழி நன் மருத்துவர் வாழி வாழியவே
கருப்பொருள் வகையெனக் கருதுவது இவையெலாம்
பரம்பரையினரும் பண்டிதவகையார்
திறம்பெறு நிகண்டினிற் தெரிந்து கொள்ளுவார்
இப்பொருணிலையெலாம் யான்நெடுத்த இயல்புறச்
செப்பினான் காப்பியம் செப்பினான் முன்னரே.
Important Note
Some Scholars have tried to mis-interprit the word "Seppinaan" as Telugu word for "he said" and hence Theraiyar was a Telugu, and hence the Theraiyar Kaapiam could be dated to the Naayakkar period which is totally wrong. During the Sangam period Tamil Karikal Cholan captured and brought the regions below Krishna river of present Andhra Pradesh under his direct rule and appointed members from his Chola royal family as his viceroys in these regions who subsequently were known as Telugu Chodas (Cholas). Most of the kings of these regions of the medieval period proudly called themselves as the decendents of the Karikat Cholan in their copper plates and Inscriptions.
"Sepputhal" meaning "to say" in Tamil was a Sangam period Tamil Word found in the Tamil Literature of that period which was subsequently also used in the regions ruled by Telugu Chodas. However the use of this word gradually lost it's ground in Tamil Nadu over a period, but remained in use in Telungu Choda regions of Andhra Pradesh. Hence based on this word found in Theraiyar Kaapiam it is incorrect to date the age of this Medical Treatise of Theraiyar as of latter (Nayakkar) period but of Sangam Period.
Further Theraiyar Kaapiam refers to one among the Dance forms performed by Mathavi the second Heroine in the Kerala Tamil Epic work of the Sangam Period Tamil Nadu the "Silappathikaram" was the "...தேர் முன் நின்ற திசைமுகன் காணப் பாரதி யாடிய வியன் "பாண்டரங்கமும்"....". The same Dance is made reference in the Theraiyar's Kaapiam as "...பாண்டரங்கன் கடக்கடல் பவளவண்ணம் பெரும் தாண்டவம் புரியுமித் தாணு லோகத்தில்.....which was peculier only to Tamil Nadu, and not even mentioned in the Sanskrit "Naatiya Sastra of Baratha Muni". Hence it goes to prove that the Theraiyar Kaapiam belonged to the Sangam Period and not to the Naayakkar Period in Tamil Nadu.
Further it should be noted Theraiyar Kaapiam starts with a verse on "Guru" followed by "Guru Varalaaru". It could be clearly seen the former is a latter period Tamil with the phrase "Periyasamy Thirumoolar arul". Samy is a term more Telugu or late period coloquial Tamil which definitely an addition by the transcriber of this text from Old Olaa-Leaves to New Olaa-Leaves, while the Tamil in the Guru Varalaaru is more akin to Sangam period Tamil. This too could have made these Scholars to conclude that the Treatise was of a Telugu origin and hence Theraiyar was a Telugu which is absolutely false.
Further these Medical Practitioners of this period were also aware of a system of Medicines which were being used for the relevent deceases as appropriate. From a reference in Sangam Period Poetic work "Iynththinai Iympathu" we note strong medicines were used in the healing of wounds.
http://www.youtube.com/watch?v=PLmix137RKo=player_embedded
https://www.youtube.com/watch?v=aK46x0hYr1Y=player_detailpage
Pallava Period
Chola Period
During the Chola period we note there had been many Medical Centres and Hospitals in various regions in Chola Nadu.
During the period of Rajendra Chola - 1 (A.D.1012-1044) there had been a free Medical Centre at Pandaravaadai in Thanjavur district founded in the year A.D.1015 by Kundavai Piraatiyaar the elder sister of Rajaraja Chola - 1 and the aunt of Rajendra Chola, and the Savarnan (= Physician) in charge of this Medical Centre was Savarnan - Araiyan Mathuranthahan.
Annual Report on Epigraphy - Ins No: 243 of 1923
There had been another Medical Centre at Thiruvaduthurai in Thanjavur which too was founded by Paranthahan Kundavai Piraatiyaar in the year A.D.1016 which remained in charge of the Physician Savarnan - Araiyan Chandrasekhar alias Uttama Chola Acalan and his decendents as the Physicians of this region and were conferred with houses and lands for it's running and maintenance.
Annual Report on Epigraphy - Ins No: 112,113 of 1925
Kundavai Pirattiyaar also built a Hospital at Pandaravaadai in Thanjavur in the name of her father as Sundara Cholan Vinnagar Aathular Saalai (= Hospital) and provided Medical Funds (Vaidya Bokam) to run same, and land to build a house to Savarnan - Araiyan Mathuranthahan and his decendents who were natives of the village Marukal. Kundavai Piraatiyaar gave a further grant in the year A.D.1019 to meet the shortfall of funds required to mainitain this Medical Centre.
Annual Report on Epigraphy - Ins No: 249 of 1923
During the period of Virarajendra Chola the third son of Rajendra Chola - 1 there had been a Vedic/Agamic college instituted with hostal facilities for these students to reside and study at the Mathuraanthaha Chathurvedimangalam (the present Mathuraanthakam of the Kanchipuram district) which was formed during this period. There had been an internal 'Aathular Saalai' (hospital) named as "Vira Cholan" after Virarajendra Chola, to look after the health needs from various diseases of the teachers and the students of this college. This hospital was in charge of a Physician named as Kodhandaraman Aswathaaman Bhattan, and had a Salliyaikirikai Pannuvaan (Surgeon), and Female Nurses to to prepare the medicine and food according to the type of illness of the Patients. This internal hospital had facilities of fifteen beds and a store room within with the medicinal herbs required for a whole year was stocked.
Annual Report on Epigraphy - Ins No: 182 of 1915
During the period of rule of Vikkrama Chola a native named Thevur Udaiyaan Velaan Manatukkiniyan alias Viratarajan established at Thiruppukalur in the present Thanjavur district a Hospital and Matha on the north bank of Mudikondasola peraru for the benefit of the sick and destitue (Athularaiyum Anatharaiyum). The Sabai sold some land as Athula Salaippura Iraiyili after receiving the cost from the treasury of the temple.
During the period of Rajaraja Chola - 2 he built a new Temple to God Siva near Aduthurai in Kumbakonam disctrict which was too named as Rajarajaeswarem (re-named as Ayeratheswarem during Nayakkar period) at Rajarajapuram (re-named as Darasuram during the Nayakkar period). Adjacent to this temple there had been a settlement of Medical Practitioners and it came to be as Maruthuvakudi. The subsequent extention of this region of Medical Practitioners was known as Melai Maruthuvakudi.
Evidences on the above References
ஆதுரசாலை வீரசோழனில் வியாதிப்பட்டு கிடப்பார் பதினைவர்க்கு பேரால் அரிசி நாழியாக அரிசி குறுணி எழுநாழிக்கு நெல் தூணி ஐந்நாழி உரியும் வியாதிப்பட்டு கிடப்பார்க்கு பலபடி நிபந்தக்காரர்க்கும் கிடைகளுக்கும் பாத்திரர்க்கும் சிவஸ்யஞ்சொல்லியாணியாக தனக்கும் தன் வர்க்கத்தாருக்கும் பெற்றுடைய ஆலப்பாக்கத்து சவணன் கோதண்டராமன் அசுவத்தம்பட்டனுக்கு நாளொன்றுக்கு நெல் முக்குறுணியும் காசெட்டும் சல்லியக்கிரியை பண்ணுவானுக்கு நாளொன்றுக்கு நெல் குறுணியும் ஆதுலர்க்கு மருந்துகளுக்கு வேண்டும் மருந்து பறித்து விறகிட்டு பரியாரம் பண்ணுவரிருவருக்கு நாளொன்றுக்கு நெல் குறுணியாக நெல்பதக்கும் காசொன்றாக காசிரண்டும் ஆதுலர்க்கு வேண்டும் பரியாரம் பண்ணி மருந்திடும் பெண்டுகளிருவருக்கு பேரால் நாநாழியாக நாளொன்றுக்கு நெல் குறுணியும் பேரால் காசரையாக காசொன்றும் ஆதுலர்க்கும் கிடைகளுக்கும் பாத்திரருக்கும் வேண்டும் பணிசெய்யும் நாவிசன் ஒருவனுக்கு நாளொன்றுக்கு நாநாழி ஆதுரசாலை வீரசோழனில் ஆண்டொன்றிலருமருந்து ஸ்ரீப்ராஹ்ம்ய மகருக்கு இப்படியொன்றும் … இப்படி ஹரிதகி படி இரண்டும் கோமூத்திர ஹரிதகி படியிரண்டும் தசமூலஹரிதகி படியொன்றும் பிப்லாதக ஹரிதகி படியொன்றும் கண்டீரம் படியொன்றும் பலாகோரண்டதைலம் தூணியும் பஞ்சார்கதைலம் தூணியும் ஸ்ரீலஸ்ரத்தா கோரண்டதைலம் தூணியும் கண்யாதிதைலம் தூணியும் ….. பதக்கும் சாக்ருதம் பதக்கும் வில்வாதி க்ருதம் பதக்கும் இரண்டாயிரமும் மஹாசுமனத்ரி இரண்டாயிரமும் தந்த்ராதி இரண்டாயிரமும் பஞ்சகல்பம் தூணிபதக்கும் கல்யாணலவணம் தூணி பதக்கும் இவையடுகைக்கு வேண்டும் மருந்துகளுக்கும் நெய்யும் … வும் உள்ளிட்ட …. ஆண்டுதோரும் புராண.. சர்வ பசுவிநெய் பதக்கும் கொள்ள காசுநாற்பதும்[/u] ஆதுலசாலையில் இரா எரியும் விளக்கு ஒன்றுக்கு எண்ணெயாழாக்காக நாள் முன்னூற்றறுபதுக்கு எண்ணெய் நாற்பத்தைந்து நாழிக்கு காசிரண்டேகாலும்.. ஜனநாதன்… ல தன்யனுக்கு பங்குனி உத்திரம் தொடங்கி புரட்டாசி திருவோணத்தளவும் பரம்பாலூர… தண்ணீர் கொடுவந்து வைத்துச் சாய்ப்பான் ஒருவனுக்கு நாளொன்றுக்கு நெல் குறுணியாக நாள் நூற்றெண்பதுக்கு நெல் பதினெண்கலமும் ஏலத்துக்கும் இலாமிச்சத்துக்கும் நெல் இரு… ண்ணியாஹம் பண்ணின பிராமணர்க்கு தக்ஷிணாகம் வெற்றிலை வெருங்காய்க்கும் நெல் கலனே தூணி இருநாழி முழக்கே முச்செவிடும் வயலைக்காவூர் காணியுடைய மாதவன் தாயன் வர்க்கத்தார்க்கு புரட்டாதி திருவோணத்து நாள் உடுக்கும் பரிசட்டம் இரண்டுக்கு காசொன்றே எழுமாவும் மூவாயிரத்து இருநூற்று நாற்பத்து முக்கலனே இருதூணி பதக்கு அறுநாழி உழக்கே முச்செவிடுக்கும் காசு இருனூற்றொருபத்து ஆறறையே இரண்டு மாவுக்கும் இக்காசு பத்ராவிடில் காசொன்றுக்கு தண்டவாணி ஒன்றோடொக்கும் பொன்காசு நிறைகால் இடுவதாகவும் இப்படியாண்டு ஆறாவது நிபந்தம் செய்தபடி இந்நிபந்தம் தழுவக்குழைந்தானான அபிமானபேரு பிரம்ம மாராயன். (Source: Sri LV Krshnan REACH Foundation http://reachhistory.blogspot.com/2010/03/field-trip-of-second-batch-of-epigraphy.html)
Under Construction
A Brief Study on the Medical Science of Tamil Nadu from Ancient times
(1) Medical Practitioners during Sangam Period
In the ancient Tamil Nadu the "Medical Practitioners" were referred to as the "Maruththuvar" or as "Vaiththiyar" and the practice of Medicine as "Maruththuvam" or "Vaiththiyam".
In "Tamil Saivaism" that developed in Tamil Nadu blended with the Culture and Traditions of "Ancient Tamil Nadu", the "God Siva" (God-as-Siva) is said to cure Human Beings from their accumulated illness of "Vinaikal" (Karma), like how the 'Medical Practitioners the "Maruththuvar" or "Vaiththiyar" cured their physical and phychological illnesses, and hence was 'also' given the names as "Marunthueeswarer" and "Vaiththiyanather".
The earliest reference to Medical Practitioners (Doctors) of the third Thamil Sangam period is gleaned from Sangam Period Poetic work "Ahanaanooru" from which we note there had been a Poet of Third Thamil Sangam, whose actual profession was the practice of Medicine. He was known as "Uraiyiur Maruththuvar Thaamotharanaar". "Maruththuvan" was the actual term used by ancient Tamils of Tamil Nadu for a "Medical Practitioner". The Uraiyur prefixed to his name was the reference to his native place being the ancient capital city of Chola Nadu.
Another Third Sangam period literary composition known as "Paripaadal" had the music composed for it's sixth Paadal on river "Vaikai" by another Medical Practitioner known as "Maruththuvar Nalachchuthanaar" who was also an expert in music. Urai Asiriyar - "Adiyaarkku Nallaar" in his commentry to 'Silappathikaaram' refers to another Medical Practitioner of third Thamil Sangam period as "Uruththirasanmar Maruththuvanaar".
The Sage/Poet Thiruvalluvar of third Thamil Sangam of the first century B.C. Tamil Nadu, in a chapter titled "Marunthu" (Medicine) in his great treatise "Thirukkural" defines the "basics" of the Medical Practice prevalent during his period. It states the cause of "natural illness" in people was due to excessive food and less water intake, less excercise, variation in environmental climatic conditions, and improper function of body organs - abnormally at young age and in the old age, leaving out the "accidential illness" - due to external harm done by human beings, animal, birds, reptiles and insects, and internal harm done by poison and spoilt food.
The Sage/Poet Thiruvalluvar in his Tamil Code of Ethics the "Thirukkural" in the chapter titled மருந்து (Medicine) clearly indicated the necessity of the control of the intake of Food in the form of solids and liquids.
(2) Control of Food intake (solids and liquids) key to healthy life
மருந்து
மருந்தென வேண்டாவாம் யாக்கைக்கு அருந்தியது
அற்றது போற்றி உணின். 942
அற்றால் அறவறிந்து உண்க அஃதுடம்பு
பெற்றான் நெடிதுய்க்கும் ஆறு. 943
அற்றது அறிந்து கடைப்பிடித்து மாறல்ல
துய்க்க துவரப் பசித்து. 944
மாறுபாடு இல்லாத உண்டி மறுத்துண்ணின்
ஊறுபாடு இல்லை உயிர்க்கு. 945
இழிவறிந்து உண்பான்கண் இன்பம்போல் நிற்கும்
கழிபேர் இரையான்கண் நோய். 946
தீயள வன்றித் தெரியான் பெரிதுண்ணின்
நோயள வின்றிப் படும். 947
(3) Medicines are essential to prevention and cure Illness
The Tamil Sage Thirumoolar spells out the importance of Medicine for Human Beings as follows:
One that cures physical ailment is medicine
One that cures psychological ailment is medicine
One that prevents ailment is medicine
One that bestows immortality is medicine“
(4) Practice of Medical Science during Sangam period
(1) Practice of Medical Science - comprises of the Patient, the Medical Practitioner (Doctor), Medicines that cures the illness, and the Nursing Aides.
உற்றவன் தீர்ப்பான் மருந்துழைச் செல்வானென்று
அப்பால் நாற் கூற்றே மருந்து. 950
(2) The Medical Practitioner (Doctor) in his practice of the Medical Science - should diagonise the type of Patient’s illness, the root cause of his illness, and analyse the method of curing the illness.
நோய்நாடி நோய்முதல் நாடி அதுதணிக்கும்
வாய்நாடி வாய்ப்பச் செயல். 948
(3) The Medical Practitioner (Doctor) in his practice of the Medical Science - at the time of diagnosis give thought to the age of the Patient, the extent of his illness, and the period of illness.
உற்றான் அளவும் பிணியளவும் காலமும்
கற்றான் கருதிச் செயல். 949
(4) The People who take much more or much less food than their normal intake, will be subject to three root causes of illness the Vali (Sanskrit - Vaatham), Thee (Sanskrit - Piththam), Neer (Sanskrit - Kapam) as indicated in the Medical Treatises.
மிகினும் குறையினும் நோய் செய்யும் நூலோர்
வளி முதலா எண்ணிய மூன்று. 941
From the first Kural under the title "Marunthu" we note there had been Medical Treatises during the period of Thiruvalluvar which is gleaned from the words "....நோய் செய்யும் நூலோர் வளி முதலா எண்ணிய மூன்று".
(4) The Medical Researchers of the Sangam period Tamil Nadu
The historically known earliest Medical Researchers of Tamil Nadu of the Sangam periods of both Second Tamil Sangam (B.C.650-B.C.325) and third Tamil Sangam (B.C.325-A.D.350) were Sage/Poet Agastiyar and Sage/Poet Theraiyar.
(5) Medical Treatises of Sangam period Tamil Nadu
The earliest known Medical Practitioner who performed indepth study in Tamil Medicines and developed same was Sage Agastiyar, who was historically known to have lived in Pothikaimalai in present Thiruneveli of Tamil Nadu during the early part of Second Thamil Sangam period (B.C.650-325) at the time the Ramayana episode took place in A.D.550. He composed a treatise named "Aayul Vetham", the practice of which continued to be prevalent during the Third Sangam Period (B.C.325-A.D.350)
In Kerala (Tamil Chera kingdom) of the period A.D.175 the great Tamil Epic Silappathikarem composed by Poet Ilango Adikal the younger brother of the great Tamil Chera king Chenguttuvan while describing the captal city of Cholas specifically refers to the quarters of Medical Practioners and Astrologers the streets of Kaviripoompattinam. He refers to same as "....Aayul Vetharum, Kaalakkanitharum....." Hence it is seen the Sage Agastiyar's Medical Treatise named "Aayul Vedam" composed by Sage Agastiyar was practiced in Tamil Nadu even during the period of the great Tamil Epic work Silappathikarem.
He also composed a treatise in Tamil named "Vakadam" based on the Vakadam composed by the Sage Nandi, "incorporating much of the earlier Tamil Medical knowledge of Tamil Nadu", and the usefull informations from the other Ayurveda treatises. This treatise fortunately is available today more or less in full but with the name given subsequently as "Agastiyar 2000" (printed in three parts). The origin of this "Tamil Medical Treatise" by Agastiyar and it's contents are clearly given in the "Kaapu" and "Avaiyaddakkam" of same.
Evidences
காப்பு
பாதி மாதுமை பாகன் அருளிய
தீதிலா "வாகடம்" செந்தமிழ் செய்திட
நீதியாய் விளக்கிது நிறைய ஓதுவ
ஆதியாம் பரமனே அருளிதாகுமே.
மனிதரானவர் கட்கெல்லாம் மதியணி அடையார் சோதி
பனியது போலவந்த பாவமாம் வியாதிக்கெல்லாம்
இனியது குறிப்புங் காட்டி இல்லவாம் என்ற ரோகம்
புனிதனே அறியவோதாய் போற்றி நின் தாளே போற்றி
மன்னு நீயறியா ரோகம் அளவில்லையாகி அய்யா
எண்ணிலால் அரிப்பண்ணி எனக்கிது தெளிய ஓதாய்
பொன்னின் மாநதி சூழ் வைகை புனல் புரி மழலை மேவு
மண்ணை தாய் உமையாள் பங்கா ஆதியே வைரத்தூணாம்
அவையடக்கம்
சொல்லு மாந்தர் வினை வலி தொல் பிணி
புல்லும் வாறும் பொறுப்பவும் மீளவுங்
கொள்ளு நோயும் குணமு மருந்துடன்
வல்லி கேட்க வகுத்தனர் நம்பனே
நம்பர் அம்மைக்கு உரைத்தனன் நந்தி கொண்டு
இம்ப வாகட நூலை இயம்பிடக்
கும்ப மாமுனி தான் செய்த செந்தமிழ்ச்
செம்பொன் ஒன்றில் பணிபல செய்தவர்போல்
செய்ய பாவலர் செந்தமிழ் மிக்கையால்
நொய்யச் சொல்லில் நுவன்ற தேன் போலவாம்
பைய வாரிதி தன்னை எறும்பது
கையினால் கரை சேருவ போலவாம்
மிக்க பாவலர் தம்முடன் மேவியான்
ஒக்க ஓதி உணர்ந்து அறியாதது
பக்கமேய இருந் திருபாற்கடல்
புக்க புஞ்சை புசித்தது போலவாம்
பாயிரம் முதலாய்த் தானம் பழகிய பத்தினோடு
வாயுவும் பத்துநாடி வரிசை அப்படியே நாடி
நோய்வரும் நாடி அசாத்தியம் நுகரினிட் கசாயம் சூரணம்
தூய லேகியம் நெய் மாத்திரை (துலக்கிய வடகத்தோடு)
சொன்னதோர் தயிலம் மிக்க சுவை ரசவர்க்கம் அல்லா
அண்ணா பூ வட்டைக்கொம்பு மரியசந்திரம் தன்னோடு
இன்னமுங் கேளாய் ரட்சை இதுமுதல் நயனரோகம்
முன்னமே பெரியோர் சொன்ன முது தமிழ் பாடல் தானே
ஆயுருவேதஞ் சொன்ன அதன்படி வியாதியுள்ள
நோய்க்குகுறி குணங்கள் கண்டு நுண்ணிய மருந்து செய்வாம்
தீயவையறிந்து சூட்டுத் தெளிவினால் பரிகாரத்தால்
மாயவே மறிந்து தானு மறுபடி வியாதியாமே.
வாகடத்தை வந்த பிணி வாராமட் தீர்த்திடவு(ம்)
வாகடத்தை (இ)ரண்டற மீவார்ந்தடலாம் - வாகடத்தை
சற்குருவாந் தேரந் தரும சௌமியர்
சற்குருவாந் தேரனுக்குந் தான்
Sage/Poet "Theraiyar" a renowned Pandithan (in Medicine) has written his principal Mediacal Treatise named "Theraiyar Kaapiam", followed by Sikamani Nikandu, Sekarap-paa, Venpaa, Tharunaatakam, Pathanadai, Vannam for all of which the Theraiyar Kaapiam is the key Text. Theraiyar has lived in the city known as Thirumalaicheri (in the present Wallajah region) in Vellore in Tamil Nadu. The other Medical Treatises attributed to Theraiyar are - Therayar Vaithiyam 1001, Theraiyar Vaiththiya Kaaviyam 1500, Theraiyar Karisil.
பாரினிற் சீர்பெறு பண்டிதன் மருவுந்து
தேரன் காப்பியம், இது திறவு கோலாகுஞ்
சிகாமணி நிகண்டு, சேகரப்பா, வெண்பா,
தருநாடகம், பதநடை, வண்ணம்,
அனைத்தெனுங் கதவுக்காம் இது திறக்க
விதனை திண் மருத்துவர் தாம் அறிகுவரால்
தீதறு திருமலைச்சேரி மாநகரில்
வாழி நன் மருத்துவர் வாழி வாழியவே
கருப்பொருள் வகையெனக் கருதுவது இவையெலாம்
பரம்பரையினரும் பண்டிதவகையார்
திறம்பெறு நிகண்டினிற் தெரிந்து கொள்ளுவார்
இப்பொருணிலையெலாம் யான்நெடுத்த இயல்புறச்
செப்பினான் காப்பியம் செப்பினான் முன்னரே.
Important Note
Some Scholars have tried to mis-interprit the word "Seppinaan" as Telugu word for "he said" and hence Theraiyar was a Telugu, and hence the Theraiyar Kaapiam could be dated to the Naayakkar period which is totally wrong. During the Sangam period Tamil Karikal Cholan captured and brought the regions below Krishna river of present Andhra Pradesh under his direct rule and appointed members from his Chola royal family as his viceroys in these regions who subsequently were known as Telugu Chodas (Cholas). Most of the kings of these regions of the medieval period proudly called themselves as the decendents of the Karikat Cholan in their copper plates and Inscriptions.
"Sepputhal" meaning "to say" in Tamil was a Sangam period Tamil Word found in the Tamil Literature of that period which was subsequently also used in the regions ruled by Telugu Chodas. However the use of this word gradually lost it's ground in Tamil Nadu over a period, but remained in use in Telungu Choda regions of Andhra Pradesh. Hence based on this word found in Theraiyar Kaapiam it is incorrect to date the age of this Medical Treatise of Theraiyar as of latter (Nayakkar) period but of Sangam Period.
Further Theraiyar Kaapiam refers to one among the Dance forms performed by Mathavi the second Heroine in the Kerala Tamil Epic work of the Sangam Period Tamil Nadu the "Silappathikaram" was the "...தேர் முன் நின்ற திசைமுகன் காணப் பாரதி யாடிய வியன் "பாண்டரங்கமும்"....". The same Dance is made reference in the Theraiyar's Kaapiam as "...பாண்டரங்கன் கடக்கடல் பவளவண்ணம் பெரும் தாண்டவம் புரியுமித் தாணு லோகத்தில்.....which was peculier only to Tamil Nadu, and not even mentioned in the Sanskrit "Naatiya Sastra of Baratha Muni". Hence it goes to prove that the Theraiyar Kaapiam belonged to the Sangam Period and not to the Naayakkar Period in Tamil Nadu.
Further it should be noted Theraiyar Kaapiam starts with a verse on "Guru" followed by "Guru Varalaaru". It could be clearly seen the former is a latter period Tamil with the phrase "Periyasamy Thirumoolar arul". Samy is a term more Telugu or late period coloquial Tamil which definitely an addition by the transcriber of this text from Old Olaa-Leaves to New Olaa-Leaves, while the Tamil in the Guru Varalaaru is more akin to Sangam period Tamil. This too could have made these Scholars to conclude that the Treatise was of a Telugu origin and hence Theraiyar was a Telugu which is absolutely false.
Further these Medical Practitioners of this period were also aware of a system of Medicines which were being used for the relevent deceases as appropriate. From a reference in Sangam Period Poetic work "Iynththinai Iympathu" we note strong medicines were used in the healing of wounds.
http://www.youtube.com/watch?v=PLmix137RKo=player_embedded
https://www.youtube.com/watch?v=aK46x0hYr1Y=player_detailpage
Pallava Period
Chola Period
During the Chola period we note there had been many Medical Centres and Hospitals in various regions in Chola Nadu.
During the period of Rajendra Chola - 1 (A.D.1012-1044) there had been a free Medical Centre at Pandaravaadai in Thanjavur district founded in the year A.D.1015 by Kundavai Piraatiyaar the elder sister of Rajaraja Chola - 1 and the aunt of Rajendra Chola, and the Savarnan (= Physician) in charge of this Medical Centre was Savarnan - Araiyan Mathuranthahan.
Annual Report on Epigraphy - Ins No: 243 of 1923
There had been another Medical Centre at Thiruvaduthurai in Thanjavur which too was founded by Paranthahan Kundavai Piraatiyaar in the year A.D.1016 which remained in charge of the Physician Savarnan - Araiyan Chandrasekhar alias Uttama Chola Acalan and his decendents as the Physicians of this region and were conferred with houses and lands for it's running and maintenance.
Annual Report on Epigraphy - Ins No: 112,113 of 1925
Kundavai Pirattiyaar also built a Hospital at Pandaravaadai in Thanjavur in the name of her father as Sundara Cholan Vinnagar Aathular Saalai (= Hospital) and provided Medical Funds (Vaidya Bokam) to run same, and land to build a house to Savarnan - Araiyan Mathuranthahan and his decendents who were natives of the village Marukal. Kundavai Piraatiyaar gave a further grant in the year A.D.1019 to meet the shortfall of funds required to mainitain this Medical Centre.
Annual Report on Epigraphy - Ins No: 249 of 1923
During the period of Virarajendra Chola the third son of Rajendra Chola - 1 there had been a Vedic/Agamic college instituted with hostal facilities for these students to reside and study at the Mathuraanthaha Chathurvedimangalam (the present Mathuraanthakam of the Kanchipuram district) which was formed during this period. There had been an internal 'Aathular Saalai' (hospital) named as "Vira Cholan" after Virarajendra Chola, to look after the health needs from various diseases of the teachers and the students of this college. This hospital was in charge of a Physician named as Kodhandaraman Aswathaaman Bhattan, and had a Salliyaikirikai Pannuvaan (Surgeon), and Female Nurses to to prepare the medicine and food according to the type of illness of the Patients. This internal hospital had facilities of fifteen beds and a store room within with the medicinal herbs required for a whole year was stocked.
Annual Report on Epigraphy - Ins No: 182 of 1915
During the period of rule of Vikkrama Chola a native named Thevur Udaiyaan Velaan Manatukkiniyan alias Viratarajan established at Thiruppukalur in the present Thanjavur district a Hospital and Matha on the north bank of Mudikondasola peraru for the benefit of the sick and destitue (Athularaiyum Anatharaiyum). The Sabai sold some land as Athula Salaippura Iraiyili after receiving the cost from the treasury of the temple.
During the period of Rajaraja Chola - 2 he built a new Temple to God Siva near Aduthurai in Kumbakonam disctrict which was too named as Rajarajaeswarem (re-named as Ayeratheswarem during Nayakkar period) at Rajarajapuram (re-named as Darasuram during the Nayakkar period). Adjacent to this temple there had been a settlement of Medical Practitioners and it came to be as Maruthuvakudi. The subsequent extention of this region of Medical Practitioners was known as Melai Maruthuvakudi.
Evidences on the above References
ஆதுரசாலை வீரசோழனில் வியாதிப்பட்டு கிடப்பார் பதினைவர்க்கு பேரால் அரிசி நாழியாக அரிசி குறுணி எழுநாழிக்கு நெல் தூணி ஐந்நாழி உரியும் வியாதிப்பட்டு கிடப்பார்க்கு பலபடி நிபந்தக்காரர்க்கும் கிடைகளுக்கும் பாத்திரர்க்கும் சிவஸ்யஞ்சொல்லியாணியாக தனக்கும் தன் வர்க்கத்தாருக்கும் பெற்றுடைய ஆலப்பாக்கத்து சவணன் கோதண்டராமன் அசுவத்தம்பட்டனுக்கு நாளொன்றுக்கு நெல் முக்குறுணியும் காசெட்டும் சல்லியக்கிரியை பண்ணுவானுக்கு நாளொன்றுக்கு நெல் குறுணியும் ஆதுலர்க்கு மருந்துகளுக்கு வேண்டும் மருந்து பறித்து விறகிட்டு பரியாரம் பண்ணுவரிருவருக்கு நாளொன்றுக்கு நெல் குறுணியாக நெல்பதக்கும் காசொன்றாக காசிரண்டும் ஆதுலர்க்கு வேண்டும் பரியாரம் பண்ணி மருந்திடும் பெண்டுகளிருவருக்கு பேரால் நாநாழியாக நாளொன்றுக்கு நெல் குறுணியும் பேரால் காசரையாக காசொன்றும் ஆதுலர்க்கும் கிடைகளுக்கும் பாத்திரருக்கும் வேண்டும் பணிசெய்யும் நாவிசன் ஒருவனுக்கு நாளொன்றுக்கு நாநாழி ஆதுரசாலை வீரசோழனில் ஆண்டொன்றிலருமருந்து ஸ்ரீப்ராஹ்ம்ய மகருக்கு இப்படியொன்றும் … இப்படி ஹரிதகி படி இரண்டும் கோமூத்திர ஹரிதகி படியிரண்டும் தசமூலஹரிதகி படியொன்றும் பிப்லாதக ஹரிதகி படியொன்றும் கண்டீரம் படியொன்றும் பலாகோரண்டதைலம் தூணியும் பஞ்சார்கதைலம் தூணியும் ஸ்ரீலஸ்ரத்தா கோரண்டதைலம் தூணியும் கண்யாதிதைலம் தூணியும் ….. பதக்கும் சாக்ருதம் பதக்கும் வில்வாதி க்ருதம் பதக்கும் இரண்டாயிரமும் மஹாசுமனத்ரி இரண்டாயிரமும் தந்த்ராதி இரண்டாயிரமும் பஞ்சகல்பம் தூணிபதக்கும் கல்யாணலவணம் தூணி பதக்கும் இவையடுகைக்கு வேண்டும் மருந்துகளுக்கும் நெய்யும் … வும் உள்ளிட்ட …. ஆண்டுதோரும் புராண.. சர்வ பசுவிநெய் பதக்கும் கொள்ள காசுநாற்பதும்[/u] ஆதுலசாலையில் இரா எரியும் விளக்கு ஒன்றுக்கு எண்ணெயாழாக்காக நாள் முன்னூற்றறுபதுக்கு எண்ணெய் நாற்பத்தைந்து நாழிக்கு காசிரண்டேகாலும்.. ஜனநாதன்… ல தன்யனுக்கு பங்குனி உத்திரம் தொடங்கி புரட்டாசி திருவோணத்தளவும் பரம்பாலூர… தண்ணீர் கொடுவந்து வைத்துச் சாய்ப்பான் ஒருவனுக்கு நாளொன்றுக்கு நெல் குறுணியாக நாள் நூற்றெண்பதுக்கு நெல் பதினெண்கலமும் ஏலத்துக்கும் இலாமிச்சத்துக்கும் நெல் இரு… ண்ணியாஹம் பண்ணின பிராமணர்க்கு தக்ஷிணாகம் வெற்றிலை வெருங்காய்க்கும் நெல் கலனே தூணி இருநாழி முழக்கே முச்செவிடும் வயலைக்காவூர் காணியுடைய மாதவன் தாயன் வர்க்கத்தார்க்கு புரட்டாதி திருவோணத்து நாள் உடுக்கும் பரிசட்டம் இரண்டுக்கு காசொன்றே எழுமாவும் மூவாயிரத்து இருநூற்று நாற்பத்து முக்கலனே இருதூணி பதக்கு அறுநாழி உழக்கே முச்செவிடுக்கும் காசு இருனூற்றொருபத்து ஆறறையே இரண்டு மாவுக்கும் இக்காசு பத்ராவிடில் காசொன்றுக்கு தண்டவாணி ஒன்றோடொக்கும் பொன்காசு நிறைகால் இடுவதாகவும் இப்படியாண்டு ஆறாவது நிபந்தம் செய்தபடி இந்நிபந்தம் தழுவக்குழைந்தானான அபிமானபேரு பிரம்ம மாராயன். (Source: Sri LV Krshnan REACH Foundation http://reachhistory.blogspot.com/2010/03/field-trip-of-second-batch-of-epigraphy.html)